Qadimgi Misr manbalari. Reja: Kirish I. bob. Ilk podsholik davrida Misr

Bob Yangi va so‘nggi podsholik davrida Misr.



2.1. Yangi podsholik davrida buyuk Misr davlati (er. avv. XVI-XII asrlar)

Yangi podsholik davrida Misr qo’shinlari qayta tashkil qilindi. Giksoslar ta'siri ostida qo’shin tarkibiga jang aravalari kiritildi. Misrda ot zavodlari tashkil qilinib, xo’jalikning yangi sohasi yilqichilik paydo bo’ldi. Ot zavodlari davlat hokimiyati tomonidan taskil qilindi va ularni oliy mansabdor boshqargan. Piyodalar asosiy harbiy qo`shinning asosiy qismi bo`lib qoldi. Ammo uning qurol turlari yangilandi. Qilichning 2 turi: og`ir, to’gri va yengilroq o’roqsimon qilichlar paydo bo’ldi. Dushmanlardan yaxshiroq himoya uchun askarlar plastinkali sovut kiya boshladilar. Qo’shin safini og`ir qurollangan kamonchi va nayzachilar to’ldira boshladi. Qo’shinning yangi turi harbiy dengiz floti paydo bo’ldi. Mudofaa inshootlari (fortifikasiya) qurish san'ati takomillashdi. Misrliklar bosib olingan hududlarida kuchli mustahkamlangan qal'alarni ko’ra boshladilar. Qo`shinni to’ldirish tartibi o’zgardi. Askar olishning yangi qoidasiga ko’ra, har 10 balog`atga yetgan erkaklardan biri harbiy xizmatga chaqiriladigan bo’ldi. Ammo bu tartib qo’shinni to’liq to’ldirish imkoniyatini bermadi. Shu sababli, XIX sulola davridan boshlab, yo`llanma chet el askarlari qo’shinning yarmini tashkil qila boshladi. ²¹

XVIII sulola kuchli qo’shinga tayanib, bosqinchilik siyosatini olib bordi. Ayniqsa, Sharqiy O’rtayer dengizi qirg`og`iga nisbatan istilochilik hujumlari kuchayib ketdi. Bu hududda er. avv. XV asrda Misrga qarshi faqat birgina Mitanni davlati jiddiy qarshilik ko’rsata olar edi. Mitanni XVI asr oxiri XV asrning birinchi yarmida qudratli davlatga aylangan edi. U Misrning Suriya va Falastinga ekspansiyasini to’xtatish uchun Kadesh shahri boshchiligidagi Suriya va Falastinning kichik davlatchalari koalitsiyasini har tomonlama qo’llab-quvvatladi. Natijada bu ittifoq Misr ekspansiyasini vaqtinchalik to’xtatdi. Misr janubda uchinchi Nil ostonalaridagi hududlarni bosib oldi.

Yaxmos I giksoslarni Osiyodan haydab chiqarib Finikiyada Misrning ta’sirini qayta tikladi. Uning o’g’li Amenxotep I Osiyoda hech qanday urush olib bormadi, keyingi fir’avn Tutmos I (er. avv. XVI asr oxiri) davrida Misr Yaqin Sharqning eng katta davlatlaridan biriga aylandi. Nubiya (Kush)da katta yutuqlarga erishilib Kamos Misrning hududini Nilning ikkinchi ostonasigacha, Amenxotep I yana janubga tomon kengaytirdi. Amenxotep Iga uning kuyovi harbiy boshliq Tutmos voris bo’ldi. U er. avv. XVI asr oxirida Yuqori Mesopotamiyadagi Mitanni davlatiga qarshi urush boshladi. Bu davlat shimoliy Suriyani nazorat qilar edi. Misr Mitannidan shimoliy Suriyani tortib olib, o’z nazorati ostiga oldi. Nubiyada misrliklar Nilning uchinchi ostonasidagi ilgari mustaqil bo’lgan Kush davlatining poytaxti Kermani egalladilar.
Tutmos I ning vorisi uning kichik xotinidan bo’lgan o’g’li Tutmos II ( er. avv. 1503-1490-yillar atrofida) bo’lajak mashhur malika Xatshepsutga uylandi. Malika Xatshepsut Tutmos III ni davlat ishlaridan chetlashtirishga harakat qildi. Xatshepsut o’zini eri bilan birga hukmdor deb e’lon qiladi, vaqt o’tishi bilan malika yodgorliklarda o’zini mustaqil fir’avn sifatida tasvirlay boshladi. Malika erkak fir’avn kabi o’z hokimiyatini to’laqonligini ta’kidlash uchun gavda tuzilishini erkaklarga o’xshatib, soqol qo’yilgan holda tasvirladi. Xatshepsut fir’avn-jangchi sifatiga da’vo qila olmas edi. Shu sababli u Puntga katta ekspeditsiya tashkil qildi. ²²

Bu vaqtda uning eri er. avv. 1490-1438-yillarda hukmronlik qilgan Tutmos III istilochilik urushlari olib bordi. G`ayratli sarkarda Tutmos III Sharqiy O’rtayer dengizi qirg`og`ini Misr ta'siri ostiga o’tishi uchun uzoq harbiy tayyorgarlik ko’rdi. Er.avv. 1482-yilda Tutmos III Falastinga ko’p sonli qo’shin tortdi. Megiddo shahri yonida Suriya va Falastinning Kadesh shahri boshchiligidagi birlashgan qo’shinlari Tutmos III qo’shinlari bilan uchrashdi. Qonli jang misrliklar g`alabasi bilan tugadi. Natijada Misr Suriya va Falastinning katta qismini egallab oldi. Mitanni o’z qo’shinlarini Frot ortidan chaqirib oldi va Misrga Suriya, Finikiya va Falastin hududlarini yon berishga majbur bo’ldi. Tutmos III o’n besh marta harbiy yurish qilib, Frot daryosigacha bo’lgan hududlarni bosib oldi. Frot daryosi yelkasidagi Karxemish shahri Misrning shimoliy chegarasi bo’ldi. Janubda Misr Nilning 4-ostonalarigacha bo’lgan yerlarni o’z tasarrufiga oldi. Misrning shimolidan janubigacha chegarasi 3200 kmni tashkil qildi.

Istilochilik urushlari natijasida Misr XV asrda Old Osiyodagi eng qudratli davlatga aylandi. Old Osiyoning Mitanni, Xett va Bobil kabi kuchli davlatlari Misrning kuch-qudrati bilan hisoblashishga majbur bo’ldilar. Ular Misr bilan do’stona munosabat o’rnatishga harakat qildilar. Bu to’grisida o’sha davrdagi ko`pgina yozma manbalar ma'lumot beradi.
Mitanniga qarshi yurishlarni Tutmos III ning o’g’li Amenxotep II (er. avv. 1438/1436-1412-yillar), Tutmos IV (er. avv. 1412-1402-yillar) davom ettirdilar. Tutmos III va Amenxotep II lar fir’avn-jangchilar edilar. Ular shaxsan jangda ishtirok etib, bir harakat bilan tarang, og’ir kamonni torta oladigan o’sha vaqtda Suriyada mavjud bo’lgan fillarni ov qilgan jismonan kuchli shaxslar edilar.
Tutmos IV ning o’g’li Amenxotep III (er. avv. 1402-1365-yillar) davrida Misr Sharqiy O’rtayer dengizi katta hududini nazorat qildi. Uzoq Alasiya (Kipr oroli) ham Misrga bo’ysundirildi. U yerdan mis olib kelingan. Kuchayib ketgan Misr Bobil podshosi Amenxotep II ning qizini qo’lini so’raganda, uni mensimay rad javobini beradi. <sup>23</sup>
Misrning o’sha vaqtdagi xalqaro munosabatlari XVIII sulola oxiridagi Misr fir'avnlarining Tel-Amarnada topilgan katta davlat arxividagi hujjatlardan bizga yaxshi ma'lumdir. Bu arxivda Bobil, Osuriya, Mitanni, Xett davlatlari va Kipr podsholarining, yana Suriya va Falastindagi ko’p hokimlarning Misr fir'avniga yuborgan diplomatik xatlari saqlanib qolgan. Shu xatlarga qaraganda Misr Old Osiyodagi bir qancha davlatlar bilan juda mustahkam savdo va diplomatik munosabatda bo’lgan. Ayrim davlatlar o’rtasida bo’ladigan muzokaralar maxsus elchilar yordami bilan olib borilgan.
Xett istilosi xavfi aniq bo’lib qolgach, Mitanni va Misr podsholari bosh ko`tarib kelayotgan dushmanni birgalikda yengish maqsadida birlashganlar. Misr bilan Mitanni o’rtasida ittifoq o’rnatishga imkon tug`ilgan. Bu ittifoq bir necha sulolaviy nikohlar bilan mustahkamlangan. Mitanni podshosi Tushrattaning Misr fir'avni Amenxotep III ga yozgan xatlarida Misr bilan Mitanni o’rtasida o`ta mustahkam munosabatlar o’rnatilishiga olib kelgan diplomatik muzokaralarning ayrim bosqichlari ravshan va jonli qilib tasvirlangan. Misr Amenxotep hukmronligi yillarida uzoq Suriyadagi o’z yerlarini xettlardan himoya qilish uchun yetarli harbiy kuchga ega bo’lmaganligidan Mitanni yordamiga tayanishga majbur bo’lgan.
Amenxotep III (er.avv.1424-1388yillar) zamonida ahvol yanada yomonlashgan. Bu vaqtda Misr Suriyadagi mulklarini himoya qilish uchun yetarli harbiy kuchga ega bo`lmadi. Suriya shaharlari zaiflashib qolgan Misrni zulmidan qutilish uchun ittifoq tuzdilar. Bu ittifoqni esa xettlar qisman qo’llab-quvvatlaganlar. Bu ittifoqning boshida turgan Suriya hokimi Aziru Suriyani Misr ta'sirining qolgan-kutganlaridan ham ozod qilish uchun qattiq kurash olib borgan. Suriya va Finikiyaning Misrga sodiq bo’lgan ko’p shaharlari xettlar va Aziru qo’shinlarining hujumlaridan o’zlarini arang himoya qilib turganlar. Bu shaharlarning ba'zilari Misr fir'avnidan yordam so`raganlar.²⁴
Mashhur Amenxotep IV Exnaton (er. avv. 1365-1348-yillar) davrida Misrni tashqi siyosiy ahvoli yomonlashadi, Mitanni janubiy Suriyani katta qismini bosib oladi. Osiyoda yana bir raqib xett davlati urushga tayyorlana boshladi. Exnatonning kuyovlari Semnexkar (er. avv. 1348-1347-yillar), Tutanxaton (“otanining tirik qiyofasi” er. avv. 1347-1338-yillar)lar davrida ahvol o’zgarmadi. Tutanxaton 10 yoshidan fir’avn taxtiga o’tiradi. Uning vafotidan keyin Mitannidan tashqari yana bir raqib, xett davlati paydo bo`ldi.
Tutanxamon 20 yoshga yetmay er. avv. 1338-yilda vafot qildi. Uning bevasi Anxesenpaamon taxtni o’z qo’lida saqlab qolish uchun xett podshosi Suppilulium I ni o’g’llaridan birini Sannansaga turmushga chiqishga rozi bo’ldi. Xett shahzodasi Misrga keldi, lekin misrlik zodagonlar uni o’ldirdilar. Anxesenpaamon Atonning oliy kohini Eyega turmushga chiqishga majbur bo’ldi. Eye (er. avv. 1338-1334-yillar) XVIII sulolaning so’ngi fir’avni bo’ldi. Xett podshosi o’g’lini o’limi uchun qasos olish maqsadida misrga qarshi yurish qilib, misrliklarni Osiyodan to’la haydab chiqardi. Misr qo’shinlarining qo’mondoni Xoremxeb Eyeni taxtdan ag’darib (er. avv. 1334-1306-yillar) keyingi fir’avn bo’ldi. Uning vorisi XIX sulolaning birinchi fir’avni keksa oily mansabdor Ramzes I (er. avv. 1306-1304-yillar) taxtga chiqdi. Ramzes I ning o’g’li Seti I (er. avv. 1304-1209-yillar) xett podshosi Muvatalli bilan urush olib borib Falastin, Finikiya va janubiy-markaziy Suriyani bosib oldi. U Oront daryosi vodiysidagi Kadesh yaqinida xettlarni tor-mor qildi. Seti I Liviya va Nubiyda urush olib borib o’ta shafqatsizlik bilan harakat qildi: Karnak ibodatxonasida u asirlarni xudo Amonga bir necha marta qurbonlik keltirayotgan holatda tasvirlangan. Seti I ning o’g’li Ramzes II (er. avv. 1290-1224-yillar) davrida Exnatondan Eyegacha bo’lgan fir’avnlarni sulolaviy ro’yhatlardan o’chirib tashlandi.
Ramzes II ibodatxonalar boyliklarini o’z qo’liga olib, xettlar bilan uzoq davom etgan urush harakatlarini olib bordi. Er. avv. 1280- yoki 1270-yillar atrofida xett podshosi Xattusili III tashabbusi bilan Misr bilan xett podsholigi o’rtasida tinchlik shartnomasi tuziladi. Misr qo’l ostida Falastin, Finikiyaning katta qismi va janubiy Suriyaning ozroq qismi qoldi; bu mamlakatlarning shimolidagi barcha hududlar xettlarning mulki hisoblandi. Tinchlik shartnomasi bilan birga o’zaro yordam majburiyati <sup>25</sup>bilan ittifoq tuzildi. Ramzes II va Xattusilining qizlaridan biri bilan nikoh o’qitildi. Nil daryosining sharqiy qismida Ramzes II yangi poytaxt Per-Ramzes shahrini qurdi.<sup>26</sup>
Ramzes II taxminan 87 yil yashadi. Uzoq vaqt uning katta o’g’illaridan biri Memfis xudosi Ptaxning bosh kohini Xaemuas voris bo’ldi, lekin u otasini o’limigacha yashamadi. Natijada Ramzes II ni o’n uchinchi o’g’li Merneptax (er. avv. 1224-1214-yillar) taxtga chiqdi. Bu fir’avnning vafotidan keyin Misr davlat hokimiyatining zaiflashuv jarayoni boshlandi. Ramzes III (er. avv. 1190-1159-yillar) Yangi podsholik davrining so’ngi taniqli hukmdori edi. Ramzes II hukmronligi uzoq davom etgan. Bu davrda Misr davlati va madaniyati gullab yashnagan: uning merosxo`rlari davrida ichki va tashqi siyosatda kuchli ziddiyatlar yuzaga kelgan. XIX sulolaning oxirgi to’rt vakili davrida markaziy hokimiyat nihoyatda zaiflashgan. Er.avv.XIII-XI asrlarda Misrda zaif aholining noroziligi kuchayadi. «Dengiz xalqlari» sharqiy chegaraga, Liviyaliklilar harbiy chegaralariga bostirib kirganlar. Ibodatxonalar davlatdan mustaqil bo’lib o’ta boyib ketdilar. (uzunligi 40 m bo’lgan “Xarris katta papirusi”dagi asosiy yozuvlarda fir’avnning ibodatxonalarga hadyalari sanab o’tilgan.) Ramzes II dan keyin Misrda yana 8 fir’avn hukmronlik qiladi. Ularning hukmronligi davrida Misrga liviyalik va osiyoliklarning yangi hujumlari kuchayadi; fir’avn hokimiyati zaiflasha boradi, nomlarning mustaqilligi kuchayadi.
Misrning g`olibona yurishlari natijasida mamlakatga minglab asirlar haydab kelingan va qulga aylantirilgan. Qullar fir`avn, ibodatxona va zodagonlarning xo’jaliklari ekin yerlarida, ustaxonalarida ishlaganlar. Asirlardan tashqari Misrga juda katta moddiy boyliklar oqib kelgan. Misr bosib olingan hududlarda har yili belgilangan miqdorda xiroj to’lovini joriy qilgan. jumladan, Efiopiya oltin qumi, fil suyagi, Falastin va Suriya kumush, qo`rg`oshin, qalay, bo`yoq, gazlama, lazurit, qimmatbaxo toshlar, kemasozlik yog`ochi, noyob kedr yog`ochini yetkazib berish majburiyatini olganlar. Misrda qo`shimcha ishchi kuchi, turli xil xom ashyolarning mo`l-ko`lligi iqtisodiyotga ijobiy ta'sir qilgan. Xo’jalik ishlab chiqarishi va uning texnologiyasi takomillashgan. XIX sulola davridan boshlab jezdan foydalanish keng tarqalgan. Uning xom ashyosi Suriyadan o’zlashtirib olingan, metall ishlab chiqarish texnologiyasi ham bilan takomillashtirilgan. Vertikal ip yigiradigan to`quv dastgohi kashf qilingan. Bu vaqtda xira rangli shisha tayyorlash alohida xo’jalik sohasiga aylanadi. Omoch takomillashadi, suvni yuqoriga chiqarib beradigan mexanizm «shoduf» ixtiro qilingan. Yangi o’simliklar o’zlashtirilgan. (Chechevisa, smola daraxtlari). Chorvaning yangi zoti (xachir, tuya) yilkichilik mustaqil sohaga aylanadi.
Sun'iy sug`orish inshootlarini qurish, ta'mirlash va tartibga solish, yangi yerlarga suv chiqarish fir'avnlarning diqqat-markazida turgan. Fayum vohasida yangi yerlar ko’plab ochilib, voha Misrning g`alla omboriga aylangan. Eski kanal, to’gon va ariq-anhorlar tozalangan. Nil daryosining toshqin suvlarini chiqishi ustidan muntazam nazorat o’rnatilgan. Nil vodiysida uzumchilik, asalchilik va bog`dorchilik gullab-yashnagan. Yangi podsholik davrida Misr iqtisodiyotida dehqonchilik va chorvachilik yetakchi soha sifatida mahsulotni ko’plab yetkazib bergan. ²⁷
Fir'avnlar kuchli iqtisodiyotga tayanib tashqi siyosatda jiddiy yutuqlarga erishdilar, me'morchilik, qurilish sohasi yuqori darajada rivojlangan. Bir necha yangi shaharlar jumladan, Per-Ramzes nomli yangi shahar qurilgan. Noyob san'at namunalari hisoblangan me'morchilik inshootlari barpo qilindi: Luksor va Fivada Amon ibodatxonalari, fir'avn sog`ona-ibodatxonasi, Fir`avn Ramzes Abidosda Osiris ibodatxonasini qurgan. Nubiyada qoya toshda Abu-Simbel ibodatxonasi (balandligi 33 m., kengligi 38 m., uzunligi 65 m.) bunyod qilinadi. Bundan tashqari bu yerda Ramzes II ning balandligi 24 m. bo`lgan haykali va uning oyog`i ostida bolalarining 200 haykallari barpo qilingan.
Bu davrda Misr madaniyatining taraqqiyoti uchun qulay ichki va tashqi imkoniyatlar yaratilgan. Mamlakat ishlab chiqaruvchi kuchlarining rivojlanishi ichki va tashqi savdoning rivojlanishiga sabab bo’lgan.Yangi savdo aloqasi tobora kengaygan. Suriyaning ayrim viloyatlari bilan Misrning savdo aloqalari mustahkamlangan. Misrliklar bu hududdan qishloq xo’jalik mahsulotlari: don, sharob,asal hamda chorva mollari olib kelganlar. Livandan binokorlik yog`ochlari keltirilgan. Misrga Suriya orqali uzoq mamlakatlardan, xett davlatidan Egey dengizlaridagi orollardan va Mesopotamiyadan juda ko’plab mahsulot olib kelingan. Suriya bilan savdo-sotiq ishlari quruqlikdagi yo`llar orqali ham olib borilgan.Bu davrda misrliklarning dengiz floti bo’lgan va shuning uchun ular mahsulotlarni Suriyadan yelkanli kemalarda olib kelganlar. Suriyadan keyin Misr savdosining eng muhim tayanch nuqtalaridan biri Bobil shahri bo’lgan.
Bu davrda misrliklar bir qator yangi mamlakatlarga: Kipr, Kichik Osiyo, Mesopatamiyaga savdo ekspedisiyalari va istilochilik niyatida qo’shin yuborganlar. Bu vaqtga kelib Sinaydagi mis konlari xom ashyosi tugay deb qolganligi sababli misrliklar o’zlariga zarur bo’lgan misning yangi manbalarini qidirishga majbur bo’lganlar. Yangi podsholik davrida misrliklar o’zlariga zarur bo’lgan misni Kipr orolidan olib kelganlar. Kipr oroli qadim zamonlardan o’zining juda katta mis konlari bilan ham nom chiqargan. O`sha vaqtdan saqlanib qolgan ba'zi hujjatlarda Kipr orolidan Misrga juda ko’plab mis yuborilgani haqida malumot beriladi. Masalan: Kipr podshosi Misr fir'avniga bunday deb yozgan: «Men senga 500 talant(150000 kg) mis yubordim.Men buni birodarimga sovg`a qilib yubordim. Birodar misning kamligini ko`nglingga olma. Mening mamlakatimda egam Nergalning qo`li (vabo) mamlakatimdagi odamlarning hammasini qirib yubordi. Endi misni tayyorlaydigan hech kim yo’q».²⁸
Bu davrda Kichik Osiyodan, xususan uning xettlar joylashgan sharqiy viloyatlaridan Misrga temir keltirilgan. Temir o`sha vaqtlarda Misrda nodir hisoblangan.
Misr savdosi shimoli-sharqqa Mesopotamiya viloyatlariga kirib borgan. Ikki daryo oralig`ining shimoli-g`arbida joylashgan Mitanni davlatidan jez, lojuvard, gazmol, kiyim-kechak, moy, jang aravalari ,otlar va qullar olib kelingan. Misrliklar Bobildan ham xuddi shunday tovarlar ya'ni kumush, yog`ochdan tortib oltin va fil suyagi bilan bezatilgan qimmatbaho buyumlar keltirganlar. Misr bilan Osuriya o’rtasida ham savdo aloqalari o’rnatilgan. Yozma manbalardagi ma'lumotlarga qaraganda misrliklar Osuriyadan jang aravalari, otlar va lojuvard keltirganlar. Misrliklar Old Osiyodan olgan mahsulotlari evaziga bu mamlakatlarga asosan quyma oltin yoki tilla buyumlar,fil suyagi yoki lojuvard bilan bezatilgan buyumlar, gazmol, kiyim-kechak, asosan qimmatbaho metallar yuborganlar.
Avvalgidek Misr jamiyati uch qatlamga bo’lingan edi: hukmron tabaqa quldorlar, ustaxonalar,uy egalari: kichik mayda ishlab chiqaruvchilar, o’z mehnati bilan kun kechiruvchi hunarmand va dehqonlar: o’z mulkiga ega bo’lmagan qaram qullar. Yangi podshohlik davrida ijtimoiy qatlamlar va ijtimoiy tizimda ularning ichida ko’pgina o’zgarishlar yuz bergan. Quldorlik munosabatlari mustahkamlangan. Yuz minglab asirlar qullarga aylantiril. 1-3 qulga esa bo’lgan mayda quldorlar paydo bo’lgan. Hukmron tabaqa va uning tarkibida keskin o’zgarishlar yuz bergan. Aslzoda bo’lmagan, ma'muriyatda o’rta va kichik lavozimlarni egallagan, fir'avnga qaram bo’lgan kichik va o’rta quldorlar paydo bo’ldi. Ular fir'avn hokimiyatini asosiy tayanchi edilar.
Hukmron tabaqa ichida xizmatdagi zodagonlar, qo’shinning qo`mondon tarkibi, merosiy zodagonlar, xudo Amon boshchiligidagi oliy kohinlar alohida o’rin egallaganlar. Nom zodagonlari va oliy kohinlar XVIII sulola davrida istilochilik urushlaridan ulkan boylik orttirdilar. Yillar davomida moddiy boyliklarni to’plab olgan. Fiva kohinlari davlat hokimiyatiga kuchli ta'sir o’tkazib fir'avnlarni siyosatiga faol aralashganlar. Fiva kohinlari bilan nom zodagonlari va xizmatdagi zodagonlar o’rtasida kuchli qarama-qarshilik paydo bo’lgan. Natijada bu kurash Exnatonning diniy islohatlari bilan tugagan.
Misrdagi ijtimoiy vaziyat ziddiyatli edi. Istilochilik yurishlari davrda iqtisodiy o`sish ma'lum holda barqaror bo’lgan, ammo, mehnatkash aholining ahvoli og`ir bo’lib qolavergan.
Yangi podsholik davrida davlatni idora qilishning murakkab apparati vujudga kelgan. O’sha vaqtdan qolgan juda ko’p hujjatlar markaziy va mahalliy idora tizimi bilan tanishib chiqishimizga imkon beradi. Markazlashgan byurokratik idora tizimi borgan sari kuchayib boradi. Ota-bobosi fir'avnlar bo’lgan Yaxmosning ittifoqdoshi bo’lgan Al-kaba nomarxlaridan tashqari, boshqa viloyatlarning ilgarigi mustaqil hokimlari o’z mustaqilliklarini yo`qotganlar va fir'avnga tamomila itoat qilishga majbur etilganlar. Mamlakat Shimoliy va Janubiy Misrni o’z ichiga olgan ikkita katta ma'muriy okrugga bo’lingan; okrugga fir'avnning maxsus hokimi qo’yilgan. Bu esa idora qilish ishini yanada ko’proq markazlashtirishga imkon bergan. Nomlarni idora qilish podsho amaldorlari qo’liga topshirilgan. Har bir viloyatning boshida maxsus amaldor turgan. Uning mirzasi va alohida devoni bo’lgan. Shaharlarni fir`avn tayinlagan maxsus mansabdorlar boshqarganlar. <sup>29</sup>
Hujjatlarda sud ishining qanday tashkil qilinganligiga oid ba'zi bir ma'lumotlar saqlanib qolgan. O’sha davrdayoq sud qonunlari to’plami bo’lgan. Shunday tasvirlar saqlanib qolganki, bu tasvirda biz sud mahkamasida bosh sudyaning o’tirganini va uning oldida bir sandiq bo’lib, uning ichida 40 ta qonunlar to’plamining yozilgan matni borligini ko`ramiz. Exnaton III o’zini «Qonun o’rnatuvchi» deb atagan. U o’z yozuvlarida qonunga doim rioya qilinganligini bayon qiladi.
Bu davrda boshqaruv xodimlari soni o’sib ketdi,boshqaruv bo`g`inlari ko’paydi. Lavozimlar aniq darajalarga bo’linadi. Tutmos III ning bosh vaziri Rexmirning davlat apparatini murakkabligini ko’rsatadigan yo`riqnomasi bizgacha yetib kelgan. Ushbu hujjatga ko’ra XVIII sulola davrida davlat apparati bir necha bo`g`inlarga bo’lingan. Bu yo`riqnoma quyidagi so’zlardan boshlanadi. «Shahar boshlig`i, janubiy shahar va qarorgoh vaziri vazir devonida o`sha tora-vazir majlis ko’rganida shu vazir devonida eshitib turgan chog`da qilishi lozim bo’lgan hamma ishlar xususida farmoyish u vazir kursisida o’tiradi. Yerga boyra solingan, tepasida taxtiravon, uning orqasida ham teri, oyoq ostida ham teri ...yoyib tashlangan qo’lida aso, oldida 40 kun uning kamida ikki tomonida janubning 10 ta kibori, ichki qasr boshligi uning o’ng tomonidan daromadlar boshlig`I, chap tomonda vazirning mirzalari qo’liga yaqin joyda turadigan… ». Bu yo`riqnomaga qaraganda bu oliy mansabdagi amaldor butun mamlakatni idora qilish ishini o’z qo’liga olgan. Markaziy boshqaruv apparati bir necha bo`g`inlarga bo’lingan. Xazina boshlig`i, uy boshqaruvchisi (soliq yig`uvchi, xiroj to`lovchi) ekinlar mudiri, chorva boshlig`i, qabulxona boshlig`i, sud mudiri, harbiy palatalar boshlig`i kabi vazifalariga ega bo’lgan vazir qoshida 10 ta yuqori Misr amaldorlari bo’lgan. Keyingi bugin hududiy ma'muriy boshqaruv apparati bo’lgan. Rexmir yo`riqnomasiga ko’ra vazir to’rtta ma'muriy hududlarni boshqaradigan amaldorlarni tayinlagan. «U (vazir) Yuqori va Quyi Misr va Yuqori Misrning janubiy qismi (Fiva boshchiligidagi poytaxt okrugi). Nilning viloyati. Ular barcha yuz bergan voqealar to’grisida har to’rt oyda hisobot berishlari kerak. Ular vazirlarga o’zlarini boshqaruvlari yozuvlarini yetkazadilar».(O’sha davrdagi hujjatdan parcha…)³⁰
Davlat xavfsizligi uchun muhim bo`lgan qo`shinda yollanma askarlar soni ko’paytirilgan. Shu maqsadda Liviya qabilalaridan ko’plab askarlar olingan, qo`mondonlik tarkibi va qo`shinning moddiy ta`minoti mustahkamlangan. Tashkiliy jihatdan qo’shinlar shimoliy va janubiy qismlarga bo’lingan.
Qaram yerlar va Misr aholisini talanishi natijasida hukmron tabaqa, ayniqsa ko’p sonli yaxshi uyushgan kohinlar tabaqasi boyib ketgan. Ibodatxonalar minglab gektar yerlar, chorva mollari, qullar va boshqa moddiy boyliklarga egalik qilganlar. XVIII sulola davrida fir'avnlarning homiysi Amon ibodatxonasi Misr bosh xudosi sifatida alohida ta'sirga ega bo’lgan. Xudo Amon bayrog`i ostida Fiva hukmdorlari giksoslarni haydab chiqarganlar. Fivadagi Amon ibdoatxonasi nihoyatda katta obru – e'tiborga ega bo’lgan. Fir`avnlar tomonidan bu ibodatxonaga fir'avnlar o’n minglab qullar, yer, minglab bosh qoramol, oltin-kumushlar hadya qilganlar. Karnak va Luksorda xudo Amon sharafiga hashamatli ibodatxonalar qad ko`targan. Mamlakatda Amon ibodatxonasi kohinlarining mavqei kuchayib ketgan. Ular Misr iqtisodiy va ijtimoiy-siyosiy hayotiga kuchli ta'sir ko’rsata boshlaganlar. Jumladan, Amon ibodatxonasining oliy kohinlari taxt vorisining nomzodini ko’rsatishdek,imtiyozli huquqni olganlar. Boy Amon ibodatxonasining oliy tabaqa koxinlarini kuchayib ketishi hukmron tabaqani noroziligiga sabab bo’lgan. Bu holat davlat hokimiyatiga katta muammolarni tug`dirgan. Natijada Amenxotep IV hukmron tabaqaga suyanib, Amon kohinlarining kuch-qudratini sindirishga jur'at kiladi. U diniy islohot o’tkazgan. Amenxotep IV (er. avv. 1372-1354) davrida Misr xudolaridan “quyosh shu'lasi” xudosi Aton birinchi o`ringa qo`yila boshlangan. Bu fir’avnning o’z nomini o’zgartirishida ham o’z ifodasini topgan. Fir'avn Exnaton degan yangi nom olgan. Shu bilan birga Exnaton Fiva koxinlari bilan uzil-kesil suratda aloqani uzib, Fivadan chiqib ketgan. Go`zal saroy va ibodatxonalar bilan bezalgan yangi poytaxt Axetaton (Aton shahri)ga Exnaton o’zining butun saroy amaldorlari va yangi quyosh xudosining kohinlari bilan birga ko`chib kelgan.
Exnatonning hukmronligini oltinchi yilida Aton Misrning yagona va oliy xudosi deb e'lon qilinadi. Exnaton o’zini Atonning yagona o’g`li deb Amenxotep («Amon rozi») ismini Exnaton («Amonga yoqadigan») degan ismga almashtirgan.³¹
Aton butun dunyoni va Misrni yaratuvchisi hisoblanib, odatdagidek, hayvon qiyofasida emas, balki quyoshning yerga nur sochayotgan shu'lasi sifatida ifodalangan. Yangi xudoga sig’inishni istamagan zodagonlar qatl etilib, ularni jasadlari yoqilgan. Faqat Exnaton quyosh xudosini yagona va sevimli o’g’li sifatida Atonni bevosita o’zidan vaxiy olishi mumkin edi va fuqaro, kohinlarga amr-farmon qilishi mumkin edi.
Exnaton tomonidan o’tkazilgan bu diniy islo hot ko`ngildagidek natija bermagan. Exnaton Fiva kohinlari va nomlaridagi quldor zodagonlarni qudratini vaqtincha bo’shashtirishga muvaffaq bo’lgan. Exnatondan keyin taxtga o`tirgan fir'avnlar uni diniy siyosatini davom ettira olmaganlar. Ulardan biri Tutanxamon Fiva kohinlariga yon berib, Amon e'tiqodini qaytadan tiklashga va hatto o’z ismini ham shunga yarasha o’zgartirib «Tutanxamon» deb atashga majbur bo’lgan. Shunday qilib bu diniy islohot qattiq qarshiliklarga uchragan. Exnatonning vafotidan keyin poytaxt Memfisga ko`chirilgan.
XX sulola asoschisi Setnaxt (er. avv. 1192-1190-yillar) mamlakatni tartibga keltiradi, uning vorisi Ramzes III (er. avv. 1192-1175-yillar) qo’shinni qayta tiklaydi, uning sonini ko’paytiradi. Luviyaliklarni va dengiz xalqlarining hujumlari qaytariladi. Ramzes III Falastin va Suriyada qisqa vaqtga bo’lsada, Misrning ta'sirini qayta tiklaydi. Ramzes III kohinlarning ma'naviy siyosiy qo’llab-quvvatlashiga erishish uchun mamlakatdagi yirik ibodatxonalarga ko’plab yer-suv, oltin, qimmatbaho toshlar va qullarni in'om qilgan. Misr ibodatxonalari katta yer-mulkka ega bo’lib, savdo-sotiq, hunarmandchilik va boshqa xo`jalik sohalari bilan shug`ullanganlar. Katta miqdorda iqtisodiy qudratga ega bo’lgan kohinlar tabaqasi davlat ishlariga aralashganlar, saroy zodagonlarining noroziligiga sabab bo’lgan.
Ramzes III vorislari davrida Misr zaiflasha boshlaydi. Er. avv. 1075-yillar atrofida XX sulolaning so’ngi vakili Ramzes XI vafoti bilan Misr ikki qismga bo’linadi va Quyi Misrni birlashtirgan markazi Tanis bo’lgan ikkinchi davlat paydo bo’ladi. Shu bilan qadimgi Misr tarixidagi oltin davr tugab III O’tish davri (er. avv. 1075-656-yillar) boshlanadi.