QəRİb məMMƏdov mahmud xəLİlov

TƏBİİ SƏRVƏTLƏRİN İSTİSMARI NORMASI – elmi cəhətdən 

əsaslanmış  və  rəsmi təsdiq edilmiş T.s.i.n. Məqsədi təbii resursların 

səmərəli istifadəsi və reproduksiyası (bərpası) sayılır. 

TƏBİİ  SİSTEM  – təbii strukturu və törəmələrdən ibarət sistem 

(məs., populyasiya, biogeosenoz, biom, biosfer). 

---

 

438 

 

TƏBİİ  SİSTEMİN ETİBARLILIĞI  – təbii sistemin (landşaft, 

biogeosenoz və s.) strukturunun, enerji axımının kəskin pozulmasilə 

normal, praktiki olaraq daim fəailyyət göstərmə dərəcəsi. 

TƏBİİ SULARIN BUFERLİK TUTUMU – 1) turşu və qələvi ilə 

təsir etdikdə  təbii suyun (hövzənin) aktiv reaksiya mühitini (pH) 

saxlaması qabiliyyəti. 

TƏBİİ TARAZLIQ (MÜVAZİNƏT) – qurulmuş təbii sistemlərdə 

onların sabitliyini, neqativ təsirlər zamanı özünə qayıtmasını təmin edən 

proseslər və hadisələrin məcmusu. T.t. canlı sistemin əsas 

xarakteristikasından biri sayılır. T.t.-ın indiqatoru təbii sistemlərin 

suksessiyasının gedişində klimaksa çatması qabiliyyətidir.