Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sürüm . sürüm. sızım. axıcı nərsəni arıtma üçün işlənən süzgəç. safi.

sürümlü . siyimli. 1. boybuxunlu. boybuxunu düz olan. çapalı. saxalı. görkəmli. qədd qamətli. - sürümlü olana paltarda yaraşır. 1. sürülü. sayalı. sayağlı. sıyalı. sıyağlı. durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, xəsiyətli. xasiyyətli. sifətli.

sürümsüz . siyimsiz. 1. boybuxunsuz. boybuxunu düz olmayan. sallağ əğinli. çapasız. saxasız. görkəmsiz. qədd qamətsiz. - sürümsüz olan paltar əynindən tökülər. 1. sürüsüz. sayasız. sayağsız. sıyasız. sıyağsız. dursuz. duruğsuz. türsüz. türüksüz. bursuz. buruğsuz. bürsüz. bürüksüz. xəsiyətsiz. xasiyyətsiz. sifətsiz.

sürün .
(kökləşmiş. ötük. ütük. daltuc. dartuc. arxaq). sürnük. sürsük. sırnığ. kıronik.
sürük: süyək. illik dəfdəri. təqvim. tarix. qeyd. yazı.
illik: sal namə.

sürün . buynuz.

sürüng . sürünc. yubanc. dirəng. tə'xir.

sürüngəc . orda burda, aralarda sürünən. - evi yığışdırmasan sürüngəc əlindən təprəşmək olmaz.

sürüngüləmək . sürgüşmək. sürüşmək.

sürünqən . sürüngən. sürünən. sürüngən. sürüngəli. müzmin.

sürünmək sürrtünmək. qaşınmaq. .

sürünmək . asda asda ilərləmək. (çəkinmək: asda asda geriləmək).

sürünmək . iməkləmək. əməkləmək.

sürür . dəvam. imtidad.

sürürtmək . züğürtmək. süğürtmək. sovurtmaq. yenitmək. batırmaq. yıxmaq. iflas edmək. batqıtmaq. vər şikəst edmək. üzütmək. üzgütmək. xərab, təxrib edmək.
sürürtü: züğürtü. süğürtü. sovurtü. iflas

sürüş siliş . sürüş siyiş: artırıb əsgitməklə nərsiyə durum düzən, səlqə səhman vermək. alayiş palayiş.

sürüş . 1. şuxum. 1. ravatlıq. sürüm. cərəyan. alver. hərəkət.

sürüş . sünbül. sümbül. yeni sürmüş buğda dənələri.

sürüş . sürgüş. bağşaş. peşşaş.

sürüş . yürüş. həmlə.

sürüşləmək . şuxumlamaq.

sürüşmək . izləşmək. birbirin tə'qib edmək. - nənə bala kimi hər yanda sürüşürlər.

sürüşmək . qoşnaşmaq. mal heyvan cütləşmək.

sürüşmək . sürgəşmək. 1. nərsəni nərsiyə uzatmaq, yerlətmək. süykəşmək. cütləşmək. sikişmək. - mal davarın sürüşmə çağı. 1. birbirin izləmək. izləşmək. qoğlaşmaq. - uşaq anası ilə sürüşür. 1. (nərsədən) zıvışmaq, qaçışmaq. ara açmaq. salışmaq. alısmaq (üzüşmək). - onlar birbirindən sürüşürlər. - boşlu boşludan sürüşər.
- sürüş: çəkl. sğkdir.

sürüt . iştiğal. tutu. məşquliyyət (başqurluq. başquşluq). 1. dəfdər. büro. 1. yazılıq. yazıxana. dəfdərxana. 1. kabinet. (həkimlik kimi) iş yeri. 1. keşik. novbət. post. 1. tumar. 1. divan. 1. idarə.

sürüt . kökün qolları, telləri. rişə.

sürüt . qoşunun bir bölümü.

sürütən . gövdədə kök salıb sürütlərin (qolların, tellərin) gövdənin hər yanına sala kəsəl.

sürütmə . 1. piş saxtə. 1. qız qaçırma.

sürütmə . sürütlük. 1. sürüngəl. təmbəl. (iş) yarıtmaz. gəvşək. 1. burukrasi.

sürütsi . burukratik.
z sürütük . burukrat.

sürvülmək . sürülmək. sovrulmaq. sovulmaq. savrulmaq. savulmaq. aparılmaq. - ölən öldü, qalıtıda sürvüldü.

süsmək . sosmaq. tosmaq. tos, buynuz vurmaq. - bu qoç sürməz.

süsüşmək . soxsuşmaq. soğzuşmaq. buynuzlaşmaq.

süt çalır, süt calır . əli bal, əli bol, bolaq. kovalı. ürəyi çox açıq, əli boluna bağışlayan kimsə.

süt ili . bolluq il.

süt qoyusu . suluca, sütlü qaymaq.

sütgəmək . suyqlanmaq. rəqiqlənmək.

sütgi . sütgi. süytgi. süypi. (süvpi > sefid(fars)).

sütqır . ağ at donu.

sütmək . süzütmək. su atmaq. tüpürmək. - sütti: tüpürdü.

sütrəmək . sütərəmək. sürgəmək. sürgərəmək. 1. sürümək. (yerdə sürmək, çəkmək). 1. çəkmək. dartmaq.

sütrənmək . sürgənmək. 1. sürünmək. 1. çəkinmək. dartınmaq.

sütrəş . sürtəş. sürtəmə. sürtmə. sürütmə. çəkmə.

sütrəşmək . sürgəşmək. sürütüşmək. (birbirin yerdə sürümək, çəkitmək).

sütrəşmək . sürtəşmək. sürütlənmək. vellənmək. boşuna gəzmək. - haralarda sürtəşib qaldız.

sütrətmək . sürgətmək. sürütmək. (yerdə sürümək, çəkdirmək).

sütsümən . taptaza.

sütsümük . soy sop. əsl nəjad.

süttülmək . sürtülmək. bərk nərsiyə dəğərək əzilmək, göyərmək. - düşüb qolü süttüb.

sütül . xam. olmamış. bərkiməmiş. sərtinməmiş. sınasız. 1. süt. taza.

sütülman . dumduru, çox açıq göy, hava.

sütümən . sütəmən. tam tutmamış yoğurt.

sütüv . süt rəngi. şiri.

süvəltmək . sivəltmək. suvaltmaq. ititmək. yontmaq.

süvəşmək . suvaşmaq. sıvışmaq. bulaşmaq. bələşmək.

süvəyin . sövəyin. süyəsin. söyəsin. susağın. 1. acgöz. tamahkar. 1. istəkli. 1. qarınpa. qarınqulu.
((süvəlik. sövəlik. süyəlik. söyəlik. susalığ.

süvluğ . sülük. sivlik. su ibiyi. çaydan, ibriq, qırna kimilərin əmziyi, lülüşü.

süvmək . süvcərmək. süycərmək. cüycərmək. cücərmək. baş vermək.

süvri . süyvi. sivri. sivir.

süvsuburun . sövsüburun. sorburun. sorsuburun. 1 sivsiburun. çiviburun. uzun burun. burunu uzun. 1. söksi. acgöz. tamahkar. doymaz. həris. təmma'. acman. azman > azmənd. 1. dargöz. pəxil. ləim.

süvtənmək . sürlənmək. süzüb, axıb gedmək.

süycük . 1. şərbət. 1. məzəli. ləzzətli.

süycünmək . söycünmək. sucunmaq. girnişmək. şirnişmək. - sucuğ süycünü: içgi dəlisi, düşgünü.

süygən . süygən. xoşbu. 1. süy. süyki. süyənti. rayihə. 1. gözəl qoxulu nərsə, yer.

süyrüq . süyrük. sürük. sürü.

süyrülmək . sürülmək. süvmək. züvmək. (ləğzidən). - ayağım süydü.

süytünmək . süytükmək. süytühmək. süytühlənmək. sıytınmaq. sıytığlanmaq. yorqunmaq. yorulmaq.

süytütmaq . sustaytmaq. sustayıtmaq. susdatmaq. sıytatmaq. düşürtmək. yumuşatmaq. ərcitmək. ərçitmək. ərşitmək.

süyü . sür. su. qoşun. ordu. ləşgər. artıc. arteş.

süyüçü . süy başı. su başı. su bəyi. subay. qoşunçu. ordaç. ordubaşı. ləşgər, artıc, arteş başı. sipəh salar. arteş bod.

süyük . sivik.

süyüləmək . sürüləmək. suyulamaq. qoşun, ordu çəkmək.

süyünüşmək . sügünüşmək. süvünüşmək. söyünüşmək. sevinişmək. birbirin sevindirmək.

süyüşgəp . sügüşgəp. süvüşgəp. söyüşgəp. sevüşgəp. sevəgən. sevən. sevgili.

süzdürmək . sazdırmaq. tanğıtmaq. təsfiyə edmək. hesab kitab edmək. - alışın verimlə süzdürdü.

süzdürmək . süzürtmək. sızdırmaq. sızırtmaq. sıyırmaq. sıyırtmaq. siyirmək. siyirtmək. sırmaq. sırıtmaq. silkətmək. 1. arıtmaq. təmizləmək. saylamaq. paklamaq. 1. süzmək. sızmaq. safaltmaq. tanğatmaq. tanğıtmaq. tanatmaq. təsfiyə edmək. 1. palayiş edmək. 1. boşaltmaq. - qaçırdıb yorqunluğdan damarların süzürtdü. 1. bir gizlin nərsəni açığlatmaq. kəşf, ifşa edmək. - bir işin belə sızırtmadan. 1. silkənmək. silkinmək. tanımaq. tan almaq. e'tiraf edmək. - sondaki sızırtdı.

süzəgən . işgən. sıx sıx işəyən.

süzək . sızağ. xod. nərsənin axın (cərəyan) gücün azaldıb çoxaltma düğməsi. - radyonun süzəyin al. - lampay, ocağa süzək ver.

süzək . süzənək (> suzak(fars)). (< süzmək). irinləyib, irini süzən əşsi, yanaçı (cinsi. muqaribəti) kəsəl.

süzələnmək . sızalanmaq. 1. qıt qıt (qətrə qətrə), çək çək, damcı damcı dalamaq. 1. qıra qıra yerimək.

süzələşmək . bir oluşun, gedişin yavaşlığın bildirir. - bir yerimə var, bir yügürmə, bir də süzələşmə var.

süzən . sızan. sürən. 1. keçən. axan. 1. biz. dələn arac.
(> suzən(fars)).

süzən . sozan. (> suzən(fars)). 1. gön dəri, qalın parçaları (çəkmə, yorqan döşək) tikməkdə işlənən uzun, incə iğnə.

süzənə . süzənək. sozana. sozanağ. 1. incə saplardan işlənmiş, baca baca olan toxuma. sulamı. qullabduzluq. bırodri. 1. incə naxış. 1. incə naxışlı tor örtük, tutu, tutuğ, pərdə.

süzgüc . palayiş.

süzqü . süzgü. sızğı. süzmə aracı. tənzif. safi.

süzqü . süzgü. süzgə. sğzəc. filtir. safi.

süzləmək . 1. süztələtmək. ititmək. 1. göz tikmək. - başın salıb yeri süzləyib durdu.

süzləmək . süzütmək. süzmək. süzümək. süz vermək. süzə vermək. nazlanmaq. işvələnmək. eşəvlənmək.

süzləyib sözləmək . bir konuda incədən incəyə danışmaq.

süzmə . saf. xalis.

süzmək . savamaq. sapamaq. arıtlamaq. arıtmaq. arçamaq. arçılamaq. arçılcamaq. təmizləmək.

süzmək . sızmaq. ərimək. gündən günə arığlamaq.

süzmək . süzümək.

süzmək . süzünmək. sızmaq. sızınmaq. 1. gizli olan nərsəni bəlləmək, çıxarmaq, tapmaq, almaq.

süzmək . süzürmək. sızmaq. sızırmaq. silkənmək. 1. boşalmaq. - yorqunluğdan damarlarım süzür. 1. bir gizlin nərsə açılmaq. kəşf, ifşa olmaq. - çox keçməz sizində dağarcığız sızar. 1. tanılmaq. tan alınmaq. e'tiraf olunmaq. - iki ay soracadan (istintaq) son, bir dənədə olsun, suçun sızırtmadı.

süzmək . üzmək.

süzmən . süzmə. 1. torba. 1. şafi.

süzməşmək . qarışıq nərsənin irtaşların (mütəşəggilə cüz'lərin) ayırmaq. - yağ, nəft süzməşmək.

süzü . safi. - yırtı süzü iş yarmaz: dərdə dəğməz. - iri göz, çini göz süzü.

süzüc . süzgəc. artıc. filter. safi.

süzüçü . süzüvçü. sızıçı. sızıvçı. 1. süəgən. süzəngic. süzənic. üzücü. 1. yeməyi, içgini qavlara bölən kimsə. 1. vərəğ oyununda kartları paylayan.

süzük sezik . təmiz səncidə.

süzük . 1.müqəttər. 1. durulmuş. safalmış.

süzük . sızık. xumar. yuxulu.

süzük . zülal. saf. - süzük daş. - süzük su.

süzüq . ağız suyu. - süzük südük.

süzüq . sızıq. sırğav. sızğav. sizgəv. açıq. say. pak. təmiz. arığ. rəqiq. zəif

süzüqü . süzük. süzəg. artılmış. filtirlənmiş. saflanmış.

süzülgən . süzülgən. sozulğan. (müzmin. sürəkli. durna. dəvamlı). uzanan. uzağa sürən, gedən.

süzünmək . enmək. düşmək. - eybələ qaçaqaçdan sonra bu duruma süzündük.

süzüntü . cirgə.

süzüt . safi (kağaz. tor. parça). sarım. axıdan qabın ağzına sarılan tor, parça.

süzütmək . safaltmaq. palayiş edmək.

süzütmək . sızıtmaq. 1.axıtmaq. damıtmaq. - üzərinə biraz yağ sızıt. 1.əritmək. - buz sızıtmaq

süzütmək . süzürmək. süttürmək. sütürmək. tüpürmək. tükürmək. - üzü süzütlü.

şabaş . < saçab. (daşab).

şabaş . səpəş.

şadov _ingilis . (<> sayov). kölgə.

şahap . ağma. axanulduz.

şahnama . çaxnama. çaxlama. 1. lağ. alay. - çaxnama yapmaq: lağ edmək. 1. şuxluq. zarafat.

şaqımaq . şakımaq. sağımaq. sağrımaq. səyrimək. oxumaq. ötmək.

şaqımaq . şakımaq. şağımaq. şağırmaq. şağmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. 1. yalabımaq. yalımaq. birdən yanmaq. parlamaq. - şimşək şağır, çaxır. 1. ötmək. təğənni, tərənnüm edmək.

şaqır . şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. 1. çaxış. yalabıq. yalabış. çalabıq. çalabış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı. 1. ötmə. ötüş. oxuma. təğənni. tərənnüm. (sarqa (sans)). 1. oxuma. əzgi. türkü (xalq mahnısı). yır. nəğmə. 1. hava. melodi. 1. müzik. 1.
şakırçı. şağırçı. şağıçı. şarkıçı. çağırçı. çağıçı. çaxırçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni.

şaqqa . şəqqə. quşaq. tirə. nəsil.

şaqqamaq . çaqqamaq. qaqqıldamaq.

şalqurt .

şallağlamaq . çalbağlamaq.

şallaq . çalbağ.

şaman . çaman. qaman. laman. çalman. talman. büyücü.

şans . ucrantı. uçrantı. raslantı.

şarlatan . carlatan. boşuna söz carlayan, atan, dağıdan.

şarp . çarp. şıp deyə. birdənbirə.

şaş(fars) . < saç. (< saçmaq).

şaşı . çaşı. çapraz. çeri. alaqaraq. alqaraq. kəsişin.

şaşıq . çaşıq. çaşıt. çağış. xəta.

şaşıq . şaşqın. müztərib. - şaşmaq: müztərib olmaq.

şaşmaq_. . qaşmaq.

şato . (chateau_fırans). < çatu. dam.

şekar(fars) . < çıxar. - şekar kərdən(fars): çıxar edmək. çıxarmaq. birun randən(fars).

şelliq . şellik < salqıt. saltıq.

şelliqləmək . şellikləmək < salqatmaq. saltatmaq. salatmaq. atlatmaq. atşamaq.

şeşə durmaq . saça durmaq: şeşlənmək. şaha qalxmaq.

şeytan . çıpqır. çınqır(moğol). çatan. qaydan. qaytan. qaydıran. qayırdan. sapan. azdıran. sapdıran. çaşırdan. şaşırdan.

şəbəh . silvət. silət (xiyal). kölgə. uyuq. yanğ. yan. çalağur. çalaqor. çalığ. salığ.

şəhab . sağız. yağız. axız.

şəhvət . qızqın. qızqan. qızışıq. oğur. oğra. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. qızaqlı. oxlu. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. şəhvətli.
- oğura gəlmək: oğra gəlmək: oğur edmək, yapmaq: sevişmək istəmək.
((qontuq . qoncuq. qansıq. qansuq. qors. qorus. qorsuc. qorsan. ölçüsüzcə, aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli. qızaqçı. qızaqul. oğurqul. oğurçul. oğraçıl. oxqul. oxçul. yanaçuq. şəhvətqulu. şəhvətran. şəhvətpərəst.
((qontuqmaq: qoncuqmaq. qansıqmaq. qansuqmaq. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. qızaqsınmaq. qızaqulsamaq. yancasınmaq. aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli olmaq. oğurqulluq. oğurçulluq. oğraçıllıq. oxqulluq. oxçulluq. şəhvətqulluq. şəhvətranlıq, şəhvətpərəstlik edmək.
((qoşsaq . qoşsar. ərkəkçi qadın, dişiçi ər. oğruc. oğruş. oxçu. şəhvətran.
közəmək. közənmək. közmək. yaxsımaq. yaxsınmaq. odanmaq. odalmaq. ütünmək. ütlünmək. qızmaq. yanmaq. qorsunmaq. qorsanmaq. qorusınmaq. qızaqsınmaq. oğrunmaq. oğranmaq. oxlanmaq. oxçunmaq. şəhvətlənmək.
közmük. köznük. 1. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. yanğışıq. yanışıq. yanşıq. yaxışıq. yaxşıq. yaxqış. odşaq. odşıq. odanıq. odnaq. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.
((qözüq . közük. közün. köznü. kösük. kösün. kösnü. qor. qorç. qoruç. ütlük. ütülük. qızınış. azılış. qızaq. ox. oxaq. şəhvət.
((qözüqlüq . közüklük. közünlük. köznülük. kösüklük. kösünlük. kösnülük. ütünlük. ütünc. qızınıq. qızınc. azınıq. azınc. qızaqlı. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. şəhvətli. şəhəvani.
((qözüqmək . közükmək. közünmək. köznümək. kösükmək. kösünmək. kösnümək. qızaqsınmaq. ütlünmək. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. ütülünmək. azılınmaq. azışmaq. qızışmaq. şəhvətlənmək.
((qügürək . gügürək. qızqın. qızmış. azmış. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. şəhvətli. şəhəvani.

şəkil . cür. - bu şəkil yemişlər: bu cür meyvələr. - bu şəkil eləmə: bu cür edmə.

şəqqə . < satğa_. çatğa. ikiyə bölünmüş nərsənin bir tikəsi.

şəqqələmək . < satğalamaq_. çatğalamaq. ikiyə bölmək.

şənbə . ?
keçənbə. deşənbə. çeçənbə. seçənbə. beçənbə.

şənlənmək . : yasanmaq. bəzənmək.

şəpə . (təpə. çəpə. çapa.). qoğuq. dığrıq (qəltək). bəhmən.

şəpəbasan . şəpəsiq. şəpəqıran. şəpəkəsən. dalqabasan. dalqakəsən. dalqaqıran. salpaqıran. yalpaqıran. şəpə, dalqa sığan, sındıran.

şəriət . ?? qılcallıq.

şərşərə . şırşıra > şəlalə.

şikaf(fars) . < sökəv.

şikaf(fars) . şekufə(fars) (1. < çaqav. (çaqmaq: saçmaq açmaq. bölmək). 1. < saçav. saçmaq: açmaq).

şikaftən . < çaxratmaq. çəklətmək. açmaq. yarmaq.

şıqılamaq . şığılamaq. şarıldamaq.

şıltaq . şıllaq. şaltaq. çaltaq. saltaq. daltaq. çaltaqlama, saltaqlama, şıllaqlama işi.
şıltaqlamaq: şıllaqlamaq şaltaqlamaq. çaltaqlamaq. saltaqlamaq. daltaqlamaq. çallaq, şıllaq atmaq.

şimi . əl simi. şimya. (ş <> s <> k <> h). simi. simya. kimi. kimya. əl kimya. himi. himya. əl himya

şırıq . < sırıq. iki cırıq arasında qalan uzun tikə.

şırlanmaq . qızlarda, qadınlarda aybaşı olmaq.

şirnəşmək . girnəşmək. dadanmaq.

şiş . - şişi çat görmək: biri iki görmək.

şiş . {diş. xiş. }. ucu iti, dəlici olan.

şiş . mil. milə. - şiş baş: iti uclu. - şiş tpəp: setiğ. qullə.

şiş . six < sox.

şiş . şüş (sik > six(fars)).

şişdə küdü, kababda. (küdü: yandı).

şişinmək . qurqınmaq. vurqınmaq. urqınmaq. orqınmaq.

şişiti . mubailğə.

şişqo . pota. çağ.

şişləmək . şişlətmək. gedgedə ititmək, incətmək.

şişlənmək . gedgedə itinmək.

şişliq . şişlik şişmə. şişiklik. şişməlik. götə. götəlik.

şişmanlıq . şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. topluluq. topuçluq. gömbəlik.

şişmə . şişic. yel. (təvərrüm. vərəm. amas).

şitil . çitil. 1.qırıq. 1. çulq buruq. kilkə. pırtlaş.

şoğramaq . şığramaq. şor şor, şır şır axmaq.

şolay . solay. ocur. öcür.

şorba . < sorba. sorab. suyuq yemək. sulu bir yüməyin, sorularaq içilən, yaki içinə çörək doğranan suyuq bölümü.

şorba . sorba. (< sormaq). yeməyin sorularaq içilən suyu. içinə çörək doğranaraq yeyilən yemək suyu.

şorba . şorba. < sorba.

şoşulmaq . yellənib şişən nərsə. {şoş (fars) }. - mağaşarlar pişəndə şoşular.

şovq . çovq. çoğ (_divan). saçı. günün, yanan nərsənin çırpan ışığı.

şöləngə . 1. bayram, qonağlıq yeməyi, yığvası. 1. şölənğ. şölən. qurama. yeyib içməkli qonağlıq. sallıq. tutşuq. tuştuq. rəsmi, təşrifatlı çağrış.

şurayi nigəhban . keşişlər yığımı.

şükür . şükr. həmd. minnətdarlıq. inayət. övüş. övgü. övgüş. yoğuş. yoğuc.

şümşə . - şümşə şümşə: şiş şiş. dim dik. - tükləri şümşə şümşə durmuş.

şünas . şinas < sınaş. sınac. (< sınamaq: işləmək. incələmək).

t?keçi inadı . heç cürə, bir türlü yumuşamayan, vazkeçilmədən sürdürülən inad.
- keçiləşmək: inadı tutmaq. söz dinləməmək. girtişmək. kitrişmək.
- keçilik: qısıqlıq. qısıqçılıq. girtişlik. kitrişlik. donazlıq. donqazlıq. donqazlıq. qonazlıq. qontaylıq. könəzlik. çönəzlik. gürlük. gurluq. tərslik. tüvəklik. tüpəklik. təsrilik. inadçılıq.

t?kemergah .

t?kemerleme .

t?kemha .

t?kerteriz .

t?qavanço . kavanço. kavança.

tapıq .pişkeş. qurban. təklif. bağış. sunuş. ehda. adaq. qurban. nərsə üçün toplanan para. xeyrat. ehsan. nəzr. inayət. canbaz. (tapıq taxıl). - tapuq barutmaq: sunuş qılmaq.
- tapıq suyun: mütəbərrək su. duva oxunmuş su.

tartmaq .dartmaq. 1. uzatıb yerləşdirmək. - bu yarığı (təsməni) onun çevrəsinə dart. - çağılqan ütəş dartmaq: bərq simi (kablı) çəkmək. 1. rəsm edmək.- bura bir cızıq dartaysız. 1. tərh, nəqşə tökmək. - bu oyunu kim dartmış. 1.qaymaq. ağmaq. sürünmək. - sağdan itəlisən sola dartılır. 1. atmaq. - maşanı dart. 1. idğam edmək. - bu ikisi birbirinə dartılamaz. 1. sıxmaq. zorlamaq. - uşağı niyə belə dartırsın. 1.qaslatmaq. ixtisar edmək. 1.münqəbiz edmək. - əl damarları dartılmış. 1. dənəmək. - yazıvı (şansıvı) dart baxalım. 1. hesablamaq. - dartdıq başabaş çıxdıq. 1. qısaltmaq. - dartıq sözlər. 1. çəkib sıxmaq, bərkitmək. - yük dartmaq. 1. püləmək. - burqu dartmaq: şeypur çalmaq.
- nərsədən dartmaq: geri çaırmaq, çəkmək. çıxartmaq. - işindən dartılanlar.
- dartıb soğurmaq: sıxıb suyun (özün, cirgəsin, usarəsin) çıxartmaq. nərsənin özətin (xülasəsin) çıxartmaq.