Ключевые слова:
Туркестан, аграрный, мелиорация, поселение, русская
школа, царская Россия, Мирзачул, Авлийота, помещик, капиталист, геополитика,
стратегия, «русский элемент».
Annotation.
This article describes the development of new lands on the territory
of Turkestan from the second half of the XIX century to the beginning of the XX century
by the colonial authorities, the creation of new Russian settlements as a result of the
resettlement policy, the conditions created for the resettled Russian people. The
opportunities provided and the activities of Russian educational institutions are covered
on the basis of historical sources. The article also discusses the violent policy of the
colonialists in the field of agriculture and land reclamation in Turkestan and its gross
error, the consequences of these mistakes, as well as the transfer of fertile land to the
displaced population and this policy. public protests against it were also stated.
Key words:
Turkestan, agrarian, land reclamation, settlement, Russian-style
school, Tsarist Russia, Mirzachul, Avliyota, landowner, capitalist, geopolitics, strategy,
"Russian element".
“Barchamizga ayonki, el-yurtimiz asrlar davomida ozod va erkin hayotni, adolatli
jamiyatni orzu qilib yashadi. Bu muqaddas maqsad yo‘lida jon olib, jon berib kurashdi,
mashaqqatli sinovlarni mardona yengib o‘tdi. Xalqimiz qalbidagi hurriyat sari ezgu
intilishni hech qanday bosqin, zulm va zo‘ravonliklar yo‘qota olmadi. Bunga ko‘hna
tariximizning o‘zi guvoh. Bugun biz yagona xalq, yagona millat bo‘lib, ko‘zlagan yuksak
maqsadlarimiz sari dadil bormoqdamiz.”.
1
,-deb ta’kidlagan edi O‘zbekiston
Respublikasi Prezidenti Sh.M.Mirziyoyev.
Aniqki, doimo mustamlakachi davlatlar o’zi mustamlaka qilgan hududlarda o’ziga
hayrihoh bo’lgan tuzilma, hudud aholi yashash maskani yaratishga intiladi. Biz bu
harakarlarni Buyuk Britaniyaning Hindistondagi, Janbiy Afrika Respublikasida, ispan va
portugallarning esa Janubiy Amerika qit’asidagi, fransuzlarning Janubiy-sharqiy
Osiyodagi, hatto uzoq o’tmishda arablarning Piriney yarim orolidagi siyosatlarida o’z
davlatlaridan kelganlar uchun alohida-alohida yashash manzilgohlarini tashkil etishga
uringanlarida ko’rishimiz mumkin. Turkiston esa ruslar tomonidan istilo qilinganidan
so‘ng dastavval agrar masala mustamlakachilik siyosatidagi bosh masala bo‘lgan bo’lsa,
uning natijasi o’laroq hududda rus qishloqlarini tashkil etish asosiy maqsad edi. Bunda
bir yo‘la ikkita vazifani hal etish kyerak edi: a) Podsho hukumatining Turkiston
o‘lkasidagi mavqeini tobora mustahkamlab borish: b) O‘lkaning boy tabiiy va iqtisodiy
zahiralaridan rus pomeshchiklari va kapitalistlari manfaati yo‘lida foydalanish.
1
“Xalq so’zi” gazetasi. Prezident Shavkat Mirziyoyevning “O‘zbekiston Respublikasi davlat mustaqilligining 30 yillik
bayramiga bag‘ishlangan tantanali marosim”dagi nutqi. 2021-yil 31-avgust
Bu maqsad yo’lida esa asosiysi ushbu maqadni amalga oshirishda ruslarni
qo’llovchi, ularga tirgak bo’luvchi aholi va ular yashaydigan maskanlar bo’lishi kerak
edi.
1.
Podsho hukumatining uzoqqa mo‘ljallangan geopolitik va strategik rejalarida
Turkiston o‘lkasini “Rus elementi” bilan to‘la va har tomonlama o‘zlashtirilgan, turli
maqsadlarga xizmat qiluvchi to‘siq yoki oraliq xavfsizlik zonasini barpo qilish , hamda
bu o‘lkani turli-tuman tabiiy boyliklarini va xomashyo zaxiralarini etkazib byeradigan
maskanga aylantirish ko‘zda tutilgan edi. Bu yo‘nalishda eng birinchi galda paxtachilikni
keskin ko‘paytirish ko‘zda tutilgan edi.
2.
O‘lkada uzoq asrlar davomida shakllanib tarkib topgan mahalliy irrigatsiya
sohasini, Podsho hukumati birinchi galda maqsad qilib qo‘ygan va yuqorida ko‘rsatilgan
ulkan rejani tezda amalga oshirish imkonini byermas edi. Buni yaxshi tushungan
mustamlakachi ma’muriyat,-irrigatsiya sohasida qator, uzoqqa mo‘ljallangan jiddiy
islohatlarni amalga oshirishga kirishdi. Bir qarshda bu islohatlarning boshlanishi tasodifiy
yoki amaliyotda yuzaga kelgan muammolarni hal qilishga qaratilgan choralar ko‘rishida
bo‘lsa-da, bora-bora mustamlakachi ma’muriyat uchun bu o‘zi o‘rnatgan unitar,
bosqichma-bosqich boriluvchi va bajariluvchi harbiy buyruqbozlikka asoslangan,
boshqaruv tizimining talab va ehtiyojlariga mos keladigan, butunlay yangi tizimini
shakllantirish kerakligi ayon bo‘lib qoldi.
3.
Podsho
hukumatining
Turkistonda
irrigatsiya
sohasida
o‘tkazilgan
mustamlakachilik siyosati, birinchi navbatda yer va suvdan foydalanish bo‘yicha
istilochilar manfaatlariga mos tushadigan yangi qonunchilikni yaratishda va harbiy
buyruqbozlikka asoslangan yangi ma’muriyat manfaati va ehtityojlariga javob
byeradigan markazlashgan boshqaruv tizimini barpo qilishda, yana o‘zini yaqqol
namoyon qildi.
Shu jihatdan olib qaralganda, Turkiston ham rus podshosining nazaridan qolmadi.
Hududning tabiiy muhiti, u yerni o‘zlashtirib, mahalliy manzilgohlar barpo qilish,
yerlarni sun’iy sug‘orish uchun ariq va kanallar qazish orqali qishloq xo‘jaligini barpo
qilish, ijtimoiy ahvolni mustahkamlashm ko‘chib kelayotgan aholining milliy va diniy
holatlarini hisobga olish lozim. Buning uchun esa barcha imkoniyatlar ishga solindi.
Yerdan foydalanish bo‘yicha tajribalar katta ahamiyatga ega bo‘ldi. Ayniqsa almashlab
ekishga e’tibor kuchaytirildi. Unga rioya qilmaslik esa vaqtinchalik hol edi, chunki u rus
dehqonlari uchun yangilik bo‘lib, ular dastlabki paytlarda qo‘riq yerlardan mumkin qadar
ko‘proq naf ko‘rishga intilar edilar
2
,- deb yozgan edi V.F.Koravaev.
G‘arb tajribasi asosida ko‘r-ko‘rona ish olib borilishi natijasida Mirzacho‘lda
oralig‘i 40-50 m bo‘lgan tor, sayoz (chuqurligi 0,7-1 m) drenajlardan foydalanila
boshlandi. Bunday drenajlar o’lka sharoitiga butunlay javob byermas edi
3
.
Podsho Rossiyasi qanday qilib bo‘lsa ham, ko‘proq paxta olish uchun, o‘lkada paxta
maydonlarini kengaytirish sohasida ba’zi bir choralarni ko‘rdi.
4
Boshqa ekinlar, xususan
g‘alla maydonlari kamaytirild. Rossiyadan don keltirilib, paxtaga almashtiriladi.
Sirdaryoning orolga quyilish joyida ruslar tomonidan 1847-yili Raim qal’asi
bunyod etildi. 1853-yil Oqmachit, 1864-yil Chimkent, 1865-yil Toshkent bosib olindi.
Harbiy istilochilik yurishlari natijasida bosib olingan hududlarda Turkiston viloyati
tuzilib, unga harbiy qo’shin qo’mondoni, general-mayor M.Chernyayev gubernator qilib
tayinlandi. 1865-yil 6-avgustda imperator Aleksandr II (1855-1881) tomonidan
tasdiqlangan “Turkiston viloyatini idora qilish to’g’risidagi Muvaqqat Nizom” ga
muvofiq viloyatda harbiylashtirilgan boshqaruv tartiblari o’rnatildi. 1886-yilgi
“Nizomda” esa hukumat tasarrufida qolayotgan bo’sh turgan davlat yerlariga rus aholisini
joylashtirish muhim ekanligi qat’iy belgilandi. 1882-1884-yillarda o’lkani tekshirgan
imperatorning maxfiy maslahatchisi F.Girs Turkistonda 2.404.000 kishi yashashini va
ulardan 1.200.000 kishi erkak ekanligini yozgan. Shuningdek o’lkaga ko’chib kelgan rus
fuqarolariga katta imtiyozlar berildi. Masalan, mablag’, turar-joy, yer maydonlari,
kreditlar berilgan. Ular 5 yil davomida soliqlardan ozod etilgan. Rossiyadan ko’chib
kelganlar asosan qishloq aholisi bo’lgan. Ular uchun o’lka ma’muriyati maktab va
cherkov qurib berganlar. Turkiston o’lkasida harbiy xizmatchilar yashab qolishlari va
tomorqa yer olishlari mumkin bo’lgan. Bunday imkoniyatlar Rossiyaning markaziy
rayonlaridanko’plab aholining ko’chib kelishiga imkoniyat yaratgan. 1875-yil
Avliyootada Rossiyadan kelgan dehqonlarning birinchi qishlog’i paydo bo’ldi. 15 yil
davomida (1875-1890) Turkiston o’lkasiga 1300 oila ko’chib kelib joylashdi, 19 ta rus
2
Koravayev V.F. “Golodnaya step v ee proshlom i nastoyashem ” , Petrograd. 1914
.
3
R.Egambyerdiyev, A.Razzoqov. O‘zbekistonda qo‘riq yyerlarini sug‘orish, o‘zlashtirish va melioratsiyalash tarixi. T. ,
Fan-1984.
4
Razzaqov A. Melioratsiyaning xalq usullari, T.:1982.
qishlog’i tashkil topdi. Birgina, 1891-1892 yillarda ko’chib kelganlarning 25 ta
posyolkalari paydo bo’ldi. Keyinchalik, bora-bora naaqat ko’vhib kelgan shaxslar, balki
yirik korxonalar ham daromad olish maqsadida o’lkadan yerlar sotib ola boshladi.
Rossiya imperiyasining ko’chirib kelish siyosati Turkiston o’lkasidagi mustamlaka
tizimini mustahkamlash maqsadida amalga oshirilgan edi. 1892-yil boshlab Rossiyadan
o’zboshimchalik bilan ko’chib kelgan kishilar ham ma’murayat ruhsati bilan
ko’chirilganlarga berilgan imkoniyatlardan foydalanishi mumkinligi e’lon qilindi. Bu
o’lkaga ko’chib keluvchilar sonining keskin darajada oshishiga sabab bo’ldi.
Ko’chirib keltirib joylashtirilgan aholining ko’payishi, ularga unumdor yerlarning
berilishi mahalliy aholi vakillarining jiddiy noroziligiga sabab bo’lgan. Toshkent hududi
va o’lkaning Yangi Marg’ilon, Samarqand, Andijon kabi shaharlarida ham ko’chib
kelganlarning posyolkalari paydo bo’ldi. O’lkadagi yirik shaharlar ikkiga; yangi-
ma’muriyat, harbiy qismlar joylashgan va ko’chirib keltirilganlar yashaydigan qism
hamda eski-mahalliy aholi vakillari yashaydigan qismlarga bo’lindi. Masalan,
Toshkentdahi Bo’zsuv anhori shahrni ikki qismga ajratgan chegara bo’ldi.
Shuni alohida ta’kidlash kerakki, o’lkani o‘zlashtirish asnosida o‘lkada juda ko‘plab
rus qishloqlari paydo bo‘la boshladiki, biz ularni quyidagi ro‘yxatdan ko‘rishimiz
mumkin:
1.
Zaparojeskiy qishlog‘i-1885 yilda asos solindi
2.
Romanov qishlog‘i- 1885 yil
3.
Nadejdinskiy qishlog‘i-1886 yil
4.
Sretinsk qishlog‘i-1886 yil
5.
Nijne-volinsk qishlog‘i-1889 yil
6.
Nikolaev qishlog‘i-1891 yil
7.
Nikolsk qishlog‘i-1893 yil
8.
Obetovannыy qishlog‘i-1897 yil
9.
Vyerxne-volinsk qishlog‘i-1897 yil
10.
Konnegvardeysk qishlog‘i-1897 yil
11.
Duxovsk qishlog‘i -1901 yil
12.
Spasskiy qishlog‘i-1906 yil
13.
Axmonqul qishlog‘i-1909 yil
14.
Sirdaryo qishlog‘i-1909 yil
15.
Veliko-Alekseevsk qishlog‘i-1913 yil
5
Ularninig har birining o‘z yer maydonlari, o‘ziga yarasha xonadonlarida istiqomat
qiluvchi aholisi bor edi. O‘lkada rus qishloqlari paydo bo‘lishiga 1891-1895-yillarda
Bekoboddan Mirzacho‘lgacha kichik kanal qazilib 7 ming gekarga yaqin yerning
sug‘orilishi va boshqalar sabab bo‘ldi. Chunki Podsho hukumati Mirzacho‘lning
sug‘orma yerlarini Markaziy Rossiyadan ko‘chirib kelingan o‘ziga to‘q dehqonlarga
bo‘lib berdi. Mahalliy aholiga bu yerlarda dehqonchilik qilish taqiqlandi. Ko‘chirib
keltirilgan dehqonlar Sirdaryo o‘zani hududidagi sog‘ tuproqli yalangliklarni o‘zlashtira
boshladilar. Natijada biz yuqorida ta’kidlaganimizdek turli nomdagi rus qishloqlari paydo
bo‘la boshladi. Bu uchastkalarda yashovchi (dehqon) lar yerni qanday sug‘orishni, yer
sharoitini bilmasdilar, suvni isrof qilardilar. Natijada yerlarning sho‘rlanishi oshib
borardi. Masalan, Konnogvardeyskiy, Romanovskiy, Nadejdinskiy, Obetovannыy ,
Vyerxniy va boshqa qishloqlarda ham huddi shunday ahvol yuz berdi
6
Lekin shuni alohida ta’kidlash kerakki, ushbu tashkil etilgan hududlarda , shu bilan
birga mahalliy aholi uchun ham sekin-astalik bilan yangi “rus-tuzem” maktablari tshkil
etila boshlandi. Ayrim Rus-tuzem maktablari qoshida kattalar uchun (rus grammatikasi
asosini oʻrgatish maqsadida) kechki maktablar, koʻchmanchi aholi uchun esa internatlar
tashkil qilingan. Keyinchalik 2 yillik va ayollar uchun ham Rus-tuzem maktablari
ochilgan. Rus-tuzem maktablarida mahalliy aholining bir qismiga oʻsha davr uchun ilgʻor
boʻlgan madaniyat yutuqlaridan baxramand boʻlish imkoni yaratilgan.
7
1.
Xulosa shundan iboratki, Rus hukumati Turkistonda, aholi posyolkalarini tashkil
etishni ko’zda tutuvchi siyoasatni amalga oshirishda asosiy vosita sifatida o’lka
hududlarini foydalanishga yaroqli yerga aylantirish, tabiiy boyliklar va xom-ashyo
zaxiralarini yetkazib berishni bosh sabab qilib ko’rsatdi.
2.
Turkiston zaminining turli-tuman boyliklarini egallashni, uni Rossiyaning xom-
ashyo manbaiga va tayyor maxsulotlar bozoriga aylantirishni ko‘zlab, paxtachilikni
rivojlantirishni birinchi darajali vazifa qilib qo‘ydi. Mustamlakachilar hukmronligi
5
Boltayev A. “Mirzacho’l-Jizzax: o’tmishi va buguni”, Т. “Fan” nashriyoti
,
2007 yil, 86-87 betlar
6
Boltayev A. “Mirzacho‘l-Jizzax: sug‘orma dehqonchiligi tarixi”, T.”Tafakkur” nashriyoti, 2021 yil
7
OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
davrida paxta yakkahokimligining poydevori bunyod etildi. Shu bilan birga
mustamlakachilik siyosatining yanada mustahkamlanishi Rossiyadan yuz minglab
kishilarning ko‘chirib keltirish imkoniyatini yaratdi. Ko’chirib keltirilgan rus aholisiga
o’lka aholisining yeti uxlab tushiga ham kirmagan imkoniyat va sharoitlar berildi. Hotto,
ularning ta’lim olishlari ham e’tibotdan chetda qolmadi.
3.
O‘lkada uzoq asrlar davomida shakllanib tarkib topgan mahalliy madaniyat
an’analarini poy-mol qilish hamda Podsho hukumati birinchi galdagi maqsad qilib
qo‘ygan ulkan rejani, tezda amalga oshirishga kirishdi. Buni yaxshi tushungan
mustamlakachi ma’muriyat ko’chirish tizimida qator uzoqqa mo‘ljallangan jiddiy
islohatlarni amalga oshira boshladi. Bir qarashda bu islohatlarning boshlanishi tasodifiy
yoki amaliyotda yuzaga kelgan muammolarni hal qilishga qaratilgan choralar
ko‘rinishida bo’lsa-da, bora-bora mustamlakachi ma’muriyat uchun, bu o‘zi o‘rnatgan
unitar, bosqichma-bosqich boriluvchi va bajariluvchi harbiy buyruqbozlikka asoslangan,
boshqaruv tizimining talab va extiyojlariga mos keladigan, butunlay yangi tizimni
shakllantirish kerakligida ayon bo‘lib qoldi.
Dostları ilə paylaş: |