Azərbaycan dilində vurğu, adətən, sözün sən hecasının üzərinə
düşür. Lakin nitq prəsesində bəzi milli və alınma sözlərdə vurğunu
yeri bilməyərəkdən dəyişdiriləndə sözün mənası ya təhrif əlunur, ya
da dinləyicilər natiqi həmin sözü düzgün tələffüz etmədiyinə görə
savadsız hesab edirlər. Məsələn: əpera, kafedra, lakin, lirika, kamera.
Sabir, diktor, dollar, era, finiş, kompas, klinika, kodeks, kubok, lazer,
marşrut, maksimum, norma, nota, orden, pasport, pauza, prinsip,
taktika, tennis, texnika, titul, bəzən və s. sözlərdə vurğu birinci
hecaya; analoq, diametr, monometr, müharibə. Füzuli, xüsusən,
filəsof, dinamo sözlərində ikinci, arzu, müxtəlif, sadəcə, İngiltərə
sözlərində isə vurğu sən hecaya düşür. Vurğunun yerini dəqiq
bilməyənlər qəribə tələffüzə görə adamlarda gülüş doğumr. Bu
baxımdan
məktəblilər
ənlar
üçün
nəzərdə
tutulmuş
Dostları ilə paylaş: