‘zbekist0n respubukasi oliy уа ‘rta maxsus ta’lim vazirligi

Tofflernmg
«Uchinchi to‘lqin» kitobida bayon etiladi. Unda, «yangi 
sMizatsiya» davri vujudga keladi, deyilgan. Keyingi paytlarda neoins- 
titutsionalizm nazariyalari ham paydo bo'lmoqda. Bu nazariyalarda 
texnik omillami mutlaqlashtirishdan chekiniladi va asosiy e’tibor 
insonga, sotsial muammolarga qaratiladi. Shunday yo‘l bilan mulk 
huquqi (Ronald Kluz - AQSH), jamoat tanlovi (Jeyms Byukenen - 
AQSH) va boshqa nazariyalar vujudga keldi. Bu qarashlar natijasida 
rivojlangan mamlakatlaming iqtisodiy siyosati ham o'zgarmoqda, bu 
siyosat tobora kapitalizmni ijtimoiy tomonga burish sari bormoqda.
Hozirgi davr institutsionalizmining asosiy g'oyasi shuki, insonga 
postindustrial jamiyatning asosiy iqtisodiy omili, asosiy resursi sifatida 
qaraladi va yangi jamiyat shaxsni har tomonlama rivojlantirish uchun 
o‘z siyosatini qayta ко‘rib chiqishi kerak bo'ladi, XXI asr esa «inson 
asri» deb e’lon qilinadi.
Qisqacha xulosalar
Hoziigi iqtisodiy ta’limotlar tarixida institutsionalizm muhim o‘rin 
egallaydi. Bu yo'nalish tub ma’nosi bo‘yicha klassik maktabga muxolif 
deb qaralishi mumkin, chunki bu ta’limotda iqtisodiy kategoriyalar 
ikkinchi darajali bo‘lib, asosiy e’tibor institut (davlat, oila, monopo­
liya, urf-odatlar, huquq, kasaba qo'mitalari va boshqalar)laiga qarati­
ladi, noiqtisodiy omillar yetakchidir. Tadqiqot usulida Germaniya tarixiy

---

maktabi qoidalari keng qo‘llaniladi, ammo to‘la yakdillik yo‘q. 
Institutsionalizm uch oqimga bo'linadi, bular ijtimoiy-psixologik (tex- 
nokratik, asosiy mafkurachisi T.Veblen), ijtimoiy-huquqiy (yuridik, 
J.Kommons), konyunktur-statistik (empirik- prognoz, U.Mitchell).
Bu tadqiqotlar islohotlarga, ilmiy-texnika taraqqiyotiga (1-oqim), 
omma fikriga quloq soluvchi hukumat, iqtisodiyotni monopoliyadan 
chiqarish, ma’muriy kapitalizmni yaratish, huquq sohasini takomil- 
lashtirish (2-oqim), iqtisodiyotning rivojini aniq raqamlar asosida 
o‘rganish, uning o‘zgarishi, siklik holati, matematik apparatni keng 
qo'llash, keyingi taraqqiyot bo‘yicha prognozlash (3-oqim) xosdir.
Bu yo‘nalish qonun-qoidalari hayotda o‘z tatbiqini topmoqda, ammo 
prognozlar doim ham aniq emas. Masalan, AQSHda 1929-yil ravnaq 
yili deb bashorat qilingan edi, ammo amalda «Buyuk depressiya» 
boshlandi.
Asosiy tushuncha va iboralar
Institutsionalizm, ijtimoiy-psixologik, ijtimoiy-huquqiy, konyunk- 
tur-statistik oqimlar, T.Veblen, «Veblen effekti», R.Kommons, huquq 
institutlari, monopohyaga qarshi choralar, ma’muriy kapitalizm, 
U.Mitchell, siklik rivojlanish, prognoz.
Nazorat va mulohaza uchun savollar
1. Institutsionalizm paydo bo'lishining shart-sharoitlari.
2. Institutsionalizmning mohiyati va o‘rganish metodologiyasi 
nimalardan iborat?
3. Uning asosiy oqimlari va mafkurachilari kim?
4. Institutlar deganda nimalar ko'zda tutiladi?
5. T.Veblenning asosiy asaridagi g'oyalar nimani anglatadi?
6. J.Kommonsning hukumatni isloh qilish islohotlari mohiyati 
nimadan iborat?
7. Ma’muriy kapitalizm nima?
8. U.Mitchell g‘oyalarining asosi nimani anglatadi?
9. N.D.Kondratevning siklik rivojlanish konsepsiyasi nima?
10. Institutsionalizmning evolutsiyasi davridagi olimlar va ulaming 
g‘oyalari.

---

xvn 
b o b . MUKAMMAL BO‘LMAGAN RAQOBAT 
BOZORI TA’LIMOTLARI
17.1. Nomukammal bozoming xususiyatlari
XX 
asr boshlarida iqtisodiyot tobora monopollashib bordi. Bu, ay­
niqsa, Yevropa va AQSHda yaqqol ko‘zga tashlandi. Iqtisodiy liberializm 
prinsiplari (erkin savdo-fritredlik, davlatning iqtisodga aralashmasligi 
va b.) real hayot talablariga javob bermay qo'ydi. Monopollashuvning 
yorqin oqibati sifatida 1929-1933-yillardagi jahon iqtisodiy inqirozini 
keltirish mumkin.
Deyarli yuz yil davomida J.B.Seyning «bozorlar qonuni» hamma 
yerda tan olingan va unga suyanib ish yuritilgan bo‘Isa, bu davrda uning 
ahamiyati pasayib bordi. Nomukammal raqobat awal institutsiona­
lizm, keyin neoklassiklar tomonidan tadqiqot obekti qilib olindi.
Bu muammolar bilan deyarli bir vaqtda Garvard universiteti pro- 
fessori E. Chemberlin va Kembrij universiteti professori J.Robinsonlar 
shug'ullandi.
1933-yili amerikalik E.Chemberlin o'zining «Monopolistik raqobat 
nazariyasi», ingliz J.Robinson xonim esa «Nomukammal raqobatning 
iqtisodiy nazariyasi» asarlarini chop etdilar. Bu asarlarda erkin raqobat 
sharoitini inkor etadigan sharoitda bozor mexanizmlarining harakati 
masalalari har tomonlama chuqur tahlil etiladi. Ikkala muallifning 
fikricha, bozor bahosi bozor ishtirokchilarining kollektiv faoliyati 
tufayli yuzaga kelmaydi, chunki tovar mahsulotlarining turli-tumanligi 
(differensiyasi) xaridorlami bu tovarlar bahosi to‘g‘risida to‘liq axbo- 
rotdan, firma-ishlab chiqaruvchilami tanlashda raqobatdan mahrum 
etadi. Ular iqtisodiyotda muvozanatning buzilish sabablarini ilgarigidek 
iqtisodiy muhitdagi «kategoriya» va «qonun»lardan izlaydilar. Insti­
tutsional yo‘nalish tarafdorlariga esa, nomukammal raqobatning iqti­
sodiy o'sishiga, awalo, «inson omili»ning ta’siri katta. Bu esa jamiyat 
rivojlanishi, shu bilan birga, iqtisodiyot sohalarida yuzaga keladigan 
ijtimoiy-psixologik, huquqiy va boshqa muammolardir.

---

17.2. E.Chemberlinning monopolistik raqobat nazariyasi
Edvard Xeyting Chemberlin (1899-1967) o‘z asarida monopoliya- 
ning mohiyati, monopol baho va monopol foydaning yuzaga 
kelishining chuqur tahlilini beradi. Uning fikricha, monopoliyaning 
mohiyati bu — taklif ustidan nazorat, bunda baho ustidan ham nazo- 
rat bo'ladi.
Differensiatsiya kuchayib borgan sari har bir sotuvchi absolut 
(mutlaq) monopoliyaga ega bo‘ladi, shu bilan birga, o‘mini bosa oladi- 
gan boshqa mahsulot ishlab chiqaruvchining nomukammal raqobatiga 
uchraydi. Shundan kelib chiqib, barcha sotuvchilar «raqobatchi 
monopolistlar» bo‘lib, «monopolistik raqobat» kuchlari ta’siri sharoitida 
ish yuritadilar.
Raqobatning baholanmaydigan omillari qatoriga tovarlar sifati va 
reklama kiradi va ular individual yoki alohida xususiyatlarga egadir.
Yuqorida keltirilgan masalalar bilan birga, chakana savdoda 
raqobatning baholanmaydigan qatoriga sotuvchining qulay joylashuvi, 
uning koixonasiga xos umumiy atmosfera yoki umumiy uslub, ishni 
olib borish uslubi (manera), odil ishbilarmon sifatidagi obro'si, 
muomalasi, epchilligi, xaridorlar va birga ishlayotganlar bilan shaxsiy 
bog'lanishlari muhim ahamiyatga ega.
Baholanmaydigan omillar majmuyi haqiqiy qiymat nazariyasi doi- 
rasida hisobga olinishi kerak. Sof raqobatda har bir sotuvchining bozori 
uning raqib bozori bilan qo‘shilib ketadi; monopolistik raqobat sharoitida 
esa bozor boshqalardan ajralgan bo'ladi, buning hammasi birgalikda 
ishlovchi sotuvchilaming yagona bozorini emas, balki sotuvchilar 
o'rtasida (har biriga bittadan) taqsimlangan o'zaro bog‘langan bozorlar 
tarmog'ini tashkil etadi.
Sof raqobat sharoitida alohida sotuvchi bozori umumiy bozor bilan 
qo'shilib, faqat amaldagi baho bo'yicha istalgancha tovami realizatsiya 
qiladi. Ikkinchi holatda tovami sotish cheklanadi va yangi uchta omil: 
1) baho; 2) mahsulot xususiyati va 3) reklama xarajatlari bilan belgila­
nadi. Mana shu omillar yordamida xaridorlaming iste’mol qarorlariga 
ta’sir etiladi. Bunda baholami pasaytirish omili alohida ahamiyat kasb 
etadi, chunki tovarga baho pasayishi mahsulot sifati pasayishi tarzida 
bo‘lishi ehtimoli bo'ladi.

---

Monopolistik raqobatning o'ziga xos xususiyatlaridan biri shuki, bunda 
baholar raqobati yo‘qotiladi, oqibatda «quwatlar ortiqchaligi fenomeni» 
doimiy va odatdagi hodisaga aylanadi. Bu ortiqchalik uzoq vaqt davomida 
«jazosiz» ko‘payib boradi, chunki u doim xarajatlardan kattaroq bo'lgan 
baholar hisobiga qoplanib turadi. Butun bozoming ma’lum qismini 
egallash darajasini ko‘rsatuvchi bu ko'rsatkich (fenomen) faqat alohida 
patentlar va fabrika markalari bilangina qo‘llanmasdan, boshqa, ya’ni 
obro‘, ustalik, alohida mahorat kabi hodisalar bilan ham qo‘llab- 
quwatlanadi. Bu hodisalar erkin kasb egalari (rassom, musiqa) faoliyat 
sohasining bir qismi bo‘lib, ular ham «monopol daromadlar nazariyasi» 
predmetidir.
«Klassik» va «neoklassik»laming fikricha, sof raqobat iqtisodiy 
o'sishning hal qiluvchi sharti deb hisoblangan bo‘lsa, E.Chemberlin 
ta’limotiga ko‘ra, monopohstlar orasida ham raqobat doimo mavjud, 
bu bahoU va baholanmagan raqobat rivoji orqali namoyon bo‘ladi 
(mahsulot va reklama sifatini takomillashtirish bilan bog‘liq). Birinchi 
marta iqtisodiy liberalizm g‘oyasida real hayotda sof raqobat ham, sof 
monopoliya ham mavjud emas degan fikr paydo bo‘ldi, o‘z mohiyatiga 
ko‘ra monopolistik raqobat ko‘p sonli sotuvchilar o‘rtasida kuzatiladi. 
Bu raqobat darajasi bir-birini qoplaydigan raqobatlashayotgan tovarlar 
soni ortishi bilan kuchayib boradi.
Bundan shunday xulosa chiqariladiki, monopolistik raqobat sha­
roitida xaridor raqobatlashayotgan bir tovami boshqasidan, bir so- 
tuvchini (mutlaq noekvivalent bir xil tovami) boshqa sotuvchidan 
afzal ko'rishi mumkin. E.Chemberlin mantiqi bo‘yicha, kichik yoki 
o'rtacha sotuvchi va ishlab chiqaruvchi ham monopolist bo‘lishi va 
yirik korxona subyekti bilan bo'ladigan musobaqada bemalol ishtirok 
etishi mumkin.
E.Chemberlin o‘z tadqiqotlari xulosalarida raqobat sharoitida 
monopoliyaning tabiiy mohiyatiga mustahkam ishonch bildiradi.
Keyinchalik, E.Chemberlin va uning monopolistik raqobat naza­
riyasi tarafdorlari tomonidan «guruhiy monopoliya» sharoitida ham 
raqobat saqlanishi to‘g‘risidagi qoidani ilgari surishgan. Bunda gap 
sherik-raqobatchilar o‘rtasida bozorda ulaming ta’sir doiralarini bo‘lib 
olish to‘g‘risida boradi. Asosiy maqsad turlicha (differensiatsiyalashgan) 
tovar mahsuloti bahosini eng yuqori xarajatlar darajasidan past 
bo‘lmagan holda realizatsiya qilishdir.

---

17.3. J.Robmsooning iqtisodiy ta’limoti
Joan Vayolet Robinson (1903-1983) Kembrij universitetini bitirgan. 
U A.Marshall maktabining taniqli vakili va davomchisidir. 1965-1971- 
уШаг shu universitetda professor lavozimida dars bergan. Uning dastlabki 
asari «Nomukammal raqobatning iqtisodiy nazariyasi» 1933-yili, ya’ni 
muallif 30 yoshligida yozilgan va unga mashhurlik keltirdi. Asardagi 
bosh g‘oya monopoliyalar faoliyatida bozorlaming roli aniqlashdir. Bu 
sharoitdagi raqobat iqtisodiyotdagi muvozanatni buzadi va 
nomukammaldir (Chemberlinda-monopolistik). Dastlabki vazifa: o‘z 
mahsulotiga ega bo‘lgan ishlab chiqaruvchi-monopolistik baholar 
belgilanishining mexanizmini aniqlash. Bahoning miqdori, sotuvchi 
o‘matgan shu bahoda xaridorning malisulotni sotib olish va monopol 
foyda tabiati o'matiladi. Ammo Robinson xonimning mantiqiy fikrlashi 
Chemberlinnikidan farq qiladi. Robinsonning fikricha, nomukammal 
raqobat tufayli, awalo, raqobatli xo‘jalik tizimi normal muvozanat 
holatining butunlay buzilishi va yo'nalishi, hatto yollanma mehnatning 
«ekspluatatsiya» sidir. Chemberhn esa bu masalani bozoming tabiiy 
muvozanati bilan chambarchas bog‘liqdir deb qaragan.
Robinson monopoliyaga salbiy munosabat bildirib, unda bozor 
sharoitidagi ijtimoiy-iqtisodiy munosabatlami izdan chiqaruvchi omil 
sifatida qaraydi.
Tadbirkorlar nomukammal raqobat sharoitiga nisbatan mukammal 
(sof) raqobat sharoitda ishlab chiqarishni monopollashtirishdan 
kamroq manfaatdor bo'ladilar. Chunki nomukammal raqooai 
sharoitida ayrim firmalar optimal ko‘rsatkichlarga erisha olmaydilar, 
samarasiz (kam samara bilan) faoliyat ko‘rsatadilar, shu sababli 
monopolist mahsulot chiqarishni cheklash bilan o‘z mahsuloti narxini 
oshirish imkoniyatigagina ega bo'lmasdan, balki sohadagi ishlab 
chiqarishni tashkil etishni mukammallashtirish yo‘li bilan ishlab 
chiqarish xarajatlarini pasaytirishi mumkin.
Bu sharoit talab konsentratsiyasi bo‘lib, bozorda ko‘p sonli mayda 
sotuvchilar va yakkay-u yagona xaridor faoliyat ko‘rsatadi. Bu holatni 
monopsoniya, ya’ni xaridor monopoliyasi deyiladi.
Yuqorida barcha g'oyalar jamlanib, real hayotda nomukammal 
raqobat sharoitida ishlab chiqarish omillari ekspluatatsiyasi tendensiyasi 
paydo bo‘lishiga yordam beradi. Bu holat avval o‘zaro raqobatlashgan

---

ko'pgina firmalami yutib yuboruvchi yirik birlashmaning paydo bo‘lishi 
bilan yanada kuchayadi.
Qisqacha xulosalar
XIX 
asr oxiri - XX asrlarda iqtisodiyotning monopollashuv jarayoni 
kuchaydi. Bu sharoitda awalgi «sof raqobat», «sof iqtisodiyot» qoidalari 
amaliy hayotga javob bermay qoldi. Monopol sharoitda nomukammal 
raqobat qonunlari yuzaga keladi. Bu hodisalar amerikalik E.Chemberlin 
va ingliz J.Robinson xonim tomonidan tadqiq qilindi. Bu olimlaming 
tadqiqotlarida monopoliyaning asosiy mohiyati taklif ustidan nazorat 
ekanligi ko‘rsatiladi. Monopoliya sharoitida «mahsulotning 
differensiatsiyasi» ro‘y beradi va alohida tovar alohida xaridoiga xizmat 
qiladi, ma’lum tovarga afzallik beriladi. Bu sharoitda raqobatning 
baholanmagan omillari mahsulot sifati va reklamasi, fabrika, firma 
markalari, o‘ziga xos qadoqlash, rang, shakl va boshqalaming ahamiyati 
ortadi. «Quwatlar ortiqchaligi» fenomeni kuzatiladi, chunki tovar 
bahosini sun’iy oshirish yo‘li tutiladi, monopol foyda nazariyasi ilgari 
suriladi. E.Chemberlining fikricha, monopol sotuvchilar o‘rtasida ham 
raqobat doimo mavjud, chunki liberal g'oyalarda ham, monopoliyalarda 
ham sof raqobat yo‘q.
Olimning so‘nggi asarlarida nomukammal va monopolistik raqobat- 
lar deyarli tenglashtiriladi va monopoliyalar tabiiy mohiyatga ega degan 
optimistik xulosalar chiqariladi. J.Robinsonning asosiy goyalari 
yuqoridagilardan ancha farq qiladi, monopoliya sharoitida ishlab chi­
qarish omillarining ekspluatatsiyasi, mayda korxonalaming yutib yubo- 
rilishi to‘g‘risida fikr yuritiladi. Xaridor monopoliyasi - monopsoniya 
tushunchasi kiritiladi.
Asosiy tushuncha va iboralar
Nomukammal raqobat, E.Chemberlin, monopoliya, mahsulot 
differensiasiyasi, tovaming alohida, individual xususiyatlari, tovar 
sifati va reklama, baxolanmaydigan omillar, quwatlar ortiqchaligi 
fenomeni, J.Robinson, monopoliyaga munosabat, monopsoniya, 
xaridor monopoliyasi, «samaradorlik yoki adolat».

---

Nazorat va mulohaza uchun savollar
1. Nomukammal raqobat bozori nazariyalarining paydo bo‘lish 
shart-sharoitlari qanday?
2. Monopoliya deganda nima tushuniladi?
3. «Mehnat diffensiatsiyasi» nimani bildiradi?
4. Baholanmagan raqobat omillari nima?
5. Monopolistik raqobat sharoitda «Quwatlar ortiqchaligi fenomeni» 
nima?
6. J.Robinsonning monopoliyaga munosabati.
7 Monopsoniya nima?

---

XVm 
b o b . IQTISODIYOTNI DAVLAT TOMONIDAN 
TARTIBGA SOLISH TA’LIMOTLARI 
18.1. J.M.Keynsning iqtisodiy ta’limoti
XX 
asming birinchi yarmida iqtisodiy inqirozlaming damba-dam 
takrorlanishi tufayli «kapitalizmni tartibga solishga» oid iqtisodiy 
g‘oyalar soni ko‘paydi. Ana shunday yo'nalishning yorqin tarafdori 
bo lib, ingliz iqtisodchisi 
Jon Meynard Keyns (1883-1946) shuhrat 
qozondi. Iqtisodchi, davlat arbobi bo‘lgan Keyns Iton va Kembridj 
universitetlarida iqtisodiyot va matematikadan ta’lim oldi, A. Marshall 
qo‘lida o‘qidi, 1913-yilda uning birinchi asari - 
«Pul muomalasi va 
Hindiston moliyasi» kitobi chop etildi. «Versal tinchlik sbartnomasining 
iqtisodiy oqibatlari» 1919-yilda nashr etilishi bilan u iqtisodchi sifatida 
ko'pchilikka tanildi. Bu asarida u shartnomaga nisbatan bir qancha 
tanqidiy fikrlar bildirgan edi. Keyns 20-30-yillarda iqtisodiyotga oid 
bir nechta kitoblar yozdi («Ehtimollik to‘g‘risidagi risola» (1921), 
«Pul islohoti to‘g‘risida risola» (1923), «Mister Cherchelning iqtisodiy 
oqibatlari» (1925), «Erkin tadbirkorlikning intihosi» (1926), «Pul 
to‘g‘risidagi risola» (1930) va boshqalar), ammo unga mashhurlik 
keltirgan bosh asari 
«Ish bilan bandlik, foiz va pulning umumiy 
nazariyasi» (1936) kitobidir. 1940-yilda «Urush xarajatlarini qanday 
qoplash mumkin» degan kitobi ham nashr etildi. Uning yaratgan 
nazariyasi iqtisodiyot ta’limotlari tarixida alohida o‘rin egallaydi va bu 
o'ziga xos inqilob bo‘lib, hozirgi davrda ham ahamiyatlidir. Keyns asosiy 
asarining boshidayoq klassik maktabga qarshi ekanligini bayon etdi.
Keyns ta’limotining asosiy va yangi g'oyasi shuki, bozor iqtisodiy 
munosabatlari tizimi mukammal va o‘z-o‘zini avtomatik ravishda tartibga 
sola olmaydi. Shu sababli maksimal darajada bandlikni va iqtisodiy 
o'sishni faqat davlatning iqtisodiyotga faol aralashuvi ta’minlay oladi. 
Psixologik omillaming ustunligiga ishonadi va qiymatning mehnat 
nazariyasini, qo‘shimcha qiymatni inkor etadi, uni ishlab chiqarish 
omillari konsepsiyasi bilan almashtiradi. Keyns kapitalizm bozor iqtisodi

---

illatlarini to'g'rilash uchun davlatning iqtisodiyotga faol aralashuvi 
tarafdori bo‘lib chiqdi. Vaholanki, awalgi olimlar (klassik maktab) 
buni inkor etganlar va inqirozni tasodifiy voqea deb hisoblaganlar. 
Awalgi tadqiqotchilardan farqli ravishda «samarali talab»ni, ya’ni 
iste’mol va jamg‘arishni birinchi o'ringa qo‘yadi. Yuqorida qarab 
chiqilgan iqtisodiy ta’limotlardan biri 
merkantilizimda davlatning 
iqtisodiyot (siyosat)ga aralashuvi talab etiladi, proteksionizm iqtisodiy 
siyosati shuni talab etadi. J.M. Keyns u yaratgan konsepsiyaga merkan­
tilistlaming ta’sirini inkor etmaydi.
U tadqiqotning makroiqtisodiy uslubini, ya’ni makroiqtisodiy 
ko‘rsatkichlar bo‘lgan milliy daromad va jamg‘armalar o‘rtasidagi 
bog‘lanish va nisbatlami tadqiq qilish g‘oyasini ilgari surdi.
Kapitalizmning bosh illatlari bu ishsizlik va inqirozlardir. Keyns 
bulaming sabablarini sohibkorlar psixologiyasidan topishga intiladi. 
Inqirozlar kapitalistning kayfiyatiga qarab ro‘y beradi, ya’ni 
optimizmdan pessimizmga o‘tganda yuz beradi. Asosiy e’tibor «iste’molga 
moyillik» va «jamg‘arishga moyillik»ka qaratiladi. J.M.Keynsning umumiy 
bandlik nazariyasi quyidagilarga asoslanadi: Ish bilan bandlik ortishi 
tufayli milliy daromad, demak, iste’mol ortadi, ammo iste’mol daro- 
madga nisbatan sekinroq ortadi, chunki daromad ortishi bilan «jamg‘a- 
rishga intilish» kuchayadi. Uningcha, asosiy psixologik qonun shundan 
iboratki, odamlar, odatda, daromadlar ortishi bilan iste’molni ham 
o'stiradi, ammo bu o'sish daromadlar darajasida bo‘lmaydi. Oqibatda 
daromadlar o‘sishi bilan jamg‘arish ortadi va iste’mol nisbati kamayib 
boradi. Oxirida esa «samarali talab» kamayadi, talab shunday yo‘l bilan 
ishlab chiqarish hajmlariga va bandlik darajasiga ta’sir etadi. Iste’mol 
talabining yetarlicha o‘smasligi yangi investitsiyalarga xarajatlaming 
oshuvi yo‘li bilan qoplanishi, ya’ni ishlab chiqarish iste’molining 
ishlab chiqarish vositalariga qarab oshuvi yo‘li bilan qoplanishi mumkin. 
Shu sababli investitsiyalarning umumiy hajmi bandlik hajmini 
belgilashda hal qiluvchi rol o'ynaydi. Keynsning fikricha, investitsiyalar 
hajmi investitsiyalarga bo‘lgan intilishga bog‘liq. Sohibkor investitsiyalar- 
ni kapitalning «eng yuqori samaradorligi» foiz darajasigacha pasaygan 
paytgacha kengaytiradi (foyda normasi o‘lchanadigan rentabellik). 
Qiyinchilik shundaki, kapitalning rentabelligi pasayadi, foiz darajasi 
esa mo‘tadil bo‘ladi. Bu holat yangi investitsiyalar uchun imkoniyatni 
pasaytiradi, demak, bandlik o'sishi ham kamayadi. Kapital «eng yuqori

---

samaradorligi»ning pasayishi kapital massasining o‘sishi, shuningdek, 
kapitalist-tadbirkorlaming bo'lajak daromadlariga ishonchsizlikka 
«moyilligi» bilan tushuntiriladi. Keyns ta’limoti bo'yicha bandlikning 
umumiy hajmi uch omilga 
«iste’molga moyillik», «eng yuqori 
samaradorlik» va foiz normasiga bog‘liq.
Keyns ochgan «asosiy psixologik qonun» uningcha istalgan jamiyat 
uchun qo'llanilishi mumkin va iste’mol talabining kamomadi asriy 
tendensiyaga ega hamda barcha uchun yagona iste’mol qonuni mavjuddir.
«Kapitalning eng yuqori samaradorligi», qo'shimcha kapital birligi 
tomonidan vujudga keltiriladigan bo‘lajak foydaning shu birlikka ketgan 
ishlab chiqarish chiqimlariga nisbatidir. Keynsning fikricha, daromad, 
foyda keltiradigan narsalar kapital hisoblanadi (boshqa omillarda ham 
shunday).
Keyns foizga alohida e’tibor beradi, uni pul qarzi uchun berilgan 
haq deb hisoblaydi. Foiz uningcha, muomaladagi pul miqdoriga va 
«likvidlilik afzalligi»ga bog‘liq (likvidlilik - pulga tez aylana olish, qadrlilik 
demakdir). Uning miqdori «likvidlilik afzalligi»ga to‘g‘ri va muomaladagi 
pul miqdoriga teskari proporsionaldir.
Keynsning fikricha, foiz normasi ma’lum davrga likvidlilikdan, 
ya’ni boylikning likvid, pul shaklidan voz kechish hisobiga beriladigan 
mukofotdir.
Keynsning umumiy nazariyasida investitsiyalaming umumiy bandlik 
hajmini aniqlashdagi asosiy roli to‘g‘risidagi tezis muhimdir. Ular iste’mol 
talabining yetarli emasligini to‘ldirishi (kompensatsiyalash) kerak. Bunda 
ishlab chiqarishni kengaytirish masalasiga iste’mol talabi oshuvidan alohida 
qaraladi. Investitsiyalaming ko‘payishi ishlab chiqarishga qo'shimcha 
ishchilami jalb etishga olib keladi, bu esa bandlik, milliy daromad va 
iste’mol o‘suvini ta’minlaydi. Yangi investitsiyalar tufayli bandlikning 
dastlabki o'suvi yana qo'shimcha bandlikni vujudga keltiradi, chunki 
qo'shimcha ishchilaming talabini qondirish zarumti tug‘iladi. Qo‘shimcha 
bandlikning o'sish koeffitsientini Keyns 
multiplikator deb ataydi, u 
bir tomondan investitsiyalar o‘sishi, ikkinchi tomondan bandlik va 
daromadlaming o'sishi o'rtasidagi nisbatni ko'rsatadi. Keyns bir qancha 
hisob-kitoblargaasoslanib, AQSHning multiplikatorini aniqladi, u 2,5 
ga teng ekan. Bu daromadlar o'sishi investitsiyalar ortishidan 2,5 marta 
ortiq degani, ya’ni 1 dollar investitsiya 2,5 dollar daromad keltiradi. 
Olim o‘zining iqtisodiy dasturini ilgari suradi.

---

Xususiy investisiyalarni rag'batlantirish uchun foiz normasini 
tartibga solish taklif etiladi. Uningcha, davlat muomaladagi pul 
miqdorini oshirish yo‘li bilan foiz darajasini tartibga solish imkoniyatiga 
ega. Muomaladagi pul miqdorini oshirish amalda inflatsiya (pulning 
qadrsizlanishi)ni qo'llash demakdir, ammo bunda ssuda foizi kamayadi 
va pul ishlab chiqarishga qo‘yish uchun rag'batlantiriladi.
To‘la bandlikni ta’minlash uchun faqat investisiyalaming emas, 
balki milliy daromadni ham tartibga solish taklif etiladi. Buni hal qilish 
vositasi sifatida soliqlarga murojaat qilish kerak deyiladi.
Keynsni hozirgi davrda hammaga yaxshi tanish ibora bo'lgan