6-mavzu. Iqtisodiy jarayonlarning
globallashuvi. Globallashuv va lokallashuv
Reja:
1. Xalqaro mehnat taqsimoti. Insoniyat ehtiyojlarining o‗sib borishi.
2. Transmilliy korporatsiyalar.
3. Global mehnat bozori.
4. Glokalizatsiyaning ikki yoqlama xarakteri.
5. Globallashuv va lokallashuvning o‗zaro ta‘siri.
Bu, birinchidan milliy xo‗jaliklarning o‗z mamlakatlari chegaralariga sig‗may
boshqa mamlakatlar xo‗jaligi bilan integratsiyaga kirishgani natijasida tovarlar oqimi
tezlashib investitsiyalar kiritishga sharoit qulay bo‗lib, mamlakat rivojlanishi uchun
qo‗shimcha yo‗l ochiladi. Ikkinchidan, savdo ehtiyoji bu jarayonni tezlashtirishga turtki
bo‗ladiki, bu maqsadda hatto Jahon savdo tashkiloti ham ta‘sis etilgan. Uchinchidan,
tabiiy resurslarning notekis joylashganidan zarur xomashyoga ega bo‗lishga undaydi.
To‗rtinchidan, mehnat taqsimoti ustunliklaridan, milliy iqtisodiyotlarni o‗zaro bog‗liqligidan
foydalanib oldinga o‗tib olish mumkin. Beshinchidan, harbiy va boshqa sohalar ehtiyojlari
global aloqaga ega bo‗lishga undaydiki, bu transportni, shuningdek, kommunikatsiyaning
boshqa vositalarini jiddiy rivojlantirishni talab etadi. Oltinchidan, aholi migratsiyasi
jarayonlarini boshqarish zaruruyati yangi qadamlar tashlashni shart etib qo‗yadi va h.k.
Globallashuvning hozirgi bosqichida iqtisodiyot sohasida konkret davlat nazoratidan
xoli faoliyat ko‗rsatadigan transmilliy korporatsiyalarning paydo bo‗lganligini alohida qayd
etmoq lozim. Bularning iqtisodiyotning muayyan sektorini nazorat qilishi konkret hudud, millat
yoki madaniyat doiralari bilan cheklanmagan. Jahon miqyosida faoliyat ko‗rsatadigan xalqaro
valuta jamg‗armasi, xalqaro rekonstruksiya va taraqqiyot banki va boshqalar ishlab
chiqarishni moliyalashtirishga emas, balki pul oqimlarini yo‗naltirishga doir siyosatni
belgilaydi. ular moliyaviy davlat sifatida bir qancha mayda va o‗rtacha mamlakatlar
budjetlaridan ortiq imkoniyatlarga egadir. shuning uchun Jahonga chiqmoqchi bo‗lgan istagan
mamlakat bularning sharti bilan hisoblashishga majbur.
Transmilliy korporatsiyalar, xalqaro valuta jamg‗armasi va boshqa xalqaro
tuzilmalarda ishlash uchun saylanma xodimlar tayyorlanadi. Bu menejerlarning faoliyati
natijasida tegishli tarzda global miqyosda turli qarorlar, shu jumladan, kambag‗al
mamlakatlardan ishchi kuchlarini rivojlangan mamlakatlarning qaysisiga qancha jalb
qilishigacha bo‗lgan qarorlar qabul qilindi.
Iqtisodiy globallashuvda g‗arbdan tashqari qator mintaqalarga kiritilayotgan sarmoya va
texnologiya uchun davlat suverenitetining bir qismidan voz kechishga ham majbur bo‗linadi.
buning oqibatlari esa ko‗pdan ko‗p salbiy jihatlarni keltirib chiqarmasligi mumkin emas.
Jahon
iqtisodiyoti
globallashuvining
harakatlantiruvchi
kuchlari va
omillari.Globallashuv tahlilining keyingi logistik bosqichi globallashayotgan jarayonlarga ta'sir
ko‘rsatuvchi, bevosita ularni shakllantiruvchi omillar va globallashuvning xarakatlantiruvchi
kuchlarini ko‘rib chiqishdan iborat bo‘lishi lozim. Oxirigisiga jahon iqtisodiyoti doirasida kuch
to‘playotgan kapitalning jamlanishi va markazlashishini, xo‘jalik hayotining
transmilliylashtirilishi – yirik transmilliy kompaniyalar va moliyaviy guruhlarning o‘sishi va
rivojlanishini kiritish mumkin. Zamonaviy globallashuv jarayonlariga nafaqat milliy bozorlarda,
shuningdek, jahon miqyosidagi bozorlarda ham globallashuvni rag‘batlantiradigan bozor
raqobati kabi baquvvat kuch katta ta'sir ko‘rsatadi. Raqobatning asosiy vositasi – xarajatlarni
kamaytirish, tovar va xizmatlar sifatini oshirish, ularning turlarini kengaytirish
globallashtirishning motori hisoblanadi.
Globallashtirishning bir harakatlantiruvchi kuchi ilmiy texnikaviy taraqqiyotning,
texnologik innovatsiyalar taraqqiyotining rivojlanishi bo‘lib, u transport va aloqani, axborot va
telekommunikatsiya tarmoqlarini modifikatsiya qilishda yanada yaqqol namoyon bo‘ladi, tovar
va xizmatlar, moliyaviy vositalar, g‘oya va axborot mahsulotlarini chegarviy transport
vositalariga tez va kam xarajat bilan joylashtirish uchun kutilmagan imkoniyatlarini yaratadi.
Yangi axborot va kommunikatsiya texnologiyalarining yuzaga kelishi, tez xarakatlanuvchi
kompyuter texnikasi, signal uzatishning optik to‘lqinli texnologiyasi, sputnik va uyali telefon
aloqasi, kibernetika, tarmoq texnologiyalari, kompakt elektron qurilmalar rivojlanishi, Internet
global tarmog‘i yaratilishi bilan, boshqa texnik yutuqlarning yuzaga kelishi bilan paydo bo‘ldi.
Butunlay yangi imkoniyatlar axborot va kommunikatsiya texnologiyalari doirasida
yangiliklarning kashf qilinishi globallashtirish jarayonlari rivojlanishini rag‘batlantiruvchi
inqilob bilimlariga (knowledge-based) asoslangan haqiqiy axborot innovatsiyalari haqida
gapirish imkonini beradi. Mavjud hisob-kitoblar va baholarga muvofiq, keyingi 5-10 yil ichida
dunyodagi mavjud axborotlarning umumiy hajmi har yarim yilda ikki barobarga oshdi: bu Mur
qonuni nomini oldi (bu tendentsiyani ilk bor topgan kishi nomi sharafiga).
Xalqaro iqtisodiy munosabatlarning amerika tadqiqotchisi Dj. Garret jahon iqtisodiyoti
globallashuvining uch asosiy mexanizmini ajratib ko‘rsatadi, ularga quyidagilar kiradi: 1) jahon
savdosida o‘sib borayotgan raqobat; 2) ishlab chiqaruvchilarning ishlab chiqarish quvvatlarini
boshqa mamlakatlarga joylashtirish hisobiga shaxsiy daromadlarini oshirishga intilishlari
natijasida ishlab chiqarishning ko‘p millatli xarakterini o‘rnatish; 3) moliyaviy bozorlarning
xalqaro integratsiyasi.
Jahon iqtisodiyotida transmilliylashtirish jarayonlari real va moliyaviy tarmoqlarda
transmilliy korporatsiyalar yaratilishi va ularning faoliyati jarayonlarida mujassamlanadi. g‘arb
iqtisodchilarining ishlarida iqtisodiy faoliyatning bunga o‘xshash sub'ektlari transmilliy,
xalqaro, multimilliy, supermilliy, global va boshqa kompaniyalar deb nomlanishi mumkin.
Shunga muvofiq ravishda transmilliy korporatsiya deganda, yirik moliyaviy, ishlab chiqarish,
ilmiy-texnikaviy, savdo-servis uyushmalari tushuniladi, ular o‘z operatsiyalarini o‘zlari tashkil
etadilar va boshqa xorijiy mamlakatlarda ham birdek amalga oshiradilar. Ularni shaxsiy ishlab
chiqarish, bank, investitsiya, savdo-reklama faoliyati, ilmiy-tadqiqot ishlarini amalga oshirish,
kadrlarni tayyorlashni o‘z ichiga oluvchi murakkab tashkiliy tuzilma bir-biridan ajratib turadi.
• TMKlarning zamonaviy ajralib turadigan jihatlari quyidagilar hisoblanadi:
• Bozorlarni reja asosida yuritish va jahon miqyosida raqobatni amalga oshirish (ayrim
xorijiy ekspertlar global raqobatning zamonaviy atamasi uchun yangi so‘z –
―giperraqobat‖ so‘zini ishlatadilar);
• Jahon bozorlarini shunday global korporatsiyalar bilan ajratish;
• Yangi axborot kommunikatsiya texnologiyalari asosida o‘z bo‘limlari faoliyatini kuzatish;
korporatsiyalar tuzilmasining moslashuvchanligi; o‘z bo‘limlari, zavodlari va qo‘shma
korxonalarini yagona xalqaro boshqaruv tarmog‘iga birlashtirish;
• TMK faoliyat yuritayotgan davlatga iqtisodiy va siyosiy ta'sir ko‘rsatish.
Har qanday mamlakat uchun ilk asosiy rivojlanish, tabiiyki, ichki bozor bo‘lib qoladi
(yirik mamlakatlar bunda g‘ayritabiiy afzalliklarga ega), modomiki, transmilliylashtirish
jarayonlarining avj olishi bilan siyosiy iqtisodiy rivojlanishning asosiy kriteriyasi jahon
bozoriga zamonaviy mahsulotlar bilan chiqish va u erda o‘z o‘rniga ega bo‘lishdan iborat bo‘lib
qoladi.
TMK lar jahon to‘g‘ri xorijiy investitsiyalari (TXI) ning asosiy qismini amalga
oshiradigan xo‘jalik sub'ektlari hisoblanadilar. Oxirigi dinamika hayratda qoldiradi: 2002
yildagi Xalqaro investitsiyalar haqidagi Ma'ruza ma'lumotlariga ko‘ra, dunyoda TXI ning
o‘rtacha yillik o‘sish sur'ati 90- yillarning birinchi yarmida 20 % ni, ikkinchi yarmida esa 40,1
% ni tashkil qilgan.
Xalqaro investitsiyalar umumiy hajmidagi to‘g‘ri xorijiy investitsiyalar ulushida asosiy kapital
1980 yildagi 2,0-2,4 % dan 1990 yilning oxirlarida 6-8 % gacha o‘sdi.
Globallashtirish va regionalizatsiya, hududiy iqtisodiy integratsiya jarayonlarining
o‘zaro munosabati har doim ham bir xil ma'noga ega bo‘lavermaydi. Sir emaski,
globallashayotgan jahon iqtisodiyotining bugungi holatining xarakterli belgilaridan biri ko‘p
miqdorli hududiy iqtisodiy guruhlarni shakllantirish bo‘lib qolmoqda. Regionalizatsiya
(hududiy iqtisodiy integratsiya) va globallashtirishning o‘zaro faoliyati haqidagi sodda
tasavvurlar biri ikkinchisini inkor qiladigan pozitsiyaga mos keladi. Masalan, shunday fikrlar
ham uchraydiki, bunda ―xalqaro regionalizatsiya globallashtirishning dialektik inkori
hisoblanadi, modomiki, hududiy ittifoqlar mamlakatlarning cheklangan miqdorinigina o‘z
ichiga oladi‖
1
.
Mashhur rus tadqiqotchisi prof. Yu.V. Shishkov fikriga ko‘ra, globallashtirish keng
xo‘jalik hayotining baynalminallashtirish jarayonlarining rivojlanishi, shu bilan bir vaqtda
hududiy integratsiya sifatida bir hudud doirasida ichki xo‘jalik hayotini baynalminallashtirish
jarayonlari rivojlanishining eng yuqori darajasi imkon qadar mumkin bo‘ladi
2
. Shu ma'noda
aytish mumkinki, hududiy integratsiya oldindan his qilishdir va bir vaqtda bir hudud doirasida
globallashtirish ma'nosini tashkil etuvchi jarayonlar rivojlanishining chuqur va intensiv
darajasidir.
Hududiy iqtisodiy integratsiya jahon xo‘jaligi globallashuvi
jarayonlarini
chuqurlashtirish uchun dastlabki shart-sharoitlarni shakllantiradi.
Globallashtirishning harakatlantiruvchi kuchlari globallashtirish jarayonlarining aniq
omillarida mujassamlashadi. Jahon iqtisodiyotini globallashtirish jarayonlarining yuzaga kelishi
va evolyutsiyasiga ta'sir ko‘rsatuvchi asosiy omillar ichidan quyidagilarni keltirish mumkin:
mamlakatlararo o‘zaro iqtisodiy bog‘liqlikning qat'iy kuchayishi; hozirgi kunda hech bir
mamlakat o‘z rivojlanishida jahon xamjamiyati va regressidan butunlay uzoq bo‘lgan
vaziyatda qolishni istamagan holda jahon iqtisodiyotidan tashqarida qolishi mumkin emas;
keyingi vaqtlarda dunyoning deyarli barcha mamlakatlarining iqtisodiy oshkoralik darajasi
tez sur'atda oshib borishi; xalqaro savdo
77
va kapitalning mamlakatlararo harakatining o‘sishi
tufayli xalqaro iqtisodiy makonda yuz berayotgan milliy iqtisodiy jarayonlarga intensiv ta'sir
ko‘rsatishi;
tayyor mahsulotlarni mamlakatlararo almashtirish ulushi oshayotgan, agrar xom ashyo
tovarlarini almashtirish esa xalqaro savdoni yanada ko‘paytirayotgan bir vaqtda xalqaro
mehnat taqsimotining yangi sifatining shakllanishi; ichki tarmoq savdosining solishtirma
og‘irligining o‘sishi;
xalqaro moliyaviy bozor milliy sigmentlararo aloqalarning va yanada integratsiyalashgan
global moliyaviy bozor shakllanishining kuchayishi;
xo‘jalik hayotining xususiy va umumiy sub'ektlariga ega bo‘lgan turli mamlakatlardagi
hududiy tarmoq xo‘jalik sub'ektlari o‘rtasida doimiy aloqalarni qo‘llab-quvvatlash uchun
sharoit yaratadigan axborot va telekommunikatsiya inqilobi;
kuchli texnologik va moliyaviy resurslarga ega bo‘lgan, butun dunyoda ishlab chiqarish va
boshqa bo‘linma hamda bo‘limlarni joylashtirish, va shu tufayli mahalliy raqobatdosh
1
Цит. По: Marshall D. Understanding Late-twentieth Century Capitalism: Reassessing the Globalizion Theme // Government
and Opposition. Vol.31. № 2. P. 213.
2
Шишков Ю.В. Интеграционные процессы на пороге XXI века. Почему не интегрируется страны СНГ? М., 2001. с.
17.
77
1986 йилдан 1995 йилгача халқаро товар айланмаси ҳажми йилига ўртача 6,5 % га ўсди, бунда ўн йилликда 1,9
баробарга ошди, халқаро хизматлар савдоси эса янада тез суръатларда ўсди ва 2,4 баробарга ошди. Бу вақтда халқаро
ЯИМда халқаро савдо улуши олдинги ўн йилликларга қараганда уч баробар тез ўсди. 1990 йилларда халқаро савдо
айланмасининг йиллик ўсиш суръати ўртача 8% ни ташкил қилди ва халқаро ишлаб чиқариш хажмининг ўсиши икки
баробарга ошди (Қаранг. Черковец О. Глобализация сотрудничества или конкуренция? // экономист 2002. № 10. с. 5).
afzalliklardan foydalanish samaradorligiga
erishish
imkonini beruvchi transmilliy
korporatsiyalar faoliyat doirasini global ravishda kengaytirish;
rivojlanayotgan va bozor iqtisodiyotiga o‘tayotgan mamlakatlarni xalqaro savdoga jalb
qilinishining,
xalqaro
kreditlashtirish
va
investrlashtirishning,
xalqaro
mehnat
migratsiyasining o‘sib borishi;
jahon iqtisodiyoti sub'ektlari tuzilmasining asosiy murakkabligi – jahon arenasida milliy
davlatlar va o‘z faoliyati doirasida milliy afzallikka ega bo‘lgan kompaniyalar bilan bir
qatorda TMK lar va TMBlar, xalqaro iqtisodiy tashkilotlar, hududiy tashkilotlar, jumladan,
integrallashgan uyushmalar, shuningdek, nodavlat tashkilotlari, yirik shaharlar va xatto,
alohida individlar (olimlar, madaniyat xodimlari, Dj. Sorosga o‘xshagan ishbilarmonlar va
boshqalar) ham faol ishtirok etishlari mumkin.
Globallashtirishning asosiy belgilari qanday? Ularga xalqaro mehnat taqsimoti xarakteridagi
sifat o‘zgarishlarini, TMK kabi jahon iqtisodiyoti sub'ektlarining ta'mir doirasi va faoliyat
qamrovining o‘sishini, global iqtisodiy jarayonlarga moslashtirish maqsadida milliy va
xalqaro darajada iqtisodiyotni boshqarish tizimidagi o‘zgarishlarni, davlatlararo va nodavlat
xalqaro iqtisodiy tashkilotlar tizimidagi vazifalarning o‘zgarishini kiritish mumkin. Xalqaro
iqtisodiy aloqalar xalqaro xo‘jalik mavjud barcha tarkibiy qismlarining muhim shakliga
aylanadi: hech bir, xatto eng kuchli davlatlar ham tashqi muhit bilan chambarchas
bog‘lanmagan, mutlaq etarlilik tartibida mustaqil rivojlana olmaydi.
Jahon iqtisodiyoti globallashuvi jarayonlarining natijalari. Alohida mamlakatlar va
jahon hamjamiyati mamlakatlari guruhi uchun iqtisodiy globallashuv jarayonlarining natijalari
haqidagi masalaning qo‘yilishi tan olingan masala hisoblanadi. Bir tomondan, xalqaro
iqtisodiyot nazariyasi xorijiy raqobatchilar uchun bozorlarning ochilishi, xalqaro savdoning
kuchayishi, moliyaviy resurslar va investitsiyalarning mamlakatlararo joylashtirilishi, xalqaro
ishlab chiqarish omillaridan samarali foydalanish, xalqaro ishlab chiqarishni oshirish uchun
imkoniyatlar yaratishidan dalolat beradi. Natijada globallashtirish mazkur jarayonda ishtirok
etadigan mamlakatlarning katta muvaffaqiyati bilan muvofiqlashadi. Shu bilan bir vaqtda,
xususan, globallashtirishning neoliberal modelining asosiy mazmuni bo‘lgan xo‘jalik
hayotining keng qamrovli liberalizatsiyaning globallashtirish bilan birlashishi sharoitlarida
global tovar va moliyaviy bozorlarda integrallashgan raqobatning kuchayishi raqobat kurashida
kuchlilarga yon bosuvchi alohida kompaniyalar hamda alohida mamlakatlar uchun ham
muqarrar risklarni anglatadi. Modomiki, rivojlangan mamlakatlar uchun globallashtirishning
eng katta foydalari etarli darajada yuqori (aynan shu erlarda kuchli kompaniyalarining shtab-
kvartiralari – jahon bozorlaridagi o‘yinlar, shuningdek, sayyoraning asosiy ilmiy-texnikaviy va
texnologik salohiyati, asosiy moliyaviy resurslar joylashgan), alohida ishlab chiqarishni
qisqartirish, daromadlarni qayta taqsimlash, ijtimoiy tengsizlikning kutilayotgan o‘sishi
ko‘rinishidagi risklar davlatning ijtimoiy siyosati bilan bo‘lib-bo‘lib kompensatsiya qilinadi.
Unchalik rivojlanmagan mamlakatlarning eng zaif tomoni ularning bozorlaridan xorijiy
moliyaviy kapitalning chayqov asosida nazoratsiz oqib kirishi va chiqib ketishidir. Keyingi o‘n
yillikning jahon tajribasi (1994-1995 yillardagi Meksikadagi inqiroz, 1997 yildagi xalqaro
(Osiyo) inqirozi, Rossiya, Braziliya, Argentinadagi ketma-ket yuz bergan inqirozli
o‘zgarishlar) global moliyaviy kapitalning mamlakatlararo harakati rivojlanayotgan
mamlakatlar va o‘tish iqtisodiyotidagi mamlakatlar moliyaviy va jamg‘arma bozorlarini qulatib,
bu mamlakatlarning milliy valyutasi barqarorligini so‘ndiribgina qolmay, shuningdek, mazkur
mamlakatlar xo‘jaligining real tarmog‘ida juda salbiy tarzda aks etadi.
Globallashtirish jarayonlari ko‘p hollarda ilg‘or iqtisodiyotning rivojlanishi darajasini
oshirishga va unchalik rivojlanmagan mamlakatlarning jahon iqtisodiyotidagi o‘rnining
kuchsizlanishiga olib keladi. Ko‘pgina rivojlanayotgan mamlakatlar va o‘tish iqtisodiyotidagi
mamlakatlar rivojlangan mamlakatlarga texnologik jihatdan bog‘liq bo‘ladilar: zamonaviy
texnologiyalarning murakkablashuvi ularning ishlanmalari xarajatlarini juda oshirib yuboradi,
o‘zlashtirilgan texnologiyalar esa komplementar omillarning, birinchi navbatda yuqori malakali
va o‘qitilgan mutaxassislarning yo‘qligi tufayli yaxshi samara bermasligi mumkin.
Globallashtirish jahon iqtisodiyoti rivojlanishining umumiy qonunchiligini – uning
tengsizligini bekor qilmaydi, undan, rivojlangan mamlakatlar guruhlari uchun jahon bozoridagi
etakchilikning o‘ziga xos kurashidan qochib qutilib bo‘lmaydi. D. Marshall (Buyuk Britaniya)
fikriga ko‘ra, ―shuni to‘la ishonch bilan ta'kidlash mumkinki, mamlakatlararo shafqatsiz
raqobat kabi tizimning bunday mohiyatli xarakteristikasi, etakchi rivojlangan mamlakatlarning
jahonda etakchi o‘rinni egallash uchun raqobatlashishi, barcha mamlakatlarning markazlashgan
yoki pereferiy mamlakatlarga bo‘linishi, zamonaviy kapitalistik tizim yanada integrlashib
borayotganligiga qaramasdan o‘zgarmay qolmoqda. Jahon kapitalizmi barcha mamlakatlarga
muvaffaqiyatli rivojlanish uchun teng imkoniyatlarni yaratmagan va bundan keyin ham
yaratmaydi. Yuqori daromad olish uchun kurash shundayligicha qolmoqda... jahon iqtisodiyoti
esa xuddi avvalgidek, notekis rivojlanmoqda‖
3
.
Dunyodagi uch asosiy iqtisodiy kuch – AQSh, g‘arbiy Yevropa (yoki yanada tor
yondashuv bo‘yicha Yevropa Ittifoqi) va Yaponiya o‘rtasidagi raqobat birinchi navbatda
texnologik rivojlanish, yuqori texnologiyalar – mikroelektronika, biotexnologiya, yangi
materiallarni yaratish va boshqalar doirasida rivojlanadi.
Jahon banki tomonidan tayyorlangan, 2000-2001 yillardagi xalqaro rivojlanish haqidagi
ma'ruza ma'lumotlariga ko‘ra, dunyoning 20 ta eng boy mamlakati aholisining o‘rtacha
daromadlari 20 ta kambag‘al mamlakatlarning o‘rtacha daromadlarini 37 marta oshirdi. Bunda
keyingi 40 yilda portlashlar ikki barobarga oshdi. Dunyoning beshta boy va beshta kambag‘al
mamlakatlari o‘rtasidagi daromadlardagi uzilishlar esa 1990 yilda 60:1 va 1997 yilda 74:1
tashkil qildi. Fin eksperti K. Kilyunen fikriga ham qo‘shilish mumkin, uning fikricha,
―iqtisodiy tizim dunyoning 225 ta boy kishilarining jami boyligi 1 trln. dollardan oshganda
sog‘lom hisoblanishi mumkin emas, bu 47 % kishini tashkil etuvchi 2,5 mlrd. kambag‘alning
yillik daromadlariga teng ... sayyoraning uchta boy kishisining umumiy holati 48 ta rivojlangan
mamlakatning jami YAIM ini oshiradi‖
4
. Rivojlangan va unchalik rivojlanmagan mamlakatlar
o‘rtasida ziddiyat unchalik qat'iy emas, oldin jahon hamjamiyatining muhim tarkibiy qismi
sifatida ishtirok etgan ayrim mamlakatlar bugun yaxshi rivojlanmagan mamlakatlar qatoriga
kirib qolgan (BMT tasnifi bo‘yicha). AQSh jahon xo‘jaligida o‘z etakchiligini saqlab qolish va
yanada oshirishga, o‘z milliy masalalarini hal qilish uchun globallashtirishning neoliberal
variantidan foydalanishga harakat qiladi.
Globallashtirishning, eng avvalo, moliyaviy foydasi, o‘z hududida ta'sis qilingan
(19601970 yillardayoq), alohida periferey mamlakatlar, offshor hududlar, xorij kapitalini jalb
qilish maqsadida soliqdan ozod qilinganligini olishlari mumkin. To‘rt asosiy hududiy guruhni
birlashtiruvchi offshor hududlarning yaxlit pleyadasi yuzaga keldi. Karib havzasining offshor
hududlari Nyu-york bilan bir vaqtinchalik mintaqada bo‘lgan Shimoliy va janubiy Amerika
mamlakatlariga xizmat qiladi. Fors ko‘rfazi mamlakatlaridagi offshor hududlar Yaqin
Sharqning neft qazib chiqaradigan mamlakatlariga xizmat qiladi. Tinch okeanining Singapur,
Gongkon, shuningdek, Vanuatu, Nauru va boshqa orol hududlari Tokio bilan bir vaqtinchalik
mintaqada joylashgan Osiyo-Tinch okeani mamlakatlarining moliyaviy kapitalidan
foydalanadilar.
Globallashuv jarayoni ayniqsa moliyaviy va iqtisodiy sohada jadal sur`atlar bilan
kechmoqda. U avvalo, tabiiy boyliklar va savdo bozorlari ustidan nazorat o`rnatish borasida
raqobatning keskinlashuvida namoyon bo`ladi. Bu jarayonda davlatlar bilan bir qatorda
transmilliy korporatsiyalar (TMK) ham etakchi o`rin tutadi.
Transmilliy korporatsiyalar — industrial rivojlangan davlatlarning global ahamiyatga
3
Marshall D. Understanding Late-twentieth Century Capitalism: Reassessing the Globalization Theme // Gowernment and
Opposition/. Vol. 31. № 2. p. 197, 215.
4
Социал-демократия перед лицом глобальных проблем. М., 2000. с. 23.
ega bo`lgan ko`p funktsiyali milliy trest va kontsernlari, xalqaro firma, kompaniya va
korporatsiyalari. ―Trans‖ old qo‘shimchasi o‘z nomi bilan – TMK milliy chegaralardan
tashqarida tovar va xizmatlarni ishlab chiqaradilar va sotadilar; ular g‘oyalarni, didlarni,
standart va texnologiyalarni butun dunyo bo‘ylab tarqatadilar; ular o‘z operatsiyalarini global
miqyosda rejalashtiradilar, bunda o‘z milliy xarakterlarini saqlab qoladilar. Transmilliy
kompaniyalar deganda ko‘pincha, o‘z ishlab chiqarish aktivlarini birdan ortiq mamlakatda
nazorat qila oladigan kompaniyalar tushuniladi. Asos mamlakatlardagi bosh kompaniyalar
qabul qiluvchi mamlakatlardagi sho‘'ba kompaniyalar va filiallarni investitsiyalagan holda
xorijiy aktivlarga ega bo‘ladilar. Investirlashtirishning bunday turi boshqaruv va nazorat
huquqini inobatga oladi va to‘g‘ri xorijiy investitsiyalar sifatida ko‘rib chiqiladi. Bunga qarama-
qarshi ravishda portfelli investitsiyalar nazorat huquqini bermaydi, ular odatda, daromad olish
maqsadida pul bozorlari vositalarini va xorijiy qimmatli qog‘ozlarni xarid qilishni nazarda
tutadi.
Kompaniya agar faqatgina xorijda savdo qilsa yoki xorijiy firmalarning hamkorlari
sifatida ishtirok etsa TMK hisoblanmaydi. Kompaniya uchun TMK maqomini olishning bir
necha yo‘llari mavjud. Masalan, agar: 1) kompaniya xorijda bir necha affilyat yoki filiallarga
ega bo‘lsa; 2) ular dunyoning ko‘pgina mamlakatlarida faoliyat yuritadilar; 3) xorijda olingan
daromadlar ulushi yoki boshqa daromadlar barcha daromadlarga nisbatan yu qori bo‘lsa; 4)
uning ishchilari, aktsionerlari va menejerlari ko‘pgina turli mamlakatlardan bo‘lishi kerak; 5)
uning xorijiy operatsiyalari – bu nafaqat savdo, shuningdek ishlab chiqarish, tadqiqotlar,
ishlanmalar ham bo‘lishi mumkin.
Bundan tashqari, Xalqaro kompaniyalar statistikasi ko‘pgina murakkabliklarga duch
keladi. Xususiy firma sifatida ular o‘z faoliyatlari haqida axborotlarni zo‘rg‘a beradilar, buning
ustiga axborotlarning bir qismi berkitiladi. Xalqaro korporatsiyalarning izohida ham farqlar
mavjud. Ular odatda, kamida ikki mamlakatdagi aktivlar ustidan nazorat qilish huquqiga ega
firma sifatida aniqlanadi. Boshqa mualliflar esa xorijiy ishlab chiqarish hajmi kabi
kriteriyaning ahamiyatini ta'kidlaydilar. Shu narsa aniqki, TMKni bir xilda aniqlash juda katta
murakkabliklarni o‘zida mujassamlashtirgan, chunki transmilliy korporatsiyalarning tashkiliy
tuzilmasi xalqaro iqtisodiy munosabatlardagi o‘zgarishlarga moslashgan holda doimiy ravishda
o‘zgarib turadi. TMKlar bo‘yicha BMT komissiyasi o‘z vaqtida transmilliy kompaniyalarga
quyidagicha ta'rif bergan:
Bu kompaniyalar:
- yuridik shakli va faoliyat doirasidan qat'iy nazar ikki yoki undan ortiq mamlakat
birligini o‘z ichiga oladi;
- bir yoki undan ortiq rahbarlik markazlari orqali umumiy strategiyani amalga
oshirish
va kelishilgan siyosat yuritish imkonini beruvchi qarorlar qabul qilish tizimi doirasida
operatsiyalarda o‘zib ketuvchi;
- alohida birliklari bir-biri bilan mulk orqali yoki ulardan biri yoki bir nechtasi
boshqasining faoliyatiga, xususan, bilimlarni, rusurslarni va boshqasi bilan majburiyatlarni
bo‘lishish kabi qandaydir boshqacha tarzda o‘zaro bog‘langan; Xalqaro korporatsiyalarning
ikki ko‘rinishi farqlanadi:
1. Transmilliy korporatsiyalar (TMK) – kapital bo‘yicha milliy (bosh kompaniya bir
mamlakatga tegishli bo‘ladi) va faoliyat doirasi bo‘yicha xalqaro (investitsiyalar dunyoning
ko‘pgina mamlakatlarida amalga oshiriladi).
2. Multimilliy korporatsiyalar (MMK) – kapital bo‘yicha ham, faoliyat doirasi
bo‘yicha
ham xalqaro bo‘lgan kompaniyalar (bosh kompaniya kapitali bir necha mamlakatlar kapitaliga
tegishli, investitsiyalar ham dunyo bo‘ylab amalga oshiriladi).
Ular faoliyati asosan ikkinchi jahon urushidan keyin rivojlana boshlab, hozirgi davrda
yirik TMKlar keng tashqi iqtisodiy ekspantsiya siyosatini yuritmoqda. Masalan, jahon
miqyosidagi savdo hajmining qariyb uchdan ikki qismi TMK ulushiga to`g`ri keladi, dunyodagi
patentlar, litsenziya va nou-xaularning beshdan to`rt qismi ham ularga tegishli.
Mutaxassislarning fikricha, 2004 yilda er yuzida 64 ming atrofida TMKlar mavjud bo`lib,
ularning dunyo bo`yicha 830 mingta filiallari faoliyat olib borgan. (Taqqoslash uchun
raqamlarga murojaat etsak, 1939 yilda dunyo miqyosida 30 ta TMK bo`lgan bo`lsa, 1970 yilda
7 mingtaga, 1976 yilda 11 mingtaga etgan). Dunyo miqyosida etakchi mavqega ega 100 ta eng
yirik TMKlar xalqaro savdoning umumiy hajmidan 16%ni nazorat qiladi va bu TMKlarning
uchdan bir qismi AQSHga to`g`ri keladi. XX asr so`ngida etakchi 100 ta TMKlarning chet
ellardagi aktivlari 1,4 trln. doll. tashkil etdi.
Ta`kidlash lozimki, zamonaviy TMKlarga xos bo`lgan xususiyat, bu ―ikki
andozalik‖ yondoshuvidir. Bir
tomondan
ular
dunyo iqtisodiy
makonining
liberallashuvi va demokratlashuvidan manfaatdor bo`lsa, ikkinchi tomondan TMK ichida
dunyoda mavjud erkin bozor qonuniyatlari ishlamaydi (bozor asosida emas, balki korporatsiya
strategiyasidan kelib chiqib narxlar belgilanadi). Umuman, TMKlar faoliyati o`zlari joylashgan
(ro`yxatdan o`tgan) davlat manfaatlari bilan mustahkam bog`langan bo`ladi.
Yirik TMKlar ko`pgina mamlakatlarda faoliyat yuritib, ijtimoiy hayotning barcha
sohalariga ta`sir etishga intiladi. Ayrimlari esa muayyan davlatlarning iqtisodiy va siyosiy
nazoratidan butunlay xalos bo`lishga va birinchi galda, qanday yo`llar bilan bo`lmasin, o`z
moddiy manfaatlarini himoya qilishga harakat qiladi. TMKlar va muayyan mamlakat hukumati
o`rtasida ziddiyatlar vujudga kelgan hollarda ular mazkur mamlakatni tark etishib boshqasiga
borib joylashadi.
TMKlar faoliyatidan tashvishga tushgan jahon hamjamiyatini tinchlantirish uchun
7080 yillar mobaynida BMT darajasida TMKlar faoliyatini izga solish, mahalliy ishlab
chiqaruvchilar manfaatlarini himoya qilish maqsadida o`ziga xos ahloq kodeksini ishlab
chiqishga urinishlar ko`p bo`lgan. Biroq, bu urinishlar TMK vakillarining qattiq zarbasiga duch
keladi va 1992 yilda bu borada olib borilayotgan muzokaralar to`xtatiladi.
Vaholanki, TMKlar faoliyatida ko`pgina, ayniqsa, rivojlanayotgan mamlakatlar
iqtisodiyotida quyidagi salbiy holatlar namoyon buladi:
- mamlakatning eskirgan va ekologik jihatdan xavfli texnologiyalar axlatxonasiga
aylanib qolish extimoli;
- mamlakat sanoat ishlab chiqarishining eng rivojlangan segmentlari va ilmiy-
tadqiqot
tuzilmalari, istiqbolli mahalliy korxona va firmalarni egallab olinishi xavfi;
- mahalliy kompaniyalarga
nisbatan TMK
manfaatlariga
mos istiqbolli
yo`nalishlarni
tiqishtirilishi mumkinligi;
- iqtisodiy yoki moliyaviy inqiroz yuz bergan hollarda korxonalarning yopilishi,
ishlab
chiqarishning qisqarishi, ishsizlikning kuchayishi; Bunday hollarda TMKlar sarmoyasini
mamlakatdan olib chiqib ketishga harakat qiladi;
Ma`lum bo`ladiki, TMKlar jahon iqtisodiyotining integratsiyalashuvi, zamonaviy
texnika va texnologiyalarning rivojiga hissa qo`shsada, milliy iqtisodiyot taraqqiyotiga salbiy
ta`sir etayotganidan ko`z yumib bo`lmaydi.
Xulosa qilib aytganda, jahon xo`jaliklararo aloqalarida TMKlar ancha murakkab va
jadal rivojlanib kelayotgan hodisadir. Urushdan keyingi g`arbiy Yevropa, YAponiya va ―yangi
industrial mamlakatlar‖ning bosib o`tgan yo`li shuni ko`rsatadiki, TMKlar bilan raqobatga dosh
berish uchun milliy kapital faol tashqi iqtisodiy siyosat olib bora oladigan baquvvat moliyaviy
va sanoat tuzilmalariga birlashmog`i lozim.
Bitta partiyaning uzoq davr ustunligi kuzatilgan YAponiya jamiyati ham ko‗p
partiyaviy tizimga kiradi. SHuning uchun bu mamlakatdagi tizimni bir partiyaviy tizim bilan
adashtirmaslik lozim.
YAponiya, Suriya, Ispaniya kabi mamlakatlarda yakka etakchi partiyani o‗z ichiga
olgan ko‗p partiyaviylik tizimining ham foydali ekanligi tajribada sinab ko‗rildi
Dunyo davlatlarining yalpi milliy mahsulotlariga muvofiq ularning ro‗yxati tuzib
chiqilsa va TMK ro‗yxati bilan taqqoslansa, iqtisodiy qudratiga ko‗ra «Mitsiu» kompaniyasi
25o‗rindagi «davlat» bo‗lar ekan, keyin esa: «Mitsubisi» (26), «Itochu» (30), «Su-mitomo»
(36), «Toyota»(38) va boshqalar
5
.
Ba‘zi tadqiqotchilar daromadlarning global konvergensiyasi haqida gapirishmoqdalar.
Ular bu boradagi fikrlarini qashshoq davlatlarning iqtisodiyoti o‗zib ketgan holda, ya‘ni yanada
yuqori sur‘atlar bilan rivojlanayotgani bilan dalillaydilar. Haqiqatda esa ijtimoiy-iqtisodiy
jihatdan qoloq mamlakatlar iqtisodiyoti boy davlatlarnikidan ko‗ra ancha past sur‘at bilan
rivojlanayotgan paytda, tez o‗sish faqat Janubi-SHarqiy Osiyo mamlakatlarining (―Osiyo
yo‗lbarslari‖ deb ataluvchi) kamsonli guruhi uchun xos. Ularning globalizatsiyadan oladigan
foydasi juda kam, ko‗pincha esa nolga teng.
Natijada nafaqat daromadlarning konvergensiyasi va tenglashtirilishi, balki ularning
qutblanishi ham mavjud.
Globallashuv tufayli tez rivojlanayotgan mamlakatlar boy davlatlarga aylanadi,
qashshoq mamlakatlar ulardan yanada ko‗proq ortda qoladi. Dramatik tarzda o‗sib borayotgan
daromadlardagi farq qashshoq mamlakatlarda norozilik keltirib chiqaradi, bu xalqaro
mojarolarga olib kelishi mumkin. So‗nggi 15 yilda aholi jon boshiga daromad 100 dan ortiq
mamlakatlarda pasaygan, 60 dan ziyod mamlakatda aholi jon boshiga talab qisqargan.
(Rivojlangan mamlakatlarda yashayotgan deyarli 5 mlrd. kishi orasida 3/5 qismi eng past
sanitar me‘yorlarga mos kelmaydigan sharoitda yashashadi, 1/3 qismi ichimlik suvidan
mahrum, 1/5 qismi esa to‗yib ovqatlanmaydi). ―Imtiyozlarni adolatli taqsimlash‖ jahon
iqtisodiyotini globallashtirishning eng muhim muammolaridan biri hisoblanadi. Ammo bu
muammo, afsuski, yagona emas.
Boshqa bir muhim muammo milliy iqtisodiyotlarning umumsayyora darajasidagi o‗zaro
bog‗liqligi tufayli yuz berish imkoniyati yuqori mintaqaviy yoki global beqarorlik bilan
shartlangan. Bir mamlakatdagi iqtisodiy silkinish yoki bo‗hron mintaqaviy yoki hatto global
oqibatlarga ega bo‗lishi mumkin. Dunyo bo‗yicha sustlik yoki depressiya populistik
chaqiriqlarni keltirib chiqarishga, globallashuvning borishida qaror topgan o‗zaro bog‗liqlik va
aloqalarni uzib yuborishga qodir. Natijada iqtisodiy urushga aylanish xavfi bo‗lgan iqtisodiy
mojaro va hatto harbiy-siyosiy to‗qnashuv kelib chiqishi mumkin.
Ayrim mamlakatlar iqtisodiyotini nazorat qilish mustaqil hukumatlar ixtiyoridan eng
kuchli davlatlar, ko‗pmillatli, global korporatsiyalar va xalqaro tashkilotlar qo‗liga o‗tishi
xavfi ham mavjud. SHu bois ba‘zi siyosatshunoslar globallashuv hodisasida milliy
suverenitetdan ajralish xavfini ko‗rmoqdalar. SHu sababdan globallashuv milliy davlatlar
etakchilarida uning kuchi qarshisida ojizlik hissini tug‗dirishi, oddiy fuqarolarida esa uni
yoqtirmaslik tuyg‗usi uyg‗otishi mumkin. Bu kabi kayfiyatlar proteksionizmga chorlovchi
ksenofobiya va millatchilikni qayta tug‗dirishi, ekstrimistik siyosiy harakatni keltirib chiqarishi
mumkin. Bu esa o‗z navbatida jiddiy mojarolarning yuz berishiga kuchli sabab bo‗ladi.
Ko‗pincha ish haqi yuqori bo‗lgan iqtisodiy rivoj topgan mamlakatlardagi ishsizlikni
globallashuv to‗siq bo‗ladigan hodisalar qatoriga kiritishadi. Ammo, e‘tirof etish lozimki, bu
kabi fikrlarni ularning ko‗pchiligida ishsizlikning past me‘yori va ish haqi past bo‗lgan
davlatlarda ishsizlikning yuqori darajasi inkor etadi. Haqiqatda esa bandlikka hukumat siyosati
va texnologik jarayon globallashuvning boshqa omilllariga nisbatan ko‗proq ta‘sir ko‗rsatadi.
Globallashuv kengayib borishiga ba‘zan uning ijtimoiy farovonchilikka xavfi
5
Уткин А.И. Глобализация: процесс и осмысление. –М. : Логос, 2002, -С.38-39.
to‗g‗risidagi afsonalarni bog‗lashadi. Biroq ijtimoiy farovonchilik darajasiga mutlaqo boshqa
ta‘sirlar — soliq siyosati, demografik tendensiyalar ancha ko‗proq ta‘sir etadi. SHu bilan birga
keyingi vaqtlarda ko‗pchilik rivojlangan mamlakatlarda o‗rta sinfning foiz ulushi kamayib
borayotganini aniq dalil sifatida inkor etmaslik kerak.
Nihoyat, globallashuvdan asosan muayyan davlatlarning tashqi
siyosatidagi
muvaffaqiyatsizliklarni oqlash uchun foydalaniladi.
Jahon xo‗jaligi va xalqaro mehnat taqsimotidagi asosiy rivojlanish tendensiyalari
haqida chuqur bilimga ega bo‗lmasdan turib iqtisodiy xavfsizlik muammosini tadqiqot qilish
mumkin emas.
Bu tendensiyalarning asosiysi iqtisodiyotning globallashuvidir. Xorijda 2 -3 ming
yilliklarda geosiyosiy o‗zgarishlarning sodir bo‗lishini tahlil qilarkan, O‗zbekiston
Respublikasi Prezidenti Islom Abdug‗anievich Karimov quyidagicha izoh beradi. ‖strategik
vazifalarni hal etib jahon hamjamiyatida keng integratsiyalashgan, zamonaviy demokratik
davlat qurishni yaxshi tushunamiz. CHunki jahon xo‗jaligi bugunga kelib ko‗p qirrali
bo‗lmoqda… XXI asr xalqaro munosablarda shak shubhasiz globallashuv asri bo‗ladi.‖
6
Jahon iqtisodiyotida globallashuv jarayonlarini quyidagilarda ko‗rish mumkin: xalqaro
kapital bozorlari hamda infrastrukturaning rivojlanganligida, global telekommunikatsiya
sistemasining shakllanganligida, transmilliy korporatsiyalarning yuqori sur‘atda o‗sganligi,
kichik va o‗rta korxonalarning ishlab chiqarishi, iqtisodiy va investitsion faoliyati bilan bog‗liq
bo‗lgan integratsiyalashgan milliy korporativ strukturasining tashkil topishini keltirish mumkin.
SHu bilan birga Markaziy Osiyo mamlakatlarida iqtisodiy o‗zgarishlarni Jahon
xo‗jaligining transfarmatsiyasi bilan xalqaro raqobatning kuchayishi, kapitalning davlatlar va
hududlar orasida erkin harakat qilishi, transmilliy kompaniyalar faoliyatini kengaytirish, xalqaro
moliya – kredit munosabatlarni erkinlashtirish va iqtisodiy globallashuv bilan amalga oshadi.
Boshqa tomondan globallashuv rivojlangan mamlakatlarni jumladan Markaziy Osiyo
mamlakatlarini ham Jahon xo‗jaligi aloqalariga kirishga bir qator muammolarni ham
tug‗diradi. Bu muammolar – milliy iqtisodiyotning tashqi ta‘siridan himoyalanmaganligi,
mamlakatlarni xorijiy bozorlarga chiqishdagi qiyinchiliklar, tashqi transport va informatsion
aloqalarni rivojlanmaganligi hamda ularning xalqaro tizimlardan uzoqda joylashganligi, asosiy
eksport tovarlariga Jahon narxlarining o‗zgarib turishi, globallashuv xo‗jaligi faoliyatining
Markaziy Osiyoda atrof muhit va energetika holatini salbiy oqibatlarga olib kelishi bilan
chambarchasi bog‗liqdir.
Iqtisodiyotda globallashuv tushunchasi erkin savdo, erkin kapital oqimi, ishlab chiqarish
korxonlari daromad solig‗inng pasaytirilishi, mehnat va tabiiy resurslar xarajatini kamaytirish
maqsadida ishlab chiqarish tarmoqlarining davlatlararo erkin ko‗chishi kabi asosiy
xususiyatlarni o‗z ichiga qamrab olsada, quyidagi xususiyatlarni ham qamrab olgan:
Rivojlangan davlatlardagi kabi rivojlanayotgan davlatlarda uzluksiz ish haqi, narx va
ishlab chiqarish daromadlarining bir biriga tenglashishi
7
;
Ishchi kuchini kamaytirish va radikal restruktizatsiya qilish maqsadida mamlakat
ichida va transmilliy doirada kompaniyalar sonining ortishi;
Internet tarmog‗i orqali moliyaviy axborotlarning butun jahon bo‗yicha tez tarqalishi
va ishlab chiqarish korxonalarining ochiqligi;
Moliyaviy birjalarning ahamiyati ortishi;
Tovarlar reklamasining ko‗payishi;
6
Каримов И.А. ―Ўзбекистон XXl аср бўсағасида: хавфсизликка таҳдид, барқарорлик шартлари ва тараққиёт
кафолатлари‖- Тошкент ―Ўзбекистон‖, 1997 – б.288-289.
7
Коротаев А. В.
,
Халтурина Д. А.
Современные тенденции мирового развития
. М.: Либроком, 2009
Mahsulotning
milliylik
xususiyatlari
yo‗qolib
borishi;
Transmilliy
kompaniyalarning soni va ahamiyati ortishi.
Iqtisodiyotning globallashuvida pirovard maqsad barcha davlatlarda muttasil iqtisodiy
o‗sish va aholi farovonligini oshishini ta‘minlashdan iborat. Global rejalarning yuzaga kelish
tamoyili sifatida esa globallashuv xalqaro iqtisodiy aloqalar borasida yangi qulaylik va
imkoniyatlar yaratish bilan bir qatorda turli-tuman tahdid va ziddiyatlarni ham keltirib
chiqarmoqda.
Birinchidan, global bog‗liqik tamoyillari kuchaygan sayin jahon xo‗jalik tizimining
rivojlanishidagi nomutanosiblik tobora oshib bormoqda. Rivojlangan mamakatar va
rivojlanayotgan davlatlardagi ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiy etish ko‗rsatkichlari o‗rtasidagi
tafovut yanada ortib bormoqda. Rivojlangan davlatlar eksporti jahon eksportining qariyb 60%ni
tashkil etmoqda.
Rivojlanayotgan davlatlar o‗z eksport tovarlarining 70%ni rivojlangan davlatlaga sotadi. Uya
mamlakat, ya‘ni AQSH, YAponiya va Germaniyada jahon aholisining 9% yashaydi, ular
hissaiga esa dunyo daromadining yarmi, xaridorlik quvvatining 30% to‗g‗ri kelmoqda
8
.
Jahondagi ―katta ettilik‖ mamlakatlari (AQSH, Kanada, YAponiya, Fransiya, Buyuk Britaniya,
Germaniya, Italiya) hissasiga yalpi eksport va importning qaryib yarmi to‗g‗ri kelmoqda.
Ikkinchidan, mamlakatlar iqtisodiy rivojlanishi intensivligi turli-tuman yo‗nalishar,
mezonlar bo‗yicha xilma-xil tarzda namoyon bo‗lmoqda. Masalan, iqtisodiy tizimlarning
tavsiflanishida qo‗llaniladigan ―milliy bozor modellari‖ni olib ko‗raylik. Bozor iqtisodiyotini
shakllantirishda Germaniya belgilagan bozor modeli YAponiya, Janubiy Korea yoki Xitoydagi
bozor modellaridan tamomila farqlanadi. Bozor iqtisodiyoti institutlarining barpo etishda
umumiy o‗xshashliklar bo‗lsada, ularni shakllantirish yondashuvi va yo‗llari turlicha bo‗lib
kemoqda.
Uchinchidan, erkin iqtisodiyotni barpo etishda xo‗jalik yuritishning jahon qoidalarini
unifikatsiyalashga urinilmoqda, lekin bunda xalqaro tashkilotlarning harakatlari
muvaffaqiyatsiz chiqmoqda. CHunki, har bir davlat iqtisodiyotini tartibga solish, uni
erkinlashtirish va tashqi iqtisodiy faoliyatini rivojlantirishda o‗ziga xos vosita va uslublarni
qo‗llamoqda.
Tashqi iqtisodiy xavfsizlik—shartnomalar va institutsional tuzilishni amalga
oshirish borasidagi barcha xalqaro shartlar majmuasi bo‗lib, unda xar bir jahon
hamjamiyatidagi a‘zo davlatning erkin saylash va o‗zining ijtimoiy–iqtisodiy taraqqiyot
strategiyasini ishlab chiqishi, tashqi bosimga uchramasligi, boshqalarni ishiga aralashmasligi,
o‗zaromanfaatli va o‗zaromuvofiqlik asosida jahondagi boshqa davlatlar bilan hamkorligi.
Globallashuv sharoitida tashqi iqtisodiy xavfsizlikni ta‘minlash uchun quyidagilar
taqoza etiladi:
Birinchidan, jahon xo‗jalik aloqalarida ishtirok etib, milliy ishlab chiqarish uchun
qulay sharoitlar yaratish;
Ikkinchidan, jahonda sodir bo‗layotgan iqtisodiy, siyosiy noxush hodisalar salbiy
oqibatlarining milliy iqtisodiyotga ta‘sirini kamaytirishga erishish. Alohida ta‘kidlash joizki,
ochiq iqtisodiyot sharoitida tashqi tahdidlar ta‘siririni butunlay yo‗q qilish, unga barham berish
mumkin emas.
Iqtisodiy xavfsizlikka tahdid soluvchi tashqi omillarga quyidagilar kiradi:
1)Eksport tarkibidagi xom ashyo tovarlarining ustuvorligi, an‘anaviy mashinasozlik
va harbiy sanoat tovarlari bozorlarining yo‗qotilishi;
2)mamlakatning ko‗p turdagi mahsulotlar, shu jumladan, strategik ahamiyatdagi va
oziq-ovqat mahsulotlari iportiga qaramligi;
3)eksport va valyuta nazoratining yaxshi yo‗lga qo‗yilmaganligi, bojxona
8
Международные экономические отношения:Учебник для вузов / В.Е.Рыбалкин, Ю.А.Щербанин, Л.В.Балдин и др. Под
ред. проф. В.Е.Рыбалкин-5-е изд., перераб. и доп. –М.:ЮНИТИ-ДАНА, 2005. 165-бет.
chegaralarining ochiqligi;
4)raqobatga bardoshli eksportni qo‗llab-quvvatlovchi moliyaviy, tashkiliy va
axborot infratuzilmalarning rivojlanganligi va import tarkibining ratsional emasligi;
6)eksport-import
operatsiyalariga
xizmat
ko‗rsatuvchi transport
infratuzilmalarining rivoj topmaganligi;
7) Ilmiy salohiyat oqimi; 8)Kapital oqimi;
9)Tashqi qarzlarning o‗sishi;
10)Tijorat va iste‘mol mollari bo‗yicha import qaramlikning ortishi;
11)Iqtisodiyotning haddan tashqari ochiqligi;
12)Milliy tovarlarni ichki va tashqi bozorlardan siqib chiqarish maqsadida chet el
kapitallarini jalb qilish.
Eksport tovarlariga narxlarning keskin pasayib ketishi yoki aksincha, import
tovarlariga narxlarning keskin ko‗tarilib ketishi tashqi bozorga bog‗liq bo‗lgan iqtisodiyot
uchun o‗ta xavfli hisoblanadi.
Bundan tashqari, bozorlarda savdo qilish yoki mahsulot etkazib beruvchi mamlakat
yoki mamlakatlar guruhi tomonidan embargo kiritilishi ham iqtisodiyotning rivojiga xavf
tug‗diradi. SHuningdek, bir mamlakatdan yoki mamlakatlar guruhidan ayrim turdagi
mahsulotlarni keltirishda yuqori darajadagi qaramlikka, bog‗liqlikka yo‗l qo‗yib bo‗lmaydi.
CHunki bu iqtisodiy qaramlikdan siyosiy jihatdan ta‘sir ko‗rsatishdan foydalanishlari mumkin.
Milliy iqtisodiyot uchun uning eksporti tarkibida ikki-uch xil tovarning ustuvor
o‗rinni egallashi, xatto eksport hajmining yarimidan ko‗pini tashkil etishi o‗ta xavfli holatlarni
tug‗dirishi mumkin. Ko‗pgina rivojlanayotgan mamlaktlar tajribasi shuni ko‗rsatadiki,
eksportning bunday tarkibi bunday tarkibi jahon bozori kon‘yukturasi yomonlashgan sharoitda,
ularga bo‗lgan talabning kamayishi oqibatida iqtisodiyot halokatiga olib kelishi mumkin.
Mamlakat eksport qilayotgan xom ashyo resurslarining jahon bozridagi narxlarning
tushib ketishi oqibatida uning tashqi savdo aylanmasi pasayib ketadi. Natijada, valyuta tushumi
kamayadi va bu hol mamlakat uchun zarur investitsiya loyihalarining bajarilishiga salbiy ta‘sir
ko‗rsatadi. Hatto milliy valyuta qadrning tushib ketishiga ham olib kelishi mumkin.
SHuningdek, xom ashyo ishlab chiqaruvchi milliy korxonalarning iqtisodiymoliyaviy ahvoli
yomonlashadi. Ularning ba‘zilari xonavayron bo‗ladi, ko‗pchiligi esa ishlab chiqarish hajmini
kamaytirishga majbur bo‗ladi. Oqibatda, ish bilan band xodimlar soni qisqarib, ishsizlar soni
oshadi. Davlat byudjetidan aholini ijtimoiy himoyalashga ajratilgan mablag‗ ko‗payib, ijtimoiy
muammolar ham birmuncha keskinlashadi. Milliy iqtisodiyotning rivojlanish sur‘atlari
sekinlashadi yoki turg‗unlikka, tanglikka yuz tutadi.
Ochiq iqtisodiyotga o‗tish o‗ta darajadagi proteksionizmdan voz kechishni taqazo
etadi. Ammo mamlakatni jahon xo‗jaligiga kirib borishi nuqtai nazaridan istiqbolli bo‗lgan
tarmoqlar va ishlab chiqarisharni himoya qilish, ya‘ni selektiv proteksionizm zarurdir. Bu
davrda iqtisodiy xavfsizlik nuqtai nazaridan vatanimizda ishlab chiqarilgan tovarlarni sotish
bozorlarini, import xom ashyo va sanoat mahsulotlari manbalarini diversifikatsiyalash, ko‗plab
mamlaktlar bilan yomonlashgan munosabatlar o‗rniga boshqa mamlakatlar bilan bo‗ladigan
iliq munosabatlar rivojlantiriladi.
Iqtisodiyot chuqur krizisga uchragan va kaptal mablag‗larni unga jalb qilish keskin
kamayib ketayotgan sharoitda xorijiy investitsiyalar ba‘zi sohalarda iqtisodiy o‗sish katalizatori
bo‗lishi mumkin. Bu esa iqtisodiy xavfsizlikni mustahkamashga imkon beradi. Xorijiy
investitsiyalarni jalb qilish mexanizmi xorijiy hamkorarning moliyaviy va moddiy resurslarini
milliy iqtisodiyotga real kiritishga undashi lozim. Ular tomonidan moddiy boyliklarni arzon
narxlarda ko‗lab sotib olishga yo‗l qo‗yish mumkin emas. SHunday qilib, xorijiy
investitsiyalarni iqtisodiyotga keng jalb qilish choralarini ko‗rish bilan bir qatorda, bu
jarayonlarni tartibga solish ham darkor. Bunda milliy manfaatlarga rioya qilgan holda, xorijiy
kompaniyalarning minimal mablag‗lari evaziga butun bir tarmoqlar ustidan o‗z nazoratini
o‗rnatishlariga yo‗l qo‗ymaslik lozim bo‗ladi.
Butun dunyoda milliy valyuta qadri mamlakt iqtisodiy ahvolining indikatori
hisoblanadi. Mamlakatdan moliyaviy mablag‗larning katta miqdorlarda chiqib ketishi, ya‘ni
―kapitalning qochishi‖ milliy iqtisodiy xavfsizlikka jiddiy tahdiddir. Mablag‗larning chetga
chiqib ketishining legal, ya‘ni ochiqdan-ochiq yo‗li tijorat banklari tomonidan xorijiy banklar
hisobi schetlariga katta miqdordagi mablag‗larning o‗tkazilishi hisoblanadi. Mablag‗larning
chetga chiqib ketishining noqonuniy, ya‘ni yashirin yo‗llarga esa quyidagilar kiradi:
-eksport mahsulot narxining pasaytirib, importda oshirib ko‗rsatish. Bunda fiktiv va
haqiqiy narx o‗rtasidagi farq xorijiy kompaniya lar tomonidan vatanimizdagi ishbilarmonning
xorijiy bankdagi schetiga o‗tkaziladi;
-import uchun ―avans‖ o‗tkaziladi, ammo import sodir bo‗lmaydi va h.k.
Mamlaktning nafaqat iqtisodiy, shuningdek, siyosiy ahvoliga ham jiddiy xavf
tug‗diruvchi tahdidlardan bir tashqi qarz muammosidir. Tashqi qarzning yuqori
darajadaligining o‗ziyoq tashqi siyosat yuritishni shubha ostiga qo‗yadi. Mamlakat qarz bergan
yirik kreditor mamlaktlarga qaram bo‗lib qoladi. Tashqi qarzlarni to‗lash uchun mamlakt
qarzlardan kreditlarni belgilangan muddatlarda to‗lashni kafolatlaydigan ishlab chiqarish
loyihalarini moliyalashtirishda foydalanishi hamda yangi ob‘ektlarni ishlab chiqarilgan
mahsulotlar eksportini kengaytirish mumkin.
YUqoridagilardan ko‗rinib turibdiki, globallashuv sharoitida milliy iqtisodiyot
xavfsizligini ta‘minlash naqadar muhim ahamiyatga ega ekanligi, qolaversa, tovar va xizmatlar
reklamasining mazmuni, yo‗nalishi, targ‗ib qilish usul va uslublari jamiyatdagi umue‘tirof
etilgan me‘yorlarga javob berishga qaratilgan qoidalarni ishlab chiqish va ular bo‗yicha nazorat
tizimini takomillashtirish zarur.
XX asrning so`nggi choragida jahon miqyosida yangi dunyoviy tartibning qaror topishi,
avvalo, turli mamlakatlar iqtisodiyotining integratsiyalashuvi ―geoiqtisodiyot»ning
shakllanishi bilan uzviy bog`liqdir.
Bu jarayonning quyidagi belgilovchi omillarini ajratib ko`rsatish mumkin: ―sovuq
urush‖da g`olib chiqqan davlatlarning harbiy qudratining kuchayishi; SHimoliy Amerika,
G`arbiy Yevropa va SHarqiy Osiyoda iqtisodiyotning jadal o`sishi; Transmilliy korporatsiyalar
va nodavlat tashkilotlar mavqei va ta`sirining oshishi rivojlangan va ―Uchinchi dunyo‖
mamlakatlar o`rtasidagi ziddiyatlarning keskinlashuvi; rivojlangan davlatlarning
rivojlanayotgan davlatlar tabiiy boyliklarini egallash, ishchi kuchi va intellek-tual zaxiralarini
jalb etish va hokazo.
Rivojlangan mamlakatlar uchinchi dunyo ega bo‗lgan mineral xom ashyo, yoqilg‗i-
energetika resurslariga ehtiyoj sezmoqda. CHunki ularning zahirasi tugab bormoqda. Tabiiy
xom ashyo resurslarining, ayniqsa, gaz va neftning cheklanganligi yaqin ellik yilda xalqaro
munosabatlar rivojlanishining bosh omili hisobladi. Ushbu zahiralarni qo‗lga kiritishga intilish
asosida mojarolar avj oladi, kuchlar konfiguratsiyasi (kuchlar joylashuvi) o‗zgaradi. Muqobil
energiya manbalarini birinchi bo‗lib topgan mamlakat nafaqat milliy iqtisodiyotini
rivojlanitirish, balki geosiyosiy koordinatalarning yangi tizimini shakllantirish uchun ham
barcha sharoitlarga ega bo‗ladi.
Uchinchi mingyillik oralig‗ida xalqaro munosabatlar tizimi, G‗arb adabiyotida
aytilayotganidek, xalqaro tizim (International System) o‗z rivojlanishining sifat jihatdan yangi
fazasiga kirdi. Uning hozirgi dunyoga ta‘sirini inqilobiy deb tavsiflash mumkin. 1945-1990
yillarda mavjud bo‗lgan «sovuq urush» davridagi xalqaro tizim yoki YAlta-Potsdam tizimi
nom-nishonsiz ketdi. YAlta-Potsdam tartibi o‗rniga kelgan yangi xalqaro tizim tub
o‗zgarishlarning girdobli jarayonini boshidan kechirmoqda. 1980 yillar oxiri-1990 yillar boshi
davomida SHarq va G‗arb o‗rtasidagi qarama-qarshilikning tugashi, sotsialistik lagerning
qulashi, SSSRning tarqab ketishi,
Evrosiyo qit‘asida o‗nlab yangi mustaqil davlatlarning paydo bo‗lishi singari butunjahon-
tarixiy ahamiyatga molik voqealar sodir bo‗ldi. Xalqaro tizim ―aktyorlari‖ning miqdor va
sifati, ular munosabatlarining modeli va o‗zini tutish qoidalari bir necha yil ichida o‗nlab yillar
davom etgan «sovuq urush» davridan ko‗ra ancha chuqur o‗zgarishlarni boshidan kechirdi.
Dunyo tartiblilikdan ko‗ra tartibsizlik, mojarolarni tartibga solish strategiyasidan ko‗ra
mojarolar bilan xarakterlanadi (tavsiflanadi).
SHunday qilib, hozirgi xalqaro tizim endilikda tamomila yangi xarakter belgilariga ega: 1.
Milliy davlatlar avvalgidek uning bosh aktyori hisoblanadi, bu o‗rinda gap
integratsiya darajasiga qaramasdan, ixtiyoriylik sharti bilan davlatning turli davlatlararo
mintaqaviy, mintaqalararo va global tashkilotlarda ishtiroki haqida bormoqda. Siyosiy
hokimiyat hududiy mustaqillik (suverenitet) tamoyili asosida xalqaro huquqning boshlang‗ich
sub‘ektlari bo‗lib qolayotgan alohida davlatlar ixtiyorida saqlanadi. Biroq ko‗payib borayotgan
global muammolarni hal qilishda ularning kuchi kamayadi. Yevropa va Osiyoning ulkan
kengliklarida «real sotsializm» g‗oyasi va amaliyotining barbod bo‗lishi shunga olib keldiki,
kommunistik utopiya (xayolot) o‗rnini davlat-millatni yaratish konsepsiyasi egalladi. Millat,
milliy qurilish g‗oyasi qirq yoki etmish yil davomida totalitarizm zulmi ostida qolgan
jamiyatlar uchun tenglashtirish ob‘ekti bo‗lib xizmat qiladi. Millatchilik bu jamiyatlarda
konstruktiv (asosiy) kuch rolini o‗ynaydi.
2. Xalqaro xukumatlararo tashkilotlar (XHT) kabi xalqaro nohukumat tashkilotlar
(XNT) sonining ham o‗sib borishi xalqaro tashkilotlar siyosiy, iqtisodiy va sotsial sohalarda
davlatlarning o‗zaro bog‗liq XT manfaatlarining ortishi tufayli zarur bo‗lgan xalqaro tizimni
boshqarishning alohida shaklini yaratadi. XT transchegaraviy, siyosiy jarayonning instutitsional
doirasini shakllantiradi, unda ko‗p sonli davlat va hamjamiyatlardan davlat yoki nodavlat
aktyorlar ishtirok etishadi. XHT ikkilamchi va yasama bo‗lsa ham, chunki ular xalqaro
huquqning birlamchi sub‘ektlari — davlatlar tomonidan tuzilgan, xalqaro huquqning sub‘ektlari
hisoblanadi. XNT esa xalqaro xususiy huquq institutidir. Umuman, XNT siyosiy sohada davlat
butkul va to‗lig‗icha o‗ziga ololmaydigan boshqaruvning ma‘lum funksiyasini o‗z zimmasiga
oladi.
3. Xalqaro tizimdagi qarama-qarshilik (ziddiyat) globallashuv bilan bir vaqtning
o‗zida
kechgan nomarkazlashtirish, mintaqalashtirish va ko‗pqutblilik jarayonlarida namoyon bo‗ladi.
SHarq va G‗arb ziddiyati konfiguratsiyasi uning bipolyarliligi bilan birga endi xalqaro tizim
uchun struktur belgilovchi bo‗lmay qoldi. Kuchlarning yangi mintaqaviy markazlari tashkil
topdi. Eng muhim mintaqaviy davlatlar sifatida YAponiya va Germaniya, shuningdek, Xitoy va
Braziliyaning ko‗tarilishida ko‗pqutblilik namoyon bo‗lmoqda. Mintaqaviy guruhlar va
xalqaro tashkilotlar (Rossiya, Yevropa Ittifoqi, NAFTA Islom Konferensiyasi tashkiloti,
ASEAN va sh.k. bilan birgalikda «katta ettilik») xalqaro tizimda davlatlar bilan birga etakchi
aktyorlarga aylanmoqda.
4. Xalqaro tizimda qarama-qarshilik markazining SHarq-G‗arb nisbatidan
SHimolJanub o‗qiga ko‗chib o‗tishi, sodda qilib aytganda, boy SHimol bilan, kambag‗al Janub
o‗rtasidagi mojaro (ixtilof) industrial va rivojlanayotgan mamlakatlar rivojining mutlaqo turlicha
siyosiy, iqtisodiy va madaniy imkoniyatlariga asoslanadi. «77 lar guruhi»ga birlashgan, o‗zida
120 dan ortiq davlatni qamragan rivojlanayotgan mamlakatlar katta guruhi ichida tabaqalanish
jarayoni yuz bermoqda. Unda OPEKga tegishli, son jihatdan uncha ko‗p bo‗lmagan bir necha
boy (badavlat) va rivojlanayotgan mamlakatlar hamda «yangi industrial mamlakatlar»
ajralmoqda. Ikkinchi tomondan, rivojlangan va rivojlanayotgan, boy va kambag‗al mamlakatlar
o‗rtasidagi farq kengayib bormoqda.
«Sovuq urush» tugagandan so‗ng SHimol-Janub o‗qidagi keskinlikning kuchayishiga
ko‗p jihatdan sivilizatsion omillar sabab bo‗ldi.
5. SHarq va G‗arb mojarosining tugashi «kuch» tushunchasining mazmun va
o‗lchamida dramatik burilish yasadi. Kuchning mumtoz belgilari (davlat hududi o‗lchamlari,
aholi soni, geopolitik holati, qurolli kuchlari soni va sh.k.) va davlatning hududiy mustaqilligi
ko‗p jihatdan endi o‗z ahamiyatini yo‗qotdi. G‗arb siyosiy tafakkuri ilmiy muomalaga
«sezilarli kuch» va «sezilmas kuch» tushunchalarini olib kirdi. «Sezilarli kuch» kategoriyasi
o‗z ichiga yuqorida qayd etilgan an‘anaviy kuch belgilarini oladi. «Sezilmas kuch» kategoriyasi
ilmiy-texnologik baza, iqtisodiyotning sanoat va moliyaviy quvvati, valyuta, inson boyligi
(kapitali), ijtimoiy xavfsizlik kafolati, davlatning siyosiy va ijtimoiy tuzilishini himoya qilishda
aholining safarbarlik layoqati singari go‗yoki bir qarashda ko‗rib va sezib bo‗lmaydigan
davlat qudratining belgilaridan iborat. Kuchning ushbu yangi o‗lchamlari davlatning o‗rni,
maqomi va qudratini aniqlashda yanada katta ahamiyat kasb etmoqda.
6) Dunyo tizimi «turlarning ayni bir paytda bo‗lishi» («baravar yuz berishi») bilan,
ya‘ni tarixiy davr va ijtimoiy makon kabi fundamental tushunchalarning ayni bir paytda mavjud
bo‗lishi va bir-birining ustiga qo‗yilishi bilan duch kelmoqda. «Jahon o‗tish jamiyati»ning hali
etarlicha aniqlanmagan va pishib etilmagan sharoitida, bir tomondan, davlatlararo
mojarolarning mintaqaviylashuvi va markazdan uzoqlashuvi, ikkinchi tomondan, davlatlararo
harbiy va davlat ichkarisidagi ijtimoiy-siyosiy mojarolarning o‗zaro qo‗shilib ketishi yuz
bermoqda. Iqtisodiy hamkorlik va rivojlanish Tashkilotiga birlashgan evroatlantika makonining
sanoati rivoj topgan mamlakatlarida SHarq va G‗arb mojarosining bartaraf etilishi natijasida
tinchlik barqaror va xavfsiz bo‗lgan bir vaqtda dunyoning boshqa mintaqalarida beqarorlik va
ko‗tarilishlar keskin ortdi. Xalqaro munosabatlarda globallashuv jarayonlarining yonma-yon
borishi va mahalliy hamjamiyatlarning saqlanishi, o‗zaro qo‗shilib ketishi va tabaqalanish,
qismlarga ajralish (fragmentizatsiya) va markazdan uzoqlashish, yaqinlashish va begonalashish,
mustaqillik va o‗zaro bog‗liqlik xalqaro tizim uchun xarakterlidir.
Dostları ilə paylaş: |