Qissasi Rabg`uziy

musamman nomini oladi. «Musamman» arabcha so'z bo'lib, sakkiz degan ma'noni bildiradi.
Oxirgi rukn avvalgilaridan qisqaroq, unda bir hijo kam. Uning ushbu shakli mahzuf deyiladi. Vaznning to'liq nomi ramali musammani mahzufdir.
G'azalning barcha baytlari hozirgi shaklida o'zaro mantiqiy bir ip bilan bog'langan. Ana shu mantiqiy ip g'azal yaxlitligini ta'minlamoqda. Uning o'zagini navro'z - ilk bahor tashkil etadi.
Dastlabki bayt umumiy axborot berishga yo'naltirilgan: qishning o'rniga bahorning kelishi ko'rsatilgan. Bunda muallif munosabatining ochiq ifodalanishi e'tiborni tortadi. Bahorga nisbatan «olam navro'zi» ifodasi qo'llansa, qishga nisbatan «bahman» (ayoz, qahraton, izg'irin) «zamharir» (qirovli, qahraton, qattiq sovuq) sifatlashlari tanlangan.
Keyingi baytlar bahorning xususiy shakldagi tasvirini ko'zda tutadi. Dastlab dunyoning yangidan chiroy ochgani («tirilur bu yer yuzi») qalamga olinadi.
Osmon va yerdagi o'zgarishlar navbatdagi bayt qamroviga kiradi. Unda bulut va daraxtlarning o'ziga xos manzarasi ko'rsatilmoqda.
Lola, bulbul, turna, qo'zi kabi so'zlar bahorning turli belgilarini ko'rsatish vositasi bo'lgan.
«Yer-osmon» zidligi asosida bahorning o'ziga xos tasvi­rini berish keyingi baytda ham davom etadi. Bahor osmonida qushlarning ko'payishi qug'u (oqqush), g'oz, qil (qilquyruq), qarlug'och (qaldirg'och) vositasida ko'rsatilsa, yerdagi harakatning jonlanishi os (oq suvsar), tiyin (olmaxon), kish (qunduzning bir turi), qunduz singari hayvonlar vositasida tasvirlangan.
Qadimgi turkiy tilda «yig'och» so'zi «yog'och» ma'nosidan tashqari, asosan «daraxt» tushunchasini ifodalagan. Nav­batdagi baytda tilga olingan «tol yig'ochlar minbarinda» ifodasi (tol daraxtning minbari (ya'ni shoxlari)da) xuddi shu ma'noni ifodalaydi. Bu baytda bir qator qushlar (to'ti, qumri, bulbul) ning xonishi — sayrashi orqali bahor faslining tarovati yana bir bor ta'kidlanmoqda.
Qissa epik janrga mansub. Unda muayyan voqea-hodisalarning izchil tasviri, ularda ishtirok etuvchilarning o'ziga xos xususiyatlarini aks ettirish yetakchilik qiladi. Qissalar hajmiga ko'ra ancha yirik boiadi. Bu yiriklik faqat hajmda emas,
-109-
tasvirlanayotgan voqea-hodisalar ko'lami, ishtirokchilar sonida ham ko'rinadi.
Rabg'uziy qissalarida qahramonlar voqea-hodisalar rivoji davomida o'zligini, o'ziga xos xususiyatlarini ko'rsatib borishadi. Qissaiarda bir necha sujet yo'nalishlari bo'lishi mumkin. Asar qurilmasi ham sujetning shu xususiyatiga bog'liq bo'ladi.Asar sujetiga asos bo'lgan voqealar ko'p jihatdan «Qur'on»ga tayanadi. Rabg'uziy ularni. o'z dunyoqarashi hamda tajribasi asosida qayta ishlagan, o'z badiiy tafakkuri bilan boyitgan.
Qissalar, asosan, nasrda bitilgan, ammo ko'pgina o'rinlarda she'riy parchalar ham uchraydi.Asar hammasi bo'lib 72 qissadan iborat. Ularning asosiy qismi payg'ambarlar (Nuh, Muso, Iso, Yoqub, Sulaymon, Dovud, Muhammad va boshqalar) to'g'risidadir.Goho bir qissa ichida uning mazmunini to'ldiruvchi boshqa qissa, rivoyat, hikoyatlar keltiriladi.Qissalar bayonida xalq og'zaki ijodining bevosita ta'siri yaqqol ko'rinadi. Ayniqsa, Sulaymon payg'ambar, Luqmon hakim, Dovud payg'ambar bilan bog'liq qissaiarda shu run kuchli.
Tasvirdagi mubolag'a, xayolot (fantastika)ga keng o'rin berilgani, sehrli hodisalar tavsifi, bayondagi ertakona ohang bevosita og'zaki ijod ta'sirida yuzaga kelgan.Qissalar tarkibida hikoyatlar ham uchraydi. Ular qissalardagi muayyan voqea-hodisalar yoki alohida qahramonlarga xos fazilatlarni izohlash vazifasini bajaradi. Bu hikoyatlar ham nasrda, ham nazmda bitilgan bo'lib, hajmi juda ixchamligi bilan ajralib turadi. Shunga ko'ra ularning sujeti ham anchayin sodda. Hikoyat uchun faqat bir epizod tanlab olinadi, voqealarning bundan oldingi yoki keyingi rivojiga ahamiyat berilmaydi.Ko'ramizki, hikoyatlarda qahramonlarning muayyan xususiyati ko'proq ular amalga oshirgan ish, faoliyat orqali aks ettiriladi. Bunda asosan ta'rif, tavsif usuli yetakchilik qiladi. Ularda hikoyachilikning keyingi davrlarida ko'zga tashlanadigan batafsil tasvir kurtak holidagina uchraydi.«Uzum hikoyati», «Ilon va qarlug'och» hikoyatlari uchun dialoglar ham xos. Har ikki hikoyatda ham dialoglar bor. Ammo keyingisida u asosiy o'rin tutadi. Dialoglarning mavqeyi jihatidan «Sulaymon qarinchka bilan so'zlashgani» hikoyati muhimdir, chunki u to'lig'icha ikki tomonning so'zlashuvi, savol-javoblariga tayanadi.Albatta, ularda muallif izohi yoki bayoni ham mavjud. Muallif bayoni hikoyatlarda turli darajada namoyon bo'ladi. U «Sulaymon qarinchka bilan so'zlashgani»da ozroq o'rin tutsa, boshqa hikoyatlarda ancha kattaroq, «Namrud hikoyati»da esa asosiy o'rinni egallaydi.
Hikoyatlarda ham og'zaki ijodning kuchli ta'siri seziladi. Ularda hatto latifa janriga xos tasvir usullari ham ko'zga tashlanadi.Umuman, «Qissasi Rabg'uziy» o'zbek badiiy nasrining ilk namunalaridan biri sifatida adabiyotimizda o'ziga xos o'ringa ega. Unda adib Nosiruddin Rabg'uziyning yuksak badiiy mahorati yorqin namoyon bo'lgan. «Qissasi Rabg'uziy» o'zining ma'rifiy hamda badiiy-estetik ahamiyati bilan barcha avlodlar ma'naviy kamoloti uchun ham qadrlidir.