Susma, ürək…
177
BƏXTİNƏ
Əğyar ilə qürrə atdıq – xar oldum,
Gülüş düşdü bəxtəvərin bəxtinə.
Vəslinə yetmədim el gözəlinin,
Öpüş düşdü bəxtəvərin bəxtinə.
Qismət buymuş, nə danışdım, nə dindim,
Öz bəxtimdən, iqbalımdan deyindim.
Hökm olundu, ucalıqdan mən endim,
Yeriş düşdü bəxtəvərin bəxtinə.
Şiruyəyəm, dodağımda ün getdim,
Yollarımı tutdu duman, çən, getdim,
Könüllərdən mən silindim, mən getdim,
Gəliş düşdü bəxtəvərin bəxtinə.
ƏRİMƏZ
Həsrətindən ürəyimdə, a dilbər,
Yağ əriyər, məhəbbətim əriməz.
İllər ötər, əsər tufan, qasırğa,
Dağ əriyər, məhəbbətim əriməz.
Qəlbim olar günü-gündən oxlanan,
Eşqin olar əzizlənib saxlanan.
Ürəyimdə düyün-düyün bağlanan,
Dağ əriyər, məhəbbətim əriməz.
|
