Milli Kitabxana
397
Pəricahan xanım Baba otağını açıq görüb fikir etdi ki, Hüseynqulu ağa içəridə
olar, bu qəsd ilə oraya girmək istədikdə Ağca xanım lap özünü itirib onun qabağını
kəsdi:
-
Ana, buraya girmə, girmə, - deyə özü də ağlamağa başladı.
Pəricahan təəccüblü ikən Mariya İvanovna gəlib çıxdı və ondan qızının dustaq
olmağını bildi. Pəricahan xanım, mürəbbiyə və onların arxasınca Ağca xanım otağa
girdilər. Pəricahan xanım pişiyi görüb soruşdu:
-
Bundan ötrümü qorxdun? Nə gözəl pişikdir, bunu saxlamağa sənə izin
verirəm.
Ağca xanım Qaraca qızı içəridə görməyib bir qədər ürəkləndi, Qaraca qız isə
divanın altına girib gizlənmişdi. Hər üçü otaqdan çıxıb qapını bağladılar və nahar
yeməyinə getdilər. Qaraca qız qapısı bağlı evdə qaldı.
Xanımlar gedəndən sonra Qaraca qız cəld divanın altından çıxıb qapıya
yüyürdü ki, bir kəs gəlməmiş buradan getsin. Lakin qapını daldan cəftələnmiş
görüb məyus qaldı. Sonra pəncərəni çəkmək fikrinə düşdü, amma nə qədər
çalışdısa, bir şey bacarmadı, çünki pəncərənin yuxarıdan iki nazik dəmir mil ilə
bağlı olduğunu anlamayıb, ancaq var gücü ilə yuxarı qaldırırdı. Xeyli çalışdıqdan
sonra Qaraca qız ümidsiz divanın üstündə oturdu. O, xeyli təşvişdə idi, çünki
bilirdi ki, bu sirrin üsrü acılsa, Pəricahan xanım onu buradan qovub, qızına da
böyük tənbeh edəcəkdir. Bir az oturandan sonra Qaraca qız yenə pəncərəni çəkmək
fikrinə düşdü, bu səfər diqqət yetirdikdə, nəzəri dəmir millərə sataşdı, dərhal qalxıb
onları çıxartdı və sonra pəncərəni çəkməyə başladı. Pəncərə hərçənd ağır idi, amma
Qaraca qız da qüvvətli idi. O, pəncərəni qaldırıb altından cəftə ilə bənd elədi. Sonra
pəncərədən çıxıb qapını açdı. Pəncərəni saldı, bayıra çıxıb qapını bağladı, gəldiyi
deşikdən bağa girib komalarına getdi.
Bu vaxt Ağca xanım Qaraca qız barəsində artıq dərəcədə iztirabda idi.
Boğazından əsla çörək getmirdi, fikri müdam Qaraca qızın yanında idi. Hətta
qəsdən şorbanı süfrəyə tökdü ki, bəlkə onu tənbeh edib yenə Baba otağına salarlar,
lakin bu hiylə onu muradına çatdırmadı; çünki Pəricahan xanım qızının rəngi
qaçdığını görüb təşvişə düşdü:
-
Qorxma, qızım, eybi yoxdur, xörəyi süfrəyə qəsdən dağıtmadın ki, özü
töküldü. Yoxsa, qızım, azarlısan?
Milli Kitabxana
398
Bunu deyib Pəricahan xanım əlini qızının alnına qoydu:
-
Doğrudan da qızdırman var. Bir az şorba iç, sonra yatacaqsan.
Daha bu gün heç yerə çıxmayacaqsan.
Bu əhvalatdan Ağca xanım daha da artıq təşvişə düşüb dedi:
-
Yox, ana, mən azarlı deyiləm. Məni yatacaq otağına göndərmə.
Hüseynqulu ağa üzünü arvadına tərəf tutub dedi:
-
İndi sapsağ qızı azarlı edəcəksən.
-
Rica edirəm, mənim tərbiyə verməyimə qarışmayasan.
-
Nə üçün, mən ata deyiləm?
-
Atasan, ancaq nadansan. Nadan atadan qız nə tərbiyə götürə bilər?
Hüseynqulu ağa cəld yerindən qalxıb acıqlı-acıqlı yumruğunu masaya elə bərk
vurdu ki, boşqablar bir-birinə dəydi:
-
Sus! Tezliklə sənə göstərərəm ki, bu evin sahibi mənəm... - Bunu deyib
Hüseynqulu ağa qabağındakı boşqabı götürüb yerə çaxdı və hirsli, yemək
otağından çıxdı.
-
Get, piyan soldat, - deyə Pəricahan xanım bağırdı.
Bu hadisədən yazıq Ağca xanım titrəyərək göz yaşı tökməyə başladı. Pəricahan
xanım mürəbbiyəyə dedi:
-
Bu qızı otağına apar, soyundurub rahat et. Sonra geyin, bəzi şeylər almaq
üçün şəhərə gedəcəyik.
Dayə Ağca xanımla getdilər. Pəricahan xanım da öz otağına getdi.
Bir azdan sonra Pəricahan xanım mürəbbiyə ilə faytona minib yola düşdü.
Anası gedəndən sonra Ağca xanım bir müddət otaqda qalıb pəncərədən baxdı,
oradan dəmiryol stansiyası görünürdü. Vağzal Hüseynqulu ağanın mülkündə
tikilmişdi. Hərdənbir Ağca xanım öz mürəbbiyəsi ilə oraya gəzməyə gedərdi.
Birdən vaqon fit verdi.
-
Hə, anamgil getdi. Bir də axşam çağı gələcəklər, indi gedim Qaraca qızı
dustaqdan xilas edim. - Bunu deyib, Ağca xanım cəld geyindi və çıxıb Baba
otağına tərəf getdi. Oraya yetişdikdə gördü ki, otağın qapısı cəftəsizdir. Yavaşca
qapını açıb içəri girdi. Gördü ki, atası divanın üstündə uzanıb sığara çəkir və ondan
başqa da içəridə kimsə yoxdur. Bu ittifaqə Ağca xanım həm şad oldu və həm də
təəccüb etdi. Bu vaxt atası onu gördü.
|