Resim 1.7: Beyin sulcusları ve lobları
Frontal Lob (Alın lobu)
Beynin en geliĢmiĢ ve en büyük lobudur. Beyin yarım kürelerinin dıĢ yüzünde
bulunan, arkada rolando oluğu ile paryetal lobtan, yanlarda ise sylvius yarığı ile temporal
lobtan ayrılır. Alın lobu üzerinde motor ve duyu merkezleri ile konuĢma merkezi ( broca
merkezi) bulunur.
Parietal Lob (Yan kafa lobu)
Yan kafa lobunu, önde rolando oluğu, aĢağıda sylvius yarığı, arkada ise sulcus parieto
occipitalis sınırlar. Bu lob üzerinde duyu merkezlerinin yanı sıra duyuların değerlendirildiği
öğrenme, hafıza ve mantık gibi merkezlerde bulunur.
Temporal Lob (ġakak lobu)
Yukarıda sylvius yarığı ile sınırlandırılan bu lob ile art kafa lobu arasında belli bir
sınır yoktur. Bu lob üzerinde iĢitme duyusunun alınması ve düzenlenmesi ile ilgili temel
iĢitme merkezleri bulunur. Koku ve tat merkezleri de temporal lobda yer alır.
Oksipital Lob (Art kafa lobu)
Hemisferin arka kısmında bulunan piramit biçimindeki lobdur. Görme ve görüntüleme
merkezleri bu alanda yer alır. Bunun hasarında görme defektleri ortaya çıkar.
12
Bölge
Görevi
Frontal lob
Ġskelet kaslarının hareketinin kontrolü
Parietal lob
Temas, basınç, titreme, ağrı, sıcaklık ve tat
duyularının algılanması
Oksipital lob
Görme duyusunun algılanması
Temporal lob
Ses, koku ve tat duyularının algılanması
Tüm loblar
Motor aktivitelerin baĢlaması ve yürütülmesi ile
duyusal verilerin yürütülmesi ve entegrasyonu
Tablo 1.2: Beyin lobları ve görevleri
Resim 1.8: Beyin loblarında bulunan duyu ve motor merkezler
1.2.1.3. Ara Beyin (Diencephalon)
Ara beyin, orta beyin ile beyin yarım küreleri arasındadır. 3. karıncık (ventrikül) içine
yerleĢmiĢtir. Ara beyin; thalamus, hypothalamus, epithalamus ve supthalamustan meydana
gelir.
13
Resim 1.9: Diancephalon ve cerebellum
Thalamus
Thalamus, ara beynin en büyük ve en alt bölümüdür. Ġçteki bölüm anlamındadır. Gri
cevherden yapılmıĢtır. Ana görevi; vücuttan gelen duyu bilgisini daha yüksek beyin kabuğu
bölgelerinin okuyabileceği bir biçime çevirerek ilgili bölgelere yollamak ve yine beyin
kabuğundan gelen emirleri daha alt seviyedeki ilgili bölgelere iletmektir. Koku hariç
cerebruma giden tüm bilgilerin gidiĢ, aynı zamanda geliĢ yeridir. Alınan duyular, burada
düzenlendikten sonra cerebruma yollanır.
Hypothalamus
Hypothalamus, thalamusun altında yerleĢiktir. Hipofiz bezi ince bir sapla
hypothalamusa bağlıdır. Hipofizin salgıları hipothalamus tarafından kontrol edilir.
Hpothalamusun iĢlevleri Ģunlardır:
Açlık ve tokluk merkezi buradadır. Bu iki merkez birbirine zıt çalıĢır.
Hipofiz bezi ve diğer bezlerden hormon salgılanmasını kontrol eder.
Susama merkezi buradadır. Bu merkez uyarıldığında su dengesinin
sağlanması için ADH (antidiüretik hormon) salgılayarak daha çok suyun
geri emilmesini sağlar.
Uyku ve uyanıklık halini ayarlar. Retiküler formasyondan beyin
korteksine giden sinir yolları hipotalamustan geçer. Bu sinir yollarının
zarar görmesi durumunda, (travma) uyku veya koma durumu ortaya
çıkar.
Seksüel faaliyetleri yönetir.
Ağrı, korku, kızgınlık, heyecan ve Ģiddet gibi hislerin kontrolünde rol
alır.
Vücut sıcaklığını ayarlama merkezi buradadır.Ġlgili reseptörlerden aldığı
bilgilerle azaltarak ya da artırarak sıcaklığın dengede tutulmasını sağlar.
14
Epithalamus
Epithalamus, ara beynin arka ve üst bölümüdür. Gri cevherden yapılmıĢtır. Burada,
melatonin hormonu salgılayan pineal cisim (epifiz bezi) bulunur.
Subthalamus
Subthalamus, ara beynin önünde thalamusun aĢağısında orta beyin ile thalamus ve
hypothalamusun arasındadır. Motor aktiviteyi ayarlar.
1.2.1.4. Beyincik (Cerebellum)
Beyincik, beynin ikinci büyük parçasıdır. Beyin yarım kürelerinin arkasında ve
altında, pons ve medulla oblangatanın arkasında, occipital lobun altındadır. Kafa arka
çukuruna yerleĢmiĢtir. 125-150 gr ağırlığındadır. Ġki yarım küreden oluĢmaktadır. Bu iki
yarım küre arasında vermis denilen bölüm vardır. DıĢ kısmı, gri madde; iç kısmı, ak madde
içerir.
Ak madde boz madde içinde dallanmalar yaparak hayat ağacı adını alır.
Cerebellumdan gelen sinir lifleri thalamusa oradan da serebral kortekse geçer. Eklem, tendon
ve kas reseptörlerinden gelen sinyalleri alır. Korteks serebri ile hareketleri kontrol eder.
Özellikle koĢma, daktilo yazma, yazı yazma, piyano çalma, konuĢma gibi hızlı kas
aktivitelerini kontrol eder. Motor aktivitelerin sırasını belirler. Beyincik, iç kulaktaki denge
merkezi ile birlikte vücudun dengesini sağlar. Beyinciğin iĢlevsel bozukluğunda denge
bozukluğu (sarhoĢ yürüyüĢü) görülür.
1.2.1.5. Limbik Sistem
Beyin kabuğunun hemen altında, ara beyni halka gibi saran yapıdır. Limbik sistem
duygular ve motivasyonla ilgili alandır. Bu sistem daha çok içgüdüsel davranıĢları, korku
heyecan gibi duyuları ve seksüel dürtüleri idare eder.
Hipokampus: Öğrenme ve hafıza ile ilgilidir.
Amigdala: ÇeĢitli hisler, duyular, hafıza, görme ve korku yanıtı ile ilgilidir.
Singulat girus, forniks: Bu yapılar heyecansal ve temel zihin fonksiyonlarını
yürütür.
Resim 1.10: Limbik sistem
15
1.2.2. Beyin BoĢlukları (Ventriküller)
Beyinde, birbirleri ile bağlantılı dört boĢluk bulunur. Bu boĢluklara, ventrikül adı
verilir. Ventriküllerde beyin omurilik sıvısı (BOS, liquor cerebrospinalis) bulunur. BOS
sürekli sirkülasyon halindedir. Ventriküller subarachnoid aralık ile bağlantılı olup omuriliğin
ortasındaki canalis centralis ile uzanır. Ventriküllerin içi, ependim hücreleri ile kaplıdır.
BoĢlukları örten ependim tabakası bazı alanlarda pia-mater ile birleĢerek pia-ependim zarını
oluĢturur. Bu iki tabaka ventrikül boĢluğuna doğru bol damarlı, parmaksı çıkıntıların
oluĢturduğu bir yapılanma gösterir ve plexus choroideus olarak tanımlanır. Plexus
choroideusta BOS üretilir.
1. ve 2. ventrikül: (Ventriculus lateralis) Ventriculus lateralis, beyin yarım
küreleri içinde bulunan, hacimleri 7-10 cc kadar olan boĢluklardır. Ġki
ventriculus lateralis birbirinden septum pellucidum ile ayrılmıĢ olup, for.
Ġnterventriculare (monro deliği) aracılığı ile 3.ventrikül ile bağlantılıdır.
3. ventrikül: (Ventriculus tertius) Ventriculus tertius, diencephalonda
bulunur. Hipotalamus ile talamus arasında yerleĢmiĢtir. Arkada aquaductus
cerebri (Sylvius kanalı) aracılığı ile 4. ventrikül ile bağlantılıdır.
4. ventrikül: (Ventriculus quartus) Ventriculus quartus, önden medulla
oblangata ve pons, arkadan cerebellum tarafından sınırlandırılmıĢtır. Dördüncü
ventrikül aĢağıda canalis centralis ile uzanır. Ayrıca apertura mediana ventriculi
quarti (for. Magendi) ve apertura lateralis ventriculi quarti (for. Luschka) ile
subaraknoid aralığa bağlanır. BOS bu aralıklardan geçerek subaraknoid aralığa
ulaĢır.
Resim 1.11: Beyin boĢlukları ve bağlantıları
1.2.3. Omurilik (Medulla spinalis)
Omurilik, MSS’nin önemli bir parçasıdır. Foramen magnum seviyesinde soğaniliğin
alt ucundan baĢlayarak omurga içinde aĢağıda 1. lumbal ve 2. lumbal omurlar arasında
sonlanır. Omuriliğin ağırlığı 25-30 gr kadar, uzunluğu ise 40-50 cm’dir. Sinir hücrelerinden
oluĢmuĢ ve silindirik bir yapısı vardır. Omuriliğin koni Ģeklinde olan alt ucuna, conus
medullaris denir. Omuriliğin ortasında epandim hücreleri ile çevrili kanala canalis centralis
veya epandim kanalı denir. Bu kanalın içinde beyin omurilik sıvısı (BOS) vardır.
16
Medulla spinalis, enine kesilerek incelendiğinde ortada beyin ventrikülleri ile
bağlantılı canalis centralis, kanalın etrafında kelebek Ģeklinde gri bir yapının, dıĢ tarafında
ise beyaz yapının olduğu görülür. Gri yapıyı, nöronların gövde ve dentritleri; beyaz alanı ise
myelinli aksonlar oluĢturur. Aksonlar medulla spinalis içinde aĢağıdan yukarı, yukarıdan
aĢağıya uzanarak traktus adı verilen sinir yollarını oluĢturur. Traktuslar merkezden perifere,
periferden merkeze belli tipteki bilgiyi taĢır.
Medulla sipinalisin gri madde yapısının arka tarafındaki iki çıkıntısına, arka boynuz;
ön tarafındakilere ön boynuz denilmektedir. Ön ve arka boynuzlardan duyu ve motor
sinirleri giriĢ çıkıĢ yapar. Periferden gelen ve duyuları taĢıyan afferent nöronlar (duyu
nöronları) medulla spinalisin arka boynuzundan MSS’ne giriĢ yapar. Merkezin emirlerini
periferdeki effektör organa taĢıyan motor nöronlar ise ön boynuzundan çıkıĢ yapar. Ön ve
arka boynuzdan giriĢ çıkıĢ yapan duyu ve motor nöronları medulla spinalise girmeden önce
birleĢerek hem duyu hem de motor özellik taĢıyan nervus spinalisi oluĢturur. Nervus spinalis,
sağlı sollu olmak üzere 31 çifttir.
Resim 1.12: Omuriliğin yapısı
Omurilikte nöron giriĢ-çıkıĢının yapıldığı 31 segment (bölüm) vardır:
Omuriliğin segmentleri
Sinir sayısı
Boyun bölümü (pars cervicalis)
8 çift
Gögüs bölümü ( pars thoracica)
12 çift
Bel bölümü ( Pars lumbalis )
5 çift
Sakral bölüm (Pars sacralis)
5 çift
Koksigeal bölüm ( Pars coccgea )
1 çift
Tablo 1.3: Omurilik sinirlerinin bölgelere dağılımı
17
1.2.3.1. Omuriliğin ĠĢlevleri
Omurilik;
Beyin ve periferik sinir sistemi arasında bağlantı ve iletimi sağlar.
Otonom sinirlere merkezlik yapar
Refleks oluĢturur.
Tendona vur ulmasıyla
kasın aniden ger ilmesi ve
kas iğciğinin uyar ılması
Kas iğciğinde oluşan uyarıların
medülla spinalise taşınması
Bu uyarıların
kasa iletilmesi
Medülla spinalisteki
refleks değerlendirme
ile aynı kasın motor
nöronunun uyarılması
Kasın
refleks
olarak
kasılması
Resim 1.13: Refleks oluĢumu
Çevreden alınan uyarıların beyne ulaĢtırılmadan isteğimiz dıĢında bu uyaranlara karĢı
gösterilen ani tepkilere, refleks denir. Refleks hareketinin oluĢması için en az bir reseptör,
bir duyu siniri, bir merkez, bir motor sinir ve effektör organ gereklidir. Bu yapıların hepsine
refleks arkı denir.
Refleksler ikiye ayrılır.
Kalıtsal (Ģartsız) refleksler: DoğuĢtan gelen reflekslerdir. Örneğin; göz
kırpma hareketi.
18
KoĢullu (Ģartlı) refleksler: Öğrenme sonucu oluĢan reflekslerdir. Dans
etme, örgü örme vb. Öğrenme oluncaya kadar beyin tarafından kontrol,
edilir. Daha sonra kontrol omuriliğe geçer.
Refleks, medulla spinalisten baĢlayarak (serebral korteks hariç) tüm merkezi sinir
sisteminin yapılarında meydana gelebilir.
Patella refleksinin merkezi, medulla spinalistir. Pupillerin ıĢığa karĢı refleks yanıtının
merkezi mesencephalondur. Otonom sinir sisteminin idare ettiği reflekslerle iç ortamın
değiĢmezliği sağlanır. Örneğin; dokulardaki oksijen miktarı azaldığı zaman kandaki oksijen
miktarındaki değiĢmelere duyarlı reseptörler aracılığı ile solunum merkezi uyarılarak
solunum derinliği ve hızı refleks olarak artırılır. Benzer Ģekilde vazomotor merkez
uyarıldığında, refleks hareket olarak damar çapları daraltılır. Nörolojik muayenelerde çeĢitli
reflekslere bakılarak o refleks arkındaki yapıların sağlam olup olmadığı araĢtırılır.
1.2.4. Beyin Omurilik Zarları
Beyin ve omurilik meninks denen üç zarla çevrilerek koruma altına alınmıĢtır. Bu
zarlar dıĢtan içe doğru sert zar (duramater), örümceksi zar (araknoid mater) ve ince zardır.
(piamater)
Resim 1.14: Beyin zarları
Dura mater: (Sert zar) Kafatası kemiğine yapıĢık, kalın, dayanıklı iki katmanlı
zardır. Beyni, kafatasına bağlar ve dıĢtan gelen darbelere karĢı korur. Dura
mater ile araknoid mater arasında subdural aralık yer alır.
Araknoid mater: (Örümceksi zar) Sert zarın altındadır. Ġnce bağ dokusu
lifleriyle iki zarı birbirine bağlar. Araknoid mater ile piamater arasında yer alan
subaraknoid aralıkta beyin omurilik sıvısı bulunur. Araknoid materin beyni
saran bölümüne, araknoidea cranialis denir. Beynin gyruslarını örter. Medulla
spinalisi saran bölümüne arachnoiadea mater spinalis denir.
19
Pia mater: (Ġnce zar) En içteki pia mater tüm beyin ve medulla spinalisi sarar.
Çok ince bir tabakadır. Bu zarda bulunan kan damarları, beyin dokusunu besler
ve solunum gibi olaylarda görevlidir.
1.2.5. Beyin Omurilik Sıvısı (BOS / Liquor Cerebrospinalis)
GeliĢim sırasında, ventriküllerin duvarında iki pia mater tabakası bir araya gelerek
damardan zengin bir yapı olan tela choroideayı oluĢturur. Tela choroidea ve bu yapının
ventrikül boĢluğuna bakan yüzünü örten ependim hücrelerinin birlikte oluĢturdukları yapıya,
plexus choroideus denir. Ventrikül boĢluğuna doğru uzanan plexus choroideus, bütün
ventriküllerde bulunur.
BOS, beyin ventriküllerinde choroid pleksusların kandan süzerek oluĢturduğu sıvıdır.
Bu sıvı beyin ventrikülleri, canalis centralis, beyin etrafındaki sisternalar ve subaracnoid
aralıkta bulunur. BOS, sinir sistemi dokusunun beslenmesi ve atıklarının atılmasında hayati
öneme sahiptir. Sinir sistemi sıvı ve boĢluklar sayesinde bir bütün olarak sıvı içinde yüzer
durumda bulunur. Beyne gelen darbeyi bölgesel olarak değil bir bütün olarak karĢılar.
BOS’ un içinde az protein, Na, Cl, K, Ca, glikoz, oksijen vardır. Devamlı akıĢ
halindedir. Günde 500 ml üretilir. BOS’un normal miktarı 150 ml’dir. Araknoid zarda
bulunan villi arachnoidler tarafından, piamater aracnoid materdeki kapiller duvarından ve
lenfatik drenaj yoluyla emilebilmektedir. BOS’un büyük bölümü 4. ventriküllerden
salgılanır. Herhangi bir nedenle fazla salgılandığında kafa büyür. Bu tabloya, hidrosefali
denir.
BOS’ un Görevleri
Beyni; vurma, çarpma gibi mekanik etkilerden korur.
Kan ve sinir hücreleri arasında madde alıĢveriĢini sağlar.
Merkezi sinir sisteminde iyon değiĢiminin dengede kalmasına yardım
eder.
20
UYGULAMA FAALĠYETĠ
ĠĢlem Basamakları
Öneriler
Sinir sisteminin yapı ve bölümlerini
eğitim materyalleri üzerinde ayırt ediniz.
Sinir sisteminin yapı ve bölümlerini
anatomi atlası, Ģema, afiĢ vb. üzerinde
inceleyebilirsiniz.
Sinir sisteminin özelliklerini sıralayınız.
Sinir sisteminin özelliklerini yazarak
çalıĢabilirsiniz.
Sinir sisteminin görevlerini ayırt ediniz.
Sinir sisteminin görevlerini anatomi ve
fizyoloji ile ilgili önerilen kaynaklardan
araĢtırabilirsiniz.
Merkezi sinir sistemini oluĢturan beyin
ve omuriliği, eğitim posterleri üzerinde
ayırt ediniz.
Anatomi atlası ve faaliyette yer alan
resmi inceleyebilirsiniz.
Beyin maketi üzerinde tüm beyni
oluĢturan yapıları gösteriniz.
Anatomi atlası ve faaliyette yer alan
resmi inceleyebilirsiniz.
Beynin boĢluklarını maket üzerinde
gösteriniz.
Beyin maketi kullanabilirsiniz.
Anatomi atlası ve modülde yer alan
resmi inceleyebilirsiniz.
Ġskelet üzerinde omurga kanalını ve
omurun yapısını inceleyiniz.
Yazarak çalıĢabilirsiniz.
Omuriliğin iĢlevlerini sıralayınız.
Anatomi atlası ve faaliyette yer alan
resim 1.13 ü inceleyebilirsiniz.
Beyin omurilik zarlarını afiĢ, Ģema,
poster vb eğitim materyalleri üzerinde
gösteriniz.
ġekil
çizerek
beyin
zarlarını
gösterebilirsiniz.
Resim 1.14 ü inceleyebilirsiniz.
BOS un görevlerini sıralayınız.
Yazarak çalıĢabilirsiniz.
UYGULAMA FAALĠYETĠ
21
ÖLÇME VE DEĞERLENDĠRME
AĢağıdaki soruları dikkatlice okuyarak doğru seçeneği iĢaretleyiniz.
1.
AĢağıdakilerden hangisi, ara beyni oluĢturan yapılardan değildir?
A)
Thalamus
B)
Hypothalamus
C)
Pons
D)
Epithalamus
E)
Subthalamus
2.
AĢağıdaki yapılardan hangisi, 3. ventrikülü 4. ventriküle bağlar?
A)
Monro deliği
B)
Canalis centralis
C)
Foramen Luscha
D)
Slyvius kanalı
E)
Foramen magandi
3.
AĢağıdakilerden hangisi, omuriliğin iĢlevlerindendir?
A)
Omurgayı korur.
B)
Vücut sıvıları arasında iyon değiĢimini sağlar.
C)
Zeka, Ģuur, hafıza ve öğrenme gibi zihinsel faaliyetlere merkezlik yapar.
D)
Vücudun dengede kalmasını sağlar.
E)
Otonom sinirlere merkezlik yapar.
4.
AĢağıdakilerden hangisi, sinir sisteminin özelliklerinden değildir?
A)
Uyarılabilme
B)
Ġletebilme
C)
Duyuları algılama
D)
Uyarıya cevap verme
E)
Yenilenme
5.
AĢağıdakilerden hangisi, beyin sapının (truncus encephali) bölümlerindendir?
A)
Mesencephalon
B)
Thalamus
C)
Hypothalamus
D)
Subthalamus
E)
Forniks
DEĞERLENDĠRME
Cevaplarınızı cevap anahtarıyla karĢılaĢtırınız. YanlıĢ cevap verdiğiniz ya da cevap
verirken tereddüt ettiğiniz sorularla ilgili konuları faaliyete geri dönerek tekrarlayınız.
Cevaplarınızın tümü doğru ise bir sonraki öğrenme faaliyetine geçiniz.
ÖLÇME VE DEĞERLENDĠRME
22
ÖĞRENME FAALĠYETĠ–2
Periferik sinir sisteminin yapı ve iĢlevlerini ayırt edebileceksiniz.
DıĢ ortamdan hiçbir uyaran alamadığınız (ıĢık, ısı, koku, tat vb.) durumlarda
neler hissedeceğinizi sınıf ortamında arkadaĢlarınızla tartıĢınız.
Korku ve heyecan duyduğunuz anlarda vücudunuzda hissettiğiniz değiĢiklikleri
arkadaĢlarınızla tartıĢınız.
Dostları ilə paylaş: |