O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI
OLIY VA O’RTA MAXSUS TA’LIM
VAZIRLIGI
ALISHER NAVOIY NOMIDAGI
SAMARQAND DAVLAT UNIVERSITETI
FIZIKA FAKULTETI
KURS ISHI
MAVZU: BIOSFERA VA UNING XUSUSIYATLARI.
Bajardi: Rahimov T.
Tekshirdi: Qudratov J.
Samarqand – 2014
BIOSFERA VA UNING XUSUSIYATLARI.
Reja:
1. Biosfera va uning xususiyatlari.
2. Tabiat va jamiyatning o’zaro munosabati.
3. Tabiiy resurslar va ularning tasnifi.
4. Suv resurslarni muxofaza qilish.
5. Suv zaxiralari va unga atropogen omilning ta’siri.
1. Biosfera va uning xususiyatlari.
Tabiatda bo’ladigan jarayonlarga tirik organizmlarning ta’sirini birinchi
bo’lib ilmiy asosda V.V. Dokuchayev ko’rsatib bergan. V. V. Dokuchayev tuproq
hosil bo’lish jarayoni nafaqat iqlim omillari, balki o’simlik va hayvonlar tasiriga
ham bog’liqligini ko’rsatdi. XX-asrning 20-yillarida V.I. Vernadskiy biosfera
xaqidagi talimotida yer yuzasidagi geoximik va energetik o’zgarishlarda tirik
organizmlar
belgilovchi
ahamiyatga
ekanligini
aytib
o’tdi.
Biosfera, V. V. Vernadskiy ta’biri bilan aytganda, planetamizning tirik organizmlar
yashayotgan yoki qachonlardir yashagan va har doim tirik organizmlar ta’sir qilib
turadigan
qismidir.
Ayrim olingan organizmning yer tarixidagi ahamiyati juda past. Lekin
organizmlarning soni juda ko’pligi sababli ularning yig’indisi yerning o’zgarishida
muhim
omil
bo’ladi.
Planetadagi barcha tirik organizmlarni V.I.Vernadskiy tirik modda deb
atagan. Tirik organizmlar tomonidan yaratiladigan va qayta ishlanadigan moddalar
biogen
moddalar
deb
ataladi.
Biosfera eng katta ekosistemadir. Tirik organizmlar litosferaning yuqori qatlamida,
atmosferaning pastki qatlamida va gidrosferada tarqalgan.
Kimyoviy tarkibi jihatidan tirik organizmlar bilan o’lik tabiat o’rtasida uncha
katta farq yo’q. Lekin turli elementlarning nisbati jihatdan ular bir-biridan farq
qiladi.
Yerga keladigan energiyaning 99% ini quyosh energiyasi tashkil qiladi. Bu
energiya atmosfera, litosfera, gidrosferadagi turli-tuman jarayonlarga sarflanadi.
Yerda energiyaning sarflanishidan tashqari uning bog’lanishi va uzoq vaqtda
zaxira sifatida to’planishini ta’minlaydigan yagona jarayon mavjud. Bu jarayon
fotosintez
jarayondir.
Tirik organizmlarning asosiy sayyoraviy vazifasi quyosh energiyasini boglash va
zaxira holatida to’plash bo’lib, bu energiya keyinchalik biosferadagi ko’plab
geoximik
jarayonlarga
sarflanadi.
Tirik organizmlar o’z tarixi davomida juda katta energiyani o’zlashtirgan.
Bu energiyaning kattagina qismi tarix davomida bog’langan xolda to’planib
qolgan.
Bo’lar
ko’mir,
torf
va
boshqa
organik
moddalardir.
Biosferada mikroorganizmlar hayot faoliyat natijasida o’zgaruvchan valentli
elementlarning (azot, magniy, ferrum) oksidlanishi va qaytarilishi amalga oshadi.
Qaytaruvchi mikroorganizmlar geterotrof bo’lib, energiya manbai sifatida organik
moddalardan foydalanadi. Oksidlovchi bakteriyalar avtograf va geterotrof bo’lishi
mumkin.
Bunday organizmlarning hayot faoliyatining geologik natijasi oltingurgut,
metal sulfidlari yotkiziklarining, temirli va temir- marganesli rudalarining hosil
bo’lishidir. Ko’pchilik geterotroflar: asosan zamburuglar, hayvonlar va
mikroorganizmlar hayot faoliyati natijasida organik moddalarning parchalanishi
amalga oshadi. Bundan tashqari, tuproqda mikroorganizmlar hayot faoliyati
natijasida energiya zaxirasiga ega bo’lgan murakkab kompleks birikma - gumus
hosil bo’ladi. Bu birikma tuproq unumdorligining asosi hisoblanadi. Gumusning
parchalanishi juda sekin sodir bo’ladi, shuning uchun o’simliklar doimo mineral
elementlar
bilan
ta’minlanib
turadi.
Kimyoviy energiyaning hosil bo’lishi bilan boradigan organik moddalarning
parchalanish jarayoni biosferaning barcha hayot bilan band qismlarida sodir
bo’ladi. Fotosintez esa faqat quruqlikda va suvning yuza qatlamlarida o’tadi.
Organik moddaning bir qismi parchalovchilar uchun noqulay sharoitga tushganda,
cho’kma jinslar tarkibida saqlanib qoladi. Shuning uchun organik moddalar sintezi
va parchalanishi to’liq bir-biriga mos kelmaydi. Bunday sintez va parchalanish
o’rtasidagi nomuvofiqlik atmosferadagi kislorod miqdorini ta’minlaydi.
Atmosferadagi kislorod fotosintez natijasida to’planadi. Kislorodning
yagona abiogen manbai atmosferani yuqori qatlamida suvning fotodissosiasiyasi
bo’lib, uning ahamiyati juda kam. O’simliklar tomonidan chiqariladigan kislorod
molekulalarining miqdori CO2 molekulasining miqdoriga teng. Ajralib chikkan
kislorod yana oksidlanish jarayonlariga va nafas olishga sarflanadi. Lekin organik
moddalarning bir qismi cho’kindi jinslar bilan yer ostiga qolishi sababli, bu
organik moddalarga sarflanishi kerak bo’lgan kislorod atmosferaga qoladi.
Atmosferadagi kislorodning ko’p qismi mineral moddalarning oksidlanishiga
sarflanadi. Erkin kislorodning konsentrasiyasi oshishi bilan uning mineral
moddalarning oksidlanishiga sarflanishi kam oshadi va aksincha kislorod
konsentrasiyasi
kamaysa
sarflanish
sekinlashadi.
CO2 atmosferaga organizmlarning nafas olishi orqali tushadi. CO2 ning
ikkinchi manbai yer qatlamidagi cho’kma jinslardagi kimyoviy jarayonlar
natijasida ajralishidir. Bu manba ham biogen manba hisoblanadi. CO2 ning juda
kam qismi abiogen manbadan, vulkonlar otilishi natijasi ajralib chiqadi.
Atmosferadagi azot inert gazdir, lekin u ko’pgina sintez va parchalanish
jarayonlarida ishtiroq etadi. Atmosferadagi azot azotofiksator organizmlar
tomonidan o’zlashtiriladi. Bu organizmlar o’lgandan keyin azot o’simliklar
tomonidan
o’zlashtiriladigan
holatga
o’tib
oziq
zanjiriga
tushadi.
Gazsimon moddalarni o’zlashtirish va ajratish orqali tirik organizmlar havo
tarkibini doimiy saqlab turadi. Tirik modda atomlarni biosferada qayta taqsimlab
turadi.
Ko’pchilik organizmlar o’z tanasida ma’lum elementlarni to’plash
xususiyatiga ega. Masalan, suv o’tlar tanasidagi magniyning 10%,
korinoyolilarning chiganogida fosforning 20%, oltingugurt bakteriyalari tanasida
oltingugurtning 10% to’planishi mumkin. Organizmlar tanasida kaliy, natriy,
alyuminiy va boshqa elementlar ham to’planadi. Bunday organizmlar o’lgandan
keyin shu elementlar to’plangan qatlamlar hosil bo’ladi. Shunday qilib tirik
organizmlar moddalarning biosferada aylanishida muhim rol o’ynaydi.
Moddalarning biogen aylanishi bilan birga biosferada suvning ham aylanishi
kuzatiladi. Bu jarayon quyosh energiyasi hisobiga amalga oshadi. Quyosh
energiyasi
havo
massasining
harakatini
ham
amalga
oshiradi.
Planetadagi bu jarayonlar bir butun modda aylanishini ta’minlaydi. Bu jarayon
maydaroq,
maxalliy
modda
aylanishlari
orqali
amalga
oshadi.
Har qanday kichik biologik aylanishda atomlar ko’p marta tirik organizmlar
tarkibiga tushishi va chiqishi mumkin. Moddalarning tirik organizmlar orqali o’tish
tezligi turli ekosistemalarda turlicha bo’ladi. Biologik aylanish quyidagi
ko’rsatkichlar
bilan
tavsiflanadi:
1) Biologik aylanish xajmi - olingan ekosistemadagi tirik organizmlar
tarkibidagi
kimeviy
elementlar
miqdori.
2) Biologik aylanish tezligi - vaqt birligi ichida sintezlanadigan va
parchalanadigan
tirik
modda
miqdori.
Har xil elementlarning katta va kichik aylanishlardan o’tish tezligi turlicha
bo’ladi. Masalan, atmosferadagi barcha kislorod tirik organizmlar orqali ikki ming
yilda, barcha SO2 -uch yuz yilda o’tadi. Maxalliy aylanishlar tezroq o’tadi.
Biosfera juda katta ekosistema bo’lib, uning ishlashi undagi jarayonlarning
o’zaro
boshqarilishiga
asoslangan.
Biosferaning barqarorligi tirik organizmlarning yuqori xilma - xilligiga asoslangan.
Tirik organizmlar quyosh energiyasining o’zlashtirishi va atomlarning biogen
migrasiyasini ma’lum tezlikda ushlab turib biosfera barqarorligini ta’minlaydi.
Lekin biosfera barqarorligining ma’lum chegaralari bor va boshqarilish
imkoniyatlarining buzilishi muhim salbiy oqibatlarga olib kelishi mumkin. Hozirgi
vaqtda yer yo’zida ahamiyati jihatidan tirik organizmlar yig’indisidan
qolishmaydigan kuch paydo bo’ldi. Bu kuch inson va uning texnikasidir. Inson
nafaqat biosfera energetik resurslarning katta qismidan balki, energiyaning
biosferadan o’zga manbaidan (m-n; atom energiyasidan) foydalanmoqda, natijada
geoximik jarayonlar tezlashmoqda.
Dostları ilə paylaş: |