Suvda tuxumdan chiqqan miratsidiylar o 'z oraliq xo'jayinlari - shilliqqurtlarni faol
ravishda axtarib topib, uning organizmiga kirib oladi va ona sporotsistaga ayla
nadi. Ona sporotsista o 'z navbatida partenogenetik y o 'l bilan ko'payib, 100-200 ta
qiz sporotsistalar va har bir qiz sporotsistada kelgusida 100
tadan serkariylar hosil
bo'ladi, y a ’ni bitta miratsidiydan kelgusida 20 mingdan ortiq serkariylar shakllana-
di. Molluskalar tanasida serkariylar 18-21 kunda paydo bo'ladi va molluskalardan
suvga chiqadi. Bunda serkariylar asosiy xo'jayinlari tanasiga terini teshib kiradi.
Yosh parazitlar jigar, oshqozon, charvi, oshqozon osti bezining qon tomirlariga
o'tib, 2 oydan keyin jinsiy voyaga yetadi va yana tuxum qo 'y a boshlaydi. Ular
asosiy xo'jayini organizmida 7 yilgacha yashashi mumkin.
Bu kasallikka qarshi ambilgar, miratsil-D, dronsit kabi dorilar qo'llaniladi. Kasal
likning oldini olish uchun esa parazitning oraliq va asosiy xo'jayinlari orasidagi
biologik zanjimi uzish kerak. Buning uchun esa mollami ko'proq og'ilxonalarda
boqish zarur,
buzoqlarni alohida saqlash, xo'jaliklarda mollami sug'orishni to 'g 'r i
y o i g a qo'yish, botqoqliklami quritish kabi ishlami amalga oshirish lozim.
Trematodalar sinfidan yana prosrogonimuslar, exinastomatidalar oilalari vakil
lari parrandalar va chorva mollari ichagida parazitlik qilib, o g 'ir kasalliklarni kel
tirib chiqaradi.
S o'rg'ichlilar sinfi o 'z navbatida digenetik so'rg'ichlilar va aspidogasterlar ken
ja sinflariga bo'iinadi.
Digenetik so'rg'ichlilar (Digenea) kenja sinfi vakillarining barchasida 2 ta
so'rg'ich i bo'ladi. Rivojlanishi juda murakkab bo'lib, nasi gallanishi orqali bora
di. So'rg'ichlilar sinfining ko'pchilik turlari digenetik so'rg'ichliliar kenja sinfiga
kiradi.
Aspidogasterlar (Aspidogastera) kenja sinfining 40 ga yaqin turi bor. U lar
ning yopishuv organlari juda keng yopishuv diskidan iborat. Disk bir necha qator
so 'rg ich chuqurchalariga bo'lingan. Aspidogasterlar metamorfoz orqali rivojla-
nadi, lekin rivojlanish siklida nasi gallanishi bo'lmaydi. Tipik vakili Aspidogaster
conchicola - ikki pallali molluskaiardan baqachanoqning
yurak oldi xaltasida
parazitiiк qiladi. Boshqa vakillari, asosan, molluskalar, baliqlar va toshbaqalarda
parazitlik qiladi.
M O N O G E N I Y A L A R ( M O N O G E N E A ) sinfi vakillari fanga qadimdan
m a ’ium. 1858-yili Van Beneden trematodalar sinfini saqlab qolgan holda, uning
tarkibida monogenetik va digenetik so'rg'ichlilar guruhlarini joriy qildi. Keyincha
lik. 1 863-yili I. Karus ana shu guruhlarni kenja sinf darajasiga ko'tardi.
Akademik
63
В.Ye. Bixovskiy monogenetik so ‘r g ‘iehlilami chuqur o'rganib, bu guruhga kiruv-
chi hayvonlar mustaqil sinf ekanligini ilmiy jihatdan asoslab berdi.
M onogeniyalar sinfiga 2500 dan ortiq tur kiradi. Ular asosan baliqlar, amfibi-
yalar, reptiliyalar va suvda yashovchi ayrim sutemizuvchilarda parazitlik qiladi.
Monogeniyalar asosan ektoparazitlardir. Faqat ayrim turlari ikkilamchi marta endo-
parazitlikka o'tgan. M onogeniyalarning tanasi bo'y ig a cho'zilgan, yassi yaproqsi-
mon k o ‘rinishda b o ii b , kattaligi 0,3 mm dan 2 -3 sm gacha boradi.
Parazitning katta yoki kichik b o iis h i parazit x o ‘jayinining gavdasiga b o g ‘liq.
X o'jayinning gavdasi qanchalik katta bo'lsa, parazit ham shuncha yirik b o ia d i.
M onogeniyalar vakillarining barcha hayotiy jarayoni bitta xo'jayinda o'tadi. Bu
sinfga kiruvchi hayvonlarning asosiy xarakterli xususiyatlariga yana quyidagilami
aytib o'tish mumkin:
1. O g 'iz so 'rg 'ich i ko'pincha bo'lmaydi.
2. Tanasining orqa uchida muskulli so'rg'ichlardan
tashqari ilmoq va ilgakcha-
iardan iborat yopishuv organlari yaxshi rivojlangan.
3. K o'pchiligining ko'zi bo'ladi.
4. Ular b a ’zan bitta, b a ’zan bir nechta tuxum qo'yishi mumkin.
Ularning bosh qismidagi yopishuv organlari parazit oziqlanayotgan paytda
xo' jayini tanasiga yopishib turish vazifasini bajaradi. Gavdaning orqa uchida esa
ancha takomillashgan va murakkab tuzilgan yopishuv organi - disk joylashgan.
Diskning ichida xitinli. har xil katta-kichiklikdagi 10 tadan 16 tagacha ilmoqchalar
bor. B a ’zi vakillarida disk va ilmoqchalardan tashqari, tananing orqa uchida bir
nechta so'rg'ichlari ham bo'ladi
Ular oraliq xo'jayinsiz rivojlanadi, y a ’ni hayotiy jarayonida xo'jayin almashi-
nish va nasi gallanish sodir bo'lmaydi.
Odatda ikki individ jinsiy teshiklari tashqariga ochilgan
old tomoni bilan bir-
biriga yopishadi va spermalarini almashishadi. M onogeniyalarning tuxumlari shar-
simon, ovalsimon va ipsimon bo'ladi. U m g 'lan g an tuxum hujayralari suvga chiqa-
riladi. Tirik tug'uvchi turlari ham mavjud. Otalangan tuxumninig suvda rivojlanishi
natijasida ustki tomonidan kiprikchalar bilan qoplangan ch o'ziq gavdali lichinka
chiqadi. Lichinka kiprikchalari yordamida suvda harakat qiladi. Lichinka tanasi
ning orqa uchida disk va ilmoqchalar, oldingi uchida esa ko'zlar, bezlar va o g 'iz
joylashgan. Ularda nerv va sezgi organlari yaxshi rivojlangan. Lichinkalaming ke
yingi rivojlanishi xo'jayini organizmida ketadi, y a ’ni ular m a ’lum vaqt suvda erkin
suzib
yurib hayot kechirgach, o 'z xo'jayini tanasiga yopishadi va kiprikchalarini
yo'qotib. jinsiy voyaga yetadi. Shuni ham aytib o'tish kerakki, lichinkalaming
64
voyaga yetish muddati ham ma tur monogeniyalarda ham bir xil bo'lmaydi. M a
salan, daktilogirus avlodining lichinkalari 7 -9 kunda voyaga yetib, tuxum q o 'y a
boshlaydi. Baqaning siydik pufagida parazitlik qiluvchi baqa k o'p so'rg'ichlisining
lichinkalari o 'z xo' jayinlariga o'xshab 3 yildan keyin jinsiy voyaga yetadi.
Monogeniyalarning ayrim turlari baliqlarda parazitlik qilib. baliqchilikka
katta zarar keltiradi. MDH mamlakatlaridan Rossiya, Ukraina va Belorussiyada
baliqchilik xo'jaliklarida, ayniqsa, karpsimon baliqlarda monogeniyalardan dakti-
logirus urug'ining turlari (Dactylogyrus vastator) k o 'p tarqalgan bo'lib, daktilo-
giroz kasalligini keltirib chiqaradi va bu kasallikdan
yosh baliqchalar yoppasiga
Dostları ilə paylaş: