NEONATAL (YENİDOĞULMUŞLARIN)
REANİMASİYA
Yenidoğulmuşların tənəffüs çatışmazlığı çox vaxt ya hipoksemiya, ya da anaya verilən
dərmanların təsiri səbəbindən baş verir.
Hipoksemiya çox ağır dərəcəli olduqda müvafiq patofizioloji hadisələr baş verir. Hipoksemik
stressə məruz qalmış körpə ilk növbədə qısa müddətli sürətli tənəffüs dövrünü yaşayır və daha
sonra tənəffüsü dayanır. Bu, birincili apnoe (tənəffüs dayanması) adlanır. Birincili apnoe zamanı
körpənin ürəyinin vurma tezliyi və neyro- əzələ tonusu azalır. Lakin əgər hipoksemik stress
davam edirsə, körpənin vəziyyəti daha da pisləşməyə davam edir. Bu zaman körpədə dərin və
qeyri-müntəzəm tənəffüs fazası və daha sonra tənəffüsün yenidən dayanması müşahidə edilir.
Bu, ikincili apnoe (tənəffüs dayanması) adlanır. İkincili apnoe zamanı körpənin ürəyinin vurma
tezliyi, qan təzyiqi və PaO2 (oksigenin parsial təzyiqi) əhəmiyyətli dərəcədə aşağı düşür. İkincili
apnoe zamanı doğulan körpədə tənəffüs həm spontan (özbaşına) bərpa olunmur, həm də taktil
stimulyasiya və əlavə oksigenin verilməsi tənəffüsün bərpası üçün yetərli olmur. Həmin
körpələrdə hipoksemiyanın korreksiyası üçün süni ventilyasiya aparılmadıqda onların vəziyyəti
daha da pisləşə və ölümü baş verə bilər.
Yenidoğulmuşda hipoksemiya ağır dərəcədə olarsa, bir çox hallarda ürəyin masajı (kompressiya)
və ya müəyyən farmakoloji preparatlardan istifadə tələb oluna bilər. Xüsusilə vurğulanmalıdır
ki, tənəffüsü pozulmuş körpələrin böyük əksəriyyətinin vəziyyəti aparılan effektiv
Dostları ilə paylaş: | 
