Masalli folkloru 2

Qapına düşmən kimi gəlməmişəm

Bi günləri də Qaçax Kərəmə deyillər ki, bəs Rusiyadan bir general gəlir, imenni səni tutmağa. Gəlib Tiflisdədi, ordan da gəlib səni tutacax. Bu Qaçax Kərəmin də arvadı hamilə olur. Deyillər ki, sən bu gecə çıxmalısan, qaçmalısan İrana. O rus generalı Tiflisdədi, saba burda olacax. Bu təxminən Qa­zax, Akstafa, Tovuz, Şəmkir – bu aralarda olub bu Qaçax Kə­rəm. Oralarda at sürürdü. Bu görür ki, arvadı da hamilədi, mən hara gedim, bu qadını necə apara bilərəm? Gedər yolda bu­nun halı çönər, filan, yağış da bərk yağır. Kimə tapşırım ge­dim mən bunu? Arvadı qoyur atın tərginə, fikirrəşir ki, mə­sə­lən, Məmməd mənim dostum var, deer öz-özünə ki, yox ona arvad tapşırmağ olmaz. Deer, qohumum var, məsəlçün, fi­lankəs, yox ona da ümid eləmək olmaz. Nə bilim kim var, kim var. Sayır hamısın ürəyində, deer, mənim bir düşmənim var, İbrahim bəy. Düşməndi o mənnən, amma baxma düş­mən­­di, ona arvadı tapşırmağ olar. Atın sürür onun qapısına. İb­ra­him, İbrahim. O da səsinnən bilir ki, bu Qaçax Kərəmdi. Deer, həəə, bu məni öldürməyə gəlib. Bu da tüfəngin götürür, çıxır çölə.

Deer İbrahim, tüfəngsiz-zadsız çıx çölə, mən sənin qa­pı­na düşmən kimi gəlməmişəm. Mən gedirəm bu gecə İrana, Ru­siyadan general gəlir məni tutmağa. Mən yoldaşımı apara bil­mə­rəm, o hamilədi. Bu gün – sabahdı, bəlkə yolda doğar. Mən ar­vadımı istiyirəm sənə tapşıram gedəm. Çünki bütün qo­hum­larımı, dostdarımı gözdən keçirtdim, olara arvad etibar elə­məy ol­maz. Nə deyirsən mənə? Hələ bir-birini görmüllər eeee, səsin eşidillər.

İbrahim bəy deyir:

– Mənim balamdı, gətir bıra.

Aparır arvadı verir bına, özü atın çapır gedir. Bir müd­dət orda qalır, bu arvad da burda azad olur, uşağı olur.

Bax belə kişilər olub həyatda. Hətta düşmənin halalına belə pis göznən baxmıyıblar.