11
III Mövzu: Xilafət dövrü ərəbdilli Azərbaycan
ədəbiyyatı (VII-XII əsrlər).
VII-X əsrlər Azərbaycan
ədəbiyyatı. Ərəbdilli ədəbiyyat. Ərəb dilində yazmanın
səbəbləri, tarixi şərait. Təzkirələr. İbn Qüteybənin “Kitab əş-
şeir və şüəra”, Əblüfərəc İsfahaninin “Kitab əl-əğani” ərəbdilli
Azərbaycan ədəbiyyatının qaynağı kimi. Ərəbdilli Azərbaycan
ədəbiyyatının nümayəndələri və onların yaradıcılığı. Musa
Şəhavət, İsmayıl ibn Yəsar, Əbül Abbas Əl-Əma, Bərakəveyh
Zəncani,
Əbu Abdulla, Mənsur Təbrizi, İskafi Zənzani, Zəfər
Həmədani və başqaları. Onların yaradıcılığının mövzu mün-
dəricəsi. Dövrün, ictimai, siyasi, mədəni mühitin bu
sənətkarların yaradıcılığında görünüşü.
Musa Şəhavətin
yaradıcılığı. Mədh və həcvlərin əhatələdiyi məzmun. İsmayıl
ibn Yəsarın şeirlərində ictimai motivlər. Əbül-Abbas əl-
Əmanın yaradıcılığı. Mədhlər, həcvlər və mərsiyələri.
Əs-Səalibinin “Yetimətüd-dəhr” təzkirəsi. 912-1010-cu
illərdə
yaşayıb yaratmış şairlərin təzkirədə səciyyəsi.
Bərakəveyh Zəncaninin yaradıcılığı. Şeirlərinin mövzu dairəsi.
Əsərlərinin tədqiqi məsələləri.
Marağalı ƏbuAbdulla əl-Müğəlləsinin ədəbi irsi.
Əsərlərinin mövzu dairəsi. Ümimi məzmunu və tərbiyəvi ma-
hiyyəti. Ərəbdilli Azərbaycan ədəbiyyatının çağdaş mərhələdə
tədqiq vəziyyəti.
Əbülhəsən Əli əl-Baxərzinin “Dumyat əl-qasr və usrat əhl
əl-asr” təzkirəsi (169-1072).
Təzkirədə ərəbcə yazan
azərbaycanlı şairlər. Mənsur Təbrizi, Xəttat Nizami Təbrizi,
Əbülməhasim Hüseyn ibn Əli Təbrizi,
Xətibi Urməvi, Əli ibn
Hibbətullah Təbrizi, İskafi Zəncani və s. yaradıcılığı. Ədəbi
tənqid. Təriqətçilik düşüncəsinin ədəbi-mədəni mühitdə
görünüşü.
Dostları ilə paylaş: