T. C. ÇUkurova üNĠversġtesġ tip faküLtesġ kulak burun boğaz anabġLĠmdali



Yüklə 0,54 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə4/6
tarix05.05.2017
ölçüsü0,54 Mb.
#16649
1   2   3   4   5   6

ġekil 1:  Stapes ve çevresi 

 

          İnkudostapedial  Eklemin  Ayrılması:  Rosen  bıçağı  veya  pik  kullanılarak  inkus 

lentiküler çıkıntısı ile stapes başını birleştiren bağlar kesilir ve iki kemikçik birbirinden 

bağımsız  hale  getirilir.  İşlem  sırasında  inkusun  aşırı  mobilizasyonundan  sakınmak 

gerekir (Şekil 2). 

Stapedial  Tendonun  Kesilmesi:  Lazer  kullanılarak  kolaylıkla  kesilir.  Belluci 

makası  veya  orak  bıçak  ile  tendonun  kesilmesi  (Şekil  2)  sırasında  arka  krusu 

zedelememek için dikkatli olmak gerekir. 

          Kruraraların  Kırılması:  Özel  krura  makasları  veya  mikrotur  kullanılabilir.Pik 

yardımıyla  stapes  promontoryuma  doğru  yatırılarak  da  krusların  kırılması  sağlanabilir 

(Şekil 2). Bu sırada stapesin aşırı mobilizasyonuna neden olmamak gerekir. 

         Protezin  Yerleştirilmesi:  Kullanılacak  protezin  şaftına  uygun  delik  açıldıktan 

sonra  taban  inkus  mesafesi  ölçülerek  şaftın  uzunluğu  ayarlanır.  Daha  sonra  protezin 

kanca  kısmı  inkus  uzun  kolunu  kavrayacak  şekilde  hazırlanır  ve  yerleştirilir  (Şekil  2) 

Şaftın  oval  pencere  seviyesinden  vestibüle  giren  kısmının  1  mm’den  fazla  olmaması 

gerekir 


          Postoperatif  Dönem:  Ameliyat  sonrasında  24  saat  süre  ile  baş  30  derece  eleve 

durumda    yatak  istirahati  önerilir.  Bunda  amaç  perilenf  basıncını  mümkün  olduğunca 

stabil tutmaktır 

7,39


 

 



Pontikulus 

Piramidal eminens 

Sinüs timpani 

Subikulum 

Stapes 

tendonu 

Stapes tabanı 

Fasiyal sinir 

Stapes bacağı 

 

 

20 



 

         

 

            



A: Tabana pencere açılması                               D: Stapes  kruralarının kırılması                                          

 

                           



 B: Stapes tendonunun kesilmesi

                   

E: Suprastrüktürün çıkarılmasından sonrası

 

                 



B: Stapes tendonunun kesilmesi                                E: Stapes suprastrüktürünün çıkarılmasından 

                                                                                                            sonraki görünüm 

 

  

               



                 C:İnkudostapedial eklemin ayrılması                        F: Pistonun yerleştirilmesi

 

                                            



 ġekil 2: Stapedotomi operasyonun aĢamaları 

 

  



 

 

 

21 



 

       

       2.3.7.Otoskleroz Cerrahisi Komplikasyonları 

       2.3.7.1 Ġntraopertif Komplikasyonlar 

       Timpanomeatal  Flep  Hasarı:    Bazen  derinin  sağlıksız  ve  ince  olması  ,  bazen  de 

elevasyondaki  teknik  hatalar      nedeniyle  flep  hasarlanabilir.  Bazen  bu  hasar  doku 

kaybıyla  birlikte  olabilir.  Bu  komplikasyondan  kaçınmak  için  insizyonun  tam  kat  ve 

periostu  da  geçecek  biçimde  yapılması  önemlidir.  Flebin  elevasyonu  mutlaka 

subperiostal  planda  yapılmalıdır  ve  fibröz  anulus  altına  gidecek  biçimde 

geliştirilmelidir.  Anulusa  çok  yakın  yapılan  sirkumfarensiyal  insizyonlarda  flep  hasarı 

riski  görece  fazladır.  Bu  insizyonun  anulusun  6-8  mm  lateralinden  yapılması  daha 

uygun  olur.  Flepte  hasar  oluşmuşsa  temporal  kas  fasyasından  greft  alınarak  dış  kulak 

kanalına flep altına gelecek şekilde serilmesi gerekir. 

         Timpanik  Membran  Hasarı:  Timpanomeatal  flebin  elevasyonu  sırasında 

timpanik  membran  perforasyonu  gelişebilir.  En  sık  neden  flep  elevasyonun  subanuler 

plana  taşınmadan  timpanik  membran  elevasyonuna  geçilmesidir.  Timpanomeatal  flep 

elevasyonu  mutlaka  fibröz  anulusun  altına  taşınmalıdır  ve  timpanik  kavite  posterior 

superiorda  Rivinus  çentiğinden  açılmalıdır.

 

Hasar  doku  kaybıyla  birlikte  değilse 



operasyonun  sonunda  flep  yerine  yatırıldıktan  sonra  yırtık  kenarlarının  yan  yana 

getirilmesi yeterlidir. Doku kaybı varsa miringoplasti uygulanmalıdır. 



  Ġnkus  Sorunları:  Operasyon  sırasında  nadiren  inkus  disloke  olabilir.  En  sık 

kemik anulusun alınması sırasında veya protezin inkus uzun koluna takılması sırasında 

yanlışlıkla  olur.  Böyle  bir  durumda  inkus  yerine  yerleştirilerek  operasyon  tamamlanır 

veya  yerine  yerleştirildikten sonra refiksasyon süreci tamamlanıncaya kadar operasyon 

ertelenebilir.  İnkus  yerine  yerleştirilemeyecek  kadar  çok  disloke  olmuşsa  veya  uzun 

kolunda kırık olmuşsa, inkus bypass edilerek piston malleusa yerleştirilebilir. 



         Yüzen  Taban:    Cerrahi  manipülasyon  sırasında  anüler  ligaman  bütünlüğünün 

bozularak stapes tabanının vestibüle düşmesidir. Bisküvit taban varlığında mobilizasyon 

olasılığı  daha  yüksektir.  Eğer  taban  birçok  parçaya  ayrılarak  vestibül  derinliklerinde 

kaybolmakta  ise  bunu  yerinde  bırakmak  daha  doğrudur.  Büyük  parçacıklar  daha  çok 

vertigo  nedeni  olurlar.  Bu  parçacıkları  çıkarmanın  yolu  ise  vestibülün  içinin  kan  ile 

dolmasını ve pıhtılaşmasını beklemektir. Parçacıkların pıhtı içinde kalması, hep birlikte 

çıkarılmasına  olanak  verir.  Aşırı  mobilize  olmuş  tabanla  karşılaşıldığında  nasıl 

davranılacağı  konusundaki  eğilimler  farklılıklar  gösterir.  Tabanın  çıkarılmasını 



 

 

22 



 

yeğleyenler  yanında  operasyonu  bu  aşamada  sonlandıranlar  da  vardır.  Lazer  varsa 

mobilizasyona rağmen tabana delik açarak piston yerleştirmek mümkün olur.  

Gusher: Operasyon sırasında beyin omurilik sıvısının vestibüle açılan pencereden 

basınçlı  olarak  akmasıdır.Stapes  tabanına  delik  açılır  açılmaz  timpanik  kavite  ve  dış 

kulak  kanalını  hızla  dolduracak  kadar  şiddetli  bir  sıvı  gelişi  görülür.  Gusher  ile 

karşılaşılınca hastanın başı elevasyona getirilir. Bir süre sıvı gelişi beklenebilir. Bu süre 

içinde akış hızı kısmen azalacaktır. Kateter takılarak lomber drenaj sağlanır. Aspirasyon 

eşliğinde,  açılmış  olan  pencere  üzerine  geniş  bir  perikondrium  veya  fasya  serilir  ve 

piston takılır. Postoperatif dönemde lomber drenaja devam edilir. Diğer bir seçenek ise 

operasyonu  sonlandırmaktır.  Sıvı  gelişinin  olduğu  tabandaki  delikten  başlayarak  tüm 

timpanik kavite bağ dokusuyla doldurulur ve timpanik membran ve flep yerine yatırılıp 

dış  kulak  kanalı  tamponla  tıkanır.  Gusher  görülmesi  geniş  serilerde  %  0,03  oranında 

belirtilmiştir. Bu durum sensörinöral işitme kaybı riskini artıran bir komplikasyondur. 

       Korda  Timpani  Hasarı:  Subanüler  planda  timpanik  kaviteye  girerken  ve  kemik 

anulus küret veya tur ile alınırken korda timpani hasara uğrayabilir. Bazı olgularda ise 

görüş alanının sağlanabilmesi için istemli olarak bu sinir kesilebilir. Bunun sonucunda 

postoperatif dönemde tat duyusunda azalma veya metalik tat duyusu başta olmak üzere 

farklılıklar  ortaya  çıkar.  Tat  sorunları  için  sinirin  kesilmiş  vaya  kopmuş  olması 

gerekmez. Aşırı gerilmesi, hırpalanması da yeterli olabilmektedir. Hatta bu durumlarda 

tat  sorunlarının  daha  fazla  olduğıu  düşünülmektedir.  Klasik  olarak  sinirin  aşırı 

gerilmesi, travmatize edilmesinin kaçınılmaz olduğu durumlarda, kesilmesi postoperatif 

tat sorunları bakımından daha uygun bir yaklaşım olabilir. Tat sorunları genellikle 3-4 

ayda geçer. 



Kanama:  Özellikle  oval  pencerede  çalışırken  rahatsız  verici  bir  durumdur. 

Sıklıkla  karşılaşılan  mukozal  kanamadır.  Kesici  aletlerle  dokuyu  yırtmadan  ve  doğru 

yerden  yapılan  insizyonlar  ve  keskin  elevasyonla  kanama  riski  belirgin  olarak  azalır. 

Spongiotik  dönemde  yapılan  operasyon  sırasında  kanama  olabilir.  Persistan  stapedial 

arterin  olduğu  durumlarda  damar  travmatize  olursa  ciddi  kanamalar  ile  karşılaşılır. 

Önceden  tanınması  için  herhangibir  gösterge  yoktur.  Operasyon  sırasında  kolaylıkla 

tanınabilen  bir  anomalidir.  Protez  yerleştirilebiliyorsa  tel  protezler  önerilir.  Damar 

büyük  değilse  bipolar  koter  ile  koterize  edilebilir.  Eğer  stapesi  örtüyorsa  rerouting 

yapılarak operasyonu tamamlamak mümkünse de operasyonun bu aşamada durdrularak 

hastaya işitme cihazı da önerilebilir.  



 

 

 

 

23 



 

2.3.7.2 Postoperatif Komplikasyonlar: 

Erken Postoperatif Komplikasyonlar 

Sensörinöral  ĠĢitme  Kaybı:  Operasyon  sonrası  total  işitme  kaybının  gelişme 

riski  %0.5-3  arasında  değişmektedir

4,5,6

.  İlerleyici  veya  kalıcı  işitme  kaybı  daha  çok 



cerrahi  travmaya  bağlı  gelişir.  Bunların  da  önemli  bir  kısmı  ameliyat  sırasında  turun 

aşırı  kullanılması  sonucu  ortaya  çıkar;  travmatik  mobilizasyon  ve  kanama  diğer 

nedenlerdir.  Endosteumun  tutulmuş  olduğu  obliteratif  otosklerozda,  spiral  ligaman  ve 

stria  vaskülaris  atrofisi  saptanmıştır.  Dolayısıyla  bu  olgularda  koklea  rüptürü  daha 

olasıdır.  Fistül  varlığında  yüksek  ve  düşük  frekanslarda  işitme  kaybı  olur;  2  kHz 

bölgesinde işitme normal düzeylerdedir. Aşırı manipülasyona bağlı Reissner membran 

rüptürü sensörinöral işitme kaybı için bir başka nedendir. Ameliyatı izleyen ilk günlerde 

enflamasyona  bağlı  olarak  seröz  labirentit  gelişebilir.  Bu  durunda  hafif  orta  derecede 

dengesizlik,  baş  hareketleri  ile  ortaya  çıkan  vertigo  görülür.  Kısa  sürede  semptomlar 

geriler.  Nadiren  bir  ayı  aşabilir.  Daha  önceden  var  olan  endolenfatik  hidrops  öyküsü, 

revizyon  cerrahisi  ve  ameliyat  sırasında  dril  kullanılmış  olması  bu  süreyi  uzatan 

faktördür 



Perilenfatik Fistül: Oval pencerede hareketsiz hale gelmiş olan stapesin tabanına 

pencere  açıldığında  perilenf  timpanik  kaviteye  çıkar  bu  perielenf  kaçışının  çok  uzun 

sürmesi  hatta  hiç  durmaması  perilenf  fistülü  olarak  adlandırılır.  Dengesizlik,  baş 

dönmesi, sensörinöral veya miks tip işitme kaybı, tinnitus gibi semptomlar ortaya çıkar. 

Fistül,  otoskleroz  cerrahisindeki  başarısızlıkların  yaklaşık  %10’unun  nedenidir. 

Postoperatif dönemde herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir. Erken re-eksplorasyonların 

en  sık  nedenlerinden  birisidir.  Fistül  oluşumuna  zemin  hazırlayan  faktörler  çeşitlidir. 

Tabanda açılan delik ne kadar büyükse fistül gelişme riski o kadar artmaktadır. 



Granüloma  GeliĢimi:  Otoskleroz  cerrahisinin  en  ciddi  postoperatif 

komplikasyonudur.  Oval  pencere  bölgesinde  cerrahi  travmaya  sekonder  bir  reperatif 

granülom  olduğu  düşünülmektedir.  Granülomanın  piston  şaftı  etrafına  konulan  yağ 

dokusuna veya diğer bağ dokusu greftlere veya özellikle de gelforma reaksiyon olarak 

geliştiği düşünülmektedir. Muayenede timpanik membran medialinde kırmızımtrak bir 

refle  alınabilir.  İşitmenin  posoperatif  1-6.  Haftalar  arasında  aniden  düşmesiyle 

karekterizedir.  Sıklıkla  ilk  iki  hafta  içinde  gelişir.  Vestibüle  doğru  yayılırsa  vestibüler 

semptomlara  neden  olurlar.  Kemik  iletimi  ve  diskriminasyon  skoru  düşmüştür. 

Granüloma  oval  pencere  çevresinde  gelişir  ve  orta  kulağa  yayılır.  Erken  dönemde 


 

 

24 



 

gelişerek  labirentite  yol  açarsa  kalıcı  işitme  kaybı  olabilir.  Revizyon  cerrahisiyle 

güvenle çıkarılabilir. 

Fasiyal  Paralizi:  Sinir  hasarına  bağlı  paralizi  otoskleroz  cerrahisinde  nadir 

görülür.  Fallop  kanalı  dehisansı  varsa  oval  pencereye  yakın  komşuluk  nedeniyle  sinir 

hasara  uğrayabilir.  Sinirin  oval  pencereye  sarkmış  olduğu  anatomik  varyasyonlarda 

dikkatli olmak gerekir. Sinir tabanı ortalayacak seyir gösteriyorsa ameliyata son vermek 

gerekir. Sinire yönelik travma olmasa da fasiyal paralizi gelişebilir. Ameliyattan birkaç 

gün  sonra  ortaya  çıkan  fasiyal  paralizi  olguları  vardır.  Lokal  immün  yanıt  veya  ödem 

sonucu  olduğu  varsayılır  ve  tamamen  iyileşir.  Operasyon  herpes  simpleks  virüs 

genomlarını aktive ederek postoperatif dönemde gecikmiş paralizilere neden olabilir. Bu 

reaktivasyon  paralizisi  tipik  olarak  postoperatif  birinci  haftada  ortaya  çıkmaktadır. 

Tedavisinde antiviral ilaçlar ve steroid kullanılır. Hemen daima tam iyileşir. 



Akut  Otitis  Media:  Otoskleroz  cerrahisinde  mutlaka  asepsi  koşulları 

sağlanmalıdır. Sadece timpanik kavite değil, vestibül de açılmaktadır. Özellikle labirenti 

etkileyecek  herhangi  bir  kontaminasyon  labirentite  ve  dolayısıyla  hızla  ilerleyen 

sensörinöral işitme kaybına neden olur. Bazen total işitme kaybı gelişebilir. Bakterilerin 

perilenf  yolu  ile  subaraknoid  boşluğa  ve  oradan  da  meninkslere  yerleşmesi  sonrası 

menenjit gelişebilir

45

. 



Geç Postoperatif Komplikasyonlar: 

Protez  Sorunları:  Protezin  inkus  uzun  koluna  takılan  bir  kancası  ve  stapes 

tabanında açılan deliğe yerleştirilen bir şaftı vardır. Protez kancası inkus uzun kolundan 

çıkmışsa iletim tipi işitme kaybı ortaya çıkar . Protezin şaftı oval penceredeki yerinden 

çıkmışsa iletim tipi işitme kaybına dengesizlik ve/veya baş dönmesi eşlik edebilir. Bir 

başka  protez  problemi  ise  fiksasyondur.  Postoperatif  doku  iyileşmesi  sırasında 

gelişebilen  biridler  protezin  hareketini  kısıtlayarak  postop  iletim  tipi  işitme  kaybına 

neden olabilir. Uzun süre iyi  giden işitme eşiklerinin geç dönemde birden düşmesi  ve 

hava-kemik  aralığının  ortaya  çıkması  ilk  olarak  inkus  uzun  kolundaki  erozyona  bağlı 

protez dislokasyonlarını akla getirmelidir. Nadir  görülmekle birlikte protezin  timpanik 

membrandan dışarı veya vestibülden içeri  yer değiştirmesi söz konusu olabilmektedir. 

Kemik  anulusun  fazla  kürete  edildiği  kulaklarda  postoperatif  geç  dönemde  timpanik 

membranın buradan mediale retraksiyonu ve böylece protez çengeli ile temasa gelmesi 

sonucunda atılım sorunları görülebilir

45

. 



        Oval  Pencere  Sorunları:  Oval  pencerede  fibrozis  gelişimi  özellikle  protez  ile 

membranöz  labirent  arasında  yapışıklıklara  neden  olmuşsa  işitme  üzerine  etkisi  çok 



 

 

25 



 

kötüdür.  Fibrozis  protezde  hareket  kısıtlılığına  neden  olur.  Ameliyatta  mukozanın 

travmatize edilmemesi önemlidir.Bazen kemik dokusu gelişimine sekonder olarak taban 

tekrar  kapanabilir.  Bu  durum  revizyon  olgularının  %9’nun  gerekçesidir.  Taban 

kapanması  olgularında  vestibülün  tekrar  açılması  olguların  hemen  yarısında 

sensörinöral  işitme  kaybı  ile  sonuçlanmaktadır.  Dolayısıyla  bu  olgularda  işitme  cihazı 

kullanma önerisini, revizyon cerrahisi öncesinde, hastaya seçenek olarak sunulmalıdır. 

Kolesteatom  GeliĢimi:Ender  görülen  bir  komplikasyondur.  İki  bin  oguda  bir 

rastlandığı  belirtilmiştir.  Etyolojide  östaki  tüpü  disfonksiyonu,  protezin  atılması, 

timpanomeatal  flepten  retraksiyon  cebi  gelişmesi,  annuler  ligaman  bütünlüğünün 

bozulması ve marjinal perforasyonlar sorumlu tutulmaktadır 

39,45

. 



 

           2.3.8 Revizyon Stapes Cerrahisi Endikasyonları: 

           GecikmiĢ tekrarlayıcı iletim tip iĢitme kaybı: Revizyonun en sık endikasyonu 

gecikmiş iletim tip işitme kaybıdır. Bu olgularda operasyon sonrası düzelen işitme bir 

süre sonra yeniden bozulur ve işitme kaybı tekrar eder. 

En sık nedeni yerinden oynamış 

protezdir.  Diğer  faktörler  protezin  distal  ucu  (örn,  oval  pencerede  fibröz  doku/  yeni 

kemik oluşumu) ya da proksimal ucu ile ilgili sorunlardır.



 

          Düzelmeden devam eden iĢitme sorunları: Bu olgularda operasyon ile işitmede 

herhangi bir düzelme olmaz. En sık nedenleri şunlardır. 

-

 

 Malleus ya da inkusun fark edilmemiş epitimpanik fiksasyonu 



-

 

 İnkus subluksasyonu 



-

 

 Gevşek protez 



-

 

 Çok kısa protez 



-

 

 Stapes tabanının uygunsuz olarak çıkartılması 



-

 

 Yuvarlak pencere otosklerozu 



-

 

 Superior semisürküler kanal dehissans sendromu 



Yuvarlak  pencere  otosklerozu  dışındaki  nedenlerin  tümü  revizyona  iyi  yanıt  veren 

durumlardır.  Yuvarlak  pencere  otosklerozunda  ise  cerrahi  yaklaşım  kalıcı  sağırlıkla 

sonuçlanabilir. 

  Sensörinöral  ĠĢitme  Kaybı:    Sensörinöral  işitme  kaybı  için  orta  kulak 

eksplorasyonu  nadiren  endikedir.  Eğer  işitme  kaybı  dalgalı  ya  da  ilerleyici  ise,  bu 

durum perilenfatik fistül ve oval pencere granülomu gibi geri dönüş potansiyeli bulunan 

bir  nedenin  olasılığına  işaret  eder  ve  orta  kulak  eksplorasyonu  düşünülebilir. 



 

 

26 



 

Sensörinöral  işitme  kaybına  yönelik  revizyon  operasyonun  temel  hedefi  işitme 

fonksiyonun daha fazla bozulmasının önlenmesidir. 

BaĢ  Dönmesi  Sersemlik  Hissi:  Stapedektomiden  sonraki  birkaç  gün  boyunca 

dengesizlik  hissi  sıktır.  Bununla  birlikte  stapedektomiyi  izleyen  haftalar  ya  da  aylar 

boyunca  süren  baş  dönmesi  ya  da  sersemlik  hissi  orta  kulak  eksplorasyonu  ya  da 

muhtemel  revizyon  için  bir  endikasyon  olarak  düşünülmelidir.  Stapedektomi  sonrası 

ortaya çıkan bazı inatçı  baş dönmesi durumları perilen fistülü, aşırı uzun protez, doku 

reaksiyonu, ya da otitis media gibi nedenlerden kaynaklanabilmektedir. 



Ses  Distorsiyonu:  Hastanın  kendi  sesi  ya  da  konuşma  kaynaklı  sesler,  cerrahi 

uygulanmış  olan  kulakta  distorsiyon  ya  da  “vibrasyona”  neden  olabilir.  Stapedektomi 

sonrası  nadiren  ortaya  çıkan  bu  semptomun  nedeni  çoğu  zaman  kısa  bir  protez  olup 

biraz daha uzun bir protezin yerleştirilmesi ile sorun giderilir. 



Diğer  timpanik  membran  ya  da  orta  kulak  sorunları:  Stapedektomi  sonrası 

timpanik  adezyonlar,  perforasyonlar  ya  da  kolesteaom  gibi  çeşitli  patolojiler  ortaya 

çıkabilir. Bu durumların tümü standart kulak cerrahisi teknikleri ile tedavi edilebilir 

46



 

                                                 

 

 

 

 

 

 

 

                                           

 

 

27 



 

3.GEREÇ VE YÖNTEM

 

        Bu çalışmada Çukurova Üniversitesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı’nda Ocak 

1997 ile Haziran 2011 tarihleri arasında iletim tipi işitme kaybı nedeniyle opere edilen 

ve klinik otoskleroz tanısı alan 273 hasta incelendi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, hastalığın 

tek taraflı ya da çift taraflı olma durumu, operasyon tarihi, operasyon bulguları, işitme 

sonuçları ve komplikasyonlar kaydedildi. 

        Hastaların  preoperatif ve postoperatif odyolojik incelemelerinde 500,  1000, 2000, 

3000, 4000 Hz frekanslarda hava yolu ve kemik yolu eşikleri ölçüldü. Hastaların işitme 

sonuçlarının  değerlendirilmesinde    Amerikan  Kulak  Burun  Boğaz  ve  Baş  Boyun 

Cerrahisi  Akademisi  Denge  ve  İşitme  Komitesi’nin  önerileri

47

  kullanıldı.  Komitenin 



önerisi doğrultusunda hastaların hava ve kemik yolu saf ses ortalamaları ve hava kemik 

aralığı  değerleri  500,  1000,  2000  ve  3000  Hz  frekanslardaki  değerler  kullanılarak 

hesaplandı.  Hastaların  operasyon  sonrası  hava  kemik  aralığı  postoperatif  hava  yolu 

eşiklerinden  postoperatif  kemik  yolu  eşiklerinin  çıkarılmasıyla  hesaplandı.  Yüksek 

frekanslarda  işitme  sonuçlarının  değerlendirilmesi  amacıyla  4  kHz  frekanstaki  işitme 

değerleri kullanıldı. Operasyon sonrası sensörinöral işitme kayıplarının saptanması için 

postoperatif kemik  yolu  eşikleri kullanıldı. Tüm hastaların kemik  yolu kazançları veya 

kayıpları  hesaplandı.  Hastaların  işitme  sonuçlarının  başarısının  değerlendirilmesinde  

komitenin önerisi doğrultusunda postoperatif hava kemik aralığı kullanıldı.Buna göre: 

                Grade A: 0-10 dB arası 

                  Grade B: 11-20 dB arası  

                  Grade C: 21-30 dB arası  

                  Grade D: 30 dB ve üzeri olarak değerlendirildi.  

Postoperatif  hava  kemik  aralığının  10  dB  ve  altında  olması  fonksiyonel  başarı  kriteri 

olarak alındı.  

 Operasyon Tekniği 

 Hastaların  operasyonları  lokal  anesteziyi  tolere  edemeyen  4  hasta  dışında  lokal 

anestezi altında gerçekleştirildi. Hastalarda insizyon olarak transkanal Rosen insizyonu 

kullanıldı.  Üç  hastada  operasyon  endoaural  insizyon  kullanılarak  gerçekleştirildi. 

Hastalara stapedotomi veya  stapedektomi operasyonları  yapıldı. Stapedektomi  yapılan 

hastaların oval pencerelerinde greft olarak ven grefti ya da tragal kartilaj perikondriyum 

grefti  kullanıldı.  Stapes  tabanına  pencere  açılması  pik  veya  sketer  yardımıyla  yapıldı. 



 

 

28 



 

Piston  olarak  0,4  mm,  0,6  mm  ve  0,8  mm  çaplarındaki  teflon  pistonlar  kullanıldı. 

Hastalara  operasyon  sonrası  24  saat  baş  30  derece  elevasyonda  olacak  şekilde  mutlak 

yatak istirahati önerildi.  Postop 3. gün hastaların dış kulak yolundaki tampon boşaltıldı 

ve hastalar taburcu edildi.   Operasyonun 7.gününde poliklinik kontrolüne çağırıldı. İlk 

odyogramları  postop  1.  ayda  yapıldı.  Daha  sonra  hastalar  3.ay,  6.ay  ve  1.yılda 

kontrollere  çağırıldı.  Daha  sonra  hastalar  yılda  bir  kontrole  çağrıldı.  En  son  yapılan 

odyolojik tetkik postoperatif odyolojik tetkik olarak seçildi.  

Hastaların  takip  süreleri  6  ay  ile  8  yıl  arasında  değişmekteydi.  Hastalar  yapılan 

operasyonun  türüne  göre  stapedotomi  ve  stapedektomi  olarak  iki  gruba  ayrıldı. 

Stapedotomi yapılan grupta kendi içerisinde kullanılan pistonların çapına göre; 0,6 mm, 

0,4  mm  ve  0,8  mm  olarak    üç  gruba  ayrıldı  ve  bu  grupların  arasındaki  fonksiyonel 

başarı  oranları  hava  yolu  ve  kemik  yolu  odyolojik  sonuçları  karşılaştırıldı.  Operasyon 

sırasında  ya  da  operasyondan  sonra  ortaya  çıkan  komplikasyonlar  değerlendirildi  ve 

kaydedildi. Revizyon cerrahiye ihtiyaç duyan hastaların revizyon nedenleri ve revizyon 

operasyonların sonuçları değerlendirildi. 

İstatistiksel analizler için SPSS (Statistical Package for Social Sciences) Windows 

Programından  yararlanıldı.  Grupların  işitme sonuçlarının karşılaştırılmasında Student-t 

Testi, Tek Yönlü Varyans Analiz Testi ve Ki-Kare Testi kullanıldı ve p değeri 0.05’den 

küçük olanlar anlamlı olarak kabul edildi. 

 

 

               



           

      


 

 

                                    



 

 


 

 

29 



 


Yüklə 0,54 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin