16.
Hekayət
Bir zahid bir dövlətlinin yanından gecərkən, gördu ki, bir qulun
əl-ayağın bərk baqlayıb doyür. Dedi: – Oğlum, allah sənin kimi bir
məxluqu sənin əlində əsir edib, sənə üstünlük vermişdir. Xudavəndi-
aləmə şükür et və onu bu qədər incitmə. Yaxşı deyil ki, sabah
qiyamət günü o, üzü ağ olsun, sən üzü qara.
Şer
Sən çox da qulunu qəzəblə söymə,
Qəlbini incitmə, özünü döymə.
Sən onu almısan on dirəm pula,
Can verməmisən ki, o yazıq qula.
Nə qədər duracaq bu zor, bu rəftar,
Unutma ki, səndən böyük allah var.
Ey Aquş və Arslan
106
atası olan,
203
Sən də öz ağanı çıxarma yaddan.
Hədis: Peyğəmbər səlləllahü əleyhdən eşidiblər, deyib ki, qiya-
mət günü ən böyük dərd odur ki, əməli saleh qul behiştə, onun bəd
əməl aqası isə cəhənnəmə gedə.
Şer
Gücsüzü, tabei çox incitmə sən,
Qəzəbdə, hiddətdə eyləmə ifrat.
Hesab çəkiləndə rüsvayçılıqdır,
Ki, xacə zəncirdə, qul isə azad.
Dostları ilə paylaş: |
