Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.vivo-book.com
468 görünürdü. Mister Cinqlza gəlincə, Persinin onun üstünə basaraq ölümcül əzdiyi ilə bağlı biz səhv etmiĢ ola bilməzdikmi? Yaxud da, bu Con Koffi – ən azından onun hipnotik gücü olduğuna Ģübhə etmirəm – bizi əslində görmədiyimiz bir Ģeyi gördüyümüzü düĢünməyə məcbur etmiĢ ola bilməzdimi? Ġndi də Hal Mursla bağlı bu iĢ. Həmin gün Mursun gözləmədiyi bir vaxtda onun kabinetinə daxil olanda, mən əsən və ağlayan bir qoca ilə qarĢılaĢmıĢdım. Lakin mən düĢünmürəm ki, həmin gün gördüyüm həbsxana rəisinin əsil siması idi. Məncə, əsl Hal Murs bir dəfə onun üstünə bıçaqla hücum etmiĢ məhbusun biləyini qıran, bir də edama kimin rəhbərlik etməsindən asılı olmayaraq, Delakruanın beyninin onsuzda biĢəcəyini həyasızlıqla söyləyən adam idi. Doğrudanmı mən inanırdım ki, Hal Murs səssizcə bir kənarda duracaq və onun arvadını əlləri ilə toxunaraq sağaltması üçün ölümə məhkum edilmiĢ uĢaq qatilini onun evinə soxmamıza icazə verəcək? Biz yolla irəlilədikcə, mənim Ģübhələrim də xəstəlik kimi güclənirdi. Mən bu etdiyimi nə üçün etdiyimi ya da baĢqalarını bu axmaq gecə səfərinə mənimlə birlikdə getməyə nə üçün dilə tutduğumu baĢa düĢə bilmirdim və daha inanmırdım ki, bu iĢdən cəzasız qurtula bilərik, yaĢlı adamların dediyi kimi, it cənnətə düĢərsə, biz də bu əməlimizdən qəzasız-bəlasız qurtula bilərik. Lakin mən bütün bu düĢündüklərimi heç kimə demirdim, amma deyə də bilərdim. Nə qədər ki, Mursun evinə çatmamıĢdıq, biz hələ vəziyyətə nəzarəti tamamilə itirməmiĢdik. Nəsə – bəlkə də yanımda oturmuĢ bu
www.vivo-book.com
469 nəhəngdən ətrafa yayılan sevinc və coĢqunluq dalğaları – məni maĢının kabinəsinin damını döyəcləyərək Harriyə maĢını geri döndərməyi və nə qədər ki, gec deyil, həbsxanaya qayıtmağı əmr etməkdən saxlayırdı. Biz Ģosedən çıxaraq 5 nömrəli əyalət yoluna, oradan da Çimni Ricə gedən yola keçəndə mənim ovqatım belə idi. Təxminən on beĢ dəqiqə sonra, ulduzların önünü kəsən damın kölgəli siluetini görəndə, baĢa düĢdüm ki, çatmıĢıq. Harri transmissiya rıçaqını ikinci sürət ötürücüsündən birinciyə saldı (məncə, bütün yol boyu o, rıçaqı yalnız bircə dəfə yüksək sürət ötürücüsünə salmıĢdı). Mühərrik bütün maĢını silkələyərək tırtıldadı, elə bil o da qarĢıda bizi gözləyən Ģeydən qorxurdu. Harri maĢını Mursun evinə gedən çınqıl tökülmüĢ yola döndərdi və maĢını həbsxana rəisinin qara “byuik”inin arxasında saxladı. Önümüzdə, bizdən bir balaca sağ tərəfdə, məncə, “Keyp Kod” adlandırılan üslubda tikilmiĢ səliqəli və gözəl bir ev ucalırdı. Bu üslubda tikilmiĢ evlər bizim dağlıq yerlərdə bir qədər qəribə görünməli idi, amma bu ev heç də belə görünmürdü. Ay çıxmıĢdı, onun hilalı bu gün bir qədər daha toppuĢ idi və onun iĢığında gördüm ki, həmiĢə səliqə-sahmanlı olan həyət, indi tamam baxımsız görünürdü. Bəlkə də, bu görünüĢün əsas səbəbi yerə tökülən yarpaqların yığıĢdırılmaması idi. Adətən, bununla Melinda məĢğul olurdu, amma bu payız Melindanın yerə tökülmüĢ yarpaqlara nə sərf edəcək vaxtı, nə də gücü
www.vivo-book.com
470 qalmıĢdı və yəqin ki, o, yarpaqların tökülməsini bir də görə bilməyəcəkdi. Acı həqiqət də elə bundan ibarət idi və mən də yanımdakı kəmağılın bu vəziyyəti dəyiĢdirə biləcəyinə inandığıma görə ağlımı itirmiĢ olmalıydım. Bəlkə də özümüzü bu vəziyyətdən xilas etmək üçün hələ də vaxt vardı. Mən ayağa qalxmaq istəyəndə çiynimə saldığım adyal sürüĢərək düĢdü. Mən əyilib sürücü tərəfdən ĢüĢəni döyərək Harriyə buradan rədd olub getmək lazım olduğunu demək istəyirdim ki... Con Koffi öz nəhəng əli ilə mənim qolumdan tutdu və heç bir qüvvə sərf etmirmiĢ kimi məni elə asanlıqla geriyə çəkib otuzdurdu ki, elə bil yenicə gəzməyə baĢlamıĢ uĢaq idim. – Ora bax, boss, – o, əlini evə tərəf uzadaraq dedi. – Orada kimsə yatmır. Mən onun göstərdiyi səmtə baxdım və elə bildim ürəyim düĢdü. Arxa pəncərələrin birindən iĢıq gəlirdi. Yəqin ki, həmin otaqda Melində öz gündüz və gecələrini keçirirdi. O, həyətə çıxıb yaxın günlərdə baĢ vermiĢ tufandan sonra yerə tökülmüĢ yarpaqları təmizləyə bilmədiyi kimi, yəqin pilləkənlərdən də istifadə edə bilmirdi. Onlar, təbii ki, bizim maĢınımızın gurultusunu eĢitmiĢdilər – Harri Tervilligerin lənətə gəlmiĢ “Farmall” yük maĢını, onun mühərriki heç bir səsboğucusu olmayan iĢlənmiĢ qaz borusu boyunca www.vivo-book.com
471 istədiyi kimi nərildəyir, partıldayırdı. Lənət Ģeytana, yəqin bu günlərdə Murslar ayıq yatırlar. Əvvəlcə, evin ön tərəfinə (mətbəx) yaxın olan iĢıq, sonra qonaq otağının iĢığı, daha sonra dəhlizin və nəhayət, giriĢ qapısının iĢığı yandı. Bu iĢıqların bir-bir yana-yana önə gəlməsinə mən, beton divarın arxasında gizlənərək son siqaretini çəkə-çəkə üzərinə gələn silahlı dəstənin yaxınlaĢmasını seyr edən bir adam kimi baxırdım. “Farmall”ın mühərrikinin qeyri-müntəzəm uğultusu susanda, maĢının qapıları cırıldayaraq açılanda və maĢından düĢən Harri ilə Brutusun ayaqları altında çınqılın xırçıltısı eĢidiləndə də, geri qayıtmağın artıq gec olduğunu mən hələ tam dərk etməmiĢdim. Con məni də dartaraq ayağa qalxdı. Tutqun iĢığın Ģəfəqləri altında onun üzü canlı və həvəsli görünürdü. “Niyə də yox?” – deyə həmin an düĢündüyümü xatırlayıram. “Niyə də o, həvəsli olmasın? Axı o, axmaq deyil.” Harri ilə Brutus, göy gurultusunu eĢitmiĢ uĢaqlar kimi avtomobilin yanında çiyin-çiyinə dayanmıĢdılar və onlara baxanda, gördüm ki, onlar da mənim kimi qorxmuĢ, karıxmıĢ və narahat görünürdülər. Bu mənzərə mənim qanımı daha da qaraltdı. Con kuzovdan yerə atıldı, amma əslində, bu onun üçün tullanmaqdan daha çox, addım atmaq idi. Onun ardınca öz keyimiĢ ayaqlarım ilə mən də kuzovdan yerə atıldım. Əgər o mənim çiynimdən tutub saxlamasaydı, mən Ģappıltı ilə soyuq çınqılın üstünə səriləcəkdim.
www.vivo-book.com
472 – Biz səhv eləmiĢik, – deyə Brutus fısıldadı. Onun qorxu dolu gözləri bərəlmiĢdi. – Aman Allah, Pol, bizim ağlımız haradaydı? – Bu haqda danıĢmaq artıq çox gecdir, – deyə mən cavab verdim. Mən Koffinin ombasından itələdim və o, itaətkarcasına geri çəkilərək Harrinin yanında dayandı. Sonra mən Brutusun qolundan yapıĢdım və biz birlikdə, görüĢə çıxmıĢ cütlük kimi, indi iĢığa qərq olmuĢ artırmaya tərəf addımladıq. – Sən ağzını açma, mən danıĢacağam, anladınmı? – Hə, – deyə Brutus cavab verdi. – Ġndi mənim dərk edə bildiyim yeganə Ģey də elə budur. Mən baĢımı çevirib çiynimin üstündən geriyə baxdım: – Harri, mən səni çağırmayınca, sən onunla birlikdə maĢının yanında qal. Mən tam hazır olmayınca, Mursun onu görməsini istəmirəm. – Bəlkə də buna heç vaxt hazır olmayacaqdım. Ġndi bunu dəqiq bilirdim. Brutus ilə mən artırmanın pilləkənlərinə çatmağa macal tapmamıĢ, qapı elə qəfildən və sərt açıldı ki, qapıdan asılmıĢ mis çəkic lövhəciyə zərblə çırpıldı. Əyninə mavi pijama Ģalvarı və zolaqlı köynək geyinmiĢ Murs qarĢımızda dayanmıĢdı, onun pırtlaĢıq çal saçlarının hərəsi bir tərəfə baxırdı. O, həbsxanada iĢlədiyi müddət ərzində özünə minlərlə düĢmən qazanmıĢ bir adam idi və bunu bilirdi. Onun sağ əlində tutduğu və həddən artıq uzun lüləsinin ucu heç də yerə tuĢlanmamıĢ tapança, adətən, kaminin üstündən asılmıĢ olardı. Bu
www.vivo-book.com
473 tapançanın markası o zamanlar məĢhur olan “Ned Bantayn Spacial” idi və ona babasından qalmıĢdı. Həmin an tapançanın lüləsi artıq bizə tuĢlanmıĢdı (bunu görəndə, qarnıma sancılar doldu). – Saat üçün yarısında, sabahın alaqaranlığında oradan gələn kimdi elə? – deyə o soruĢdu. Mursun səsindən onun qorxduğu qətiyyən hiss olunmurdu, həmin an əllərinin əsməsi də dayanmıĢdı. Tapançanı tutan əli isə daĢ kimi sabit idi. – Cavab verin, yoxsa… – Tapançanın lüləsi yavaĢ-yavaĢ bizə tərəf qalxmağa baĢladı. – Dayan, rəis! – deyərək Brutus əllərini havaya qaldırdı və ovuclarını əlində silah tutan adama tərəfə çevirdi. Mən onun səsinin heç vaxt belə titrədiyini eĢitməmiĢdim, elə bil Mursun səsinin əsməsi Brutus Hovellin boğazına keçmiĢdi. – Bu bizik! Pol və mən və… bizik! Brutus önə bir addım atdı ki, artırmada yanan lampa onun üzünü iĢıqlandırsın. Mən də onun kimi etdim. Hal Murs gah mənə, gah da Brutusa baxırdı və onun aqressiv qətiyyəti indi çaĢqınlıqla əvəzlənmiĢdi. – Siz burada nə edirsiniz? – deyə o soruĢdu. – Özü də gecənin bu aləmində, üstəlik, axı siz indi növbədə olmalısınız. Sizin növbədə olmalı olduğunuzu dəqiq bilirəm, çünki məndə sizin iĢ cədvəliniz var. Ona görə də, deyim görüm hansı… Ġlahi. Ciddi təcridolunma rejimi təyin edilməyib, elə deyilmi? Bəlkə, məhbuslar qiyam qaldırıb? – O, gah mənə, gah da Brutusa baxaraq soruĢdu və sonra o, narahat
www.vivo-book.com
474 nəzərlərlə bizim yük maĢınımıza tərəf baxdı. – Yük maĢınının yanında daha kim var? “DanıĢığı mən aparacağam”. Brutusa mən belə təlimat vermiĢdim, amma indi danıĢmaq zamanı idi və mən ağzımı açıb bir söz belə deyə bilmirdim. Həmin axĢam iĢə gedərkən yolda Mursun evinə çatanda onunla nə danıĢacağımı çox diqqətlə götür-qoy etmiĢdim və mənə elə gəlmiĢdi ki, düĢündüklərim elə də ağılsız səslənmirdi. Qeyri-normal – bizim bu təĢəbbüsümüzdə heç nə normal deyildi – amma bəlkə də, bizi evinə buraxmasına və bircə Ģans verməsinə kifayət edəcək qədər normal. Con Koffiyə Ģans verəcək qədər normal. Amma indi mənim diqqətlə seçib məĢq etdiyim sözlər dəli dalğalar kimi coĢmuĢ çaĢqınlığımın dərinliklərinə qərq olmuĢdu. Fikirlər və obrazlar – yanan Delakrua, ölən siçan, Old Sparkinin qucağında oturub dəli kimi ora-bura çırpınaraq mən qızarmıĢ hind xoruzuyam qıĢqıran Tut-Tut – səhrada əsən Ģiddətli qasırğanın sovurub havaya qaldırdığı qum dənələri kimi baĢımın içində ora-bura fırlanırdı. Mən inanıram ki, dünyamız xeyirxahlıqdan məhrum deyil və o bizi sevən Allahdan gəlir. Mən həm də baĢqa bir qüvvənin mövcud olmasına inanıram. Bu qüvvə də mənim bütün həyatım boyu ibadət etdiyim Allah kimi realdır və o bizim bütün xeyirxah istəklərimizin məhv edilməsinə və dağıdılmasına yönəlib. Bu iblis deyil (baxmayaraq ki, mən onun da mövcud olmasına inanıram), insanların arasına nifaq salan Ģeytandır və bir ixtiyar qoca öz qəlyanını alıĢdırmaq istəyərkən
www.vivo-book.com
475 əlini yandırarsa ya da hamının sevib əzizlədiyi balaca bir uĢaq özünün ilk milad oyuncağını ağzına aldığına görə boğulub ölərsə, bu qalmaqal və axmaq varlıq bundan sevinərək həzz ilə gülər. Mən bu haqda uzun illər, Kold Mauntindən Corciya Paynza qədər çəkən bir dövr ərzində, düĢünmüĢəm və əminəm ki, bu qüvvə həmin gecə var gücü ilə bizə təsir etmək üçün duman kimi özünü ora-bura vuraraq Con Koffinin Melinda Mursun yanına getməsinə maneə olmaq istəyirdi. – Rəis… Hal… Mən… – Demək istədiyim bütün sözlər mənasız alınırdı. O bizə qulaq asmayaraq yenə tapançasını qaldırıb mənimlə Brutus arasında harasa tuĢladı. Onun qızarmıĢ gözləri birdən geniĢləndi. Və həmin an Con Koffi üzündə axmaq bir təbəssümlə Harri Tervilligeri öz arxasınca çəkə-çəkə gəldi. – Koffi, – deyə Murs nəfəsini çəkdi. – Con Koffi. – O, qulaqbatırıcı bir səslə qıĢqırdı: – Dur! Olduğun yerdə dur, yoxsa atəĢ açacağam! Onun arxasından zəif bir qadın səsi eĢidildi: – Hal? Sən orada nə edirsən? Sən orada kim ilə söhbət edirsən, sənin ananı belə belə? Murs bir anlıq arvadının səsi gələn tərəfə çevrildi, onun üzü karıxmıĢ və kədərli bir ifadə almıĢdı. Sadəcə bir anlıq, dediyim kimi, lakin onun əlindən uzunlüləli tapançanı almaq üçün bu vaxt mənə artıqlaması ilə bəs edərdi. Lakin məsələ onda idi ki, mən öz əllərimi
www.vivo-book.com
476 qaldıra bilmirdim, elə bil onlara ağır daĢlar bağlamıĢdırlar. BaĢımda cürbəcür xıĢıltı səsləri vardı, elə bil maqnit qasırğası zamanı kimsə radioda hansısa proqramı axtarırdı. Həmin vaxt daxilimdə keçirdiyim hislərdən yalnız qorxu hissi və Hala görə xəcalət çəkdiyimi xatırlayıram. Harri ilə Con Koffi artıq pilləkənlərə çatmıĢdılar. Murs yeni bizə tərəf dönüb silahını qaldırdı. Sonralar o mənə demiĢdi ki, o vaxt həqiqətən Koffiyə atəĢ açmaq fikrində imiĢ. O, elə düĢünübmüĢ ki, guya bizi əsir alıblar və bütün bu əməliyyatın baĢında duran Ģəxs yük maĢının yanında qalaraq kölgədə gizlənib. Bircə onu baĢa düĢməyib ki, bizi nə üçün onun evinə gətiriblər, amma qısas ona ən mümkün versiya kimi gəlib. Amma o, atəĢ açmağa macal tapmamıĢ, Harri önə çıxaraq Koffinin qabağına keçdi və öz bədəni ilə onu qorudu, əlbəttə bunu etmək nə qədər mümkündürsə. Koffi onu buna məcbur etməmiĢ, Harri öz xoĢu ilə belə etmiĢdi. – Yox, rəis Murs! – Harri dedi. – Hər Ģey qaydasındadır. Heç kimdə silah yoxdur və heç kimə xəsarət yetirilməyəcək. Biz bura yardım etmək üçün gəlmiĢik! – Yardım etmək? – Mursun uzun və dolaĢıq qaĢları çatıldı. Onun gözləri parıldadı. Mən gözlərimi onun “Bantayn”ından çəkə bilmirdim. – Nəyə yardım eləmək? Kimə yardım eləmək? www.vivo-book.com
477 Sanki onun suallarına cavab olaraq yenə özündən əmin, deyingən və əlbəttə ki ağlını itirmiĢ qoca bir qadın səsi eĢidildi: – Yanıma gəl, it oğlu it! Gəl və öz koramalını iĢə sal! Öz əclaf dostlarını da gətir! Qoy onlar da bizimlə əylənsinlər! Mən ruhumun dərinliklərinə qədər sarsılmıĢ bir vəziyyətdə Brutusa baxdım. Mən onun söyüĢ söydüyünü anlayırdım – yəni onun beynindəki ĢiĢ necəsə onu söyüĢ söyməyə məcbur edirdi – amma onun söydüyü söyüĢlər sadəcə söyüĢlər deyildi, nəsə daha artıq bir Ģey idi. – Siz burada neyləyirsiniz? – deyə Murs bir də soruĢdu. Arvadının hay-həĢirindən sonra onun səsindəki qətiyyət bir xeyli azalmıĢdı. – BaĢa düĢmürəm, bəlkə məhbuslardan kimsə həbsxanadan qaçıb, ya da… Con Koffi Harrini bir kənara çəkdi – sadəcə, onun götürdü və bir kənara qoydu – sonra pilləkənlər ilə artırmaya qalxdı. O mənimlə Brutusun arasında dayandı, elə nəhəng idi ki, az qaldı ki, bizi artırmanın kənarından Melindanın gül kollarının üstünə yıxsın. Murs nəzərlərini çevirib onun hərəkətlərini izləməyə baĢladı, o bunu elə etdi ki, elə bil uca bir ağacın təpəsini görmək istəyirdi. Birdən hər Ģey öz yerini tutdu və mən hər Ģeyi anladım. Beynimdə qum ya da düyü çeĢidləyən güclü barmaqlar kimi fikirlərimi qarıĢdıran Ģübhəli ruh bir andaca harasa yox olub getdi. Bosun qarĢısında Mən və Brutus çaĢqın və karıxmıĢ halda durduğumuz bir vaxtda Harrinin qətiyyətlə hərəkətə keçə bilməsinin səbəbi mənə aydın oldu. Harri Conun yanında idi… və
www.vivo-book.com
478 Ģeytani qüvvəyə qarĢı çıxan o güc ya da ruh, hər nədirsə, həmin gecə Con Koffinin içində qərar tutmuĢdu. Con Koffi rəis Mursun qarĢısına çıxanda, bu həmin ruh idi – mən onu nəsə ağ bir Ģey kimi təsəvvür edirəm – və o, vəziyyəti öz nəzarəti altına aldı. Digər ruh isə bizi tamamilə tərk edib getməsə də, mən onun güclü iĢıq saldığı qara bir kölgə kimi sürünərək geri çəkildiyini gördüm. – Mən sizə kömək eləmək istəyirəm, – Con Koffi dedi. Murs həyəcanlı nəzərlərini qaldırıb onun üzünə baxdı, onun gözlərində açıq- aĢkar heyranlıq və heyrət ifadəsi vardı. Con Koffi onun əlindən “Bantlayn spesial”ı alaraq mənə verəndə, məncə, Halın bundan heç xəbəri belə olmadı. Mən ehtiyatla tapançanın çaxmağını aĢağı endirdim. Bir qədər sonra silahın barabanını yoxlayanda onun tamamilə boĢ olduğunu gördüm. Bəzən düĢünürəm, görəsən Halın, silahın boĢ olmasından xəbəri vardımı? Bu arada, Con hələ də dodaqaltı mırıldanmaqda davam edirdi: – Mən ona kömək etməyə gəlmiĢəm. Sadəcə, kömək etməyə. Mənim istəyim yalnız budur. – Hal! – deyə Melinda yataq otağında qıĢqırdı. Bu dəfə qadının səsi daha güclü çıxırdı, amma bu səsdə onun qorxduğu da hiss edilirdi, sanki bizi çaĢ-baĢ salmıĢ həmin qüvvə indi onun bədəninə keçmiĢdi. – Onları qov getsinlər, kim olursa olsun! Qov onları, bizə gecənin bu vaxtında alverçilər lazım deyil! Nə elektrolüks, nə də tozsoran! Qasığında dəliyi olan fransız pantolonu da lazım deyil! Onları qov getsinlər! Onlara de ki, buradan atdırıb filan-filan oğlunun anasının
www.vivo-book.com
479 yanına getsinlər! – Birdən nəsə sınan səs gəldi – bu stəkan ola bilərdi – sonra isə Melindanın hıçqırıqları eĢidildi. – Sadəcə, kömək etməyə, – deyə Con Koffi az qala pıçıltı ilə təkrar edirdi. O, nə qadının ağlamasına, nə də onun yeddimərtəbəli söyüĢlər söyməsinə fikir verirdi. – Sadəcə, kömək etməyə, boss, vəssalam. – Sən heç nə edə bilməzsən, – deyə Murs ona cavab verdi. – Heç kim heç nə edə bilməz. – Mən bu səs tonunu əvvəllər haradasa eĢitmiĢdim və bir an sonra, Con Koffinin mənim sidik infeksiyamı sağaltdığı gecə onun kamerasına girərkən, özümün də belə danıĢdığımı xatırladım. Hipnoz. “Sən öz iĢinlə məĢğul ol, mən də öz iĢimlə” – o vaxt mən Delakruaya belə demiĢdim, amma mənim iĢimlə Koffi məĢğul olmuĢdu, elə indi Hal Mursun iĢi ilə məĢğul olduğu kimi. – Biz düĢünürük ki, o kömək edə bilər, – deyə Brutus dilləndi. – Əgər buna əmin olmasaydıq, biz kollec tələbələri kimi gecənin bu vaxtında boĢ-boĢuna bura qədər gəlib, sonra da geriyə qayıdaraq öz iĢimizi, bəlkə də həyatımızı təhlükəyə atmazdıq. Sadəcə, üç dəqiqə bundan əvvəl mən, elə Brutus özü də bunu etməyə hazır idik. Lakin Con Koffi bütün oyunu bizim əlimizdən alaraq öz üzərinə götürmüĢdü. O, Mursun yanından keçərək qapıdan içəri daxil oldu, Murs onu saxlamaq üçün əlini havaya qaldırsa da, bunu etmədi (onun əli Koffinin ombasına toxunaraq yenə yanına düĢdü, mən əminəm ki, Koffi bu toxunuĢu heç hiss belə etmədi). Sonra
www.vivo-book.com
480 Koffi dəhlizdən qonaq otağına, oradan mətbəxə, sonra isə yenə o tanınmaz qıĢqırığın eĢidildiyi yataq otağına keçdi. – Rədd ol buradan! Hər kimsənsə, bura gəlmə! Əynimdə paltarım yoxdu, çılpağam, məmələrim, hər Ģeyim çöldə qalıb! Con tavandan asılmıĢ çilçırağa dəyməmək üçün bir azca belini əyərək Melindanın qıĢqırığına məhəl qoymadan addımlayır, onun daz baĢı iĢığın altında bərq vurur, qolları isə yoğun budaqlar kimi yanında ora-bura yellənirdi. Bir an sonra biz də onun arxasınca içəri daxil olduq: əvvəlcə mən, sonra Brutus ilə Hal yan-yana, ən sonda isə Harri. Həmin an bir Ģeyi dəqiq anlamıĢdım: indi bizim əlimizdən heç nə gəlməzdi, hər Ģey Con Koffidən asılı olacaqdı.
ona yaxınlaĢan nəhəngə zilləyərək baxan qadın, mənim iyirmi il tanıdığım Melinda Mursa qətiyyən bənzəmirdi, bu qadın hətta Delakruanın edamından bir neçə gün öncə siyarət elədiyimiz Melinda Mursa da bənzəmirdi. Çarpayısına söykənmiĢ bu qadın Hellouin www.vivo-book.com
481 gecəsi cadugər qarı paltarı geyinmiĢ xəstə uĢağa bənzəyirdi. Onun külrəngli dərisinin qırıĢları sallanırdı. Onun sağ gözünün ətrafındakı dərisi elə qırıĢmıĢdı ki, elə bil kiməsə göz vurmağa çalıĢırdı. Onun ağzı da sağ tərəfdən əyilmiĢdi, saralmıĢ üst köpək diĢi onun rəngi qaralmıĢ alt dodağının üstündən bayıra çıxırdı. Saçları seyrək duman kimi onun baĢını əhatəyə almıĢdı. Otaqdan elə üfunət iyi gəlirdi ki, hər Ģey qaydasında olanda, bizim bədənimiz ondan ədəb qaydaları çərçivəsində azad olur. Onun çarpayısının yanındakı gecə vazası yarıyadək sidik və hansısa kəskin pis qoxulu, iyrənc sarı kütlə ilə dolu idi. Və bir anlıq mən ümidsizliyə qapılaraq təlaĢla düĢündüm ki, biz yəqin çox gecikmiĢik. Çünki cəmi bir neçə gün bundan əvvəl onu tanımaq olurdu: xəstə olsa da, bizim tanıdığımız Melinda idi. Həmin gündən bu yana onun baĢındakı ĢiĢ öz mövqeyini möhkəmləndirmək üçün yəqin qorxunc bir sürətlə inkiĢaf edibmiĢ. Hətta Con Koffinin ona kömək edə biləcəyinə daha inanmırdım. Con Koffi yataq otağına girəndə, Melindanın üzündə qorxu və dəhĢətli bir ifadə vardı. Elə bil ki, onun içində nəsə xəstənin əzablarını yüngülləĢdirə biləcək və həmin Ģeyi kökündən qoparıb ata biləcək, ən azından, siz zəlini qoparmaq istədikdə, üstünə duz səpdiyiniz kimi, onun üstünə duz səpəcək həkimi tanımıĢdı. Mənə diqqətlə qulaq asın: mən Melli Mursun içinə cin girdiyini demək istəmirəm, mən bunun belə olmadığını bilirəm. Onu da bilirəm ki, həmin gecə mənim qədər gərgin bir vəziyyətdə olmuĢ birisinin keçirdiyi hislər Ģübhə altına alına
|