Samir İmanov HƏDƏFDƏKİ İnsan

Meksika
Axşam saat 10-da Meksikanın “Divisadero Barrancas” 
vağzalında qatardan düşən 70-80 yaşlı, əlində kiçik çanta 
tutmuş qoca kişi çəliyinə dirənə-dirənə taksiyə yaxınlaşıb 
əlindəki  kağız  parçasını  sürücüyə  uzadaraq  titrək  səslə 
dedi:
-Oğul, məni bu ünvana apara bilərsən?
Sürücü diqqətlə ünvana baxıb dedi:
-Aparmağına apararam, amma ora buradan çox uzaq-
dır. Xərciniz çox çıxacaq. Məsləhət görərdim avtobusla ge-
də siz. 

167
-Yox  oğul. Avtobus  məni  yorur.  74  yaş  elə  yaşdır  ki, 
adam hər şeydə rahatlıq axtarır. – Gülümsəyərək. – Neçəyə 
başa gəlir-gəlsin.
-O zaman əyləşin gedək.
Qoca kişi taksinin arxa oturacağında oturub soruşdu:
-Biz oraya neçə saata gedib çata bilərik?
-Təxminən 6 saata.
-Mən bir az mürgüləyəcəyəm. Əgər məni dediyin vaxt-
dan bir saat tez çatdırsan, yol haqqını ikiqat ödəyəcəyəm.
Sürücü bu yolun beş saata gedilə biləcəyini çox gözəl 
bilirdi. Sadəcə hər ehtimala qarşı altı saat demişdi. Buna 
görə də, “deyəsən, tilovuma qızıl balıq düşüb” özüylə da-
nışırmış kimi mızıldanaraq, -Çalışaram – deyib yola düş-
dü. Dörd saat yarımlıq yolçuluqdan sonra taksi sürücüsü 
maşını kənddəki uşaq baxçasının qarşısında saxladı. Üzü-
nü arxa oturacaqda oturub, köhnə papağını üzünə qoya-
raq yatmış qocaya tərəf çevirib ucadan dedi:
-Dayıcan dur. Mənə verdiyin ünvana çatmışıq.
Qoca kişi papağını başına qoyub saatına baxdı və sü-
rücünün dediyi məbləğin üç qatını verib taksidən düşdü. 
Sürücü qocanın çantasını maşında unutduğunu görsə də, 
heç nə demədi. 
Qoca baxçanın həyətinə girəndə hasara bağlanmış itin 
səsinə gözətçi kabinəsindən çıxan markez ona tərəf gəldi. 
-Yaxşı  ki,  gələcəyini  əvvəlcədən  bilirdim.  İti  bağla-
masaydım  dostumun  ölümünə  görə  təəssüflə nəcəkdim. 
Bu qrimlə səni heç anan da tanıya bilməz.
Con həyətdəki oturacaqda oturub ətrafa göz gəzdirdi. 
-Sən də yerini pis seçməmisən. Afərin. Ən çətin anda 
belə uşaqlardan istifadə etməyi bacarırsan.
-Gəl gedək içəri, yəqin acsan.

168
Con Markezlə birlikdə gözətçi kabinəsinə girəndə sto-
lun üstündəki tapançanı göstərib soruşdu:
-Bu nədir? Uşaqlarla bununla oynayırsan?
Markez kofe dəmləyə-dəmləyə dedi:
-Uşaq ikən sabah nələr oynaya bilərik deyə düşünərdik. 
İndi isə sabah həyat bizə hansı oyunu oynayacaq deyə dü-
şünürük. Yəni o silah ilə uşaqlarla yox, həyatla oynayıram. 
Kofeni gətirib stolun üstünə qoyaraq soruşdu: 
-Polerdən bir xəbər var?
-Mən də bunun üçün buradayam. Sənə verdiyim əma-
nəti bura gətir.
Markez çarpayının altında gizlətdiyi çamadanı gətirib 
stolun  üstünə  qoydu.  Con  cibindən  açar  çıxardaraq  ça-
madanı  açdı  və  içindəkiləri  bir-bir  çıxarıb  stolun  üstünə 
qoydu. Datakart, qalın qovluq, qələm və dəftərdən sonra 
notebooku  da  çamadandan  çıxardardandan  sonra  çama-
danı kənara tulladı. Markez kofe içə-içə maraqla Conun nə 
edəcəyinə  tamaşa  edirdi.  Con  kompüteri  yandıraraq  da-
takartı ona taxıb Polerin göndərdiyi elektron məktubdakı 
rəqəmləri  dəftərə  köçürtməyə  başladı.  İşini  bitirən  kimi 
notebooku söndürüb kənara qoydu və qovluğu açıb ora-
dakı  rəqəmlərlə  işarələnmiş  sözləri  Polerin  göndərdiyi 
rəqəmlərə tutuşdurmağa başladı. Təxminən, iki saata ya-
xın çəkən yorucu əməkdən sonra Con Polerin göndərdiyi 
şifrələrin açılmış mətnini yazdığı kağızdan oxuyurdu: 
“Salam.  Vəziyyət  pisdir.  Çalış  Samiri  İspaniyadan  çı-
xardıb Türkiyəyə gətirəsən. Kastamonuya qədər təyyarə ilə, 
oradan Karabükə isə vertalyotla gətir. Helikopterin nömrəsi 
YKU566,  sürücünün  adı  isə  Burakdır.  Mənim  Türkiyədə 
ən yaxın adamımdır. Orada bir problem çıxsa, yalnız ona 
müraciət et. Elə et ki, Samirin Türkiyəyə gətirilməsini səndən 
və üç–dörd yaxın adamından başqa heç kim bilməsin. Hətta 

169
Markez  də  bilməsin.  Mən  Türkiyəyə  bir  həftədən  sonra 
gələcəyəm.  O  o  vaxta  qədər  Samiri  Türkiyəyə  gətirərsən. 
Karabükdə görüşərik. Uğurlar”.
Con  şifrələnmiş  məktubu  oxuyub  qurtarandan  son-
ra  gödəkcəsinin  altından  tapançanı  çıxararaq,  -  Polerin 
sözündən çıxa bilmərəm. – deyib, bayaqdan bəri maraqla 
onu izləyən Markezə iki güllə vurdu. Sonra onun ölmədiyini 
görərək, yaxınlaşıb başından daha iki güllə vurdu. Cibində 
gəzdirdiyi maskanı başına taxıb baxçadan çıxdı. 
Təqribən,  iki  saatdan  sonra  taksi  sürücüsü  tamahını 
saxlaya bilməyib maşını yolun kənarına verərək saxladı və 
arxa oturacaqdan bayaqkı səxavətli müştərisindən qalma 
kiçik çantanı götürərək açdı. Çantanın içində saxta daş -qa-
şın altında dibə bərkidilmiş beş əl qumbarasının ilgəkləri 
çantanın qapağı ilə birləşdirildiyindən sürücünün onu aç-
masıyla arada yaranan dörd–beş saniyə sonra baş vermiş 
partlayış qızılları gördüyü üçün gözləri sevincdən parla-
yan taksi sürücüsünün tikə-tikə edib xoşbəxtlik qığılcımla-
rını gözlərində dondurdu.
Hadisədən 3 gün əvvəl
Madrid. İspaniya
Almeyda Prado muzeyinin qarşısına gələndə Silvanın 
artıq orada olduğunu gördü. Yaxınlaşıb onun yanında otu-
raraq soruşdu:
-Məni belə təcili çağırmağının səbəbi nədir?
-Sənə üç xəbərim var. İkisi yaxşıdır, biri pis. Hansın-
dan başlayım?
-Elə et ki, ardıcıl olsun.

170
-Yaxşı  xəbər  odur  ki,  qızın  kimliyini  müəyyən ləş-
dirmişəm. – Əlindəki qovluğu Almeydaya uzadaraq, – Lu-
siya  Qonzales.  23  yaşı  var.  Argentina  vətəndaşıdır.  Onu 
bura çox güman ki, əlillərə qulluq etmək üçün gətiriblərmiş. 
Qaldıqları yerə hücum olunanda anası öldürülüb. Atasın-
dan isə bir xəbər yoxdur. Deyəsən, hansısa qaçaqmalçılara 
qoşulub. Bunu araşdırıram. Pis xəbər isə budur ki, hələ də 
onun harada olduğunu bilmirəm.
Almeyda qovluqdakı kağızlara baxa-baxa köks ötürdü:
-Hə. Bu həqiqətən pis xəbərdir. Bəs məndən nə istəyir-
sən?
-İstəyirəm həmin gün Samirin yanında olanların hamı-
sının telefon zənglərinin siyasını mənim üçün çıxartdıra-
san.
-Səncə bir şey çıxacaq?
-Bilmirəm. Yoxlamaq lazımdır. O gün otelin bütün sis-
temi qarışıb bir-birinə, oradan heç nə çıxmadı.
-Yaxşı.  Sabah  siyahını  sənə  verərəm.  Bəs  ikinci  şad 
xəbə rin nədir?
- Karlosun məkanında öldürülən uşaqlardan sağ qalan 
iki  nəfərdən  biri  Lusiyanın  qardaşıdır.  Səndə  təzə  xəbər 
yoxdur?
-Məndəki xəbərlərin hamısı bəddir. Sergeylə Markez 
də öldürülüb. Con dünyanın bu başından vurub, o başın-
dan çıxır. Mən isə heç nə edə bilmirəm. Bir yandan Conun 
hərəkətləri,  bir  yandan  Samirin  izsiz-tozsuz  yoxa  çıxma-
sı,  bir  yandan  da  öldürülən  günahsız  əlillər.  Lap  başımı 
itirmişəm. 
Almeyda danışdıqca, səsində gah mülayimlik hiss olu-
nurdu, gah da kəskinlik.
-Sən gərək, o qızı mütləq tapasan. Əminəm ki, o bizim 
bilmədiyimiz nələrisə bilir.

171
Silva: - Baş üstə - deyib, getmək istəyəndə dayanaraq 
əliylə muzeyi göstərib soruşdu:
-Bu muzeydə olmusan?
-Yox, olmamışam. – Almeyda fikirli halda cavab verdi.
-Girib  baxmağın  məsləhətdir.  Möhtəşəm  muzeydir. 
Həm fikrin də dağılar. Mənim ən çox xoşuma gələn əsər 
“Las meninas”dır.
Silva gedəndən sonra bir az da parkda oturan Almey-
da ayağa qalxaraq iti addımlarla muzeyin qapısına doğru 
getdi.
Karabük. Türkiyə
Pedro bir az meşədə gəzişəndən sonra maşının yanı-
na  qayıdıb  furqona  girdi.  Içəri  alaqaranlıq  olduğundan 
gözlərinin qaranlığa öyrəşməsi üçün bir az gözləyib, son-
ra furqonun içini axtarmağa başladı. İçəridə bir neçə dəst 
fəhlə  paltarı,  qab-qacaq,  dörd  dənə  drijba  və  bir  günlük 
yemək  eytiyatı  vardı.  Meşədə  gəzərkən  əynindəki  fəhlə 
gödəkcəsinin qolu ağaca ilişib cırıldığından Pedro onu çı-
xardıb kənara tulladı. Yenisini götürmək istəyəndə paltar-
ların arasında ağzı iplə bağlanmış köhnə bir torba gördü. 
Paltarları  kənara  çəkib  maraqla  torbanı  açmağa  başladı. 
Torbanın içində bir tüfəng, iki tapança, iki ov bıçağı və pat-
ronları gördükdəəndə heyrətindən astaca qışqırdı: 
 -Aman Allah. 
Bu tərəflərdə ayı və canavar çox olduğundan hər eh-
ti mala  qarşı  tüfəngi  götürərək  doldurub  maşının  divarı-
na  dirədi.  Bıçaqlardan  birini  kəmərinə  taxıb  qalanlarını 
bükərək  yerinə  qoydu.  Furqonun  içində  oturub  nə  edə-
cəyini  fikirləşməyə  başladı.  “Artıq  beş  gündür  ki,  bura-

172
dayam.  İndi  nə  edim?  Yəqin  polislər  məni  axtarır.  Hələ 
bir  müddət  meşədən  çıxmaq  olmaz.  Bəlkə  səfirliyə  ge-
dim?  Hə,  mütləq  səfirliyə  getmək  lazımdır.  Orada  mənə 
kömək  edərlər.  Əla! Axır  ki,  çıxış  yolun  tapdım.  Dayan, 
Pedro, özünü aldatma. Səfirliyə getmək heç cür mümkün 
deyil. Pulun yoxdur, yerli dili bilmirsən, üstəlik, polislər 
səni  həbs  etmək  üçün  fürsət  axtarırlar.  Uff.  Məni  bura-
dan yalnız möcüzə xilas edə bilər! Yalnız möcüzə, göydən 
düşən  bir  adam.  –  Acı-acı  gülümsündü:  -  Eh,  Qustavo, 
sən nə etdin? İndi oturmuşdum evdə, Lusiyayla Xosenin 
mübahisəsinə  qulaq  asırdım.  Hər  dəfə  də  birinci  Lusiya 
başlayırdı. Görəsən, indi Mariya nə edir? Yəqin, uşaqların 
sözləşməsinə  baxıb  gülür.  Yüz  faiz  təkləyiblər  Lusiyanı. 
Yox. İndi oturub məndən məktub gözləyirlər. Yəqin, indi 
çox  narahatdırlar.  Əsas  da  Mariya.  Eşitdiyi  hər  addım 
səsinə görə pəncərədən boylanır. Bilirəm ki, boğazınızdan 
düz-əməlli yemək də getmir. Hər gün kədər içində oturub 
məndən  xəbər  gözləyirsiniz.  Bağışla  məni,  Mariya.  Sən 
buna layiq deyildin. Bağışlayın məni, uşaqlar”.
Pedro qutuda qalan son siqaretini yandırıb furqondan 
çıxdı.
Hadisədən 2 gün əvvəl
Toledo. İspaniya
Çarpayıda  uzanaraq  qəzet  oxuyan  Samir  yaxınlaşan 
addım  səslərini  eşidib  dikəldi.  Danielin  gətirdiyi  şam 
yeməyini  yarım  saat  bundan  qabaq  yediyindən  onun 
gəlməyəcəyini bilirdi. Ona görə də, qapı açılan kimi ma-
raqla boylanaraq gələnin kimliyini öyrənməyə çalışdı. İçəri 
girən Con Samirlə zarafatlaşmağa başladı:

173
-Salam Samir. Yəqin məndən ötrü darıxmısan?
-Əlbəttə. Qəzetlərdən təsəlli alırdım. Nə qədər istədim 
qayçı  vermədilər.  Sənin  haqqında  olan  məqalələri  kəsib 
divara yapışdırmaq istəyirdim. Bəs sən? Sən məndən ötrü 
darıxanda nə edirdin? 
-Xəbərlər sağ olsun. Teleulduz olmusan, xəbərin yox-
dur.
-Darıxma, bütün telekanallar zibillikdə üzünün dərisi 
soyulmuş  və  bədəni  yandırılmış  kişi  meyidinin  tapıldığı 
haqqında danışanda, sən də teleulduz olacaqsan.
Con Samiri yamsılayaraq: - Dayan görüm, qorxuzma 
məni. Ondansa sadə bir sualıma cavab ver.
-Yəqin mənasız demək istədin?
-Yox. Sadə. Heç ömründə ölüb dirilmisən?
-Mən haqlıydım.
-O qədər də yox. Sən sabah öləcəksən, bir gündən son-
ra isə diriləcəksən.
-Mənə İspaniyanı göstərəcəksiniz, yoxsa dünyanı?
Con ağır-ağır gülərək: 
-Düşündüyümdən  də  ağıllısan  Samir.  Səni  Madrid-
dən  Toledoya  qədər  gəzdirmişəm.  İndi  istəyirəm,  dünya 
səyahətinə çıxaq. Eşitmişəm, siz azərilər türkləri özünüzə 
qardaş sayırsınız? Ümid edirəm, Türkiyəni gəzmək sənə 
maraqlı olacaq.
-Dönər də alacaqsan?
-Türk dönəri. Yemişəm, ləzzətlidir. Alacağam. Dönər 
də  alacağam,  ayran  da.  Hələ  istəsən,  sənin  üçün  zeytun 
yağlı  dolma  da  bişirtdirəcəyəm.  Yeni  doğulan  insanın 
qeydinə qalmaq lazımdır.
-Yeni doğulan, yoxsa yenidən doğulan?
-Necə istəyirsən, fikirləş. Amma sənin üçün elə bir tabut 
düzəltdirmişəm ki, baxanın ölməyi gəlir. İçi yumşaq maçal-

174
ka ilə əhatə olunub. Orada rahatca uzanacaqsan özünçün. 
Kənarlardan da ki, içəriyə hava keçməsi üçün bir neçə yerdən 
xüsusi yarıqlar qoyulub. İçindən çıxmaq istəməyəcəksən.
Con getmək istəyəndə Samir soruşdu: 
-Ölümqabağı kiçik bir sualıma cavab verərsən?
-Məntiqi sualdı?
-Ona  oxşar  bir  şeydir.  Murad  bu  yaşda  belə  bir 
beynəlxalq qrupa necə rəhbərlik etmək imkanı tapıb?
Con qapıdan çıxa-çıxa dedi:
-O varisdir əzizim. Varis!
Hadisədən 1 gün əvvəl
Karabük. Türkiyə
Pedro artıq iki saat idi ki, kolun dalında gizlənib yuva-
dakı dovşanın çölə çıxmasını gözləyirdi. Nəhayət, dovşan 
başını yuvadan çıxarıb qulaqlarını şəkləyərək ətrafı yoxla-
mağa başladı. Deyəsən, onu gözləyən təhlükəni hiss etmiş-
di deyə, yuvadan çıxmağa cəsarət etmirdi. Başını bir neçə 
dəfə çölə çıxarıb – saldıqdan sonra cəsarətlənib yuvadan 
çıxdı.  Pedronun  yuvanın  kənarına  qoyduğu  yerkökünü 
yeməyə başladı. Bu vaxt Pedronun açtığı atəşdən kənara 
sıçrayaraq  düşdüyü  yerdə  qaldı.  Pedro  dovşanı  götürüb 
maşına tərəf getdi. 
Artıq neçə gün idi ki, ərzağı qurtarmışdı. Qarnını dov-
şan  və  quş  ovlamaqla  doyuzdururdu.  Dovşanın  dərisini 
soya–soya:  “Artıq  bəsdir”  deyə  düşündü.  Əgər  məni  tut-
maq istəsəydilər, indiyə qədər mütləq tutardılar. Yəqin ki, 
uşaqlar məni satmayıblar. Burada nə vaxta kimi qalacağam. 
Bəlkə də, indi evdəkilər əməlli-başlı narahat olublar. Bir də 
ki, lap həbs etsinlər, gördüyümüz işin nə cəzası olacaq ki? 

175
Dünən furqonda patron götürmək üçün paltarları bir 
kənara  yığanda  hansınınsa  cibindən  pulqabı  düşmüşdü. 
Pedro ilk əvvəl pulqabının ağzını açmaq istəməsə də, son-
radan “onsuz da burada heç kimə lazım deyil. Heç sahibi 
də bilinmir” deyə fikirləşərək içinə baxmışdı. Pulqabının 
içindən çıxan pul böyük məbləğ olmasa da, 125 dollar pay-
taxta getmək üçün bəs edirdi. 
Dovşanın dərisini bir kənara tullayıb, içalatını təmiz-
ləyə-təmizləyə  fikirləşirdi:  -Paytaxta  çatan  kimi  səfirliyə 
gedib deyərəm ki, pullarımla sənədlərimi oğrayıblar. Yox, 
belə  desəm,  mənə  kömək  etmələri  üçün  polisə  müraciət 
edəcəklər. Ən yaxşısı deyərəm, itirmişəm”. 
Dovşanın içalatını təmizləyib qurtardıqdan sonra ton-
qal qalamaq üçün odun yığmağa başladı.
Toledo. İspaniya
Qapının kilidi ağır–ağır açılıb yatmış Samiri yuxudan 
oyatdı.  O  gözlərini  ovuşdurub  gələnin  kimliyini  bilmək 
üçün qapıya baxdı. İçəri girən Con idi. 
-Gecə vaxtı nə olub? Yuxuda görmüsən məni?
Con  gəlib  onun  yanında  otururaraq  əlindəki  qəzeti 
Samirə uzatdı: 
-Al oxu. Məncə bu səni maraqlandırmalıdır. (Bir neçə 
saniyə ara verərək əlavə etdi). Dördüncü səhifədə.
Samir  Conun  dediyi  səhifəni  açıb  gözdən  keçirməyə 
başladı.  Şəhərdəki  binalardan  birində  qaz  sızması  nəti-
cəsində baş verən partlayış və yumurtadan çıxan üçayaqa-
lı toyuq cücəsi barədə yazılan məqalələri oxuyaraq heç nə 
anlamasa da, maşın qəzası nəticəsində həlak olan Türkiyə 
vətəndaşı haqqında xəbəri oxuduqdan sonra hər şeyi başa 
düşdü və ucadan oxumağa davam etdi:

176
-Avtomobil  qəzası  nəticəsində  həlak  olan  Türkiyə 
vətəndaşı  Taruk  Yılmazın  cənazəsi  sabah  təyyarə  ilə 
vətənə aparılacaq. Afərin. Pis fikirləşməmisən. Amma bir 
şeyi yaddan çıxartmısan.
-Bilmək olar o nədir?
-Mənim bacarığımı düzgün qiymətləndirməmisən.
Con gülümsəyərək:
-Sən  özündən  çox  razısan  Samir.  Muradın  yaratdı-
ğı  xüsusi  həkim  heyəti  Türkiyədə  səni  gözləyir.  Onlar 
müxtəlif dərmanlar və aparatlarla sənin bütün bildiklərini 
beynindən çıxardıb Murada verəcəklər. Sən isə onlara heç 
bir müqavimət göstərmədən sakitcə dediklərini edə cəksən. 
Murad isə sənin fikirlərindən, düşüncələ rin dən və mərkəz 
haqqındakı planlarından istifadə edib «Ümid» mərkəzinə 
rəhbərlik  edəcək.  Budur  sənin  bacarığın?  Necə  öləcəyini 
bilmək istəyirsən?
-Bunu Allahdan başqa heç kəs bilə bilməz.
-Bəlkə  də  belədir.  Ancaq  fikirləşirəm  ki,  Muradın 
sənə  necə  ölüm  hazırladığını  bilməyə  haqqın  var.  O  səni 
öldürməyəcək. İçi yırtıcı heyvanlarla bol olan meşəyə ata-
raq şərait yaradacaq ki, özün öləsən. Bəli, məhz özün. Ya-
vaş-yavaş, əzabla, qorxu içində, vəziyyətin hər gün bir az 
daha da pisləşəcək. Acından öləcəksən. Acından ölməsən 
aldığın yaralardan, itirdiyin qandan öləcəksən. Ondan da 
ölməsən, vəhşi heyvanlara yem olacaqsan. O da olmasa baş-
qa şeydən öləcəksən. Amma mütləq öləcəksən. Kim oldu-
ğunu bilmədən, nə baş verdiyini anlamadan. Murad bütün 
düşmənlərini bu üsulla öldürür. Deyir kimisə öldürmək və 
öldürtmək günahdır. Güya ki, onları öz talelərinin ixtiyarı-
na buraxır. Hələ heç kim bu tələdən sağ çıxmayıb. Bir də ki, 
bilmək olmaz, bəlkə də səni yuxudan ayıltmadan öldürtdü.
-Niyə bunları mənə deyirsən?

177
-Bunları  bütün  qurbanlara  deyirəm.  Ölümün  bir  ad-
dımlığında çarəsiz vəziyyətə düşəcəklərini bilən adamların 
üzlərinə baxmaq xoşuma gəlir. Nə qədər gizlətməyə çalış-
salar  da,  daxildəki  narahatlıqları  qorxu  dolu  gözlərindən 
və titrəyən əllərindən hiss olunur. Bu da mənim hobbimdir.
-Bəs mənim Murad üçün nə hazırladığımı bilirsən?
-Yenə lovğalandın? Muradın qüdrətindən xəbərin yox-
dur, ona görə belə danışırsan. Murad sənin üçün iki sürp-
riz hazırlayıb. O sürprizləri görəndən sonra onun kim ol-
duğunu başa düşəcəksən.
-O nə sürprizlərdir elə?
-Desəm,  sürpriz  olmayacaq.  Tək  onu  deyə  bilərəm 
ki,  şəxsən  mən  heç  vaxt  belə  sürprizlərlə  qarşılaşmaq 
istəməzdim. – Cibindən içinə dərman doldurulmuş şpri-
si çı xardıb dedi: -İndi isə bacarıqlı oğlan, sakit dayan, bu 
iynəni qoluna vurum.
-O nə iynədir elə?
-Yuxu dərmanıdır. Çox güclü təsiri var. Ən az 20–24 
saat şirin-şirin yatacaqsan.
-Mən bacarığımdan danışanda, bilirsən nəyi nəzərdə 
tuturdum?
-Nəyi?
Samir:
-Bax  bunu!  –  deyərək,  Conun  sifətinə  bir  yumruq 
vur du.  Zərbə  nəticəsində  Conun  burnundan  qan  açıl-
dı.  Əlindəki  şpris  isə  yerə  düşdü.  Con  bunun  cavabında 
Samiri  vurmaq  istədikdə,  Samir  qolunu  onun  zərbəsinin 
qarşısına  verdi.  Onun  qolu  Conun  dirsəyinin  iç  tərəfinə 
dəydiyindən Con ağrıdan qışqırdı. Conun səsinə içəri girən 
iki nəfərə: – Bunu əzişdirin, amma öldürməyin. – deyə əmr 
etdi.  Adamlar  əllərindəki  silahı  dəhlizə  ataraq  Samirin 
üstünə cumdular. Samir bir neçə zərbədən yayınıb adam-

178
lardan birinin sinəsinə zərbə vura bilsə də, Conun atdığı 
bıçaq qoluna batdı. Samir bıçağı çıxarıb silah kimi istifadə 
etmək  istədikdə,  onun  başının  qarışmasından  istifadə 
edən adamlardan biri Samirin sifətinə güclü bir yumruq 
vurdu. Zərbənin təsirindən özünü itirən Samir oturduğu 
çarpayıdan  yerə  yıxıldı.  İki  nəfər  onu  təpikləmək  üçün 
irəli  şığıdılar.  Hər  tərəfdən  bədəninə  çoxsaylı  zərbələr 
dəyməyə başladı. Zərbələrdən biri qabırğasını qırdı, digəri 
isə əlini zədələdi. Başını əlləri ilə qorumağa çalışsa da, ar-
tıq taqətdən düşmüşdü. Ağrıdan və vurulan zərbələrdən 
huşunu itirirdi və son gördüyü şey qarşıdan sürətlə üzünə 
dəyən təpik zərbəsiydi. 
Onun hərəkətsiz qaldığını görən Con burnunun qanını 
silə-silə əsəbi halda adamlarına Samiri yerdən qaldıraraq 
çarpayıya qoymalarını əmr etdi. Özü isə əyilərək çarpayı-
nın altına düşmüş iynəni götürüb Samirin qoluna vurdu. 
Sonra Danieli çağıraraq dedi:
-Bıçağı çıxardıb, yaranı sarıyarsan. Yolumuz uzundur, 
gərək tezliklə yola düşək.
-Yaxşı. İndi onu da hazırlayaram, özüm də hazırlaşaram.
-Sən burada qalacaqsan. Mənə burada lazımsan.
-Baş üstə.
Con gedəndən sonra Daniel tibb çantasını gətirib ehti-
yatla bıçağı Samirin qolundan çıxartmağa başladı.
Həmin gün
Kastamonu. Türkiyə
Axşam saat 8-də Kastamonudakı hava limanında Bu-
rakın adamları Samirin olduğu tabutu təyyarədən endirib 
helikopterə  qoyanda,  qoca  kişi  qiyafəsində  qrimlənmiş 

179
Con  bir  kənarda  dayanaraq  əlindəki  dəsmalla  yalandan 
gözlərinin yaşını silirdi. Bir az sonra işlərin bitdiyini görüb 
helikopterə yaxınlaşdı. İçəridəki ağ parçaya bükülüb tabu-
tun yanında qoyulmuş əşyanı görəndə təəccüblə Burakdan 
soruşdu:
-Bu nədir belə?
-Taruk Yılmaz. İspaniya qazetlərində adı çəkilən şəxs 
budur.  Murad  tapşırdı  ki,  tabutu  helikopterə  qoyandan 
sonra Samiri oradan çıxardıb yerinə bunu qoyaq.
-Bu iy bundan gəlir?
-Hə. Dünəndən öldürüb atmışam bura ki, bir problem 
olmasın.
-Mən bu iydə otura bilmərəm. Siz gedin, mən taksiylə 
gələcəyəm. Bir problem çıxsa, dərhal mənə xəbər ver.
-Oldu.
Con  aşağı  enəndən  sonra  Burak  helikopteri  işə  salıb 
havaya qalxdı. Helikopter gözdən itənə qədər onun arxa-
sınca baxan Con əvvəlcə taksilərə tərəf getsə də, sonradan 
bərk acdığını hiss edib istiqamətini dəyişdi və kafeyə tərəf 
üz tutdu. 
Toledo. İspaniya
Daniel  otaqda  oturub  gözünü  bir  nöqtəyə  zilləyərək 
dərin  fikrə  getmişdi:-Mən  gərək  mütləq  polisə  xəbər  ve-
rim. Bu belə davam edə bilməz. Bütün günü qorxu içində 
yaşayıram.  Polislərin  qorxusundan  çöldə  rahat  yaşaya 
bilmirəm,  Conun  qorxusundan  içəridə.  Con  yol  verdiyi 
ən xırda səhvə görə belə öz adamını öldürür. Əgər o həbs 
olunsa, Samir xilas olar. Mən də canımı bu cəhənnəmdən 
qurtararam.

180
Daniel  fikrli  halda  telefonu  götürüb  polisə  zəng  vu-
randa  Conun  bütün  adamlarının  telefonunu  dinlət diyini 
bilmirdi.  Ona  görə  də,  telefonlara  qulaq  asan  Conun  ən 
yaxın  adamı,  gözündən  gün  eynəyini  heç  vaxt  çıxartma-
yan  Viktor  Danielin  polisə  zəng  vurduğunu  görüb  tez 
əmrindəki adamlardan birini onun arxasınca göndərdi. Heç 
nədən xəbəri olmayan Daniel isə polislərə hadisə ilə bağlı 
məlumat verirdi. Samirin aparıldığı ünvanı tam dəqiqliyi 
ilə  polislərə  bildirən  Daniel  telefonü  söndürəndən  sonra 
içində bir rahatlıq hiss etdi. Bu vaxt qapı zərblə açıldı. Da-
niel diksinib səs gələn tərəfə çevrildi. Qapının ağzında da-
yanan adam əlindəki silahla təəccüblə ona baxan Danieli 
alından vuraraq səssizcə çıxıb getdi. 
Madrid. İspaniya
Almeyda kabinetində oturub sənədlərə baxırdı ki, qa-
pı astadan döyüldü.
-Buyurun. 
-Cənab, Samir barədə məlumat almışıq.
Xuan cəld oturduğu kreslodan qalxıb soruşdu:
-Nə məlumat almısınız?
-Özünü  Daniel  adlandıran  bir  nəfər  polis  idarəsinə 
zəng vurub Samirin bu vaxtlar ərzində Toledo şəhə rin dəki 
restoranlardan birinin zirzəmisində saxlanıl dığını, bu gün 
səhər isə Türkiyəyə aparıldığını deyib.
-Elə bunları deyib? Başqa heç nə deməyib?
-Deyib  cənab.  Zəng  vuran  şəxs  Toledo  şəhərindəki 
dəqiq ünvanı, Samirin Türkiyədə hansı şəhərə aparıldığını 
və hətta onu hava limanından saxlanılacağı məkana qədər 
aparacaq helikopterin nömrəsini də deyib.

181
-Siz polislərə xəbər verin, Toledo şəhərindəki ünvana 
baş çəksinlər. Türkiyəylə bağlı bütün məlumatları isə yox-
layıb tezliklə, mənə məlumat verin. 
Fikirli–fikirli, astadan öz-özünə soruşdu:
-Görəsən onu ölkədən necə çıxardıblar?
-Tabutda çıxardıblar cənab. Güya ki, avtomobil qəza-
sında  həlak  olan  Türkiyə  vətəndaşıdır.  –  deyə  leytenant 
ca vab  verdi. Almeydanın  təəccüblə  ona  baxdığını  görüb 
əlavə etdi:
- Zəng vuran şəxs polislərə belə deyib.
Leytenant gedəndən sonra onun geri dönməsini göz-
ləyən  Almeyda  həyəcandan  gah  kabinetində  o  tərəf-bu 
tərəfə  gəzişdi,  gah  da  kresloda  oturaraq  gözünü  tavana 
zillədi. Nəhayət, on dəqiqədən sonra geri dönən leytenant 
qapıdan içəri girən kimi onu sual atəşinə tutdu:
-Hə, leytenant nə oldu? Məlumatları yoxladınız? Düz-
dür, ya yox? Samirin izinə düşə bilmisiniz?
-Bəli, cənab düşmüşük. Verilən bütün məlumatlar doğ-
rudur. Bu gün İspaniyadan Türkiyəyə kişi meyidi aparılıb. 
Üstəlik, nömrələrini qeyd etdiyimiz helikopter məlumatda 
verildiyi hava limanından yola düşüb. Hazırda səmadadır, 
məlum istiqamətdə gedir.
-Tez  Türkiyə  ilə  əlaqə  saxlayın.  Qoy  onlar  helikop-
ter yerə enənə qədər heç bir şey etməsinlər. Yalnız uzaq-
dan  izləsinlər.  Helikopterin  enəcəyi  yerdə  pusqu  qurub, 
əməliyyatı orada keçirtsinlər.
-Baş üstə, cənab.