Çocuk Kalbi
Yüklə 1,14 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
İŞÇİ ARKADAŞLAR
26 Perşembe Enrico, neden onları bir daha hiç göremeyeceğim, diyorsun? Bu bütünüyle sana bağlı bir şey. İlkokulu bittirince sen orta okula gideceksin, onlar da işçi olarak çalışmaya başlayacaklar. Belki de pek çok yıllar boyunca aynı şehirde yaşayacaksınız. Peki, böyle olduktan sonra neden birbirinizi göremeyeceksiniz? Liseye ya da üniversiteye devam ederken, çalıştıkları dükkanlara, yada iş yerlerine gider onları görürsün. O zaman çalışan koskocaman insanlar da olsalar çocukluk arkadaşlarını yeniden bulmak seni çok sevindirecek. Nerede olurlarsa olsunlar gidip Coretti’yle Precossi’yi görmek isteyeceksin. Onların çalıştıkları yerlere gideceksin, onların yanında birkaç saat kalacaksın, hayatı, çevreni incelerken de o arkadaşlarından ne kadar çok şey öğreneceksin! Onların sanatları, toplumları ve kendi ülken hakkında öğreneceklerini kimse sana öğretmeyi başaramaz. Çocukken edindiğin bu arkadaşlarını kaybetmemeye çalış, çünkü gelecekte, kendi sosyal sınıfına ait olmayanlarla arkadaşlık kurman çok güç olacaktır, bu yüzden de yalnız bir sınıfın içinde yaşamak zorunda kalacaksın, hep aynı sınıfın içinde yaşayan insan da bütün hayatı boyunca sadece bir tek kitap okuyan çalışkan gibidir. Ayrı ayrı sınıflara ait olduğunuz için ileride ayrılacak da olsanız bu güzel, temiz arkadaşlığınızı bozmamaya çalış ve şimdiden kendi kendine söz ver. Bak; yüksek sınıfın erkekleri subaylardır, işçiler de çalışmanın askerleridirler, bunu hiçbir zaman unutma. Ama, orduda olduğu gibi toplumda da hiçbir zaman nefer askerden daha az asil sayılmaz, çünkü asalet kazanılan parada değil yapılan işte, rütbede değil ruh yüceliğindedir. Ama, eğer bir çalışma üstünlüğü varsa bu, daima yaptığı işten en az kendi yararlanan askere ve işçiye aittir. Bundan böyle, bütün arkadaşlarının arasında en çok iş askerlerinin çocukları olan arkadaşlarına saygı göster. Babalarının yorgunluklarına, fedakarlıklarına, onları daha çok severek, daha çok değer vererek saygı göster. Yalnız bayağı insanların sevgilerine ve terbiyelerini bunlara göre uyguladıkları serveti ve sosyal sınıf farkını hiçbir zaman önemseme. Vatanımızın birliğini kurmak için en çok çalışanların, ülkemizin topraklarını kutsal kanlarıyla sulayanların işçiler olduğunu hiçbir zaman unutma. Gerrone’yi sev, Precossi’yi sev, Coretti’yi ve “küçük duvarcı ustası”nı da sev; bütün bu küçük işçilerin içinde birer prens kalbi bulunduğunu her zaman hatırla ve gelecekte hiçbir şeyin bu çocukluk arkadaşlarının sevgisini ruhundan çıkarıp atamayacağına kendi kendine söz ver. Kırk yıl sonra da olsa, bir tren istasyonundan geçerken eski püskü mallarımızın, elbiselerinin içinde, yüzü kömürden kararmış yaşlı Garrone’ni gördüğün zaman onu hemen tanıyacağına söz ver. Yok, yok, bana söz vermene gerek yok; derhal lokomotife atlayıp, bir Kraliyet Senatörüyle karşılaşmış gibi kollarını onun boynuna dolayacağından eminim. BABAN Yüklə 1,14 Mb. Dostları ilə paylaş:
|