Neriman Qurban indd

 Ən yaxşılarla dostluq eləmək, ən güclülərlə yarışmaq, qadağan 

olunanı sevmək, başqalarının təslim olduqları yerdə sınmamaq la-

zımdı, – Leoya görə həyatın başlıca sirri bu idi. Erikanın qada-

ğan olunduğunu bilirdi, amma ondan əl çəkmək fikrində də 

deyildi.  Az  sonra  işdən  birgə  çıxmağa  başladılar,  küçələri 

gəzdilər,  kafedə  oturdular,  hazırlıqsız-filansız  öpüşdülər, 

beləcə, hər şeyi məntiqi sonluğuna doğru sürətlə irəliləməyə 

başladı.

  Nussimbaumların  Fazanenştrassedə  kirayələdikləri 

mənzil  böyük  olmasa  da,  rahat  idi.  Əsəd  bəyin  balaca, 

ürəyəyatan iş otağı vardı, masa arxasında yazıb-pozur, yoru-

landa duvana uzanıb kitab, ya qəzet-jurnal oxuyurdu. Ağlına 

gəldi ki, Erika yazıçı katibəsi olmaq arzulayır, onu evə apar-

maq,  yazılarını  diktə  eləmək  olar,  yalnız  atasını  xəbərdar 

eləmək lazımdı.

  “Bizdə  bir  makinaçı-katibə  işləyir,  onunla  danışmışam, 

hər gün gəlib mənim diktə elədiklərimi makinada yazacaq”, 

– Leo sınayıcı nəzərlərlə atasını süzdü.

 Ata  əvvəlcə  oğluna,  sonra  onun  uzandığı  divana  baxdı, 

sonra başını bulayıb mənalı-mənalı dilləndi:

 “Nə olar, divanın enlidi, ikinizə də bəs elər. Amma ehtiyat-

lı ol. Yaxşı qadın kişi üçün ən böyük xəzinə, pis qadınsa cəhənnəmdi”.

---

395

 Leo dillənmədi, artıq ox yaydan çıxmış, redaksiyaya “həyat 

təcrübəsi”  üçün  gələn  Erika  Lyövidal  Əsəd  bəyin  könlünü 

qazanmışdı.

 Bir neçə ay sonra – 1932-ci ilin martında evləndilər...

 Yenə etibarlı dostu Verner Şendel köməyinə çatdı: gənc ər-

arvada yeni, rahat mənzil lazım idi, bunu düzəltməyin yolu-

nusa o bilir: bir halda ki, Əsəd bəy Erikanın təkidlərinə bax-

mayaraq, özünü sındırıb varlı-hallı qayınatasının evində ya-

şamaq istəmir, “İncəsənət işçiləri şəhərciyi” qeyri-kommersi-

ya ev sahibləri assosiasiyası var, Verner həmin assosiasiyanın 

sədrilə yaxındı, sənəd-filan düzəldir, hər şey həll olunur.

 Doğrudan da həll elədi: Erika, Əsəd bəy, Abram Nussim-

baum  və  sədaqətli  frau  Şulte  (bunları  Leo  israrla  tələb  elədi), 

həmkarlar  ittifaqının  hesabına  tikildiyindən  “Qırmızı  mə-

həllə” adlanan şəhərciyə köçdülər. 

  Erika  ikiqat  xoşbəxt  idi:  cavan,  yaraşıqlı,  məşhur  “ərəb 

şeyxi”ni ələ keçirmişdi, üstəlik də ətrafında şairlər, nasirlər, 

publisistlər, rəssamlar... qaynaşırdılar.

 Qızının şıltaqlıqlarına alışmış Valter Lyövendalınsa bu iz-

divacdan  ağlı  bir  şey  kəsmədi:  hə,  cavandı,  yaraşıqlıdı, 

məşhurdu, amma nədənsə onda etibar doğurmur, vəssalam. 

Hələ detektiv də tutmuşdu ki, “Şeyx kürəkən”ini izləyib nə 

yuvanın quşu olduğunu öyrənsin. 

 Elə Əsəd bəyin də qayınatasından xoşu gəlmədi: hər şeyi 

pulla ölçür, könül-filan ondan ötrü boş şeydi.

 Verner Şendelsə hey onu “sevgi yuxusundan ayılıb iş başına 

qayıtmaq” üçün dilə tuturdu: Qafqazla bağlı daha bir qovluq 

var, Əsəd bəyin sehrli əli az müddət ərzində o qeydləri ma-

raqlı  kitaba  çevirəcək,  oxucular  yeni  möcüzənin  şahidi  ola-

caqlar, şöhrətli müəllifin uğurları davam eləyəcək.

***

  Əsəd  bəy  də  gündüzlər  redaksiyadakı  işini  görür,  axşa-

müstü vaxtını “Melomania”da keçirir, axşamlarsa materiallar 

tanış olur, beynindəkiləri Erikaya diktə eləyirdi. 

---

396

  Elə  o  günlərdə  də  Mədinədən  gözlədiyi  bağlamanı  və 

köhnə  dostu  Leopold  Veysin  –  Muhamməd  Əsədin  məktu-

bunu  aldı:  evlənib,  övlad  gözləyir,  saray  həyatından  bezib, 

güman ki, burda çox qalmayacaq. Demək olar, eyni vaxtda 

evləndiklərinə  təəccübləndi,  amma  xahişinə  əməl  elədiyinə 

əməlli-başlı sevindi: Şendelə Muhamməd Peyğəmbər haqqın-

da  kitab  qələmə  almaq  istədiyini  yazmışdı,  o  da  hey 

tələsdirirdi ki, işə başlasın, budur, artıq vədə gəlib çatdı. Ərəb 

dilini lazımi səviyyədə bilməməyi, Qurana bələd olmamağı 

onun qarşısını ala bilməz.

  Muhamməd  Əsədin  qeydlərinə  əl  gəzdirməyə,  özünün 

oxuyub bildiklərini əlavə eləməyə cəmi iki ay yarım vaxtı get-

di, sonra da Erikanın işi başladı.

 Bir müddət sonra mətbuatı “Muhamməd” kitabının lehinə 

və  əleyhinə  yazılar  bürüyəcəkdi:  “İran  xalçası  kimi  al-əlvan