T. C. Okan üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ havacilik iŞletmelerinde yer hizmetleri alaninda muhasebe ve vergi uygulamalari

4.3.2. Vergi Usul Kanunu Açısından Düzenlemeler 
Vergi Usul Kanunu; işletmelerin işlemlerini, kayıtlarını, belgelerin, kullandıkları 
defterleri, gerekli düzenlemeleri, değerlemeleri ve bunların vergisel açıdan etkilerini 
inceleyerek işlemlerin doğruluğu ile yanlışlık veya hilelerin parasal yaptırımları 
konusunda yapılan kanuni düzenlemelerdir. Vergi Usul Kanunu’nda ticari işletmelerde 
hem işletme yönetiminin işlemlerin yasalara uygunluğu hem de mükellef olarak kanuni 
zorunlulukların yerine getirilmesinde kullanılacak ölçütlere ilişkin kanun maddelerinden 
bazıları aşağıdaki gibidir:
116
Yer hizmetleri işletmeleri V.U.K. 153. maddeye göre işe başlamayı vergi dairesine 
bildirmek zorunda olup 172. madde de ticaret şirketlerinin defter tutmaya mecbur 
oldukları açıklanmıştır. 176. maddeye göre ise defter tutma bakımından 1. sınıf 
tüccarların bilanço esasına göre defter tutacakları açıklanmıştır. V.U.K. 182. maddesine 
göre yer hizmetleri işletmelerinin tutacakları defterleri;
117
a) Yevmiye defteri 
b) Defter-i kebir 
c) Envanter defteri olarak sayılabilir. 
116
Web_67, E.T. 28.12.2015. 
117
Web_67, E.T. 08.12.2015. 

---

78 
V.U.K. 215. – 1 maddesine göre tutulacak defter ve kayıtların Türkçe tutulması 
zorunludur. 2 – a maddesine göre yurtdışındaki müşteriler adına düzenlenen belgelerde 
Türk parası gösterilmesi şartı aranmaz. Bu sebeple yer hizmetleri işletmeleri kestikleri 
yurtdışı faturalarında TL gösterme mecburiyeti olmadığı için döviz olarak fatura 
kesebilmektedirler.
V.U.K. 313 amortisman konusunda, işletmede 1 yıldan fazla kullanılan ve 
yıpranmaya, aşınmaya ve kıymetten düşmeye maruz bulunan gayrimenkuller ve 269. 
madde gereğince gayrimenkul gibi değerlenen iktisadi kıymetlerin amortisman 
konusundan bahsedilmektedir.
Havaalanlarında yer hizmetlerinde kullanılan “Amortismana Tabi İktisadi Kıymetler 
Listesi”, Eylül 2012’de 333 nolu V.U.K. genel tebliğine eklenmiştir. Buna göre özellik 
arz eden sektöre özgü kullanılan iktisadi kıymetlere verilen faydalı ömürler standart 
hale gelerek uygulama birliği sağlanmıştır.