Rejalashtirishning asosiy tamoyillari va usullari

Rejalashtirishning asosiy tamoyillari va usullari

Rejalashtirishning asosiy tamoyillari va usullari
Qishloq xo`jaligi korxonalarida ishlab chiqarishni rivojlantirishning ijtimoiy-iqtisodiy, tashkiliy, texnikaviy va texnologik ko`rsatkichlari o`rtasidagi o`zaro bog`liqlik va nisbatlarni ta’minlash, rivojlanish yo`llari va sur’atlari, tarmoqlar va bo`linmalar, takror ishlab chiqarishning asosiy bo`g`inlari o`rtasida to`g`ri mutanosiblikni shakllantirish jarayoniga rejalashtirish deb ataladi.
Qishloq xo`jaligi korxonasi va uning ichki ishlab chiqarish bo`linmalari hamda tarmoqlari faoliyatini ifoda etuvchi rejalar ichki xo`jaligi rejalari deb ataladi. Rejalashtirishning asosiy vazifasi korxona faoliyatini uzluksiz va jadal rivojlantirish, tarmoqlar o`rtasida zarur mutanosiblikni ta’minlash orqali ishlab chiqarish samaradorligini oshirishni ta’minlashdan iborat.
Qishloq xo`jaligi korxonalarini rejalashtirish bir nechta tamoyillarga tayanib amalga oshiriladi. Rejalarning realligi rejalashtirishning muhim tamoyilidir. Bu tamoyilga rioya qilmaslik rejalashtirishni ma’nosiz qilib qo`yadi, chunki rejaning biror soha va korxonada bajarilmay qolishi, u bilan bog`liq bo`lgan soha shartnomalari bajarilmay qolishiga, jarimalar to`lashga, ishonchni yo`qotishga olib keladi.
Rejalar bajarilishi uchun ular ilmiy jihatdan asoslangan bo`lishi kerak. Rejalar jamiyatni va ishlab chiqarishni rivojlantirishning obyektiv iqtisodiy qonunlari va qonuniyatlariga mos kelishi, fan va texnikaning eng so`nggi yutuqlariga, tabiiy, iqtisodiy va mahalliy shart-sharoitlarga, ilg`orlar tajribalariga tayanishi va korxonaning mavjud resurs salohiyatiga asoslanishi lozim.
Rejalashtirishning uzviylik va o`zaro bog`liqlik tamoyili talabiga strategik, istiqbolli, joriy va operativ rejalar o`zaro bir-biri bilan bog`liq holda, bir-birini to`ldiradigan negizda tuzilishi va korxonaga berilgan davlat buyurtmalari orqali mamlakatning iqtisodiy va ijtimoiy taraqqiyoti rejasi bilan bog`liqligi ta’minlanishi kerak.
Rejalashtirishning mutanosiblik va muvozanatlilik tamoyili mamlakat iqtisodiyotining tarmoqlarini mutanosib va uyg`un rivojlantirish qonuniyatlaridan kelib chiqadi. Unga ko`ra korxona faoliyatining barcha tarmoq va sohalari faoliyatini tashkil qilish yagona uyg`unlikda va mutanosiblikda amalga oshiriladi. Buning uchun tarmoqlararo mehnat, moddiy va moliyaviy resurslar balanslari tuziladi.

Reja intizomiga to`la rioya qilish va uni operativ nazorat qilish rejalashtirishning muhim tamoyilidir. Rejalarni amalga oshirish jarayonida turli sabablarga ko`ra nomutanosibliklar, reja ko`rsatkichlaridan chetga chiqishlar va belgilangan vazifalarni bajarilmay qolish ehtimollari vujudga kelishi mumkin. Shu tufayli reja ko`rsatkichlarining bajarilishini doimo nazorat qilib borish, yo`l qo`yilgan kamchiliklarni bartaraf etish, zarur ichki rezervlarni qidirib topish va zarur bo`lganda reja ko`rsatkichlariga tuzatishlar kiritib borish talab etiladi.
Qishloq xo`jaligi korxonalari faoliyatini rejalashtirish qoidalar, yo`llari va usullari yig`indisi rejalashtirish uslubiyotini tashkil etadi. Rejalarni tuzishda, balans, variant, me’yoriy-resurs, maqsadli dasturlash hamda iqtisodiy-matematik usullardan keng foydalaniladi.


Balans usuli rejalashtirishning eng asosiy usuli bo`lib, нer resurslari, mehnat resurslari, energetik resurslar, material resurslar va moliyaviy resurslar balanslarini tuzish orqali rejaning ayrim bo`limlari va ko`rsatkichlari o`rtasida muvofiqlik hamda muttanosiblik ta’minlanadi.

Variant yoki hisob-konstruktiv usul asosida texnikaviy-iqtisodiy koeffitsшнentlarning, moddiy-pul xarajatlarining, tarmoqlararo va ishlab chiqarish elementlari mutanosibligining turli variantlarini ishlab chiqish yotadi.

Maqsadli dasturlash usuli orqali korxonani rivojlantirishning asosiy vazifasi, maqsadi aniqlanib, uni hal qilishning vositalari va yo`llari ishlab chiqiladi. Bu usul uzoq muddatli istiqbol rejalarni ishlab chiqishda hal qiluvchi ahamiyatga ega bo`ladi.

Iqtisodiy-matematik usul rejaning eng maqsadga muvofiq (optimal) variantlarini aniqlashda, iqtisodiy, tashkiliy hamda texnik jarayonlarni optimallashtirishda keng foydalaniladi. Masalan, ekin maydonlarini, poda strukturasini hamda mexanizatsiya ishlarini traktor markalari o`rtasida taqsimlashning optimal yo`llarini aniqlashda juda qo`l keladi.

Me’yoriy-resurs usulida korxona ishlab chiqarish jarayonining asosiy omillari bo`yicha ishlab chiqarish salohiyatiga baho beriladi. Ishlab chiqarish salohiyati deganda korxonada mavjud mehnat, moddiy va moliyaviy resurslarning hajmi va ular o`rtasidagi o`zaro bog`liqlik va mutanosiblik darajasi tushuniladi.
Ishlab chiqarish salohiyatini aniqlashda korxonaning er resurslari, asosiy vositalari va aylanma mablag`lari hamda mehnat resurslariga natural yoki qiymat shaklida baho beriladi.
Me’yoriy-resurs usuli qat’iy ravishda rejalashtirishning normativ bazasiga tayanadi. Unga ilmiy asoslangan normalar va normalashtirish mezonlari kiradi. Norma deganda ma’lum bir texnikaviy-iqtisodiy ko`rsatkichlarning ilmiy jihatdan yo`l qo`yilishi mumkin bo`lgan chegaraviy miqdoriga aytiladi.
Qishloq xo`jaligida moddiy resurslar sarfining, mehnat sarflari va ish haqining, tabiiy kamayish miqdorining va boshqa ko`rsatkichlarning normalari mavjud. Normativlar esa ish vaqti, mehnat va moliyaviy resurslarning sarflarining cheklangan hajmlarini ifoda etadi.

Rejalashtirish tamoyillari va uslubiyotidan foydalanib ichki xo`jaligi rejalashtirish tizimi ko`rsatkichlari ishlab chiqiladi.

http://fayllar.org