www.vivo-book.com
161
yanında köhnə sürtüklü, ala-bəzək jiletli, bığlı bir nəfər
əlində rəngi solmuş kartuz yaltaq təbəssümlə gülümsəyə-
gülümsəyə özünü yırtırdı.
– Ona da bir fridrixsdör ver. Yox, ikisini ver; hə, bəsdi,
yoxsa tökülüşüb gələcəklər. Qaldırıb aparın. Praskovya, – o,
Polina Aleksandrovnaya müraciət elədi, – sabah sənə
paltarlıq alacağam, ona da, mademoiselle-yə adı nədi,
mademoiselle Blanche-di, nədi, ona da paltarlıq alacağam.
Ona tərcümə elə, Praskovya!
– Merci, madame
68
– m-lle Blanche De-Qriye və
generalla bir-birinə gülümsədikləri istehzalı təbəssümlə
ağzını əyib incə tərzdə təzim elədi. General qismən iflic
olmuşdu, biz xiyabana çatanda yaman sevindi.
– Fedosya, Fedosya bəs, bilirəm, indi necə
heyrətlənəcək, – nənə tanış general dayəsini xatırlayıb
deyirdi, – ona da paltarlıq hədiyyə eləmək lazımdı. Ey
67
Knyagina xanım kasıb mühacir daimi bədbəxtlik rus
knyazları elə səxavətlidirlər – frans.
68
Sağ olun, xanım – frans.
www.vivo-book.com
162
Aleksey İvanoviç, Aleksey İvanoviç, bu dilənçiyə sədəqə
ver! Yolla qozbel bir səfil gedir, bizə baxırdı.
– Bəlkə bu dilənçi də deyil, hansısa fırıldaqçıdı, nənə.
– Ver, ver, ona qulden ver!
Yaxınlaşıb verdim. O mənə vəhşi heyrətlə baxdı, amma
quldeni dinməzcə götürdü.
– Bəs sən, Aleksey İvanoviç, hələ xoşbəxtliyi sınaqdan
keçirməmisən?
– Yox, nənə.
– Oyun vaxtı gözlərin yanırdı, gördüm.
– Mən hələ sınayacağam, nənə, mütləq, sonra.
– Özün də birbaşa zero-ya qoy! Bax, görərsən. Nə
qədər sayan var?
– Vur-tut iyirmi fridrixsdör, nənə.
– Azdı. Əgər istəyirsən, mən sənə əlli fridrixsdör borc
verərəm. Bax, elə bu bağlamanı da götür, sənsə, kişi, hər
halda gözləmə, sənə verməyəcəyəm, – o, qəfildən generala
müraciət elədi. Elə bil, onu alt-üst elədilər, amma susdu. De-
Qriye üz-gözünü turşutdu:
|
