Psixi fəaliyyətin (düşüncənin) bu vəya başqa istiqamətə yönəlməsi və hər hansı bir obyekt üzərində cəmlənməsi prosesinə diqqət deyilir. Diqqətin obyekti, xarici aləmdə mövcud olan cisim və hadisələr, özümüzə aid olan, orqanizmdə yaranan hisslərimiz, fikirlərimiz vəs. ola bilər.
Diqqətin davamsızlığı (vəya diqqətin yayınması). Uzun müddət diqqətin müəyyən hadisə üzərində cəmlənə bilməməsidir. Bu əlamət əhavli-ruhiyyənin yüksək olduğu hallarda, məsələn affektiv psixozun manikal fazasında müşahidə olunur.
Diqqətin davamsızlığı (vəya diqqətin yayınması). Uzun müddət diqqətin müəyyən hadisə üzərində cəmlənə bilməməsidir. Bu əlamət əhavli-ruhiyyənin yüksək olduğu hallarda, məsələn affektiv psixozun manikal fazasında müşahidə olunur.
Diqqətin ləngiməsi. Psixi fəaliyyətin, ümumiyyətlə, ləngiməsi hallarında, məsələn, affektiv psixozun depressiv fazasında qeyd edilir.
Diqqətin durğunluğu. Təfəkkürün və digər psixi funksiyaların durğunluğu (ləngiməsi) fonunda rast gəlinən əlamətdir. Epilepsiya xəstəliyində tez-tez təsadüf edilir.
Diqqətin zəifləməsi. Beynin üzvi pozuntuları ilə əlaqədar olan psixi xəstəliklərdə, ilk növbədə, epidemik ensefalitdə, kəllə travnmalarında rast gəlinir. Əqli qabiliyyətin kobud pozuntuları zamanı meydana çıxan diqqətin zəifləməsindən tam diqqətsizliyədək inkişaf edə bilər.
Patoloji diqqət. Belə pozuntu zamanı xəstə heçbir əhəmiyyəti olmayan lazımsız, obyektlərə xüsusi diqqət göstərir. Bəzən hallüsinasiyaların və sayıqlamaların təsiri nəticəsində meydana çıxan bu pozuntu şizofreniya xəstəliyində, intoksikasion psixozlarda rast gəlinir.