SiNDİRİm sistemi hastaliklari

İleosekakolik tip: İleum, sekum veya proksimal kolon içine invagine olur.

Sekakolik tip: Sekumun apeks kısmı, proksimal kolon içine invagine olur.

Kolonik tip: Kolonun proksimal kısmı, spiral kolon içine invagine olur.

Etiyoloji: Barsaklarda ortaya çıkan motilite bozuklukları hastalığın oluşumunda önemli bir rol oynar. Barsak parazitleri (ösefagostomlar), barsak hastalıkları, bezoarlar, soğuk içecekler su oranı düşük yemler, soğuk havaya maruz kalma, barsak nezleleri ve intra abdominal basınç farklılıkları gibi nedenler hastalığın çıkmasında predispoze faktörler olarak sayılabilir.

Patogenez: İnvaginasyonda hem obstipasyon (gıda geçişindeki yetmezlik) hem de vasküler obstrüksiyon sonucu, ilgili barsak segmentinde işemi meydana gelir. Barsak hareketleri azalır ve şekillenen obstrüksiyon sonucu kronik sancı meydana gelir. Birkaç gün içinde hayvanda depresyon ve bitkinlik oluşur. Barsaklarda dolaşım bozukluğuna bağlı nekroz şekillenir ve nekroze olan barsağın yırtılması sonucu, peritonitis ve septik şok gelişir.

Semptomlar: Hastalıkta ilk ortaya çıkan semptom 2-12 saat arasında devam eden kolik benzeri ağrılardır. Hayvanlarda huzursuzluk, yerinde duramama, karına bakma veya tekmeleme, ahır zemininde yuvarlanma, korkulu bakış, dışkılama ve idrar yapmama, iştahsızlık, kalp ve solunum sayılarında artışlar gibi belirtiler ortaya çıkar.

Barsakta lokalize olduğu yerde düğümlenme meydana gelmesiyle kan dolaşımında aksamalar, hiperemi ve ödem görülür. İleri aşamalarında kapiller geçirgenliğin bozulması ile aşırı kanamalar, bakteri ve toksinlerin kapiller damarlara geçişi ve kan dolaşımına karışması ile sepsis, vücut ısısında artış, terleme, lokal peritonitis, otointoksikasyon, kalp ve dolaşım yetmezliği şok ve ölüm durumları ortaya çıkar. Normal durumlarda ölüm 8-14 gün içerisinde, barsak rupturu ve dolaşım şoku şekillendiği olgularda birkaç gün veya bir gün içerisinde ölüm meydana gelir.

Diagnoz: Ruminantlarda sancı olayları çok önemlidir ve derhal rektal muayene veya diğer muayene yöntemleri (serum, hematolojik ve idrar analizleri) ile dikkatle araştırılmalıdır. Hastalık muayene yöntemleri ile ortaya konulamıyorsa en güvenli yol deneysel laporatomidir.