Sümer diyarı mı?
Bilgenin Kardeşliği’nin bir başka ayırt edici niteliği, Sümer edebiy-
atında olduğu gibi, NECRONOMICON’da da belirgindir ve
Kardeşliğin resmi Pagan bayramlarının yarısını oluşturan, üç aylık
çapraz dönemlerin ayarlanmasıdır. Bunlar 2 Şubat, 1 Mayıs, 1 Ağustos
ve 1 Kasım günlerinin arifeleridir ve sırasıyla Cvelemas, Beltane, Lam-
mas ve Samhain (ya da Hallows) olarak adlandırılır.
Lammas ismi Sümer’deki kumullarda acayip bir kökene sahiptir.
Önemi, astrolojiye ayarlanmış işaretlere sahip dört mitolojik canavarın
adından daha az değildir. Lamas, Aslan Burcunun (Lammas bayramı
geldiğinde, Ağustos’un büyük bir kısmına hükmeder) yarı-aslan, yarı
insan koruyucusu; USTUR, Kova burcunun (Şubat); SED, Boğa
burcunun (Mayıs) ve NATTIG, Akrep burcunun (Kasım) koruyucusu-
dur. Lammas Bayramı’nın Sümer kökenli olduğunun fantastik bir iddia
olduğuna inanmıyorum. Gerçekte bu, en az İdris Şah’ın Sufiler (The
Sufis) adlı kitabında temsil edilen, cadılık etimolojisi ile ilgili fikirleri
kadar geçerlidir. Mısır’daki Sfenks’te ortaya çıkmaları ve kadim
gizemler ile ilgilenen dindar Grek tarihçilerinin cehaletinin bir sonucu
olarak ironik ve görkemli bir şekilde Hıristiyanlığın Yeni Ahit’indeki
dört müjdecinin sembolleri haline gelmeleriyle, bu dört canavarın
bütün Ortadoğu bölgesince bilindiğini söylemek yüksekten atılmış bir
iddia olmayacaktır.
Sümerlilerin, Cadılık’a ilişkin sahip olduğu en bağdaşmaz kavram
Tanrıça’nın, Ay’a (çünkü cadılık bunu seçecektir) değil de, Venüs
gezegenine ait bir ilah olarak isimlendirilmesidir. Ay, eril bir tanrısallık
tarafından, NANNA (INANNA gibi ama baştaki I eksik) tarafından
yönetilmektedir ve erken dönem Sümer dinince, Tanrıların babası
olarak düşünülmüştür. Yine de, ‘Kuşaklılar’ ya da Grekçe’de Zonei di-
ye tabir edilen bütün gezegensel ilahların ve gerçekte bütün Sümer il-
ahlarının, Sümerlilerin kesin olarak evreni bir yin-yang tertibi olarak
tanıdıklarını gösterecek şekilde (‘eril Ay’ fikri, editörün böyle an-
lamaya meyilli olduğu fikir, sözde Aryan mitolojilerinin hepsinde or-
taktır) hem eril hem de dişil tezahürleri vardır. Aynı Zamvea, her tanrı
ve tanrıçanın hem iyi hem de kötü doğaya sahip olduğu ve bu uy-
garlığın ruhları defetme formülleri ile kötü tanrıların, Demon’un daha
düşük biçimlerine de yapıldığı gibi, bertaraf edildiğine dair kanıtlar
vardır.
24/284
|