Salam olsun İbrahimə

Zirv
ənin fatehi 
Hüseyn Qəzənfəri 
Sevincək  cəld  silah-sursat  daşımağa başladıq.  Zülfüqar 
briqadasının  üç  batalyonu  və  korpus  qüvvələri  son 
məsələləri razılaşdırdılar. Bütün komandirlərin sözü bu idi 
ki,  bütün  Şiyakuh  yüksəkliyi,  o  cümlədən  zirvəsi  azad 
olunmalıdır. 
Mən  xatirə  dəftərimdə  bu  hadisəni  təfərrüatı  ilə 
yazmışam.  1982-ci  ilin  5  fevralı,  axşamüstü  saat  5  idi. 
Artilleriya  öz  işinə  başladı.  Hələ  hava  qaralmamış  şəxsi 
heyət  hərəkətə  keçdi.  Ordu  qüvvələri  çox  yaxşı 
irəliləyirdilər.  Digər  istiqamətdən  də  korpus  və  Bəsic 
qüvvələri gəlirdilər. 
Zülfüqar briqadasının üçüncü və dördüncü batalyonları 
zirvəyə doğru  yola düşdülər. Ratsiya danışığını eşidirdim. 
Üçüncü  batalyonun  komandiri  cəsarətlə  deyirdi:  "Mən 
Şiyakuh  zirvəsinə  ayağını  qoyan  ilk  adam  olmaq 
istəyirəm". 
Mayor  şəxsi  heyətini  irəliləməyə  həvəsləndirirdi.  Bir 
saatdan  sonra  ratsiyadan  belə  elan  olundu:  "Şiyakuh 
zirvəsi azad olundu, üçüncü batalyon zirvəyə çatdı". 
Çox sevindik. Ordu və korpus döyüşçülərinin “Allahu-
Əkbər”  səsi  bütün  bölgədə  əks-səda  verirdi.  Düşmən 
qaçmağa  başlamışdı.  Biz  Şiyakuhun  yamacında,  mağara 
olan yerdə bir tibb məntəqəsi təşkil etdik. 
Hamımız  qələbəyə  sevindiyimiz  yerdə  üçüncü 
batalyonun  komandiri  mayor  Toxmaçını  gətirdilər. 
Ayağından  yaralanmışdı.  Onu  israrla  geri  göndərmək 
istəyirdik, amma qəbul etmədi. 
– Yaramı bağlayın, şəxsi heyətin yanına qayıdacağam. 

---

 
113 
Orada bir söz dedi, mənsə məqsədini anlamadım. 
Mayorun  ayağını  sarıyanda  üzünü  mənə  tutub  dedi: 
"Mən İbrahim Hadidən xəcalətliyəm". 
Hər halda, Şiyakuh döyüşçülərin qəhrəmanlığı ilə azad 
olundu. 
Bir  neçə  gündən  sonra  mayoru  gördüm.  Ayağı 
yaxşılaşmışdı.  Məni  çağırıb  dedi:  "Gəl,  sənə  bir  söz 
deyim. Yadındadır, dedim İbrahimdən xəcalətliyəm?” 
– Bəli. 
–  Zülfüqar  batalyonunda  məni  Şiyakuhun  fatehi  kimi 
tanıyırlar.  Ratsiyadan  dediyim  sözə  görə  mənə  hətta 
mükafat  verdilər  və  rütbəmi  artırdılar.  Hamı  elə  bilir  ki, 
dağın  başındakı  səngərləri  fəth  edən  ilk  adam  mənəm. 
Amma bir şeyi etiraf etməliyəm. 
Mayor dərin nəfəs aldı. 
–  Həmin  axşam  düşmənin  zirvədəki  səngərlərinin 
müqaviməti  çox  güclü  idi.  Düşmən  o  səngərləri  əldən 
çıxarmaq  istəmirdi.  Dağın  başına  çatanda  tək-tənha 
səngərlərə  hücum  etdim  ki,  oranı  təmizləyib  zirvənin 
fatehi  olum.  Amma  orada  düşmən  yox  idi,  məndən  öncə 
vurulan  vurulmuş,  qaçan  qaçmışdı.  Cəsədlər  yerdə  idi. 
Mən  zirvəni  fəth  etdiyimə  sevinib  bunu  ratsiyadan  xəbər 
verdim.  Lakin  birdən  inanılmaz  bir  səhnə  ilə  rastlaşdım. 
Ən  zirvədəki  səngərin  yanında  gənc  bir  döyüşçü 
üzüqibləyə  səcdəyə  getmişdi  və  Allaha  şükür  edirdi.  O, 
birdən  mənim  önümdə  ayağa  qalxdı.  Əvvəlcə  qorxdum, 
sonra isə çəfiyəsindən bildim ki, iranlıdır. 
O,  zirvəyə  məndən  tez  çatıb  səngərləri  təmizləmişdi, 
lakin heç bir söz demədən səcdəyə gedib bu qələbəyə görə 
Allaha  şükür  edirdi.  Sonra  ayağa  qalxıb  məni  qucaqladı, 
təbrik  etdi  və  başqa  bir  söz  demədən  digər  tərəfdən  öz 
şəxsi heyətinin yanına endi. 

---

 
114 
Təəccüblə  mayora  baxırdım.  Mənə  çox  qəribə  gəlirdi. 
Biz  hamımız  mayoru  Şiyakuh  zirvəsinin  fatehi  bilirdik,  o 
isə əsl fatehin başqası olduğunu deyirdi. 
- Axı kimdən danışırsınız? O qəhrəman kimdir? 
Mayor  gözlərimin  içinə  baxa-baxa  dedi:  "Şiyakuh 
zirvəsinin fatehi Baziderazın pəhləvanı İbrahim Hadidir". 
Ondan sonra mayor hər dəfə İbrahimdən danışanda onu 
Baziderazın  pəhləvanı  adlandırıb  deyirdi:  “Bu  gənci  heç 
kim tanımır”. 
Yadımdadır,  polkovnik  Əliyari  də  belə  deyirdi: 
"Şiyakuhun  fəthi  o  gəncə  borcludur.  O,  əminlikdə  dedi: 
"Əgər siz edə bilməzsinizsə, biz hücum edərik". 
Ondan sonra İbrahimlə dostluğum daha da gücləndi. O 
mənim  və  ordudan  olan  digər  dostların  yaddaşında  bir 
əfsanə  kimi  qaldı.  Bu  qədər  qəhrəmanlıqlarına 
baxmayaraq, heç vaxt özündən danışmazdı. 
Bir aydan sonra əsgərlərin biri məni səsləyib dedi: "Bir 
cavan oğlan gəlib, sizinlə işi var".  
– Mənim burada heç kimim yoxdur. 
Nəzarət-buraxılış 
məntəqəsinə 
gedəndə 
isə 
çox 
sevindim.  İbrahim  idi.  Salamlaşandan  və  hal-əhval 
tutandan  sonra  dedi:  "Sağollaşmağa  gəldim.  Biz  cənuba 
gedirik". 
Çox  narahat  halda  onunla  sağollaşdım.  Tehranlı 
olmasam da, ünvanını alıb dedim: "Sizi yenə görməyi çox 
istəyərdim". 
1982-ci ilin martında Fəthülmübin əməliyyatı başlandı. 
İbrahim  və  dostları  buna  görə  cənuba  getdilər.  Bizim  bir 
neçə  batalyonumuz  da  həmin  əməliyyatda  iştirak  etdi. 
Əməliyyatın  son  günlərində  mən  də  oraya  getdim  və  bir 
gün  üçüncü  batalyonun  komandiri  Toxmaçının  yanında 

---

 
115 
qaldım.  O  mənə  dedi:  "Doğrudan,  İbrahim  Hadidən 
xəbərin var?" 
– Yox. 
–  Onu  bir  neçə  gün  qabaq  Əhvaz  hava  limanında 
gördüm.  Yaralanmışdı,  böyrünə  qəlpə  dəymişdi.  Onu 
Tehrana  aparmaq  istəyirdilər,  o  isə  qayıtmaq  istəyirdi. 
Həkimlər yarasını bağladılar və birlikdə qayıtdıq. 
1983-cü  ilin  martında  Toxmaçını  yenə  gördüm. 
Göstərdiyi  igidliklərə  görə  polkovnik-leytenant  olmuşdu. 
Yenə Şiyakuh dağından və İbrahim Hadidən söz düşdü. 
-  Baziderazın  pəhləvanından  xəbərin  var?  Bilirsən 
haradadır? 
Kumeyl  kanalından  xəbərim  olduğuna  görə  narahat 
halda dedim: "Bəli". 
Polkovnik üzümdən hər şeyi anladı. Yenə nigaran halda 
soruşdu: "İbrahim haradadır?" 
Vəlfəcr-hazırlıq  əməliyyatında 
Kumeyl 
kanalının 
mühasirəsi  haqda  məlumat  verib  dedim:  "İbrahim  də 
onlarla qaldı. Heç kimin ondan xəbəri yoxdur". 

---

 
116