Patogenez: Viremi devresinden önce virus, dalak, tonsiller ve lenf yumrularında çoğalır. Virusların primer affinitesinin olduğu organ lenf yumrusudur. İlk klinik belirtiler, kan virus konsantrasyonun en yüksek olduğu dönemde (enfeksiyonun 5-11. günü) ortaya çıkar. Semptomların belirginleşmesiyle kanda virus miktarı azalır. Virusun damar endotellerine yoğun affinitesinden dolayı endotel hücrelerinde enfeksiyona bağlı selüler hipertrofi, piknoz ve karyorekzis gelişir. Bu değişiklikler sonucu damarlarda daralma, stazis ve eksudasyon gözlenir. Hastalığın seyri sırasında dolaşım bozuklukları ve hemorajik diatezis ortaya çıkar. Hayvanlarda önceden şekillenen kan birikmesine bağlı olarak tırnak değişiklikleri görülür. Damar endotellerindeki değişiklikler sadece koyunlarda gözlenirken, sığırlarda gerçekleşmez. Gebe hayvanlarda virus plasentayı geçerek, özellikle gebeliğin 5-6. haftalarında, fötüsü ve embriyoyu enfekte eder. Intrauterin dönemde gelişen enfeksiyonlar yavruda bazı anomalilere (hidrocephalus, hidroencephali, nekroz, beyincik hipoplazileri ile ön ayak ve çene kemiklerinin kısa olması gibi) neden olur.
