Urf-odat – kishilar turmushiga singib ketgan, doim takrorlanib turadigan xatti-harakat, ko’pchilik tomonidan qabul qilingan xulq-atvor qoidalari va ko’nikmalar.
Mustaqillik – 1) Tazyiqdan, nazoratdan xoli bo’lish, erkinlik; 2) iqtisodiy, siyosiy, ma’naviy tobe bo’lmaslik. O’zbek tilida Mustaqillik atamasi odatda istiqlol so’zi bilan yaqin ma’noda qo’llaniladi va uzluksizlikni anglatuvchi chuqur, keng qamrovli jarayonni aks ettiradi.
Fenomen – (yun. Phainomenon – yuz beruvchi) – 1) ko’zga ko’rinib turgan hol; 2) noyob, kam uchraydigan hol, yoki buyuk, yagona bo’lgan inson; 3) hissiy bilish, tajribada berilgan ma’lum bir holni anglatuvchi falsafiy atama; hissiy tajriba yordamida payqaladigan va anglanadigan hodisa, jonli mushohada ob’ektini bildiradigan tushuncha.
Milliy g’urur – 1) shaxs, ijtimoiy guruhning milliy o’z-o’zini anglashi asosida shakllanadigan ajdodlari qoldirgan moddiy, ma’naviy merosdan, o’z xalqining jahon tsivilizatsiyasiga qo’shgan hissasi, o’zga millatlar oldidagi qadr-qimmati, obro’-e’tiboridan faxrlanish hissini ifodalovchi tushuncha.
Muholifat – (arabcha «muholafat» - kelishmovchilik, teskarilashish, qarama-qarshilik, ziddiyat) – rasmiy siyosatga, hukmron qarashlarga mos bo’lmagan nuqtai nazar, alohida siyosiy yo’l, demokratiyaning muhim belgisi. Muholifat uch xil bo’lishi mumkin: a) parlament doirasida; b) undan tashqarida; yohud v) siyosiy partiyalar ichida.
Ma’rifat – Ma’rifatning lug’aviy ma’nosi bilish, tanish, bilim demakdir. Boshqacha aytganda ma’rifat bilmoq, kishilarning ong-bilimini, madaniyatini oshirishga qaratilgan ta’lim-tarbiya jarayonidir. Ma’rifat so’zining ko’pchilikdagi ma’nosi maorifdir. Ma’rifat atama sifatida – tabiat, jamiyat va inson mohiyati haqidagi turli-tuman bilimlar, ma’lumotlar majmuasini bildiradi.
E’tiqod – Dunyoqarash. Biror dinga e’tiqod qilish – uni haq deb bilib, uni ta’limotini tan olish.
Tasavvuf – islomdagi diniy-falsafiy oqim. 8 asrda arab mamlakatlarida paydo bo’lgan. Bu ta’limot o’sha davrda savdogarlar va kosiblarning manfaatini ko’zlagan. Tasavvufning asosiy mohiyati inson va uning Xudoga munosabatidir, ya’ni solihning Xudo vasliga etishishidir.
Komillik – insonning kamolotga erishuv jarayonidagi barkamolligi darajasini ifodalovchi tushuncha. Komillikning har bir davrga xos mezonlari mavjud. Nodonga nisbatan oqil, loqaydga nisbatan sergak, baxilga nisbatan saxiy, tanbalga nisbatan serg’ayrat, qo’rqoqqa nisbatan botirlik kabi xislatlar o’ziga xos o’lchov vositasini o’taydi.