"Peki konu olarak neyi seçiyorsun?"

“Peki konu olarak neyi seçiyorsun?”

Biraz zaman kazanmaya çalışarak “ her hangi bir konu ola bilir mi?” dedim.

“ Evet sana kalmış. Geçen hafta vatanseverliği konuştuk. Bir insanın Tanrıya karşı ve ülkesine karşı olan görevlerini. Çok sürükleyici bir konuydu doğrusu. Bu hafta bize ne gibi bi konu vereceksin?”

“Şey Sapnanın posterinde bir satır vardı. Acımız dinimizdir... Bu beni düşündürdü. Geçen gün polisler geldi ve gecekondudaki evlerin bir kısmını yıktılar. Biz orada durmuş izlerken yanımdaki kadınlardan biri... Bizim işimiz çalışmak ve acı çekmek, gibi bir şey söyledi. Bunu kabullenmiş bir şekilde oldukça soğukkanlı söyledi. Ben bunu anlamıyorum, anlayacağımı da sanmıyorum. Soru belki şu olabilir. İnsanlar neden acı çeker? Neden kötü insanlar daha az acı çekerken iyi insanlar daha çok acı çeker? Burada kendimden, çektiğim acılardan bahsetmiyorum. Ben ne yaptıysam kendi kendime yaptım. Tanrı biliyor ya, başka insanların da acı çekmesine neden oldum. Fakat özellikle gecekondudaki yaşayan insanların çektiği acıyı anlayamıyorum. O kadar çok istirap var ki... Sizce bundan konuşa bilir miyiz?

Önerimden sonra gelen sessizlik karşısında özür diler gibi etrafıma baksam da bir süre sonra Kadirbha’nin gülümseyerek beni onayladığını gördüm.

“Bu güzel bir konu Lin. Bizi hayal kırıklığına uğratmayacağını biliyordum. Majidbhai, konuşmayı senin başlatmanı isteyeceğim.”

Macit boğazını temizledi ve ev sahibine hoşnutsuz bir şekilde gülümsedi. Kalın kaşlarını parmaklarıyla ovuşturdukatan sonra da düçüncelerini ifade etmeye alışmış bir adamın kendine güvenen javasıyla konuşmmaya başladı. “ Acı çekmek... Bir düşüneyim. Bence acı çekmek bir seçimdir. Bence eğer yeterince güçlüysek hiçbir şey için acı çekmek zorunda değiliz. Güçlü bir adam duyğularına o kadar hakimdir ki ona acı çektirmek imkansızdır. Bir şeylerden dolayı istirap çektiğimizde kontrolumuzu kaybetmişiz demektir.”

Kadirbhai hintçede güzel anlamına gelen ”Achaa-chaa” sözüüyle karşılık verdi. “ Bu ilginç düşüncen, benim güç nereden geliyor sorusunu sormama neden oluyor.”

“Güç mü?” diye homurdandı Macit. “Herkes bunun... Neyse... Ne diyordun?”

“Hiç bir şey eski dostum. Sadece gücümüzün bir kısmının acılardan geldiği doğru değil mi? Acılar bizi güçlü kılmaz mı? Gerçek bir zorluk ve keder yaşamamış olanlarımız, diğerleri kadar küvvetli ola bilir mi? Eğer bu doğruysa senin düşüncene göre acı çekiyorsak güçsüzüz ve güçlü olmak için acı çekmeliyiz. Öyleyse güçlü olmak için zayıf olmalıyız öyle mi?”