Məlumatsızları aldadıb,çaşdırmaları.
Şiəliyin istifadə etdiyi üslublardan biri də Şiə məzhəbi və Əhli Sünnət ilə əlaqəli şübhəli məsələləri araşdırmağa tələsən şiəliyin həqiqi simasını bilməyən məlumatsız müsəlmanları aldatmaqdır.Şiəliyi təbliğ edən belə kitablar yazır və onu müsəlman ölkələrində yayırlar.Misal olaraq,Murtəza Rədavinin “Məa ricalil fikr fil Qahirə” adlı kitabını göstərmək olar.Murtəza əl Hakəmi adlı alimləri də bu kitaba müqəddimə yazmış və onun müəllifini tərif etmişdir.Kitabın 21-ci səhifəsində o yazır:
“ Ustad ər Rədavi əqidə və tarixlə bağlı bir çox məsələləri mədəni və düşüncə sahibi olan bir qrup adamla fərqli şəkildə təhlil etmişdi.Bunun nəticəsində bəlli bir anlayış və yaxınlaşma səviyyəsinə çatmışdı.Mədəni insanlardan ibarət olan bir camaatla dialoq qurmuşdu.Sadəcə şiələrə yarayacaq sözlər deyib, izahlar verməklə “aldatmaca ifadələr” istifadə edərək bəzi məzhəbi məsələləri ortaya atmışdı.”
Misal olaraq o kitabın (səh 201-202)-da yazır: “İllər sonra mübarək Ramazan ayında Qahirəyə gəldim.Səhər tezdən ustadın evinə getdim.Məni mehriban qarşıladı və otağına dəvət etdi.Axşam iftar süfrəsinə qonaq dəvət etdi,mən də qəbul etdim…..Axşam onlara yollandım.O,məni qarşıladı və süfrə açılmış otağa dəvət etdi.Sonra əlində xurma olan boşqabda gəldi və mənə bir neçə xurma uzadaraq dedi: “Buyur,iftarını aç.” Mən xurmanı götürüb,süfrəyə qabağıma qoydum.Soruşdu: “Niyə iftar açmırsan?” Mən dedim: Allah Təala buyurub: “Dan yeri söküləndə ağ sap (şəfəq) qara sapdan (gecənin qaranlığından) seçilənə qədər yeyin-için.”
İndiki bu vaxta gecə deyilir? Üfüqdə qızartını göstərib dedim: “Biz imamiyyə şiələri bu vaxt iftar etmirik.Qızartının itməsi üçün bir neçə dəqiqə gözləyirik.Qızartı itəndən sonra iftar açmaq caiz olur.Biz sünni qardaşlarımıza təəsüf edirik.” Dedi: “Mən də sizinlə eyni fikirdəyəm.”
Axşam namazı və iftar etmənin vaxtı günəş batdıqdan sonradır.Əhli Sünnət təriqi ilə bunu təsdiqləyən bir çox səhih hədislər varid olmuşdur.Şiə təriqi ilə də bunu təsdiqləyən rəvayyətlər varid olmuşdur.
Şeyx Səduq imam Sadiqdən rəvayyətdə yazır: “Günəş gözdən itdiyi zaman iftar halal,namaz vacib olur.” (Səduq “Mən lə yəhduruhul fəqih”1/142, Tehran; Hurr Amili “Vəsailuş şia” 7/90)
Hurr Amili Zurarədən imam Baqirin belə dediyini rəvayyət etmişdir: “Axşam namazının vaxtı günəş diski qeyb olduğundadır.” (“Vəsailuş şia” 7/87)
Əbu Usamə əş Şəhhamdan rəvayyət edilir: “Bir nəfər Əbu Abdullaha dedi: “Ulduzlar çıxana qədər axşam namazını yubadımmı?” İmam dedi: “Sən Xəttabisən?..” (“əl Həqaiq fil cəvamil fəvaiq” 2/383,Beyrut)
Şeyx Səduq imam Əbu Abdullahdan rəvayyət edir: “Rəsulullah (s.a.s) axşam namazını qılardı.Onunla birgə ənsardan olanlar və Sələmə oğulları məhəlləsində olanlar da bu namazı qılardılar.Evləri yarım mil uzaqlıqda idi.Namazı qıldıqdan sonra isə evlərinə gedərlərdi.Evləri oxun düşdüyü məsəfədə idi və gözlə görünürdü.” (“Mən lə yəhduruhul fəqih” 1/142)
Səduq eyni yerdə Zeyd əş Şahmdan rəvayyət edir: “Bir dəfə insanlar axşam namazı qılarkən Əbu Qubeys dağına çıxmışdım.Orada günəşin batmamış olduğunu gördüm.Günəş sadəcə dağın arxasında idi və insanlar tərəfindən görünmürdü.Sonra Əbu Abdullahla rastlaşdım və gördüklərimi ona dedim.Mənə dedi: “Niyə belə elədin? Etdiyin iş nə pis bir şeydir.Günəşin çıxması və batması haqqında nə bilirsənsə o sənə aiddir.İnsanların araşdırmasına ehtiyyac yoxdur.”
Şeyx Burucərdi “Camiu əhadisuş şia”-da Sahibud Dəamidən bunları nəql edir: “Əhli beytdən bizə nəql edildiyinə görə,onlardan rəvayyət edənlərdən bildiyimiz qədəri ilə bu baradə icma olmaqdadır ki,oruclunun iftar etməsini halal edən şey gecənin girməsi,günəşin qərb istiqamətində batmasıdır.Günəş kursu bu şəkildə üfüqdə qeyb olduğu zaman gecə başlamış sayılır və iftar etmək halal olar.” (“Camiu əhadisuş şia” 9/165)
Hurr Amili “Vəsailuş şia”-da yazır: “Hüseyn ibn Əbul Ərnədəsin imam Musa Kazımı Məscidi-haramda gördüyünü rəvayyət edir və deyir: “İmama aid olan zənci bir kölə ağ libasda əlində bardaq ilə imamın yanına gəldi.Müəzzin “Allahu Əkbər” deyincə qulluqçu bardağı doldurdu və imama verdi və o da içdi.” (“Vəsailuş şia” 7/91)
Şeyx Burucərdi bu rəvayyəti (9/166)-da zikr etmişdir.
Əbu Saleh əl Hələbi “əl Kafi əl fiqh” “Təyəmmüm” fəslində yazır: “Məğrib namazının vaxtı günəşin qeyb olmasıdır və bunun əlaməti şərqdə qızartının itməsindən sonra qaraltının yaranmasıdır.” http://www.al-shia.com/html/ara/books/kafi_halabi/a15.html
Şeyx Mufid “Muğniyyə” kitabında “Namazların vaxtları və əlamətləri” fəslində yazır: “Məğrib namazı üçün təyin olunmuş vaxt günəşin qeyb olması və onun əlamətləridir.”
http://www.u-of-islam.net/uofislam/maktaba/Fiqh/al-moqneaah/a93.htm
Dostları ilə paylaş: | 
