Kocatepe Tıp Dergisi

 

 

Kocatepe Tıp Dergisi                                                                                                                                                                                                

Kocatepe Medical Journal                                                                                                                                                                                     

2014;15(3):279-82 

ÖZGÜN ARAŞTIRMA / RESEARCH STUDY 

Seboreik Blefaritte Konjonktival Flora Tayini ve Gözyaşı Fonksiyonlarının 

İncelenmesi 

Conjunctival Flora and Tear Function Tests in Seborrheic Blepharitis 

Mürşide TÜRK

1

, Pınar ÖZUĞUZ

 2

, Gülkan SOLGUN

 3

, Seval DOĞRUK KAÇAR

2

 

1

Şanlıurfa Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Göz Kliniği, Şanlıurfa 

2

Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Dermatoloji AD, Afyonkarahisar 

3

Ankara Etlik İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara 

Geliş Tarihi / Received: 24.10.2013            Kabul Tarihi / Accepted: 25.10.2013 

ÖZET 

Amaç:  Rozasea  ve  seboreik  dermatite  bağlı  seboreik 

blefaritte  konjonktival  flora  ve  gözyaşı  fonksiyonlarının 

incelenmesi. 

Gereç  ve  Yöntem:  Çalışma  grubuna  en  az  2  ay  oral 

tetrasiklin  tedavisi  alan  rozasealı  10  olgunun  20  gözü  ve 

topikal  tedavi  alan  seboreik  dermatitli  10  olgunun  20  gözü 

olmak üzere toplam 20 olgu dahil edildi. Aynı yaş ve cinsiyet 

dağılımına sahip sağlıklı 15 olgu kontrol grubunu oluşturdu. 

Tüm olgularda lokal anestezi uygulanmadan alt konjonktival 

fornikslerden  steril  eküvyonlu  çubuk  ile  kültür  alındı. 

Schirmer  I  testi  ile  gözyaşı  sekresyonu  ve  gözyaşı  kırılma 

zamanı (GKZ) testi ile gözyaşı stabilitesi ölçüldü.  

Bulgular:  Çalışma  grubunda  20  olgunun  5’i  (%  25,0)  erkek, 

15’i  (%  75,0)  kadın;  kontrol  grubunda  15  olgunun  6’sı  (% 

40,0)  erkek,  9’u  (%  60,0)  kadındı.  Yaş  ortalamaları  çalışma 

ve kontrol grubunda sırasıyla 51,6 ± 17,02 ve 50,6 ± 7,3 yıl 

olup,  aralarında  anlamlı  fark  yoktu  (p=0,84).  GKZ,  çalışma 

grubunda  7,25±2,59  saniye;  kontrol  grubunda  10,8±1,57 

saniye  bulundu  ve  aralarındaki  fark  istatistiksel  olarak  an-

lamlıydı  (p=0,0001).  Schirmer  testi  sonuçları  ise  çalışma  ve 

kontrol  gruplarında  sırasıyla  10,2  ±  4,6  mm  ve  15,9    ±  3,6 

mm  olup  çalışma  grubunda  anlamlı  derecede  düşük  sap-

tandı  (p=0,0003).  Çalışma  grubunda  2  (%  10,0)    olguda 

kültürde  üreme  saptandı.  Onsekiz  (%  90,0)  olguda  üreme 

olmadı. Kontrol grubunda ise 7 (%46,7) olguda üreme oldu, 

8 (% 53,3)  olguda üreme olmadı.  

Sonuç: Rozasea ve seboreik dermatit hastalarında seboreik 

blefarit  sıklıkla  gelişmektedir  ve  kuru  göz  insidansı  normal 

bireylere  göre  daha  fazladır.  Seboreik  blefarit  gelişmesi 

halinde florada değişikliğin olabileceği göz önünde bulundu-

rulmalıdır.  Tetrasiklin  tedavisinin  konjonktiva  ve  kapak 

kenarı florasında etkin olabileceğini düşünmekteyiz.   

Anahtar  Kelimeler:  Gözyaşı  fonksiyonu;  konjonktival  flora; 

seboreik blefarit. 

ABSTRACT 

Objective:  To  investigate  tear  function  and  conjunctival 

flora in patients with seborrheic blepharitis. 

Material  and  Methods:  Twenty  eyes  of  10  patients  with 

rosacea and 20 eyes of 10 patients with seborrheic dermati-

tis  were  included.  Fifteen  healthy  individuals  consisted 

control group. Samples were obtained in lower conjunctival 

sac and eyelid border without local anesthesia. Tear secre-

tion  and  stability  were  measured  with  schirmer  test  and 

tear break up time (BUT). 

Results: In study group, 5 (25,0  %) patients were male, 15 

(75,0  %)  were  female;  in  control  group  6  (40,0  %)  were 

male,  9  (60,0  %) were  female.  The  mean  BUT  values  were 

7,25±2,59  seconds  in  study  group;  10,8±1,57  seconds  in 

control group and this difference was statistically significant 

(p=0,0001).  The  mean  schirmer  test  results  in  study  and 

control  group  were  10,2±4,6  mm  ve  15,9±3,6  mm, 

respectively.  It  was  significantly  lower  in  study  group 

(p=0,0003).  Bacterial  growth  was  observed  in  2  (10,0  %) 

patients  in  study  group.  There  was  no  bacterial  growth  in 

18  (90,0  %)  patients.  Bacterial  growth  was  detected  in  7 

(46,7  %)  patients  in  control  group,  no  bacteria  grew  in  8 

(53,3 %)  patients.  

Conclusion: Seborrheic blepharitis develops in patients with 

rosacea  and  seborrheic  dermatitis  and  dry  eye  detects 

higher  than  normal  individuals.  If  seborrheic  blepharitis 

develop,  flora  can  change.  We  believe  that  tetracycline 

therapy may be effective the flora of conjunctiva and eyelid 

border.  

Keywords: Tear function test; conjunctival flora; seborrheic 

blepharitis.

 

Yazışma Adresi / Correspondence:   Uzm. Dr. Mürşide TÜRK 

Şanlıurfa Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz 

Kliniği, Şanlıurfa [e-mail] 

 

 

 

Kocatepe Tıp Dergisi 2014;15(3):279-82 

                                        

Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011

 

 

280 

Türk ve ark.

GİRİŞ 

Blefarit,  gözkapağı  kenarının  kronik  inflamasyonu 

olup;  korneayı  da  etkileyebilen,  tedavisi  uzun  süren 

ve  nükslerle  karakterize  yaygın  bir  göz  hastalığıdır. 

Etyolojisi  tam  bilinmemekle  birlikte,  bakterilerin 

blefarit gelişiminde büyük  rol oynadığı rapor edilmiş-

tir.  Genellikle  rozasea  ve  seboreik  dermatit  başta 

olmak üzere sistemik  hastalıklarla beraber görülebilir 

(1). 

Rozasea  çeşitli  derecelerde  eritem,  telenjiektazi, 

papül,  püstül  ve  sebase  bez  hipertrofisi  ile  karakteri-

ze,  genellikle  yüz  ve  boyunda  sınırlı  kronik  bir  deri 

hastalığıdır  (2).  Oküler  tutulum  çeşitli  çalışmalarda  % 

3-100 

arasında 

bildirilmiştir. 

Konjonktivit 

ve 

blefarokonjonktivit  şeklinde  başlayıp,  keratit  ve  viz-

yon kaybına kadar ilerleyebilir (3, 4). Seboreik derma-

tit  ise  etyolojisi  tam  bilinmeyen,  artmış  sebase  bez 

sekresyonu  ve  eritemli-kabuklu  lezyonlarla  karakteri-

ze kronik inflamatuar bir deri hastalığıdır (5). 

Biz  bu  çalışmada  rozasea  ve  seboreik  dermatite 

bağlı  gelişen  seboreik  blefaritli  hastalarda  gözyaşı 

fonksiyonlarını  ve  konjonktival  florayı  incelemeyi 

amaçladık. 

GEREÇ ve YÖNTEM 

Hastanemiz  Dermatoloji  Kliniğine  başvuran  ve  göz 

kliniğine konsülte edilen rozasea (10 olgu) ve seboreik 

dermatit (10 olgu) tanısı almış 20 olgunun toplam 40 

gözü  çalışmaya  alındı.  Konjonktiviti,  keratiti,  oküler 

yüzey  hastalığı  olanlar,  göz  içi  cerrahisi  geçirmiş  ve 

diyabetli hastalar çalışma dışı bırakıldı. Kontrol grubu 

olarak,  göz  kliniğine  gözlük  muayenesi  için  başvuran 

yaş  ve  cinsiyet  uyumlu  15  olgunun  30  gözü  alındı. 

Çalışma grubundaki rozasealı olgular en az 2 ay siste-

mik (oral) tetrasiklin tedavisi alan; seboreik dermatitli 

olgular ise topikal tedavi başlanmış hastalardı.  

Tüm olgulardan tam oftalmolojik muayene sonra-

sı,  lokal  anestezi  uygulanmadan  her  iki  gözün  alt 

konjonktival  forniks  ve  kapak  kenarından  steril 

eküvyon  yardımı  ile  sürüntü  şeklinde  örnek  alındı  ve 

tek  kullanımlık  stuart  besiyeri  ile  laboratuara  taşındı. 

Kültür için kanlı agar kullanıldı.  

Hastaların  gözyaşı  kırılma  zamanı  (GKZ)  her  göz 

için  ayrı  ölçüldü.  Konjonktivaya  floresein  kağıt  sürül-

dükten  sonra  floreseinin  gözyaşı  film  tabakasında 

yayılması için hastadan birkaç kez gözünü kırpması ve 

daha  sonra  düz  olarak  karşıya  bakması  istendi.  Biyo-

mikroskopta  kobalt  mavisi  ile  gözyaşı  film  tabakası 

gözlenip, hastanın son göz kırpışından itibaren ilk kuru  

 

noktanın oluşmasına kadar geçen zaman, üç ölçümün 

ortalaması alınarak kaydedildi. On saniyenin altındaki 

değerler  anormal  kabul  edildi.  Schirmer  testi  topikal 

anestezi  altında,  standart  schirmer  kağıtları  alt  kapa-

ğın  1/3  dış  kısmı  ile  alt  bulber  konjonktiva  arasına 

yerleştirilerek  5  dakika  beklendikten  sonra,  kağıttaki 

ıslak bölüm milimetre cinsinden olmak üzere her göz 

için  ayrı  ölçülüp  kaydedildi.  Konjonktival  sürüntü 

örneği  alınması,  GKZ  ve  schirmer  testi  ölçümleri  aynı 

kişi tarafından yapıldı. 

İstatistiksel analiz için SPSS 16.00 programı kulla-

nıldı.  İstatistiksel  karşılaştırmalarda  student-t  testi 

kullanıldı. p<0,05 ise anlamlı kabul edildi.  

BULGULAR 

Çalışma grubunda 20 olgunun 5’i  (% 25,0) erkek, 15’i 

(%  75,0)  kadın;  kontrol  grubunda  15  olgunun  6’sı  (% 

40,0)  erkek,  9’u  (%  60,0)  kadındı.  Yaş  ortalamaları 

çalışma  ve  kontrol  grubunda  sırasıyla  51,6±17,02  ve 

50,6±7,3 olup, aralarında anlamlı fark yoktu (p=0,84).  

GKZ,  çalışma  grubunda  7,25±2,59 saniye; kontrol 

grubunda  10,8±1,57  saniye  bulundu  ve  aralarındaki 

fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,0001). Çalışma 

grubunda 30 (% 75,0) gözde GKZ değeri 10 saniyenin 

altında, kontrol grubundaysa sadece 6 (% 20,0) gözde 

GKZ  değeri  10  saniyenin  altındaydı.  Rozasealı  ve 

seboreik dematitili olgular kendi arasında karşılaştırıl-

dığında  GKZ  değerleri  açısından  istatistiksel  fark  bu-

lunmadı (p=0,93).  

Schirmer  testi  sonuçları  ise  çalışma  ve  kontrol 

gruplarında  sırasıyla  10,2±4,6  milimetre  (mm)  ve 

15,9±3,6 mm olup, çalışma grubunda anlamlı derece-

de  düşük  saptandı  (p=0,0003).  Çalışma  grubunda 

schirmer  testi  sonuçları  8  (%  20,0)  gözde  5  mm  ve 

altında, 12 (% 30,0) gözde 5-10 mm arasında ve 20 (% 

50,0)  gözde  10  mm’nin  üzerindeydi.  Rozasealı  gözle-

rin schirmer ortalaması (8,5±3,27 mm), seboreik der-

matitli (11,8±4,82 mm) gözlerden daha düşük olması-

na  rağmen  bu  fark  istatistiksel  olarak  anlamlı  değildi 

(p=0,11).  

Kültür sonuçları değerlendirildiğinde çalışma  gru-

bunda  2  (%  10,0)  olguda  üreme  saptandı  (Tablo  I). 

Onsekiz (% 90,0) olguda üreme olmadı. Üreme sapta-

nan  2  olgu  da  rozasealı  hastalar  olup,  üreyen  mikro-

organizmalar  koagulaz  pozitif  S.aureus  ve  koagulaz 

negatif  S.epidermidis  idi.  Kontrol  grubunda  ise  7  (% 

46,7) olguda üreme oldu. Sekiz (% 53,3) olguda üreme 

olmadı.  Bu  grupta  üreyen  mikroorganizmaların  hepsi 

de S.epidermidis idi. 

 

 

 

 

Kocatepe Tıp Dergisi 2014;15(3):279-82   

                                      

Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011

 

 

281 

Seboreik Blefaritte Konjunctivanın Değerlendirmesi 

Evaluation of Conjunctiva with Seborrheic Blepharitis 

 

Tablo I: Gözyaşı kırılma zamanı, schirmer testi ve kültür sonuçları karşılaştırması. 

  

Çalışma Grubu n=20 

Kontrol Grubu n=15   p değeri 

Cinsiyet (n, Kadın/Erkek) 

15/5 

9/6 

0,65 

Yaş (yıl) 

51,6 ± 17,02 

50,6 ± 7,3 

0,84 

Gözyaşı Kırılma Zamanı (sn) 

7,25 ± 2,59 

10,8 ± 1,57 

0,0001 

Schirmer testi (mm) 

10,2 ± 4,6 

15,9 ± 3,6 

0,0003 

Kültür pozitifliği (n, %) 

2 (10.0) 

7 (46,7) 

0,01 

                 R: Rozasea, SD: Seboreik dermatit. 

 

TARTIŞMA 

Kronik blefarit, oftalmologların yaygın olarak karşılaş-

tıkları  oküler  hastalıklardandır.  Nedeni  bilinmemekle 

birlikte  patogenezde  bakteriler  önemli  rol  oynamak-

tadır. Bakteriyel lipaz, bakteri çoğalması ve kolesterol 

miktarını  artırarak  meibomian  bezlerdeki  sekresyonu 

değiştirir ve meibomian bez disfonksiyonuna yol açar 

(1). Rozasea  ve seboreik dermatit, seboreik blefaritin 

sık görüldüğü hastalıklardandır.  

Rozasea ve seboreik dermatitli hastalarla ilgili ya-

pılmış  pek  çok  çalışmada  göz  kuruluğu  saptanmıştır 

(3, 4, 6, 7). Gözyaşı film tabakası, en dışta meibomian 

bezinden salgılanan lipid tabaka, ortada gözyaşı sıvısı 

ve  en  altta  konjonktival  goblet  hücrelerinden  salgıla-

nan müsin tabakadan oluşur. Lipid ve müsin tabakası-

nın yetersizliğinde gözyaşı film tabakası, bütünlüğünü 

kısa  sürede  kaybeder  (3).  Bu  nedenle  çalışmamızda 

saptadığımız  GKZ’deki  kısalma  meibomian  bez 

disfonksiyonu ile açıklanabilir. 

Rozasea  özellikle  alın,  burun  ve  yanaklarda 

erüpsiyon  ile  seyreden  kronik  inflamatuar  yaygın  bir 

hastalıktır.  Meibomian  bez  hastalığına  yol  açarak 

gözyaşı lipid tabakası yetersizliği, azalmış gözyaşı film 

stabilitesi  sonucu  oluşan  yüksek  osmolarite  ve 

evoporasyonla  gözyaşı  kaybı;  göz  irritasyonu  ve  göz 

kuruluğunun  olası  nedenleri  arasında  sayılmaktadır 

(6).  Oküler  rozasealı  hastalarda  meibomian  bez 

disfonksiyonu çeşitli çalışmalarda  % 76,0-85,0 arasın-

da  bulunmuştur  (6,  8,  9).  Zengin  ve  arkadaşlarının 

yaptığı çalışmada rozasealı hastalarda meibomian bez 

hastalığı  ile  birlikte  gözyaşı  fonksiyon  testlerinde 

(schirmer ve GKZ) anlamlı azalış gösterilmiştir (10).  

Seboreik dermatit ise hücresel ve hümoral immün 

yanıtın sorumlu olduğu derinin yağlı inflamasyonu ile  

 

 

karakterize  bir  hastalıktır.  Karalezli  ve  arkadaşları 

seboreik  dermatitili  hastalarda  konjonktival  yüzey 

değişikliklerine  bağlı olarak  gözyaşı üretiminin azaldı-

ğını saptamış ve schirmer değerlerini anlamlı derece-

de  düşük  bulmuşlardır  (5).  Bizim  çalışmamızda  da 

benzer  şekilde  her  2  hasta  grubunda  da  GKZ  ve 

schirmer testi değerleri kontrol grubuna göre anlamlı 

derecede düşük saptanmıştır. 

Konjonktivanın  normal  biyolojik  florasının  do-

ğumdan itibaren oluştuğu ve  floranın koruyucu oldu-

ğu  bilinmektedir.  Oküler  yüzeyin  mikrobiyal  florası 

primer  olarak  stafilokok  ve  difteroidlerden  oluşan 

gram  pozitif  mikroorganizmalar  olup,  en  fazla  izole 

edilen etken patojen koagulaz negatif S.epidermidistir 

(11).  Bizim  de  çalışma  ve  kontrol  grubunda  üreme 

saptanan toplam 9 (% 25,7)  hastanın 8’inde (% 22,8) 

koagulaz  negatif  S.epidermidis,  1’inde  (%  2,8)  de 

S.aureus saptanmıştır.  

Çeşitli  çalışmalarda  konjonktival  kültür  pozitifliği 

%  30,0-93,0  arasındadır  (11-13).  Bizim  çalışmamızda, 

çalışma  grubunda  yalnız  2  (%  10,0)  hastada,  kontrol 

grubunda  ise  7  (%  46,7)  hastada  üreme  saptandı. 

Kültür  alımı  sırası,  transportu  ve  ekimi  aşamasında 

bazı  mikroorganizmaların  inaktive  olması;  floranın 

çevreye, yaşa, mevsime ve vücut direncine bağlı deği-

şiklik göstermesi bu farklılığın nedeni olabilir.  

Ta  ve  arkadaşları  yaptıkları  çalışmada  tetrasiklin 

ve  türevlerinin  bakteriyel  lipazları  inaktive  ederek 

oküler yüzey üzerindeki toksik etkileri ve flora pozitif-

liğini  azalttığını  bildirmişlerdir  (13).  Çalışmamızda, 

rozasealı  hastalarda  tetrasiklin  kullanımının  flora 

pozitifliğini azalttığı düşünülebilir.  

 

 

Kocatepe Tıp Dergisi 2014;15(3):279-82 

                                        

Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011

 

 

282 

Türk ve ark.

Kullanılan  besiyeri  tipi  de  mikrorganizmaların 

üremesinde önemli role sahiptir. Moeller ve arkadaş-

ları  yaptıkları  çalışmada  beyin  kalp  infüzyon 

besiyerindeki  bakteriyel  çoğalmanın  kanlı  agardan 

daha yüksek olduğunu tespit etmişlerdir (12). Coşkun 

ve  arkadaşları  ise  3  tip  besiyeri  (kanlı  agar,  çukulata 

agar, EMB agar) kullanarak konjonktival üreme oranı-

nı % 93,6 bulmuşlardır (11). Bizim çalışmamızda, hem 

çalışma  hem  kontrol  grubunda  kültür  pozitifliğinin 

düşük  olmasının bir nedeni olarak  da  tek tip besiyeri 

kullanılması gösterilebilir  

Rozasea  ve  seboreik  dermatit  hastalarında 

seboreik  blefarit  sıklıkla  gelişmektedir  ve  kuru  göz 

insidansı  normal  bireylere  göre  daha  yüksek  saptan-

maktadır.  Seboreik  blefarit  gelişmesi  halinde  florada 

değişikliğin olabileceği göz önünde bulundurulmalıdır. 

Tetrasiklin  tedavisinin  konjonktiva  ve  kapak  kenarı 

florasında  etkin  olabileceğini  düşünmekteyiz.  Olgu 

sayısının az olması, konjonktival flora tayininde tek tip 

besiyeri  kullanılması  ve  rozasealı  hastaların  sistemik 

tedavi  altında  olması  bizim  çalışmamızın  kısıtlılıkları 

olarak  gösterilebilir.  Sonuç  olarak  seboreik  blefaritin 

sık  görüldüğü  bu  hasta  grubunda,  dermatolog  ve 

oftalmolog  işbirliği  içinde  olmalı,  gerekli  durumlarda 

dermatolog hastaları belirli aralıklarla göz muayenesi-

ne yönlendirmelidir. 

KAYNAKLAR 

1. Bernardes TF ,Bonfioli AA.  Blepharitis. Seminars in 

Ophthalmology 2010;25(3):79-83. 

2.  Browning  DJ,  Proia  AD.  Ocular  Rosacea.  Surv 

Ophthalmol 1986;31(3):145-58. 

3. Kır E, Özkan SB, Şavk E, Dündar SO. Akne rozaseada 

oküler  bulguların  değerlendirilmesi.  MN  Oftalmoloji 

2002;9(2):192-3. 

4.  Cumurcu  T,  Bulut  Y,  Yenişehirli  G.  Kronik  blefarit, 

oküler rozasea ve kuru gözlü hastalardan izole edilen 

koagülaz  negatif  stafiolokokların  tür  tayini  ve  antibi-

yotik  duyarlılıkları.  Türkiye  Klinikleri  J  Ophthalmol 

2004;13(3):205-10. 

5.  Karalezli  A,  Borazan  M,  Dursun  R,  Kıyıcı  H, 

Küçükerdönmez C, Akova YA. Impression cytology and 

ocular  surface  characteristics  in  patients  with 

seborrhoeic 

dermatitis. 

Acta 

Ophthalmol 

2011;89(2):137-41. 

6. Adaş A, Coşar CB, Acar S. Akne rozasea hastalarında 

göz tutulumu. T Oft Gaz 2006;36(1):104-11. 

7.  Evren  Ö,  Karcı  AA,  Orhan  İ,  ve  ark.  Akne  rozasealı 

hastalarda  göz  yaşı  fonksiyonları  ve  meibomian  bezi-

nin  lipid  yapısının  incelenmesi.  T  Oft  Gaz 

2006;36(2):450-6. 

8.  Quaterman  MJ,  Johnson  DW,  Abele  DC, Lesher  JL 

Jr, Hull  DS, Davis  LS.  Ocular  rosacea  signs,  symptoms 

and  tear  studies  before  and  after  treatment  with 

doxycycline. Arch Ophthalmol 1997;133(1):49-54. 

9.  Akpek  EK,  Merchant  A,  Pinar  V,  Foster  CS  .Ocular 

rosacea  patient  characteristics  and  follow-up. 

Ophthalmology 1997;104(11):1863-7. 

10.  Zengin  N,  Tol  H,  Gündüz  K,  Okudan  S,  Balevi  S, 

Endoğru  H.  Meibomian  gland  dysfunction  and  tear 

film abnormalities in rosacea. Cornea 1995;14(2):144-

6. 

11. Coşkun M, Altıntaş AK,  Simavlı H,  ve ark. Normal 

konjonktival  floranın  analizi  ve  florokinolonlar  ile 

penisilin  türevlerine  karşı  antibiyogram  duyarlılığının 

incelenmesi. Glo-Kat 2007;2(2):167-70. 

12. Aguiar Moeller CT, Branco BC, Zorat Yu MC, et al. 

Evaluation  of  normal  bacterial  flora  with  two 

different  culture  media.  Can  J  Ophthalmol 

2005;40(4):448-53. 

13.  Ta  CN,  Shine  WE,  McCulley  JP,  et  al.  Effects  of 

minocycline on the ocular flora of patients with acne 

rosaceaor 

seborrheic 

blepharitis. 

Cornea 

2003;22(6):545-8.