Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli
Seni quchog’imga olsam deyman
Yüklə 0,55 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
10
Seni quchog’imga olsam deyman... Dostu, senga yozgan nomalarimning orasida jo’natishga jazm qilolmaydiganlarim ham bor. Ular ham boshqalari kabi oq qog’ozga yozilgan, xatjildga solingan, ammo tamoman o’zgacha. Umidsizlik iskanjasida qolganini yashirolmay yozilgan so’zlardan bitilgan xatlar. Men bu xatlarimdan uyalmayman, ammo... otang ham ayrim paytlarda umidsizlikka tushganligi haqida bilishingni istamayman. Umidsizlik iblisning so’nggi va muhim quroli deb aytishadi. Bu quroli kibr, rashk nafrat kabi qurollari e’tiqodi o’ta mustahkamlarga ta’sir qilmaganda ishlatar ekan. Balki, shunday hamdir, ammo vaqt-vaqti bilan umidsizlikka tushmagan odamning o’zi bo’lmasa kerak. Biroq, hayot qayg’usiz, yo’qotishlarsiz bitmasligi va ular o’tkinchiligini his qilganda umidsizlik ham chekinadi. Mana shunday holatlarga tushgan paytim, ishxonada qolaman va pishiriqlar uchun xamir qoraman. Uyga qaytgan paytimda Mariya ulayotgan bo’ladi. Kiyimlarimni almashtirib, Marsni sayrga olib chiqaman, tong otishini kutaman va issiqqina kulchalarni yaqindagi bolalar uyiga eltib berish uchun novvoyxonaga qaytaman. Bu ziyoratlarim bekorchi o’tgan kunlarim haqidagi afsuslarimni tarqatishga yordam beradi. Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli @BookBek Yoshlik paytlarimda umidsizligimni aroqxo’rlik bilan o’chirishga, sershovqin ulfatchiliklarning tamaki tutini panasiga yashirishga urinardik. Ammo sira engillik his qilmasdim. Shunda tanholikni istab qolardim. Shu yordam berardi. Seni yo’qotganimdan keyin umidsizlik tez-tez keladigan va uzoq qoladigan bo’ldi. Ammo, uning o’zi ham bu ayriliqqa dosh berish uchun tirishayotganligini sezib qolardim. Mening umidsizligim nima haqida? Ular ko’p va turlicha. Ota- onamni tortib olgan urish alamimni keltiradi. Beg’ubor va beayb go’daklarning o’limi va ochlikka giriftonligi-chi? Bir lahzada katta bo’lib qolgan bolalar. O’zi uchun emas, uni kutayotganlar uchun jonini asrab jang qilgan kattalar.... Oila deb atalmish qo’rg’onning ne-ne imoratlari yondi. Ularga qo’shilib yonib ketgan kitoblarni aytmay qo’ya qolay. Kitob emas, adabiyot, tarix yondi. Eh, o’z xatolaridan xulosa chiqara olmagan insoniyat... O’z taftini boshqalar bilan baham ko’rishni bas qilgancha o’zlarini tanholikka band etgan odamlar haqida o’ylayman. Urishning asrlar davomida tiklanmas asoratlari haqida... Mening umidsizligim seni quchog’imga ola bilmasligimdadir, qizim. Bila turib o’z-o’zimni aldaganday, seni o’z xotiralarimda quchog’imga ola bilaman. Moddiyat dunyosi bir-birini sevadiganlar uchun to’siq bo’la olmaydi, deya o’zimni ovutaman. Oying sening suratingga tikilgancha yig’layotganini ko’rib qolganimda unga shularni aytib berib taskin beraman. Ammo, xozir hech narsaga ishonmayman, bu og’riq va norozichilikni ko’kragimda olib yuribman. Sohil bo’ylab tez-tez qadamlab ketaman... Non yopaman... Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli @BookBek Dostu, menga xamir qorish bilan bandlik ko’proq yoqadi. Uning issiq taftini, xushbo’y iforini, qobig’i qisirlab sinishini-yu mag’zidan bug’ sizib chiqishini, bir so’z bilan aytganda, nonni his qilishni yaxshi ko’raman. Ularni bolalar mazza qilib eyishlari ko’z oldimga keladi. Xuddi sendek yuziga sepkil toshgan qizaloqlar. Bunday hayollar uyga qaytishim va yashashda davom etishimga kuch beradi. Seni sog’ingandan sog’ingan, Dadang Yüklə 0,55 Mb. Dostları ilə paylaş:
|