Dərslik Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin 14. 12. 2011- ci il tarixli, 2062 №-li əmri ilə təsdiq edilmişdir



Yüklə 3,72 Mb.
səhifə45/47
tarix28.11.2016
ölçüsü3,72 Mb.
#313
növüDərs
1   ...   39   40   41   42   43   44   45   46   47

Suallar
Məqsəd:

Şagirdlərdə idrak fəallığının artırılması və həmçinin təfək­k­ü­rün inkişafı üçün bu tapşırıqların böyük rolu var. Biliyin əldə edil­mə­­sində və xüsusən tədqiqatın aparılmasında sualların böyük əhə­miy­yəti var. O tədqiqat zamanı tədqiqat işinə təkan verən amil kimi çı­xış edir.

Dəqiq sualı vermək və alınan məlumatları tutuşdurmaq baca­rıq­­­ları, məntiqi və tənqidi təfəkkürü formalaşdırır.


  • Sual verməyin keyfiyyətini bilmək üçün aşağıdakı meyar­lar­dan istifadə etmək olar:

  1. Sualların sayı;

  2. Məntiqi ardıcıllığı;

  3. Orijinallığı;

  4. Təsviri və ya “dərin” suallar;

  5. Sualın məzmununun əhəmiyyətliliyinin dərəcəsi;

6. Açıq və qapalı suallar;

Təlimat: Bu tapşırıqları yerinə yetirərkən siz sualların təlim pro­­sesində olan əhəmiyyətini daha da aydın hiss edəcək və sualların ara­­sında olan fərqi dərk edəcəksiniz, çünki sualların çətinlik də­rə­cəsi fərqlidir. Hər tapşırığı yerinə yetirəndən sonra sizə verilən qiy­mət­ləndirmə meyarları əsasında onların yerinə yetirilməsinin səviy­yə­sini müəyyənləşdirə bilərsiz.
Tapşırıq 1. Sən nə öyrənmək istərdin?

Təlimat: Hansı suallara sən cavab tapmaq istərdin?

Qiymətləndirmə meyarları: 1) Aşağı: Sualların az miqdarı. Su­al­lar stereotipdir (oxşar və təkrarlanan).

2) Orta: Sualların çox olması. Suallar xüsusiyyətlərə, funk­si­ya­lara, növlərə və s. görə fərqlənir. Suallar faktoloji xarakter da­şı­yır: “Nə?”, “Harada?”, “Nə zaman?”

3)Yüksək: Sualların çox olması. Suallar əşyalar və hadisələr ara­sında əlaqələrin seçilib ayrılmasına yönəlib. (“Necə?”, “Nəyə gö­rə?”, “Hansı əlaqə var?”)
Tapşırıq 2. Açar sözlərin köməyi ilə sual ver.

Təlimat: “Hansısa bir əşya və ya hadisə seç və bu əşya və ya ha­­disə haqqında hansısa yeni bir şey öyrənmək üçün açarların kö­mə­yi ilə sual ver”.
Tapşırıq 3. Şəkil üzrə sualları ver.

Təlimat: “şəkilə bax və bu şəkil üzrə hekayə qurmaq üçün su­al­ları ver”.

Qiymətləndirmə meyarları: 1) Suallar xaotik xarakter daşıyır.

2) Suallar şəklin əsas anlarını qeyd edir.
Tapşırıq 4. Sualları başqa cür ifadə et.

Təlimat: “İlkin sualı necə dəyişdirmək olar?”

Məsələn: Siz yağışa necə yanaşırsınız?



Qiymətləndirmə meyarları: 1) Tapşırığın mənasını başa düş­­mür.

2)“Yağış yağanda Sizdə hansı hisslər oyanır?,

“Yağış zamanı Siz özünüzü necə hiss edirsiniz?” kimi suallar ve­rir.
Tapşırıq 5. Sualların yaradıcı şəkildə dəyişdirilməsi.

Təlimat: “Qapalı” sualı “açıq” suala çevir.
Tapşırıq 6. Tədqiqata yönələn suallar: “Bu nədir?”

Təlimat: “Fotoşəklə baxın. Bunun nə olmasını başa düşmək üçün suallar verin. Daha çox müxtəlif suallar verməyə çalışın”.

Qiymətləndirmə meyarları: 1) “Bu nədir?”, “Harada?”, “Nə za­­man?”, “Haraya Haradan?”, “Necə?”, “Nəyə görə?” suallar sis­tem­­siz, xaotik şəkildə və ya əşyada olmayan əlamətlərini (xü­su­siy­yət­lərini) qeyd edir; 2)“Bu nədir?”,”Necədir?”, “Harada?”, “Nə za­man?”,“Haraya?”,Haradan?”,“Necə?”,”Niyə?”, “Nəyə görə?” sual­lar sxemi üzrə verilir və həmçinin əşyaların əlamətlərini qeyd edir; 3) Suallar tədqiqatı və ümumiləşdirilmiş xarakter daşıyır, açar söz­lər­­lə bağlıdırlar.

Məsələn:


  • Hansı növ hadisələrə aiddir?

  • Hansı xüsusiyyətlərə malikdir?

  • Hansı məna daşıyır?

  • Harada istifadə olunur?

  • Necə dəyişir?

  • Nəyə görə dəyişir?

  • Nəyə təsir göstərir?

  • Başqa hadisələrlə necə bağlıdır?


Tapşırıq 7. Problemi ifadə et.

Təlimat: “İnsanda təbiətlə bağlı yaranan bir neçə problemi ad­­lan­dır”.

Qiymətləndirmə meyarları: 1) Problemlərin miqdarı çox de­yil, standart məzmunludur. 2) Standart olmayan, orijinal prob­lem­lə­rin daxil edilməsi ilə onların miqdarı çox və müxtəlifdir.
Tapşırıq 8. Sərbəst mövzuya yönələn sualların verilməsi

Təlimat: “Açarları və mövzunu sərbəst seçərək “açar sözlər” dən is­t­ifadə edib sual qur”

Qiymətləndirmə meyarları:

1) Mövzu ilə əlaqədar açarların xaotik istifadə olunması. Möv­zunun həm məlum, həm də naməlum aspektlərini əks etdirir.

2) Mövzunun əhəmiyyətli aspektlərini əks etdirən sualların sis­tem şəklində verilməsi.
Modelləşdirmə
Modelləşdirmə – ciddi problem qoyan hər hansı bir mücərrəd və ya uydurma hadisənin canlandırılması və bunun vasitəsilə prob­le­min həllidir. Bu hadisə çox zaman real həyatda baş verən ha­di­sə­nin sadələşdirilmiş lakin canlı nümunəsi olur. Problemi həll etmək üçün iştirakçılar həyatda və bu hadisədə rast gəldikləri müəyyən rol­ları ifa edirlər. Lakin rolların ifası tam sərbəstdir və onun nəti­cə­sində alınan problemin həllini heç kəs əvvəlcədən proqnozlaşdıra bil­mir. Nəticələr rolun ifasından asılıdır. Modelləşdirmə zamanı şa­gird­lərə bu rolun ifasında öz nöqteyi-nəzərindən çıxış etməyə icazə ve­rilir.

Məqsəd:


  1. Yaradıcı qabiliyyətləri və təxəyyülü inkişaf etdirmək üçün şagirdləri zəruri əsaslarla təchiz etmək;

  2. Cütlük şəklində öz baxışlarını və dəyərlərini müzakirə et­mək üçün şagirdlərə sərbəst diskussiya təklif etmək;

  3. Şagirdləri problemi tapmağa və onu real həyatı modelləş­dirən şəraitdə həll etməyə həvəsləndirmək;

  4. Şagirdlərə təhlil aparmaq və alternativ hərəkətləri qiymət­ləndirmək bacarığını aşılamaq;

  5. Şagirdləri ictimai və ya qrup fəaliyyətinin tərkib hissəsi olan qərarların qəbul edilməsi prosesinə cəlb etmək;

  6. Məşğələ ərzində qəbul edilmiş qərarlara yenidən baxmaq və təhlil etmək, habelə uydurma situasiyanı gerçək vəziyyətlə mü­qa­yisə etmək üçün şagirdlərə imkan yaratmaq.

Modelləşdirməni əyləncəli və maraqlı edən onun qeyri mü­əy­yən­liyi, məchulluğudur, çünki ən yaxşı halda da nəticələri qa­baq­ca­dan yalnız qismən müəyyən etmək olur. Məhz bu bilinməzlik əsl hə­yata daha çox oxşayır, onu daha çox xatırladır ki, bu da nəticələri qə­ti müəyyən edilmiş tamaşalar və ya oyunlarla müqayisədə mo­delləşdirmənin xeyrinə çox əsaslı dəlil ola bilər.

Alqoritm: 1. Şagirdlər qarşısında ciddi dilemma və problem qo­yulur. Onlara təklif olunur ki, bu problemi təklif edilmiş şəraitdə - si­nif yoldaşları ilə birlikdə həyatda rast gəlinən müəyyən rolları oy­namaqla həll etsinlər.

2. Hadisə bölünmüş rollar vasitəsilə inkişaf etdirilir. Beləliklə, si­nif bir növ miniatür və ciddi tamaşaya çevrilir. Modelləşdirmədə mü­əyyən mənada oyunun və tamaşanın bir çox cəhətləri müşahidə olu­nur. Lakin oyundan və həqiqi tamaşadan fərqli olaraq, modelləş­dir­mənin maraqlı cəhəti qeyri müəyyənlik faizinin yüksək ol­ma­sı­dır. Modelləşdirmə bu mənada sərbəstdir, belə ki, heç kəs əsl hə­qi­qət­də son nəticəni görə bilmir, heç kəs deyə bilməz ki, əhvalat nə ilə bi­­təcək, çünki son nəticə əsasən rolların necə oynanılacağından asılı olur. Modelləşdirmə yalnız eskizi, rolun qısa təsvirini təklif edir, ro­lun ifaçısı bu müxtəsər məlumata əsaslanaraq, öz həyat duyumunu ya­­rat­malı, öz nöqteyi-nəzərini inkişaf etdirməlidir.

3. Alınan tamaşanın müzakirəsi.

4. Nəticələrin çıxarılması və problemin həlli yollarının ümu­mi­ləşdirilməsi.



Şərtlər:

  • Mübahisə və diskussiyalar üçün mövzunu özündə daşıyan əh­­valat seçilməlidir;

  • Modelləşdirmə gerçək həyatı əks etdirən problem üzərində cəm­­­lənməlidir;

  • Mövzunu seçdikdən sonra bir neçə problemi müəyyən­ləş­dir­mək lazımdır, əks halda oyun maraqlı olmaması səbəbindən öz mə­na­­­sını itirər;

  • Oyun onun yerli şəraitə uyğunlaşdırılması, rolların ar­tırıl­ma­sı və ya ixtisar edilməsi, problemin əvəzlənməsi yolu ilə dəyişdirilə bi­­lər.

Vasitələr: Əvvəlcədən hazırlanmış hadisələrin misalları. Bu cür əhvalat, nümunələri cari reportajlarda və digər mənbələrdə tap­­maq olar.

Yarana biləcək problemlər:

  • Şagirdlər modelləşdirməyə başlayarkən, inanırlar ki, konkret məq­sədə nail ola biləcəklər, lakin çox vaxt başları oyuna qa­rış­dı­ğın­dan ilkin məqsədi unudur, qarşılarına yeni məqsədlər qoyurlar.

  • Rolların zəif oynanılacağı ehtimalı.


Auksion
Məqsəd:

  1. Cisim və hadisələrin xüsusiyyətlərini öyrənmək;

  2. Bilik və anlamanı müəyyənləşdirmək;

  3. Bilikləri aktuallaşdırmaq;

  4. Təhsil proseslərini inkişaf etdirmək;

  5. Qiymətləndirmə prosesini inkişaf etdirmək;

  6. Dinləmə mədəniyyətini inkişaf etdirmək. (şagirdlərin keç­miş biliklərinin müəyyənləşdirilməsi, qaydala­rı izah etmək).

Alqoritm:

  1. Müəllim öyrənilən cisim və ya hadisəni müəyyən edir;

  2. Şagirdləri auksionun keçirilmə qaydaları haqqında təli­mat­lan­dırır:

    • Öyrənilən cisim və ya hadisənin xüsusiyyətlərini ardıcıl şə­kil­­də adlandırmaq

    • Hamı növbə ilə cisim və ya hadisə haqqında fikir söyləyir, hər bir fikirdən sonra 2 sayılır. Bu zaman başqa iştirakçı təklif verə bi­lər.

    • Sonda sonuncu təklif qalib sayılır (Axırıncı cavabı verən udur)

    • Fikirlər bir-birini təkrarlamamalıdır. Bunun üçün hamı bir-bi­ri­ni dinləyir.

Misal:

M: Lampanın xüsusiyyətlərini adlandırın!

Ş.:- İşıq saçır!

- Şüşə və metaldan düzəldilib!

- Üstünə vursan, səslənir!

- Formasına görə armuda oxşayır.

- Şəffafdır.

M.: Şəffafdır-bir, Şəffafdır-iki, və s.

Ş.: - Sınır

M.: Sınır-bir, sınır-iki, və s.



Şərtlər:

  1. İş forması-böyük qrupla;

  2. Auditoriyanın bilik səviyyəsi –cisim və ya hadisə haqqında mə­lu­matlıdır;

  3. Vaxt - 5-7 dəqiqə;

  4. Dərs tipi - ümumiləşdirici, yeni bilik verən;

  5. Dərs mərhələsi - motivasiya, nəticələrin çıxarılması;

Vasitələr: qonq, hədiyyə (müvafiqdirsə, əşyanın özü);

Yarana biləcək problemlər:

  1. Səs-küy,

  2. Mövzudan yayınmaq və yayındırmaq,

  3. Vaxtın uzanması,

  4. Təkrarlanma.


Müzakirə xəritələri
Məqsəd:

Bu metoddan daha çox humanitar fənlərdə istifadə edilir. Mü­za­kirə xəritəsi debat üçün hazırlıq rolunu oynaya bilər. Arqumentin təh­lili şagirdlərə müzakirə olunan məsələ barəsindəki mövqeləri haq­qında düşünmək imkanı verir.


Alqoritm:

  1. Mövzunu müəyyənləşdirmək; Mövzu ziddiyyətli yanaşma­lar­dan istifadə etməyə imkan verməlidir.

  2. Mövzuya dair problemin üzə çıxarılması, ziddiyyətli sua­lın qoyulması;

  3. Mövqelərin müəyyənləşdirilməsi (fərdi);

  4. Mövqelərin təsdiqi (mənbələrlə iş, arqumentlərin, fakt və sü­butların tapılması);

  5. Şagirdlər arqumentləri müəyyənləşdirirlər. Lehinə və əley­hi­nə arqumentlərin siyahılaşdırırlar;

  6. Uyğun mövqelərin cütlükdə birləşdirilməsi, arqumentlərin təh­lili, oxşar və fərqlərin üzə çıxarılması. Şagirdlər cüt-cüt işləyərək iki ən uzun lehinə və əlehinə siyahısı tərtib edir.

  7. Hər bir cüt başqa cütlə birləşərək siyahıdakı bəndləri bir-bi­rinə əlavə edirlər.

  8. Sinif bu arqumentlər barəsində düşünür və lehinə, yaxud da əlehinə qərar qəbul edir.

  9. Bir mövqelərin (cütlərin) qruplarda birləşməsi, arqu­ment­lə­rin dəqiqləşdirilməsi.

  10. Problemə dair mövqelərin dinlənilməsi (siniflər);

  11. Müzakirənin aparılması (siniflə). Arqumentlərin təhlili;

  12. Qərarın qəbul edilməsi;

  13. Ümumiləşdirmə;

Şərtlər:

  1. İş forması: cütlərlə və bütün siniflə;

  2. Auditoriyanın səviyyəsi:

  • Bilik dairəsi;

  • Mənbələrlə işləmək bacarığı;

  • Müzakirə, dinləmə bacarığı;

  • Tədqiqat aparmaq bacarığı;

  1. Problemin düzgün qoyulması;

  2. Problemin aktuallığı;

  3. Şagirdlərin cəlb olunması;

  4. Problemin həll oluna bilən olması;

  5. Şagirdlərin mövqeləri qısa, konkret, məntiqi çatdıra bil­mə­s­i­.

Vasitələr: kağız, marker, məlumat mənbəyi.

Yarana biləcək problemlər:

  • Ünsiyyət ilə bağlı problemlər (bir-birini dinləməmək, şəxsi rəqabətin işə təsiri və s.)

  • Müzakirənin uzanması,

  • Artıq səs-küy, aqressivlik,

  • Tolerantlılığın olmaması,

  • Şagirdlərdə mövzu ilə bağlı məlumatın azlığı,

  • Düzgün nəticənin çıxarılması çətinliyi.


Digər variant:
Debatla müşayiət olunan müza­ki­­rə xəritəsi
Məqsəd: Güman edilən aspektlər barəsində mübahisə etməklə möv­­zuya daha dərindən yanaşma.

Alqoritm:

  1. Müzakirə mövzusu barəsində qərarın qəbul edilməsi. Mü­əl­lim-təlimatçı arqument dəstəyi tələb edən “bəli” və ya “xeyr” sualı ve­rir.

  2. İştirakçılar arqumenti müəyyənləşdirirlər:

    1. Hər bir şagird( iştirakçı) lehinə və əlehinə arqumentlər si­ya­hısı tərtib edir,

    2. Şagirdlər cüt-cüt işləyərək iki ən uzun lehinə və əlehinə si­ya­hı tərtib edir.

  3. Şagirdlər lehinə və ya əlehinə cavab seçirlər.

  4. Təlimatçı sinfi iki əks qrupa bölür:

    1. Bir qrupdakı şagirdlər arqumentləri nəzərdən keçirir və nəti­cəyə gətirib çıxaracaq qərar verir.

    2. Qərarsız şagirdlər digər qrupu təşkil edir.

  5. Şagirdlər müzakirə olunan mövzu barəsində mübahisə edir­lə­r:

  • Bir qrup dəstəkləyici arqument verərək öz mövqeyini bil­di­rir. Digər qrup əks-arqumenti irəli sürür;

  • Digər qrup da bunu etməyə dəvət olunur;

  • Mübahisə aşağıdakı təlimatlara əsasən arqument və əks-ar­qu­mentləri dəyişərək davam edə bilər:

  • Hər qrup oponentlərin fikrinə diqqətlə yanaşmalıdır;

  • İştirakçı əks tərəfin arqumenti ilə inandırılırsa, o, istənilən vaxt qrupu dəyişə bilər;

  • Qrup üzvləri ən çox inandırıcı arqumentləri qeyd etmə­li­dir­lə­r.

Şərtlər:

  1. İş forması: cütlərdə və ya qruplarda.

  2. Şagirdlərin optimal sayı 20

  3. Fəaliyyət zamanı iştirakçılar öz rollarına uyğun olaraq on­la­rın aşağıdakı vəzifələrini bilməlidirlər:

    1. APARICI:

    • Mövzunu təklif edir və ya mövzunun seçilməsinə nəzarət edir.

    • Qrupların təşkil olunmasına nəzarət edir.

    • İştirakçılarla birgə mübahisənin qaydalarını mü­əy­yən­ləş­di­rir və ya sadəcə olaraq şagirdləri mövcud qaydalardan xəbərdar ed­i­r­.

    • Mübahisələrəd iştirak edir və lazım gəldikdə müdaxilə edir.

    • Şagirdlərin əldə etdiyi nəticə və ya həlli yollarını birləşdirir.

    1. ŞAGİRD:

  • Lehinə və əleyhinə arqumentləri müəyyənləşdirir.

  • Qruplardan birinə qoşulur.

  • Müzakirənin hər bir səviyyəsində fəal iştirak edir.

  • Əməkdaşlıq edir və ünsiyyət saxlayır.

Vəsaitlər: kağız, marker, məlumat mənbəyi.

Yrana biləcək problemlər: bax müzakirə xəritələrinə.
Debatlar (çarpaz müzakirə)
Debatlar (çarpaz müzakirə) hər bir kəsin müzakirədə iş­ti­ra­kı­nı təmin edilməsi ilə nəticələnən xüsusi sxemdən istifadə edən stra­tegiya formalarından biridir.

Məqsəd:

Diskussiyanın yalnız bir-birlərinə opponentlik (etiraz) edən tə­rəflərin arasında keçdiyi mübahisə, müzakirə, rəy mübadiləsi kimi mə­lum formalarından fərqli olaraq, debatlar opponentini deyil, üçün­­cü tərəfi inandırma prosesini nəzərdə tutur. Üçüncü tərəfin və­zi­fəsi hər bir tərəfin mövqeyini dinləyib, öz seçimini etməkdir. Bu se­çim yalnız bir şeyə - “bu tərəf məni inandırdı!”- təsdiqinə əsasl­a­nır. Beləliklə, debatlarda iştirak edən tərəflərin əsas məqsədi öz də­lil və sübutlarının köməyi ilə üçüncü tərəfi öz mövqeyinin düz­gün­lüyünə inandırmaqdır. Bu prosesin yekunları əsasında ona həm­çinin ,qərarların qəbulu kimi baxmaq olar.



Debat prosesində şagirdlər aşağıdakı bacarıq və key­fiy­yə­t­lə­rə nail ola bilərlər:

    • mövzunun araşdırılması;

    • əsas anlayışlarla iş;

    • dəlillərlə iş;

    • “çarpaz sualların” hazırlanması;

    • hamilik və ya qərarları necə qəbul etməli.

Aiqoritm:

  1. Mövzunun müəyyənləşdirilməsi. Çarpaz müzakirə mətn­də qaldırılan məsələni açıqlayan, birmənalı cavab tələb edən sual (yə­ni elə bir sual ki, ona müsbət və ya mənfi cavab verilə bilər) ha­zır­­lanmasını tələb edir. “Debatlarda” mövzu sual yox təsdiq for­­ma­sında ifadə edilir.

  2. Rolların müəyyənləşdirilməsi (“A” və “B” spiker ko­man­daları, hakim, “taym-kipper”). Debat iştirakçıları və ya de­bat­çılar çıxış zamanı spiker adlanırlar. Debatlar üçüncü tərəfi təmsil edən hakimlər qarşısında spiker komandaları (“A” mövqeyi və “B” möv­qeyi) arasında keçirilir.

    1. Təsdiqedici “A” mövqeyinin spikerləri debatların mövzu­su­nu onun ifadə edildiyi kimi təsdiq edirlər

    2. Təkzibedici “B” mövqeyinin spikerləri “A” mövqeyini tək­zib etməyə borcludurlar-bu onların başlıca vəzifəsidir. Həm də onlar tək­zibetmədən sonra öz meyar və dəlillərini təklif edirlər.

    3. Hakimin vəzifəsi bu mövqelərdən hansının daha inandırıcı ol­duğunu öz şəxsi mövqeyindən asılı olmayaraq müəyyən etməkdir.

    4. Debatlar prosesində çixişların vaxt rejimini təmin edən “taym-kipperlər” iştirak edirlər.

  3. Dəlillərin hazırlanması. Arqument (dəlil)- faktlar əsa­sın­da çıxarılan nəticədir; mövzunun tədqiqinin nəticəsidir. İştirakçılar-spi­kerlər (cütlər və ya kiçik qruplar) sualın müzakirəsinə başlayır və əv­vəlcə müsbət, sonra mənfi cavabları əsaslandıran 4-5 dəlil göstə­rir­lər. Tərəflər öz mövqelərinin müdafıəsi üçün ən güclü arqument­lə­ri toplamalıdırlar. Hər qrupa özlərinin ən yaxşı arqumentlərini mü­əyyən etmək üçün 7-8 dəqiqə vaxt ayrılır.

Arqument üzərində iş prosesi aşağıdakı hərəkətlərdən iba­rət­di­r:

  • arqument irəli sürülür;

  • arqument izah edilir;

  • arqument sübut edilir;

  • nəticə çıxarılır.

Hər iki cavaba dair dəlillərin siyahıları tamamlandıqdan dər­hal sonra qrupların hər biri digər qrupla öz siyahılarını tutuşdurur və hər iki qəbildən olan dəlilləri nəzərdən keçirirlər.

  1. Debat və çarpaz suallar. Sonra iştirakçılardan öz mövqe­lə­rini müəyyən etmək və iki böyük qrupa bölünmək xahiş edilir. Hər 2 tərəf arasında polemika (müzakirə) aparılır. Debatlar zamanı bir mövqeyin spikerlərinin suallarından və digər mövqeyin spi­ker­lə­ri­nin cavablarından ibarət olan və xüsusi fərqləndirən raunddur. De­bat­ların spikerləri arqumentləri irəli sürərkən, sübut-dəlilləri-onların möv­qeyini təsdiq edən faktları, statistik göstəriciləri, mütəxəssislə­rin ekspert rəylərini də təqdim etməlidirlər.

  2. Nəticə çıxarma və qiymətləndirmə. Hakim daha inan­dı­rıcı mövqelərdən çıxış edən komandanı seçir. O yalnız eşit­dikləri əsa­sında nəticə çıxarır və öz seçimini edir. Çox vacibdir ki, o öz seçimini etdikdən sonra onu əsaslandıra bilsin. Verilən sualların və alınan cavabların keyfiyyəti iştirakçıların debatların mövzusunu nə dərəcədə dərindən və hərtərəfli mənimsədiklərini göstərir. Bu za­man həm də spikerin alınmış cavabları nə dərəcədə ustalıqla op­po­nen­tin mövqeyini zəiflətmək və öz mövqeyini gücləndirmək üçün is­tifadə edə bilməsi qiymətləndirilir.

Şərtlər:

  1. Qrupda şagirdlərin sayı 20 nəfərdən çox olmamalıdır.

  2. Mövzu qısaca ifadə edilən zaman aşağıdakı prinsiplərə ria­yət olunmalıdır.

    • mövzu aktual olmalıdır;

  • mövzu maraqlı olmalıdır;

  • mövzu “münaqişəli” olmalıdır, məsələn, əgər A mövqeyi möv­­cuddursa, bu o deməkdir ki, əks fikir də (B mövqeyi) möv­cud­d­u­r;

  • mövzu elə ifadə edilməlidir ki, heç kəs bir mövqeyin üstün­lü­yünü hiss etməsin;

  • mövzu nə çox dar, nə də çox geniş olmalıdır. Məsələn, “Ev­ta­­nasiya xərçəng xəstəliyinə tutulmuş insanlar üçün leqallaşdırıl­ma­lı­­­dır”-dar, “Təhsil rəsmi dövlət dilində olmalıdır” isə geniş möv­zu­d­u­r.

  1. Hazırlıq prosesində debatçılar idrak prosesinin mühüm ün­sür­lərindən olan sualların ifadə texnikası və məharətinə yiyə­lən­mə­li­dirlər.

  2. Şagirdlərin mənbələrlə işləyə bilməsi, dəstək və sübutların mən­tiqi, mövzuya, problemə uyğun seçilməsi vacibdir.

Vasitələr: Müzakirə üçün əvvəlcədən hazırlanmış suallar, müx­təlif məlumat mənbələri.

Yarana biləcək problemlər:

  • Ünsiyyət ilə bağlı problemlər (bir –birini dinləmək, şəxsi rə­qa­bətin işə təsiri və s.)

  • Müzakirənin uzanması,

  • Artıq səs-küy, aqressivlik,

  • Tolerantlığın olması,

  • Mövzudan yayınmaq və yayındırmaq,

  • Şagirdlərdə mövzu ilə bağlı məlumatın azlığı,

  • Kimin qərar çıxarma bacarığının zəifliyi.


İnsert metodu
İnsert səmərəli mütaliə və təfəkkürün inkişafı üçün interaktiv qeyd­etmə sistemidir. İşarələr sistemindən istifadə edib mətni başa düş­mək üçün biliyini yoxlamaqla düzgün cavab axtarmaq üsulu.

Yeni dərsi oxumamışdan əvvəl müəllim şagirdləri cütlərə ay­ı­rır. Beş dəqiqə ərzində onlardan xahiş edir ki, Hindistan haqqında nə bilirlərsə, təsəvvürlərinə gələnləri qısa şəkildə yazsınlar. Müəllim bil­dirir ki, ola bilsin, sizin yazdıqlarınız dəqiq olmasın, buna bir o qə­dər fikir verməyin, dərsin gedişi zamanı düzəliş aparacağıq. Hin­dis­tan haqqında bildiklərinizi siyahı şəklində, alt-alta yazın. Cüt­lər­də iş qurtardıqdan sonra bütün sinif müzakirəyə başlayır. Hindistan haq­qında məlumatlar lövhədə qeyd edilir və ümumiləşdirilir. Bun­dan sonra mətn paylanılır və oxutdurulur, şagirdlərə müraciət edə­rək müəllim deyir: “oxuduqca səhifələrin kənarında işarələr qoya­caq­­sınız, işarələr aşağıdakı kimi olmalıdır”:



  1. Əvvəl bildiyin məlumatı təsdiq edən informasiya varsa, qar­şısında (V) işarəsini qoy.

  2. Oxuduğun bir informasiya əvvəllər bildiyini inkar edirsə (-) işa­rəsi qoy.

  3. Rast gəldiyin informasiya sənin üçün təzədirsə (+) işarəsi ilə göstər.

  4. Haqqında əlavə məlumat almaq istədiyin məsələ varsa, qa­ba­ğında (?) işarəsi qoy.

Sonra qruplar işarələr qoyulmuş informasiyaları cədvəldə ka­te­qoriyalara aşağıdakı kimi ayırırlar.


V

+

-

?

1.Hindistan İn­gil­­­tərənin müstəm-lə­kə­si olmuşdur.

2.Hindistan şah­ma­tın vətənidir.



1.Elmə “O” işa­rəsini hind­lilər gətirib.

2.Tac mahalı Təb­rizli me­mar inşa edib.



1. Avro­pa­da işlətdiyi­­miz rə­qəm­­lərə ərəb rə­qəm­­ləri de­yir­lər, am­ma onları hindlilər kəşf ediblər.

1.Hindistanda olan dinlər haq­qında.

2. Yoqa haq­qın­da.


Bu cədvəli müəllim lövhədə çəkir və hər qrup öz yazdıqlarını ora­da qeyd edir.

Bundan sonra sinif müzakirəyə başlayır. İlk məlumatla, yəni Hin­distan haqqında bildikləri ilə mətni oxuduqdan sonra bildiklərini mü­zakirə edirlər. Bu metod çox vaxt tələb etdiyindən 2 dərsi bu stra­tegiyaya həsr etmək olar.


Yüklə 3,72 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   39   40   41   42   43   44   45   46   47




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin