Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi
41
utana özünə baxdı - bu kiĢi Koroğlu əkə
bilərmi? - fikirləĢd .
Almasatan arvad yenə müĢtəri
haraylayırdı.Səsindən bilinirdi ki acdır.Tox
adamın səsi də tox olur.Ac adamın səsi tox
adamın səsi kimi arxayın səs olmur.Allah
vursun aclığı,gizlədə bilmirsən.Hərə bir
Ģeyin
xiridarı
olur,mən
də
ac
tanıyanam.Sözü içində gizləyərsən,közü
küldə.Aclığı gizləməyə Allah gordan baĢqa
yer fikirləĢməyib.Bəlkə heç qəbir də aclığı
gizlədə bilmir.Ac adamın qəbri ilə, tox
adamın qəbri heç vaxt bir-birinə oxĢaya
bilməz...
Bu fikrinə güldü. ƏĢĢi, mən də
lap ağ elədim ha,ölünün nə toxu, nə
acı,qəbrin nə toxu, nə acı.Ancaq içindəki
adam dedi ki,elə deyil haa..!
Səhər-səhər
horra biĢirib
yemiĢdi.Ġndi saat 12 olmaq üzrə idi və
yeməli nəsə almalıydi.Qutabsatan qıza
yaxınlaĢdı.Qız
ağzının
qıraqlarına
―zelyonka‖ sürtmüĢdü,yarası vardı.Dolu
döĢləri
gəl-gəl
deyirdi.
Bu
qızı
çimdirəsən,mini
geyindirəsən,dodaqları
pamadalı,dırnaqları qırmızı laklı,bayram
yumurtası kimi...,manikür,pedikür və sair
saçları tökülü...adam ölər bununçün - bunu
da içindəki adam dedi.
ĠĢtaha bax - gülür-öz-özünə.Gülür
deyəndə yekə çıxır.Ġstəyir gülməyə- bənzər
nəsə alınsın,amma üzünün ifadəsi gəzləri
önünə gəlir.Üzünün əzablı bir duruĢu
var.Yox,yox.. . o,xoĢbəxt üz görmüĢdü.O
vaxtlar Osmanlı türklərininn təzə-təzə
buralara
ayaq
açdıqları
vaxt.Əlində
diplomatı,çənəsində
yüngülvari
saqqalı,üzündə
xətti,ağzında
siqarı
vardı.Barmağında yekə bir üzük,amma
qızıla bənzəmirdi.Farforamı, ya ebonitəmi
oxĢayırdı.Siqarı sorub havaya ağ tüstü
buraxırdı
və
ətrafda
heç
nəyə
baxmırdı.Ondan sonra çox türklər gəlib-
getmiĢdilər,amma heç birində belə xoĢbəxt
üz olmamıĢdı.
Qizdan qutab almadı.Alsa ,yeyə
bilməyəcəkdi,qızın ağzının yarası yadına
düĢəcəkdi,iyrənəcəkdi.Gedib
mağazadan
100 qram kolbasa və bir çörək aldı.
Ürəyi sancdı.Keçənlərdə həkimə
getmiĢdi.
Həkim
boyunun
ölçüsünü
soruĢub.Boyum 1,74 -dür –cavabını verib.
Həkim deyir,aĢağısı 74 kilo olmalısan.
Amma
50
kilodur.Bayaq
metronun
girəcəyində
çəkilib.Qoca
kiĢi
tərəzi
qoyub,gəlib-gedəni çəkir.Bu da bu kiĢinin
iĢidi,çörəyi
burdan
çıxır.Ġstəmirdi
çəkilsin,amma qoca yalvardi ki,pulsuz
çəkəcəm,
səni
kimi
nazik
adam
görməmiĢəm.Alə,Baki küləklər Ģəhəridü,yel
aparar səni.Amma ayaqqabısına baxıb
gülümsəyir.Bu
pakrıĢkalar
ki,
səndədir,qorxma,lap sunami də gəlsə,bir
Ģey olmaz –deyir.
Ayaqqabı
hibrid,
mələz
bir
Ģeydir.Üstü 40 ölçülüdür, altı isə 42-
dir.Zibillikdən
tapıb calamıĢdı,olmuĢdu
ayaqqabı.
***
Heç
ağlamısan,qardaĢ?Səbəbsiz-
filansız,heç yerin ağrımasın,Qohum-qardaĢ
hamısı sağ-salamat,Ģükür Allaha.Amma acı
bir ağlamaq istəyi tutsun səni.
Amma yaĢ gözünün birindən gəlsin ,o
biri gözün mat-mat durub baxsın.Bu da
içindəki adamın səsi idi.
***
Kolbasa-çörəyi
əlində
iĢə
gəldi.Nahar
elədi.Fasilə
bitdi.Protez
diĢlərinin altına keçmiĢ çörək qırıntılarını
təmizləmək üçün əl-üz yuyulan yerə
getdi.Əslində bura tualetin girəcəyidir.Ġstər-
istəməz bura gəlməli olursan.Tualet sənə də
lazım olur.Və son zamanlar faktoloji
materialla üz-üzə qalıb: kiĢi olduğunu
xatırladığın yeganə yerdir bura.Maraqlı
yerdir Sənaye Tikinti Bankı, arvadı-kiĢisi
bir tualetə girir.Deyilənə görə Vyetnamda
da
belədir.O
hesabla,
Vyetnama
ya
çatmıĢıq,ya
da
ötüb
keçmiĢik
Vyetnamı.DiĢlərini
yudu.Kimsə
yox
idi.Ancaq birdən dəstə-dəstə xanımlar
gəlməyə
baĢladılar.Bəzəkli,əndamlı
42
№ 3 (15) Payız 2015
xanımlar.Bir
əndamıyanmıĢ
o
biri
əndamıyanmıĢa deyir: -―KülbaĢ,tramvay
yolunun yanı ilə dalımca gəldi, istədi nəsə
desin,ağzını açmağa qoymadım.Dedim –get
anqır, tayını tap.Sənin yemin deyiləm mən.‖
Bu
sözləri
deyən
xanım
gözəl
idi.Dodaqlarını, üz-gözünü bəzəmiĢdi.Orta
hesabla, bu bəzəkli xanımın dalısıyca gedən
oğlanın (ya da kiĢinin) kürəkləri enli,cibləri
dollarla dolu olmalı idi və həm də hökmən
bığları ətir qoxuyan bir oğlan olmalı
idi.Yoxsa protez diĢli,ciblərində əllərindən
baĢqa heç nəyi olmayan, ayağı pakrıĢkalı
birisinin gedib bu qadına eĢq elan
etməsi,Cibuti yaxud, Burkina Faso adlı bir
məmləkətin ABġ-a, yaxıd kommunist Çinə
müharibə elan etməsi kimi məzə doğuracaq
bir əhvalat idı.Amma nə qədər məzəli olsa
da,
öz-özlüyündə
canlandırdı.Gördü
ki,əndamıyanmıĢın dalısıyca gedir.Çala-
çuxurun üstündə körpü kimi qalan tramvay
yolunun yanıdır.Ayaqlarında pokrıĢkaları
ləzzət
eləyir.ġapqasının
duruĢu Otto
Bismarkın
kepqasının
duruĢunu
xatırladır.Günlüyü qırılıb,ona görədə əyri
qoyur və Bismarkın kepqasina bənzətməli
olur.Bu da kasıbın, itinin adını GümüĢ
çağırması kimi Ģeydi.(Kasıb itini bir neçə
adla çağıra bilər.Əvvəl-əvvəl onu deyək ki,
kasıb olan it saxlamaz,niyə ki,it kasıbın
nəyinə lazımdır?Və əgər adam it saxlamağa
gücü varsa ,daha ona kasıb demək
olmaz.Ən sonda isə heç nəyi hesaba
almadan kasıb itini istədiyi adla çağıra
bilər.Yəni ...!)
Və əlahəzrət Ģeytan ləzzət çəkmək
xatirinə
əndamıyanmıĢı
yoldan
çıxarır.O,yaxınlaĢan
kimi
―Gəl-gəl
Əlmərdan,gəl səni gözləmirdimmi.Nə gözəl
Ģapqan var..!‖ Sonra qol-qola verib
gedirlər.ƏndamıyanmıĢın evi 9 mərtəbəli
binanın 9-cu mərtəbəsindədir.PakriĢqalarını
çıxarıb keçir yuxarı baĢa ,yanıyanmıĢ kofe
dəmləyir.Zərxara xalatda yanında oturur
və...
***
Yenə içindəki adam:‖Heç yuxu
görmüsənmi,
atam?Görmüsənsə,necə
görmüsən
və
necə
gördüyünü
tapmısansa,yozmağın
təhərini
də
tapmısanmı?Gecələr üstünə daĢ kimi
düĢür,yoxsa nazlı mələk kimi gözləyirsən
gecəni?‖
***
Anası yataqda,ölüm ayağında idi.
―Məni qaldır‖, - dedi.Əli ilə anasının
kürəyindən qaldırdı, amma baĢnı
saxlayammadı.Tez
barmaqlarını
açıb
anasının baĢını saxladı.Anası son nəfəsı
ağzında məni geri yatağa uzat dedi.Anasını
geri yatağa uzatdı.Zəif xırıltı eĢidildi.Anası
ölürdü.Əlini anasının kürəyindən çəkdi,qoy
rahat
ölsün,
fikirləĢdi.Bildiyi
duanı
oxumağa baĢladı.Bayaqdan həyətə çıxmıĢ
atası indicə içəri gəlmiĢdi.Atasına:‖Anam
öldü‖ - dedi.Atası ağlayıb arvadının əllərini
öpdü və sabah dəfn eləmək lazımdı söylədi.
―RAF‖ maĢını tutmuĢdulat.Üç bacısı
ilə özü oturmuĢdu.Qoca olduğu üçün
atalarını
gəlməyə
qoymamıĢdılar.
Sürücü:‖Bax
süzə
deyirəm,moĢın
yoxuĢacan gedecey,keçən hefte getmiĢdim
o qəbristanluğa,palçığdu, ordan o yana
tabutu özüvüz aparmalısuz ,sooram da
ölmek haqda spravkovuz olsun,alayı cür
süzi basdırmağa qoymicekler‖,–deyirdi.
MaĢın yoxuĢacan gəldi.Yer don idi,
yoxuĢ
buzlamıĢdı.Tabutu
maĢından
düĢürdülər,çiyinlərinə
qaldırdılar.Kiçik
bacısı
―belə
gedə
bilməyəcəyik,yer
sürüĢkəndi,anamı sallıq‖ dedi.Tabutu yerə
qoydular.Bacilarına
baxıb:
―Çörək
yeməmiĢəm,gücüm qalmayıb,yoxsa anamın
tabutunu tək aparardım‖ –dedi.Kəmərini
açıb
tabutun
altina
bənd
eləmək
istədi,amma
alınmadı.Tabutu
qəbirə
sallamaq üçün evdən götürdükləri kəndiri
çıxarıb tabutun ortasına bənd elədilər.
Tabutu
dartmağa
baĢladı.YavaĢ-yavaĢ
irəlilədilər.
Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi
43
Dünən gəlib qəbristanlıqdan qəbir
yeri almıĢdı.Qəbir yeri verən kiĢi demiĢdi
ki, burda yer bir bel ağzı don olur, sonra
asan qazılır və qəbir qazmaq haqqı 50
Ģirvan
istəmiĢdi.Pulu olmadığı
üçün
istənilən məbləği ödəyə bilməmiĢdi və
qəbri indi özü qazacaqdı.
Qəbir qazılacaq yerə çatanda ay
doğmuĢdu.Bacıları
ağlayırdılar.Ağlamaq
deyəndə,əslində bu, mızıldanmaq idi.Böyük
bacısı dedi ki, gərək, gün batanacan, ölü
basdırıla idi.Qəbristanlığı gəzib, qıraqda
atılıb qalmıĢ bir avtomobil Ģini tapıb
gətirdi.Çətinliklə
yandırdı.ĠĢıq
ətraf
qəbirlərəcən
yayıldı.ġin
yanan
yer
yumĢalırdı və o, qəbri qazmağa baĢladı.Ġki
saatdan sonra qəbir hazır idi.Artıq tabutu
gətirən RAF çoxdan çıxıb getmiĢdi.Bir
siqaret yandirdi və siqareti çəkim sonra
dəfn edərik deyə fikrindən keçirdi.Siqareti
çəkib qurtardı.Tabutun yanında üzü qibləyə
durdu
və
bacılarına:‖Gəlin anamızla
vidalaĢaq‖, –dedi.O,söyləməyə baĢladı və
bacıları onun dediklərini təkrar elədilər:
Quran öyrətmədilər bizə,Lenin öyrətdilər,o
da
yalan
oldu,qərib
elin
qara
torpağı,anamızı qəbul eylə.Elimiz-obamız
dağıldı,qapı qonĢumuz Qara oğlu Əhməd
Qara dağa düĢdü,Alı oğlu Məmməd Ala
dağa.Hoy dedik hoyumuza,vay dedik
vayımıza yetən olmadı.Yaranan gündən
Adam
balası
qara
torpağa
Tanrı
ismarıncıdı.Alını Tanrı yazısı ilə sənə
yazılıbmıĢ anamız.Qərib elin qara torpağı,
qara bağrında yer elə anamıza.
Və birdən milislər cin kimi
yerdənmi çıxdılar ya göydənmi endilər
bilinmədi.‖Ni s mesta –ruki na qolovı‖, -
yekəpər milis bağırdı.Üç bacısı da özü də
tez
əllərini
baĢlarının
üstünə
apardılar.Yekəpər ucadan:‖Yenə kimin
evini yıxmısisuz,alə,kimi basdırırsuz‖,–
dedi.ġinin iĢığında əlindəki tapançası
parldayırdı.Bacıları ilə bərabər:‖Vallah biz
heç kəsi öldürməmiĢik,rəis,anamızı
dəfn
edirik.Uzaq
yol
gəldik,axĢama
düĢdük,yer don idi,qəbri gec qazdıq‖,-
söylədilər.
―Molçat,spravku
pokajite,nağıl
oxumuyun mənə‖, -deyə yekəpər yenə
bağırdı. Böyük bacısı:‖Allah,gör gəlib hara
çıxdıq,ölüyə də spravka istəyirlər,diriyə
də‖, -dedi. O birisi milis ratsiya ilə QAZ-
69-da bağırırdı :‖Da,tovariĢ mayor,da,nami
zaderjano troye jenĢina i mujik odin.S
qrobom
da...qovoryat
yerazı.Da
xoronyat...neznayu...budto
ixni
mat.Axtardıq
..həri,orujiya
net.Cibləri...pusto,tovariĢ
mayor.Zabrat
vsex...?Yest,tovariĢ mayor. A qrob?-Toje
zabrat ?-Yest tovariĢ mayor.‖ EĢitdüz
,alə,deyir yığun getirün.
Tabutu kəndirlə QAZ-69-un üstünə
bağladılar və milis idarəsinə gəldilər.Mayor
sorğu-suala tutdu.Haralı olmaqları ilə
maraqlandı.Aslandüzdən
olduqlarını
bildikdə,filanıncı ildə orada, Atam oğlu
Məhəmmədin evində qonaq olduğunu,
kabab yediyini xatırladı.
Tutulanlar
-
əmimiz
evidir
dedilər.Dünyada YaxĢı adamlar da varmıĢ.
Mayor serjantı çağırıb tabutu aparmağı və
dəfnə kömək etməyi tapĢırdı.Artıq gecədən
keçmiĢdi.Səhərə yaxın analarını dəfn edib
QAZ-69-da evlərinə döndülər.
***
Ġçindəki adamdan: – Göydə
Allahın 12 bürcü var.Yer dedikləri hər ay
bir bürcə daxil olub fırlana-fırlana GünəĢin
baĢına dolanır.Buna bir zamanlar imanlı
kiĢilər çərxin gərdiĢi deyərdilər.
***
Bacısı axĢam yenə ağlamayan gözünə
dərman damcılatdı və anam öləndə ağlaya
bilmədin,acı yaĢ qalıb gözündə,indi səni
incidən
odur
dedi.Bacısına-ağlaya
44
№ 3 (15) Payız 2015
bilmədim,neynim,yaĢ gəlmədi gözümdən
söylədi.
Gecə
yatdı,yuxuda gördü ki,
ağlayır.Anası
da
ölməyib,sağdır
və
deyir,anan ölsün,ağlama,
qalx.Anasına
cavab verir ki, ağlamıram, eləcə soyuq
olub,sulanır
gözüm.BaĢına
sarıdığı
dəsmalla gözünü silir.Bir də görür ki, iĢdən
dönən zamandı, evə çatmamıĢ arvadının
səsini döngədən eĢidir:‖Axırı itmiĢ,üç
gündür baĢına bağladığın dəsmali sərmiĢəm
bayira,qurumur ki,qurumur.‖Alıb dəsmala
özü baxır,quruyub deyir.Arvadı yenə
bağırır:‖Ġtin
biri
it,gecə
qulaq
asmıĢam,baĢında saz çalınır.‖
O da arvadı hamilə olanda, baĢını
arvadının baĢına söykəmiĢdi və duymuĢdu
ki, arvadının baĢından Gümrü - Tiflis
qatarının səsi gəlir.
Dünyanın
çox yerindən çoxlu
qatarlar keçib gedir.Hərəsinin öz səsi ,öz fiti
var ki, biri o birinə bənzəmir.Bəlkə elə
qatarlar hamısı bir-birinin eynidir,lap səsi
də, fiti də eynidir.Amma indi, bu yuxuda
ona elə gəlirdi ki, adamların Əli Vəlisinin
bir-birinə bənzəmədiyi kimi, qatarlar da bir
birlərinə oxĢamırlar. Və
Arvadına –sənin də baĢından Gümrü Tiflis
qatarı keçir –deyir.
―KiĢi deyilsən‖, - arvadı bağırır.O
da:‖KiĢiyəm,vallah,kiĢiyəm,bu
uĢaqları
mən doğmadım ki,sənə doğuzdurdum da‖, -
deyir.
Arvad yuxuda dünyanın bütün söyüĢlərini
yaddaĢına yığıb,elə bil cəhənnəmdən
çıxmıĢdı və indi ancaq söymək fəsli idi
onun üçün. Yuxuda öz-özünə: ―Məni bu
qadından qurtar, ilahi‖,-pıçıldadı.
***
Ġlahi, göylərdə ilahi iĢlərlə məĢğul idi
və bu cür iĢləri buraxmıĢdı Ģeytanin
ümidinə.Bunu da içindəki adam dedi
***
Gənclik metrosundan bərabər çıxıb
stadiona tərəf getdilər.Noyabrın ortaları
idi,qar
hələ
yağmamıĢdı,amma soyuq
idi.Qızın əlindən tutmuĢdu.Bir az aralıda
ağacların
arasında
qız-oğlan
silueti
görünürdü.ÖpüĢürdülər.Keçdilər ,bir az
aralıda
zeytin
ağacınin
altında
dayandılar.Qızın əlini öpdü və bütöv bir
gecə
istəyirəm
səndən
dedi.Qız
dinmədi,dodaqlarını kiĢinin dodaqlarına
söykədi. Sonra:‖Sabah altıncı gündür, bağa
gedəcəm,ilin bu vaxtı bağlarda adam az
olur ya da heç olmur‖, - söylədi.
Bağa bərabər getdilər.Qızın anasının
kiĢidən acığı gəlirdi.‖Ağəz onun arvad-
uĢağı var,özü də qocadır,onun neyiynən
gəzirsən‖, - deyirdi.Amma qız hələ də kiĢi
ilə
görüĢürdü.Qız
institutu
bu
il
qurtarırdı.Ġnstituta gec girmiĢdi.Və nədənsə
bu kiĢidən baĢqa bir adam ona belə diqqət
yetirməmiĢdi.Ġndi arxadan daha ümidli
günlərin gələcəyini gözləmək həvəsi yox
idi.Bu səbəblə: ―Daha kim alacaq məni.
Bəlkə də, elə qismətim budur.Nə olsun ey
bir az yaĢlıdır,aramızda 10-15 yaĢ fərq var‖,
-deyə fikirləĢmiĢdi.Ġndi bağa gəlməkdə
məqsədi kiĢiyə istədiyi uzun və bütöv bir
gecəni bəxĢ etmək idi.
Hər
Ģey çimərlik paltarından
baĢladı.KiĢiyə baxmadan:‖Özümə çimərlik
paltarı almıĢam, gələn mövsümdə dənizdə
bunula çiməcəm‖,- deyib, onsuz da açıq
olan yaxasını daha da açdı.
Çimərlik paltarı hardasa qalmıĢdı.
KiĢi öpürdü və qıza nədənsə rus dilində ―ya
tak mnoqo isqal tebya‖ -dedi.Qız özündə
deyildi.Varlığı ilə təslim olmuĢdu.Və kiĢi
sənə gəlinlik çox yaraĢar dedi.Qızın saçları
yastığın üstünə dağılmıĢdı.
Dünyanın payız ilə qıĢının qarıĢıq
bir günü idi.Zamanın saatla deyil,öpüĢlə
ölçülən,ya da heç nə ilə ölçülməyən vaxtı
idi.
Yüz yaĢını adlamıĢ kiĢi neçə gün
qabaq oğlunu çağırıb,diz-dizə oturub
vəsiyyət eləmiĢdi.Qızı yenə xəngəl
biĢirmiĢdi.Pəncərənin qabağındakı stolda
üzbəüz oturmuĢdular.Hərəsinin qabağında
bir sini qurutlu xəngəl vardı və‖Xan―arağı
Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi
45
da ortada idi.Hər ikisinə də çapma stəkanın
ortasından araq süzmüĢdülər.KiĢi stəkanı
əlinə gtürüb gözləmiĢdi.GözləmiĢdi ki, oğlu
da stəkanı götürsün.Oğlu da stəkanı götürdü
süzdükləri arağı içlilər və atası da elə bu
zaman dilləndi ―Mən öləndə molla Muxtarı
gətirmə.AĢıq
gətirərsən,məni
gora
―Dilqəmi‖ ilə apararsan‖, - dedi və əlavə
elədi,- ―amma skoropamoĢ Gülməmmədi
çağırma, ha,əsl aĢıq çağırarsan‖ .
Gülməmməd
kəndçiləri
idi.Xutor
qəsəbəsində,qarmaqarıĢıq
sıralı
gecəqonduların
birində
yaĢayirdı.Ağır
məclislər aĢığı deyildi,çayxana aĢığı idi.Öz
yerini
də
yaxĢı
bilirdi.Əsgərlikdən
gələn,əsgərliyə
gedən
olanda,ad
günlərində,xırda
əlöpdü-
bəlgələrdə,niĢanda,elə-belə
kef
məclislərində çalıb oxuyardı.Heç kimin
dəvətini yerə salmaz,çağırılan yerə tez
gedər,
kimsəni
gözlətməz,intizarda
saxlamazdı.Ona görə də Gülməmmədə
skoropomoĢ
Gülməmməd
demiĢdilər.Oxumaq üçün elə bir səsi də yox
idi.Amma Gülməmmədin də özünə binəm
səsi vardı.Getdiyi məclislərin ―havasını
tutub‖ oxumaqda usta idi.Ona görə də
Gülməmmədi kimsə incitməzdı və elə
Gülməmməd də kimsəni incidən adam
deyildi.
KiĢinin bu ―Dilqəmi‖ söhbətini eĢidən
kimi,doğrudan
da,oğlunun
yadına
skoropomoĢ Gülməmməd düĢdü və fikrində
anidən
qurulacaq
yas
məclisini,
çadırı,molla Muxtarın yerində skoropoĢ
Gülməmmədin uzun boyunu, domba
hülqumu canlandrı.
KiĢi bir də: ―Bax,mənə Gülməmmədi
gətirmə,ayrı aĢıq taparsan, pensiyamdan
yığmıĢam,min manat var kisəmdə,bacına
vermiĢəm, o televizorda çalıb-oxuyan cavan
aĢıqlardan birini gətirərsən‖,- söylədi.
***
Ġndinin indisi kiĢinin dar vaxtı idi.
Yataqda uzanmıĢdı.Bura doqquz mərtəbəli
binanın dördüncü mərtəbəsində iki otaq
Ģəklinə salınmıĢ bir otaqlı mənzil idi.Bu
mənzilə
on
beĢ
il
əvvəl
köçmüĢdülər.Əvvəllər
dağ
kəndlərinin
birində yaĢayan kiĢi, ermənilərin kəndi
dağıtmalarından sonra təsadüfən sağ
qalıb,gəlib ailəsi ilə Bakıda dördüncü
mərtəbədə bu evi baĢqa bir ermənidən15
min manata almıĢdı. Gecə idi ,hamı
yatmıĢdı. May ayı təzəcə baĢlasa da,
boğanaq
isti
idi.
Yan-yörsində
anlayammadığı bir hənirti bu istini daha da
dözülməz edirdi.Adam öz doğma yurdunda
olanda, ölmək də asan olur– deyə fikrindən
keçirdi.Doğrudan da yan-yörəsində dolanan
vardı.Amma kim idi ,ilahi?!Arvadının
ölümündən 12 il ötürdü.Anidən 12 il əvvəl
ölmüĢ arvadının səsini lap qulağının
dibində
eĢitdi.Amma
nə
dediyini
anĢırdanmadı.Ağlı-huĢu yerindəydi.Gözləri
görürdü,qulaqları eĢidirdi. Qorxu filan da
hiss etmirdi.Elə uzandığı yataqdan stolun
üstündəki
yarımçıq
―XAN‖arağına
baxdı.Öz-özünə ―məni qaramı basır ,yoxsa
araqdandımı‖ xəyalından keçitdi.
Bir həftə beləcə uzanıqlı idi.Bu
bir həftənin necə keçməsindən xəbəri
olmamıĢdı.Dilinə yemək dəyməmiĢdi.Eləcə
dodaqlarına tənziflə su, limon dilimi
sürtmüĢdülər.Bir həftə bir an kimi
keçmiĢdi. Cavanlığında içən olmamıĢdı,
amma indi, bu darın dar macalında araqsız
yemək yemirdi.Yorğanı sinəsindən atıb
dikələn kimi oldu.Gecənin hansı vədəsi
olduğunu kəsdirəmmədi. ġifonerin ĢüĢəsi
sınıq
gözündəki
saat
çaqqaçaqla
iĢləyirdi.BaĢını çevirib ayaq tərəfində,
divanda yatmıĢ oğluna tərəf baxdı.Oğlu
xoruldayırdı.BaxıĢları öz-özünə ip yumağı
kimi, yığıla-yığıla gəlib taxtın aĢağısında
dayandı.Ayaq ucunda oturan kim isə
vardı.Gözlırini yumub-açdı, zənnlə bir də
baxdı.Arvadı
idi.Arvadına
–
sənsənmi,Aylavatın,(kiĢi Güləbatın adını bu
cür tələffüz edirdi)haçan gəldin? –
soruĢdu.Dalısiyca da ölürəm dedi.Dedi və
öz səsinə səksəndi.Səksəndi də,amma
ağlın,ürəyin dərinliyində gizlənən o sirli
mənanı öz-özlüyündə səsə çevirib öz qulağı
46
№ 3 (15) Payız 2015
ilə öz ağzından eĢitdi - ―ölürəm Aylavatın.‖
KiĢi bir də ―ölürəm‖ dedi və bir də
eĢitdi.YəqinləĢdirdi ki , 12 il əvvəl ölmüĢ
arvadı doğrudan dirilib gəlib və taxtın
ayaq ucunda oturub ərinin buyruğunu
gözləyir.Gözləyir ki, əri çaymı, ya sumu
istəsin,o da gedib gətirsin.Amma arvadı
dillənmirdi.KiĢi xırıltılı səslə bir də
səsləndi:‖Sən
inanmırsan
e,vallah,
ölürəm,amma ölüb qurtara bilmirəm.Sən
öləndə ağzını açdın-yumdun,quĢ kimi
uçdun getdin,vəssalam.Mənim ölməyim də
zülümdü ,qorxuram,arvad.‖
Arvadı indi dilləndi.‖Qorxma, – dedi,
qorxma,ölməyə nə var.Əvvəl adama çətin
gəlir.Amma sonra baxırsan ki, ölməkdən
asan heç nə yoxdu.Ölmək - bir qurtum su
içmək kimi bir Ģeydi‖ Bunu söyləyib qadın
kiĢisinə:‖Belə dur ,görüm,qoy uzanım bir
də ölüm,sən də bax gör ölmək necə
olur,öyrən‖, - dedi.
KiĢi yerindən durub arvadına yol
verdi.Arvadı irəli adlayıb yastığı kənara,
yorğanı taxtın aĢağı ayağına qoydu.Sonra
mələfəni çəkib düzəltdi və sağ əliylə yatağa
bir sığal da çəkdi.Sonra yastığı götürdü,
yüngülcə döyəcləyib baĢ altına qoydu və
yatağa
uzanıb
yorğanı
sinəsinə
çəkdi.Arvadın canı yox idi,canını əvvəlki
ölümdə
vermiĢdi.Ġndi
can
verəsi
deyildi.Ona görə ölməyi bir içim su kimi
asan bilirdi və ərinə də bir içim sudan asan
bildiyi ölümün dərsini keçirdi.
KiĢi bütün bunları olumla olüm
arasında bir dar macal ucunda seyr edirdi.
Arvadı:
―Hə,
bax
beləcə
uzanırsan,gözlərin dikilir qəmətə.Bir də
görürsən ki, qəmətdən Allah da sənə
baxır.Allahı görən kimi, bil ki, ölmüsən,
artıq o dünyadasan.Axı bu dünyada Allah
olmur.Allahı görmək üçün gərək adam çan
versin.Canını
vermədən
Allahı
görəmməzsən‖, -dedi.
KiĢi arvadının ölüm dərsinə baxıb
gülümsədi.‖Elə
bu?‖-arvadından
soruĢdu.Arvadı:‖Hə,elə bu‖, - dedi.KiĢi
uğunub getdi və ― ölmək elə bu isə,nə var
ölməyə‖, - dedi. Taxtda uzanıb ərinə ölmək
dərsi öyrədən arvadından gözünü çəkib,
yenə oğluna tərəf baxdı.Oğlu indi üzünü
divara
tərəf
çevirmiĢdi,yenə
xoruldayırdı.KiĢi arvadına dur görüm,dur,
deyib arvadının yataqdan qalxmasını
gözlədi.Arvadı qalxıb yatağın ayağında
bayaqkı yerində əyləĢdi.KiĢi öz-özünə
Uğundu:‖Gör bir ha,Aylavatın, mən də
deyirəm ,bəs ölmək necə olur.Yatağa
uzanıb əllərini sinəsində çarpazladı.Elə bu
məqamda
da
biri
qurtardı,o
biri
baĢladı.Amma
nəyin
qurtarıb,nəyin
baĢladığını Allahdan baĢqa kimsə bilmədi.‖
Gecədən keçmiĢdi,dünya dan üzünə doğru
idi.
***
Oğlunu yuxudan uğunmaq-gülmək
səsi qaldırmıĢdı.Qalxıb dirsəyinə söykənib
atasına tərəf baxırdı.
KiĢi bir də güldü,uğundu və oğlu bu
qəribə gülüĢü eĢidib canına dolan qorxu və
həyacandan üzünə salavat çevirdi.Allahu-
əkbər dedi və Ģeytana lənət oxudu. Sonra
gəlib
taxtın
yanında dayandı,atasına
baxdı,kiĢinin gözləri qəmətdə idi.Oğlu
səsləndi:‖Qağa,ay qağa,su istəyirsənmi?‖
KiĢi
oğlundan,oğlunun
səsindən,bu
dünyadan,dünyanın suyundan, adamından,
daĢından ,quĢundan çox uzaqda idi.O
uzaqlığa səs gedib çatmazdı.
Arvadı qalxıb yola düĢdü,ərinə,gecdi
-dur gedək dedi.Arvadının getdiyini görən
kiĢi
qadının
arxasıyca
səsləndi:‖Gəlirəm,Aylavatın.‖Qalxıb
ağ
tuman- köynəkdə arvadı gedən səmtə
yönəldi.KiĢi tez-tez qanrılıb arxaya baxa-
axa
irəliləyirdi.Amma
qadın
arxaya
baxmadan gedirdi və bu dar, kiĢiyə hələ
qaranlıq gələn bu yolu bir dəfə
keçdiyindən, yolun hər addımına bələd
idi.Elə sövqi- təbii bilirdi ki, kiĢi arxaya
boylana-boylana gəlir. Ona görə də ərinə
―Bu son yoldu,bundan dönüm yox,bundan
arxa yox.Ona görə də arxaya baxmaqdan
bir fayda da yox,daha boylanma, kiĢi‖, -
|