Əmirəl-mömininin (ə) haqqı barədə səhabələrin
peşmanlığı
Süleym deyir: “Bu sözləri deyənlərin çoxu bunları da əlavə etdilər: “Ondan
sonra biz bu məsələ haqqında düşündük. Peyğəmbərin (s) bu sözləri söylədiyini
və bizim də onları eşitdiyimizi xatırladıq: “Allah mənim səhabələrimdən dörd
nəfəri sevir və mənə də onları sevməyi əmr edir. Cənnət bu dörd nəfərə müş-
taqdır”. Dedik: “Ya Peyğəmbər! Onlar kimlərdir?”. Buyurdu: “Bunlar qarda-
şım, vəzirim, varisim, ümmətim arasında xəlifəm və məndən sonra möminlərin
vəlisi olan Əli ibn Əbu Talib, Salman, Əbu Zərr və Miqdad ibn Əsvəddir”.
122
Suleym ibn Qeys Hilali
Sonra dedilər: “Biz (bu çirkaba) bulaşdığımıza və etdiyimiz işlərə görə tövbə
edərək Allahdan bağışlanma diləyirik”.
Biz Peyğəmbərin (s) bir söz söylədiyini eşitdik. Mənasının və təvilinin
yalnız xeyir olduğunu bilirik. Belə buyurdu: “Yanımda məqam və dərəcə əldə
etmiş bir dəstə səhabəm Hovuzun başında yanıma gələcəklər. Ancaq onlar dur-
durulacaq və məni gördükləri zaman məndən uzaqlaşdırılıb sol tərəfə aparıla-
caqlar. Mən deyəcəyəm: “Ya Rəbbim! Səhabələrim! Səhabələrim!” Mənə belə
cavab veriləcək: “Onların səndən sonra nələr etdiklərini sən bilmirsən. Onlar-
dan ayrıldığın gündən bəri onlar mürtəd olub köhnə vəziyyətlərinə qayıtdılar”.
“Ömrümüzə and olsun ki, Peyğəmbər dünyadan köçdüyü gün xəlifəliyi
Əliyə təslim etsəydik, ona tabe olub və beyət etsəydik doğru bir yolda olar,
hidayət tapar və uğur qazanmış olardıq. Amma Allah ixtilaf, təfriqə, bəla və
imtahanların olmasını təqdir etdi. Allahın elmində olanların, qəza və qədərinin
baş verməsi isə labüddür”.
Ali-Muhəmmədin sirləri
Dostları ilə paylaş: |
