2.Sog‘lom turmush tarzi haqida xalq tajribasi. Turmush tarzini belgilovchi bosh omil insonning uzidir. Inson o‘zi uchun ijod kiladi, yashashi uchun sharoit yaratadi.
Tibbiyot ilmining otasi Gippokrat “Insonning faoliyati kanday bulsa,uning uzi xam,tabiati xam,kasalliklari xam shunday” deb ta’kidlab, insoniyatning sog’ligi va kasalligini uning turmush tarzi, fikrlash doirasi, o‘zini tuta bilishi kabilarni o‘rganish orqali bilib olish mumkin ekanligini ko‘rsatib o‘tgan edi.
Turmush tarzi inson faoliyatining shunday – “tayanch nuqtasiki”, tibbiyot ilmi unga tayangan holda, odamlar salomatligini tubdan yaxshilashga erishishga yul topadi.
Sog’lom turmush tarzi — shunday yashash tarziki, unda odamlar salomatligiga ta’sir ko‘rsatuvchi zararli omillar bo‘lmasligi, inson ulardan ongli ravishda o‘zini chetga olishi kerak.
Sog’lom turmush tarzi yoki oqilona yashash tarzi tushunchalari keng qamrovli bo‘lib,uz ichiga insonning tug’ilishidan boshlab umrining oxirigacha aql farosat bilan yashashini – zararli odatlardan xoli bo‘lishini, to‘g’ri ovqatlanib, to‘g’ri dam ola bilishi kabi ko‘plab boshqa ijobiy xislatlarini oladi. Oqilona turmush tarzi har bir insonning aql farosati — bilan yaratiladi va har bir kishi uchun individualdir. Bir kishiga foydali bo‘lgan narsa boshqaga zarar keltirishi mumkin. Hayot ritmi, mehnat qilish va uxlash davomiyligi, qabul qilinadigan miqdori va sifati har bir inson tomondan o‘z ehtiyoji va imkoniyatiga qarab tanlab olinishi zarur. Shuning uchun ham salomatlikni inson aqlining mahsuli deb karash kerak. Insonni uning o‘z xohishiga qarshi sog’lom qilish va unga uzoq umr baxshida etish aslo mumkin emas. Sog’lom turmush tarzi o‘z asosida biologik va ijtimoiy tamoyillarni mujassamlashtiradi.
Biologik nuqtai nazardan sog’lom turmush tarzi:
Organizmning yoshiga bog’liq xususiyatlarga va salomatlik holatiga mos kelishi, organizmning energiya ta’minotiga bulgan talabini iste’mol qilinayotgan oziq-ovqat maxsulotlari xisobiga to‘la qondirilishi;
Organizmning mustahkam va jismoniy faol bo‘lishi;
Belgilangan kun tartibiga rioya qilish, mexnat qilish va dam olishni mutanosib qilishga asoslanishi, hayot ritmlariga mos kelishi.
Ijtimoiy nuqtai nazardan esa:
Axloqiy pok bo‘lish;
Iroda asosida boshqarish;
Go‘zal bulishi;
O‘zini-uzi tarbiyalashga asoslanishi lozim.
Sog’lom turmush tarzi tushunchasi o‘z tarkibiga:
Zararli odatlardan (tamaki chekish, spirtli ichimliklarni ichish va
giyoxvandlik )tiyilish.
Muttasil ravishda jismoniy va xarakat faolligi, mo‘’tadil harakatlanish tarbiga rioya kilish:
Tarkib jixatidan tenglashtirilgan va rastional ovqatlanish:
Organizmni chiniqtirish:
Shaxsiy va jamoatchilik gigienasi:
Ijobiy ehtiroslar, ziddiyatli vaziyatlardan o‘zini chetga olish, stress holatlarini oqilona echimini topa bilish:
Tartibli mexnat qilish va to‘laqonli dam olish:
Qulay ruhiy holatga ega bo‘lish bilan ruxiy filiologik jixatdan qoniqib yashash:
Yuksak tibbiy faollikga ega bo‘lish:
Iqtisodiy va madaniy jihatdan mustaqillik:
O‘z ishidan qoniqish hosil qilib yashash kabi yo‘nalishlarni qamrab oladi.
Fan – texnikaning g’oyat ulkan imkoniyatlari odamlardan sog’lom turmush tarzini shakllantirishni o‘z-o‘zidan taminlab bermaydi.Bu o‘rinda sub’ektib omilning, ya’ni sog’lom gigienaga asoslangan turmush tarzini ta’minlovchi kuchli ijtimoiy siyosatning faol rol o‘ynashi talab etiladi. Sog’lom tarzi mexnat, turmush va dam olish gigienasi, shaxslar aro madaniyatini, ekologik madaniyat o‘z organizmini fiziologik jihatdan avaylash va atrofdagilarning salomatligi to‘g’risida qayg’urish singari kopleks omillarni o‘z ichiga oladi.
Mamlakatimizning ijtimoiy va iqtisodiy taraqqiyoti o‘sib va rivojlanib borayotgan hozirgi davrda sog’lom turmush tarzining ijtimoiy – gigienik mezonlarini aniq belgilab olishning ahamiyati ayniqsa ortadi.
Me’zon- bu shunday bir o‘lchamki uning yordamida biz uchun o‘lchanishi zarur bo‘lgan jarayonlarning shakllantirilgan etalon (standart) bilan taqqoslash imkoniyatiga ega bo‘lamiz, uni baholay olamiz. Sog’lom turmush tarzidek murakkab ijtimoiy jarayonlarini o‘lchashda uning biz uchun maqbul va zarur bo‘lgan o‘lchamlarini shakllantirish muhim amaliy axamiyatga egadir. Sog’lom turmush tarzini o‘lchashda ishlatilishi mumkin bo‘lgan bunday mezonlar qatoriga shaxsning:
Jamoatchilik va mehnat jarayonlariga faollik ko‘rsatib, samarali ijodiy faoliyat bilan mashg’ul bo‘lishi.
Oilada va kundalik turmushda namunali yasha;
O‘zidagi jismoniy va ma’naviy qobiliyatlarni ro‘yobga chiqarishga intilishi
tabiiy va ijtimoiy muhit bilan mutanosiblikda yashashi
Sog’lom va barkamol inson bo‘lib shakllanish uchun o‘z shaxsini bosqichma-bosqich rivojlantirib borishga intilishi
Nosog’lom turmush tarziga xos zararli odatlarning quliga aylanib qolishdan va o‘z umrini hayot oqimining ayovsiz girdobiga tushib qolishidan asrashga intilib yashashi.
Faqat uzoq yashayotgani uchun emas, balki hayotda to‘g’ri yashayotganidan ham qoniqish hosil qilib, zavqlanib yashashga intilishi
Sog’lom turmush tarzini o‘zi uchun bir umrga hamroh qilib olishi kabi qimmatli sifat va xususiyatlarni kiritishi mumkin.
“Sog’lom turmush tarzi – bu kundalik turmushni biologik va ijtimoiy qonunlar asosida tashkil qilib, salomatlikni saqlash va mustahkamlashga qaratilgan turmush tarzidir.”
Bular:
To‘g’ri(oqilona) ovqatlanish;
Harakatli turmush va badantarbiya;
Kun va ish tartibini biologik qonuniyatlar asosida tashkil qilish;
Sog’lom turmush tarzi haqida bilim va malakaga ega bo‘lish.
Nosog’lom turmush tarzida yashash – tana ehtiyojlariga yo‘l berish, biologik instinktlar talabi bilan chegaralangan holda, vegetativ turmush tarzida yashashdir.
Inson o‘z salomatligini va taqdirini hayot oqimining ayovsiz girdobiga tashlab qo‘yib, sog’ligini o‘zining zararli odatlariga qurbon qilishi, insonning shaxs sifatida parchalanishi va tubanlikka yuz tutishidir.
Nosog’lom turmush tarzi – axloqsiz yashash va nopok turmush kechirishdir.
Nosog’lom turmush tarzida yashashning oqibati inson mohiyatining yuzaga chiqmasdan yopiqligicha qolib ketishidir, jamiyatning esa iste’dodlardan mahrum bo‘lishidir, shaxs dunyoqarashining chegaralanganligi, o‘z salomatligiga qadriyatlar pillapoyasidan munosib o‘rin ajratolmaslik, uni oliy qadriyat sifatida qadrlash darajasiga ko‘tara olmasdan yashab o‘tish tarzidir.