www.vivo-book.com
150
– Heyif! Bu adam batdı, deməli, özü istəyir… ona baxa
bilmirəm, hər şeyi alt-üst eləyir. Bu nə səfeh adamdı! –
Nənə tez-tələsik başqa tərəfə çevrildi. Orda, solda,
stolun
digər hissəsində, oyunçuların arasında gənc bir qadın, onun
yanında tanımadığım cırtdan kişi göründü. Bu cırtdan kimidi
– qadının qohumuydu, yoxsa elə-belə,
təsir göstərmək
üçünmü gətirmişdi – bilmirəm. Xanımı əvvəllər də
görmüşdüm; o, qumar masasının yanında hər gün
günortadan
bir saat keçmiş peyda olurdu, düz saat ikidə
çıxıb gedirdi; hər gün bircə saat oynayırdı. Onu artıq
tanıyırdılar, dərhal da kreslo çəkirdilər. Qadın cibindən bir
neçə qızıl, bir neçə minfranklıq əsginaz çıxarırdı, sakitcə,
soyuqqanlılıqla, hesablaya-hesablaya, kağızda karandaşla
rəqəmləri
qeyd eləyə-eləyə, həmin anda imkanların
cəmləşdiyi sistemi axtarıb tapmağa çalışa-çalışa pul
qoymağa başlayırdı…
Qadın xeyli pul qoyurdu. Hər gün bir-ikisini, çox
olanda üç min frank udurdu – bundan çox udmurdu, dərhal
da çıxıb gedirdi. Nənə uzun-uzadı ona göz qoydu.