Uygulamalarimiz

mplanta Karşı Kemik Dokunun Cevabı 
Sağlam  bir  kalçada,  eklemden  geçen  yükler,  femur  medial  korteks  yoluyla 
distale  iletilir.  Vücut  ağırlığı  sadece  kemik  tarafından  taşınırken,  total  kalça 
artroplastisi uygulandıktan sonra yük protez yoluyla kemiğe aktarılarak taşınmaktadır. 
Bu  durumda  protezin  yükleri,  hangi  bölgede  kemiğe  aktardığı  önem  kazanmaktadır. 
lk  üretilen  protezlerde  yük  proksimal  medial  kortekse  oldukca  azalan  oranlarda 
iletilmekteydi.  Bu  durumda  stres  shielding  meydana  gelmektedir.  Fizyolojik 
stimulusun  devamlılığı,  kemik  kitlesinin  korunması  ve  osteoporozun  gelişimini 
önlemesi için gereklidir. Büyük çaplı stemler, küçük çaplı stemlere oranla daha fazla 
kemik rezorbsiyonuna yol açarlar.
50,98
 Kemiğe stres aktarımlarının sonuçlarından biri 
kemik  hipertrofisidir.  Femur  proksimalinde  spongioz  hipertrofi,  distalde  stemin 
ucunda veya  çevresinde  kortikal hipertrofi olur.  Bu nedenle distal kortikal hipertrofi 
bir gevşeme belirtisi değildir, sadece yükün distalden kemiğe aktarımı sonucudur.
143
 
Gelen  yüklerin  dağılımında  protezin  distalden  sıkı  uyumu  ve  proksimalde 
metafizyel doluluk ve distal doluluğun önemi büyüktür. Metafizyel ve distal doluluk 
torsiyonel  ve  vertikal  güçlerin  etkisini  önemli  derecede  azaltmakta,  ayrıca  yükün 
kemiğe düzenli olarak iletilmesini sağlamaktadır. 
Ameliyat  sonrası  ağrısız  bir  yaşam  için  femoral  stemde  sıkı  bir  uyum 
gereklidir.  Poroz,  hidroksiapatit  ya  da  press-fit  stemlerde  amaç  proksimal  kısmın 
kemiğe  rijit  fiksasyonudur.  Distalde  istenen  elastik  fiksasyondur.  Böylece  femur 
proksimalinde uyarıdan yoksun kalma ve bunun sonucu olarak da gelişecek osteopeni 
önlenmektedir. 
Sementsiz Asetabular Komponentler 
Total  kalça  artroplasti  cerrahisinde  en  önemli  avantajlardan  birisi  sementsiz 
asetabular  komponentlerde  başarılı  gelişmelerin  olmasıdır.  Yaşlı  hastalarda  sementli 

 
37 
asetabular komponentlerin özellikle birinci dekkattan sonra gevşemesi genç hastalarda 
ise ilk dekatta gevşemenin olması bu grupta revizyon cerrahisini gerektirmiştir.
72 
Sementsiz asetabular kapların çoğu porlu hemisferik yapılı kaplardır. Press-fit 
olarak  hazırlanan  boşluğa  sıkıca  oturtulan  bu  kaplarda  primer  stabiliteyi  özellikle 
rotasyonel stabiliteyi sağlamak amacı ile peg denilen çıkıntılar, spike denilen dikensi 
çıkıntılar veya vidalar eklenmiştir. 
 
Ş
ekil  15:  Wasielewski’nin  kadran  sistemi  (Review  of  orthopaedics,  Miller, 
2000) 
 
Vida  ile  kapların  stabilitesinin  artırılması  ile  birlikte  hızlı  ingrowth  sağlar, 
fakat  pelvis  içi  damar  ve  sinir  yaralanma  riski,  vida  ve  kap  arasında  osteoliz, 
polietilene hasar vermesi ve vida kırılması gibi dezavantajları da bulunmaktadır.
70  
Wasielewski  ve  arkadaşları  vidaların  yerleştirilmesi  için  güvenli  klinik 
bölgeleri tariflemişlerdir. S AS ve asetabulumun  merkezini birleştiren sanal çizgi ile 
pelvisi anterior ve posterior olmak üzere iki kadrana ayrılır. Asetabulum merkezinden 

 
38 
bu  çizgiye  çizilen  dik  çizgi  pelvisi  superior  ve  inferior  iki  kadrana  ayırır.  Bunların 
birleşiminden  asetabulum  dört  kadrana  ayrılır  (Şekil  15).  Antero-superior  kadranda; 
eksternal  iliak  arter  ve  ven,  anteroinferior  kadranda;  obturator  nörovasküler  yapılar, 
posterosuperior  kadranda;  superior  gluteal  nörovasküler  yapılar,  siyatik  sinir  ve 
posteroinferior kadranda; inferior gluteal nörovasküler yapılar, siyatik sinir,  pudendal 
damarlar yer alır. Posterosuperior kadran en güvenlisi olup bu bölgedeki kemik güçlü 
olduğundan  25  mm  üzerindeki  vidalar  yerleştirilir.  Anterosuperior  kadran  ise  en 
tehlikeli kadran olup mümkünse buradan kaçınmak gerekir.
157 
Exspansion  kap  adı  verilen,  sıkıştırılarak  asetabulum  yatağına  oturtulan  ve 
bunu  tutan  cihazı  çıkardıktan  sonra  yay  gibi  genişleyerek  dış  yüzeyindeki  dikensi 
çıkıntılar ile kemiğe tutunan asetabular kaplar da kullanılmaktadır.
70,150
 
Metal  kapların  içinde  kendinden  kilitlenen  veya  vidalanan  polietilen 
mevcuttur. Bu çok  yüksek molekül ağırlıklı polietilenden üretilir. Metal dış kapların 
kalınlığı  yorgunluk  kırığına  izin  vermeyecek  kadar  kalın  olurken,  polietilen 
bölümününde  5  mm’nin  altındaki  kalınlıklarda  stresi  karşılayamadığından  5mm’den 
kalın  olması  önerilmiştir.
70
  Normalde  asetabulum  transvers  aks  ile  55°  açı  yapar. 
Asetabular  komponentin  stabilitesinin  en  iyi  olduğu  açı  ise  45°’dir.  Ancak  35°-55° 
arasındaki  yerleşimler  ve  15°-20°  anteversiyon  normal  kabul  edilir.  Bu  sınırlar 
dışındaki yerleşimler öne ve arkaya çıkıklar için predispozan durumlardır. Metal kap 
asetabuluma  yerleştirilirken  superior  ve  posterioru  daha  iyi  kavrayacak  şekilde 
yerleştirilir.  
Sementsiz femoral komponentler: 
Porlu yüzeye sahip protezlerde esas amaç kemiğin büyüyerek protezi tutması 
ve  biyolojik  bir  fiksasyonun  olmasıdır.  Kemiğin  porlar  içine  doğru  büyümesi  için 
cerrahi girişim sırasında stemin primer stabilitesi ve porlu yüzey ile canlı kemiğin tam 
teması olması gerekmektedir. 
Porlu  stemlerin  şekilleri,  yapıldıkları  materyaller,  porların  yerleşimi  ve 
büyüklükleri,  her  protez  tipinde  farklılıklar  göstermektedir.  Porlu  yapılı  protezlerde 
iki çeşit materyal kullanılmaktadır. Bunlar titanyum alaşımdan yapılmış, porlu yüzeyi 
saf,  titanyum  lif  veya  topçuklarla  kaplanmış  olanlar  ve  kobalt-krom  alaşımından 
yapılmış ve aynı alaşımla yüzeyi kaplı olandır. Her iki alaşımında sonuçlarının tatmin 

 
39 
edici  olduğu  ispatlanmıştır.  Fakat  titanyum  yüksek  biyolojik  uyumluluğu,  yüksek 
yorulma kuvveti ve düşük elastik modülüsü nedeniyle önerilmektedir.
70
 
Sementsiz  porlu  yapılı  kalça  protezi  femoral  stemlerinin  iki  şekli  vardır. 
Bunlar  anatomik  ve  düz  şekillerdir.  Anatomik  şekilli  olanlar  metafizer  bölümde 
arkaya doğru açılanma, distal bölümde ise femoral kanalın eğimine uygun olarak öne 
doğru  bir  açılanma  mevcuttur.  Anatomik  protezler  sağ  ve  sol  olarak  yapılmaktadır, 
genelde  uygun  derecede  anteversiyonda  bir  boyun  bulunmaktadır.  Anatomik 
protezlerin  yerleştirilmesi  sırasında  femur  medullasının,  protezin  eğimlerinin 
girebilmesi  için  biraz  daha  fazla  oyulması  gerekmektedir.  Her  iki  tip  protezde  de 
amaç  kemik  medullasını  optimal  düzeyde  doldurup,  rotasyonel  ve  aksiyel  primer 
stabiliteyi sağlamak, kemik protez arasında en geniş alanda temas yüzeyi oluşturarak 
en uygun yük dağılımını sağlamaktır.
70,150
 
Porlar  genellikle  femoral  komponentin  1/3  üst  metafizer  bölümünde  yer 
almaktadır.  Kemik  protez  tutunmasının  metafizer  bölümde  olması  proksimale  gelen 
yüklerin daha iyi absorbe edilmesini sağlar. Bu da stemin uzun dönem fiksasyonunu 
artırır.
150
 
Poroz  kaplı  stemlerde,  gevşeme  ve  diğer  sebepler  sonucu  yapılan 
revizyonlarda  poroz  yüzeyin  %10’dan  daha  azının  kemik  tarafından  kaplandığı 
gösterilmiştir.
70
  Bu  durum  araştırmacılarda  porlu  yüzeyin  gerekli  olup  olmadığı 
sorusunu  akla  getirmiş.  Press-fit  protezler  kemik  ve  implant  arasında  makro 
kilitlenme  amacına  yöneliktir.  Bu  tip  implantlarda  oluklar  ve  yivler  ile  rotasyonel 
stabiliteyi  karşılarlar.  Primer  fiksasyonda  daha  iyidir  ancak  biyolojik  fiksasyon 
kapasitesi sınırlıdır.  
Son yıllarda biyolojik aktif kalsiyum fosfat seramik materyallerinin kullanımı 
artmıştır. Bunlardan, trikalsiyum fosfat ve hidroksiapatit sık kullanılmaktadır. Protez 
yüzeyine  ince  bir  tabaka  halinde  yerleştirilen  bu  materyaller  kemik  ile  iyi  bir  uyum 
sağlayarak  kemiğin  içlerine  penetrasyonuna  olanak  verirler.  Hidroksiapatit 
osteokondüktör  etkisi  ile  iyi  bir  osteointegrasyon  sağlar.  Hidroksiapatitin  kimyasal 
yapısı  kemik  mineral  yapısına  yakındır.  Temas  yüzeylerinde  haversian  yapıların 
direkt olarak hidroksiapatit ile birleştiği gösterilmiş ve arada fibröz yapı, inflamatuar 
ve osteoklastik hücreler olmadığı gözlenmiştir.
31 
 

 
40 
2.4.3.Preoperatif Planlama 
Ağrılı,  ileri  derecede  hareket  kısıtlılığı  ve  deformite  total  kalça  artroplastisi 
gerektiren  durumlardır.  Sementli  protez  sistemlerinin  uygulandığı  hastaların  uzun 
süreli  takiplerinde  aseptik  gevşeme  ve  kemik  erozyonu  gibi  geç  komplikasyonların 
yüksek  olması  nedeni  ile  genç  ve  özellikle  aktif  hastalarda  biyolojik  fiksasyon 
prensibi  ile  geliştirilen  sementsiz  protezlerin  kullanılması  gerekir.  Sementsiz  protez 
sistemlerinde primer stabilite yeterli kemik stoğunun varlığında mümkün olmaktadır.  
Genel  olarak  sementli  ve  sementsiz  protezlerin  endikasyon  olarak  kullanım 
alanları aynı olup, bir hastaya sementli ya da sementsiz kullanılacağına L.Spotorno ve 
S.Romagnoli’nin tarif ettiği kriterlerle karar verilir.
142
 
Bu kriterler femoral komponent için temel alınan dört parametredir; 
1)Hastanın cinsiyeti 
2)Hastanın yaşı 
3)Singh indeksi 
4) Morfolojik kortikal indeks 
Her  parametreye,  özelliğine  göre  puan  verilir.  Verilen  puanların  toplamı 
femoral  komponentin  sementi-sementsiz  yapılamasına  karar  vermede  yol  gösterici 
olur. 
Cinsiyet: Kırk yaş civarında kemik yoğunluğunda azalma başlar ve menapoza 
bağlı  hormonal  yoksunluk  ortaya  çıkınca  bayanlarda  bu  hal  daha  belirgin  bir  durum 
alır.  
Yaş: Elli yaş altında olan hemen her olguda sementsiz protez kullanılmalıdır. 
Revizyon  gerektiğinde  protezin  çıkarılması  daha  kolay  olmaktadır.  Yetmiş  yaş 
üzerinde ise sementli protez uygulanır. 
Singh  indeksi:  Osteoporoz  değerlendirilmesinde  Singh  tarafından  femur 
boynu için tanımlanan bir indekstir. Başın ve trokanterik spongiozdaki trabeküler yapı 
değişikliklerinin  tayinine  dayanır.  Bu  sınıflama  da  yedi  evre  tanımlanmıştır(Şekil 
16).
24,138 
Evre  7:  Kemik  dansitesi  normal  ve  tüm  küçük  trabeküller  boynu 
doldurmuştur. 
Evre  6:  Ward  üçgeni  belirgin,  baş  ve  trokanterdeki  kemer  şeklindeki 
trabeküllerle çevrelenmiş. 

 
41 
Evre  5:  Ward  üçgeni  boşalmıştır.  Aksesuar  trabeküller  vardır  ancak  bazı 
yerlerde kaybolmuştur. 
Evre 4: Aksesuar trabeküller tamamen kaybolmuştur. 
Evre 3: Kemer şeklindeki trabeküllerin kısmi kaybı mevcuttur. 
Evre 2: Kemer şeklindeki trabeküllerin hemen tamamen kaybı mevcuttur. 
Evre  1:  Kemer  şeklindeki  trabeküllerin  hemen  tamamen  kaybı  ile  birlikte 
başın kompresyon trabeküllerinin kısmi kaybı mevcuttur.  
 
Ş
ekil 16: Femur boyun indeksi(Singh) 
 
Özetlersek  evre  7  normal  femur,  evre  6-5  hafif  osteoporoz,  evre  4-3  şidetli 
osteoporoz,  evre  2  tensil  trabeküllerin  tamamen  kaybı,  evre  1  ek  olarak  kompresif 
trabeküllerin  parsiyel  kaybı  söz  konusudur.  Evre  7-6-5  de  sementsiz  protez 
endikasyonu,  evre  4-3  genç  hastalarda  sementsiz,  yaşlı  hastalar  ve  evre  2-1  de  ise 
sementli protez uygulanmalıdır. 
Morfolojik kortikal indeks: 
Femurun  standart  ön-arka  grafilerinde  ölçüm  yapılmalıdır.  Bu  grafide 
trokanter minör hizasında lateral ve medial dış korteksi birleştiren ve femurun vertikal 
aksına  dik  olan  mesafenin  (CD),  bu  çizginin  7  cm  distalindeki  medüller  kanalın 
genişliğine(AB)  oranıdır.  MKI=CD/AB  Normalde  bu  oran  3’den  büyük  olmalıdır. 
Eğer oran 2,3’den küçük ise sementli protez kullanımı düşünülmelidir.
24
(Şekil 17)
 

 
42 
 
Ş
ekil 17: Morfolojik kortikal indeks 
 
Yukarıdaki  4  parametrenin  incelenmesi  ile  Spotorno  kriterleri  ortaya  çıkar; 
(Tablo 1) 
 
Cinsiyet Puanı 
Yaş Puanı 
Singh  ndeksi 
Puanı 
MK  Puanı 
50’nin altı  0 
7.evre 
0 
3’den büyük  0 
Erkek 
0 
51-60 
1 
6-5.evre 
1 
3-2.7 
1 
61-70 
2 
4-3.evre 
2 
2.6-2.3 
2 
Kadın 
1 
70’in üstü  4 
2-1.evre 
4 
2.3’den 
küçük 
4 
 
Tablo 1: Spotorno kriterleri 
 
Romatoid artritli hastaya değerlendirmede 1 puan eklenir. 
Değerlendirme: 0-4 Puan sementsiz 
     5 Puan tartışmalı 
 
 
     6 ve üzeri sementli protez 

 
43 
Bu  duruma  göre  sementsiz  protez  genç,  Singh  indeksi  5-6  ve  kemik 
morfolojisi  uygun  hastalarda  yapılmalı,  diğer  hastalara  sementli  protez  yapılmalıdır. 
Asetabular  komponent  için  ise  sementsiz  uygulama  hemen  hemen  bütün  pirimer 
olgularda  mümkündür,  ancak  ileri  derecede  displazi  ve  osteoporoz  kontrendikasyon 
olarak değerlendirilmelidir.
24
 
Cerrahi  öncesi  kalça  röntgenogramı  değerlendirilmeli,  femoral  geometri  ve 
offsetin  en  iyi  belirlenebileceği  şekilde  kalça  15°  iç  rotasyonda  grafi  çekilir,  eğer 
endikasyonu  varsa  vertebra  ve  dizde  radyolojik  olarak  incelenmelidir.  Proksimal 
femuru  gösteren  ön-arka  pelvis,  kalça  ve  femurun  proksimal  lateral  görüntüleri 
istenebilecek  asgari  radyolojik  incelemelerdir.  Asetabular  komponent  tespiti  için 
yeterli  kemik  varlığı,  ne  kadar  reamerize  edilmesi  gerekeceği,  kemik  grefti  gerekip 
gerekmeyeceği, ameliyatta kalça  çıkarılmasını zorlaştıracak protrüzyon veya osteofit 
yapısını ortaya koymak için pelvis grafileri incelenmelidir. Gelişimsel kalça displazili 
hastalarda asetabular komponent tespiti açısından yeterli kemik stoğu olup olmadığını 
belirlenmesi  için  pelvis  özellikle  değerlendirilmelidir.  Asetabular  defekt  için  kemik 
grefti kullanılması gerekebilir.  
Normalde film kaseti ile tüp arasındaki mesafe 100-105 cm ve masanın kasete 
olan  uzaklığı  5  cm  olduğundan  ortalama  %17-24  arasında  bir  büyütme  olacağı 
varsayılır.  Şişman  ve  iri  hastalarda  kalça  eklemini  oluşturan  kemikler  kasetten  daha 
uzakta olacağından dolayı büyütme biraz daha fazla olacaktır. 
Ş
ablondaki  asetabulum,  röntgendeki  asetabulumun  subkondral  kemiğinin 
üzerine getirilir. Asetabulumda’ki kemik miktarına göre derin ya da sığ bir asetabular 
komponent  seçilir.  Asetabular  komponentin  superolateralinin  dışarıda  kalmamasına 
dikkat  edilerek  çizgiler  birbiri  üzerine  getirilir.  Eğer  superolateralde  taşma  varsa 
özellikle inferomedialdeki osteofitlerin iyi temizlenmesine ve kapın medializasyonuna 
dikkat  etmek  gerekir.  deal  olarak  asetabular  kapın  inferomedialinin  gözyaşı 
(teardrop)  figürü  ve  transvers  asetabular  ligament  seviyesinde  olmasına  özen 
gösterilmelidir. 
Ön arka pelvis filminde ters U şeklinde görülen gözyaşı damlası asetabulumun 
medial  duvarının  inferomedialinde  lokalizedir.  Bu  nokta  asetabulumun  medial 
duvarının  kalınlığının  saptanmasında,  asetabular  kapın  proksimal  ve  medial 
migrasyonunun  incelenmesinde  önemli  bir  referans  noktasıdır.  Gelişimsel  kalça 

 
44 
displazili  hastalarda  superolateralde  kemik  defekti  varsa,  asetabular  komponentin 
uygun  pozisyonda  ve  stabilitede  yerleştirilebilmesi  için  superolateral  köşenin  blok 
kemik grefti ile desteklenmesi gerekebilir. 
Femurun ölçümündeki anahtar nokta, artroplastinin yapılacağı kalçada protez 
başının  uygun  seviyede  yerleştirilmesini  tayin  etmektir.  Şablon  uygun  seviyede 
yerleştirilmelidir.  Yükseğe  yerleştirilirse  normalden  daha  geniş,  normal  seviyenin 
altına  yerleştirilirse  küçük  boy  protez  seçilmiş  olacaktır.  Ekstremitenin  uzatılması 
istenmiyorsa, uygun pozisyon şablonun femurun başının merkezine yerleştirilmesi ile 
sağlanır.  Şayet  ekstremitenin  uzatılması  düşünülüyorsa,  bu  durumda  protez  başının 
merkezi  hastanın  femur  başının  merkezinden  uzatma  miktarı  kadar  daha  yükseğe 
yerleştirilmelidir. Femoral başın istenen uygun yere yerleştirilmesinden sonra femoral 
sapın  büyüklüğü  saptanır.  Burada  sapın  korteks  iç  tabakasına  tam  oturup 
oturmadığına  bakılır.  Uygun  pozisyonda  iken,  boyunda  yapılacak  kesinin  seviyesi 
röntgen üzerinde hesaplanır. Femur boyun seviyesinin uygun uzunlukta kesilmesinde 
yol  gösterici  iki  yöntem  vardır.  lk  olarak  femur  boynu  kesi  bölgesinin 
intertrokanterik  hatta  olan  uzaklığına,  ikinci  olarakta  trokanter  majörün  tepesinden 
geçen horizontal çizginin femur başına olan vertikal uzaklığına bakılarak femur boynu 
kesi seviyesi ayarlanabilir. 
Radyografik değerlendirme: 
Uygun  protez  ve  büyüklüğünün  seçimi,  asetabulumun  reamerize  edilmesi 
gereken  miktarı,  femurun  kesilme  seviyesi  asetabular  ve  femoral  komponentin 
pozisyonu  ve  oriyantasyonu,  trokanterik  osteotomi,  antiprotrüzyon  kafes,  ring  veya 
kemik greftine ihtiyaç olup olmadığı bacak uzunluk farklarının ortaya çıkarılması ve 
önlenmesi için gerekli planlamalar için radyografiler gereklidir. 
Total kalça artroplastisi öncesi ve sonrası, kalça eklemini değerlendirmede en 
sık kullanılan ve en faydalı yöntem iyi kalitede çekilmiş düz grafilerdir. Radyografik 
değerlendirmede bazı özelliklerin olması gerekir Bunlar sırası ile şunlardır; 
1)Yüksek  kalitede  olmalıdır.  Böylelikle  femur  boynundaki  trabeküler  yapılar 
görülerek osteoporoz şiddetine karar verilir.
138
 
2)Femur  1/3  üst  kısımları,  anterior-posterior  ve  lateral  radyografilerde 
gözükmelidir. 

 
45 
3)Sementsiz  komponentlerin  preoperatif  planlaması  ve  protezin  ölçüsünün 
saptanmasında, uygun magnifikasyon skalaları gereklidir.  yi kalitede radyografilerde 
pelvis üzerindeki bütün anatomik işaretler görülmelidir. 
4)Karşılaştırma  için  her  bir  takipte  radyografilerde  aynı  özelliklere  dikkat 
edilmelidir. 
Proksimal femur anatomik şekline göre; 
1)Trokanterik  bölgede  medullanın  geniş  olduğu  ve  metafize  ve  isthmus’a 
doğru giderek daraldığı borazan şeklinde olan femurlar. 
2)Medullanın tamamen silindirik olduğu tip. 
3)Gelişimsel kalça displazisinde olduğu gibi displazik olan tip şeklinde üç ayrı 
varyasyon gösterir. 
Borozan  şeklinde  olan  femurlar  sementsiz  protezler  için  ideal  endikasyon 
olarak kabul edilebilir.
142
 Silindirik tipte olanlarda medullanın proksimalinin oyulması 
ile bu bölgedeki protezin biyolojik fiksasyonunda rolü olan spongioz kemik kitlesinde 
bir  azalma  meydana  gelir.  Bu  ise  protezin  ilerideki  stabilitesine  tesir  edeceğinden 
dolayı  bu  tür  medullası  olan  femurlar  sementsiz  protezler  için  daha  az  endikasyonu 
bulunur. 
Displazik  femurlarda  kullanılacak  protezler  özel  imal  edilmiş  ve  standart 
boylardan  daha  küçük  olmalıdır.  Eğer  ekstremite  boy  farkı  varsa  femoral 
komponentin modüler olması da önemlidir. Burada önemli olan femoral komponentin 
endosteal geometriye maksimum uyum sağlamasına özen gösterilmesidir. 
Kısalığın Ölçülmesi  
Planlama için pelvis ön-arka grafisi üzerinde üç hat belirlenir (Şekil 18). 
1.Her iki tüber iskiumu birleştirir. 
2.Her iki asetabulum çatısını birleştirir. 
3. Her iki trokanter minörü birleştirir. 
Bunlara  göre  bacaktaki  kısalık  ve  kısalığın  hangi  anatomik  bölgeden 
kaynaklandığı bulunur: 
1a.Bu üç çizgi birbirine ve yere paralel olmalıdır. 
1b.Eğer asetabulum tavanlarından geçen çizgi ile tuber iskiilerden geçen çizgi 
birbirine  ve  yere  paralel  ancak,  ancak  trokanter  minörlerden  geçen  paralel  değilse 
eşitsizlik ekstremitelere bağlıdır. 

 
46 
 
 
Ş
ekil 18: Pelvis ön-arka  grafide uzunluk farkının  ölçülmesi (Kalça  Cerrahisi 
ve Sorunları R.EGE,1994) 
 
1c. Asetabulum tavanı ve trokanter minörden geçen çizgiler paralel iken tüber 
iskiiden geçen çizgi sapma gösteriyorsa pelvik oblisiteye bağlıdır. 
1d.Eğer  bu  üç  çizginin  hiç  biri  birbirine  paralel  değilse  eşitsizliğin  nedeni 
pelvik oblisite ve ekstremitelere bağlıdır.
46 
 
2.4.4.Total Kalça Artroplastisinde Endikasyonları: 
Kalçayı  ilgilendiren  hastalıklarda,  total  kalça  artroplastisi,  son  ve  radikal  bir 
karar  olması  nedeniyle  oldukça  iyi  değerlendirilmelidir.  Karar  verilirken  hastalığın 
teşhisi,  doğal  seyri  mevcut  durumu,  hastanın  psikolojik  durumu,  muhtemel  yaşam 
süresi, yaşı, ekonomik durunu bir bütün olarak ele alınmalıdır. Hastaya uygulanacak 
işlemler  ayrıntılı  olarak  anlatılmalı,  yapması  ve  yapmaması  gerekenler  anlatıldıktan 
ve  hastanın  bunları  uygulayıp  uygulamayacağı  değerlendirildikten  sonra  karar 
verilmelidir. 
Hastanın yaşı total kalça artroplastisi kararı vermek için etkili oluyorsa da bazı 
patolojilerde  göz  ardı  edilerek  genç  hastalarda  dahi  total  kalça  artroplastisi 
uygulanabilmektedir.
45
  Ankilozan  spondilit  (AS)  ve  romatoid  artrit  (RA)  gibi 
hastalıklarda  her  yaşta  uygulanabilmektedir.  AS  ve  RA’li  hastalarda  diz  ve  ayak 
bileklerinde  hareket  kısıtlılığı  gelişmeden  hastaların  total  kalça  protezi  ile 

 
47 
hareketlendirilmesi daha fazla önem taşır. 30 yaşın altında genç hastalarda, özellikle 
kısa yaşam süresinin beklendiği, sistemik hastalıklarla birlikte kalça tutulumu mevcut 
ise herhangi bir yaşta uygulanabilir. 
Total  kalça  artroplastisi  uygulamasında  cerrahiye  karar  verdiren  en  önemli 
bulgu  ağrıdır.
68
  Ağrı,  hareketle  ve  istirahatle  geçmemeli,  hastanın  normal  yaşamını 
sınırlamalı  ve  giderek  artan  dozda  ağrı  kesici  kullanmayı  gerektirmelidir.  Bunun 
yanında  kalça  eklemi  hareket  kısıtlılığı,  stabilite  kaybı  ve  deformite  endikasyon 
koydurucu diğer kriteler olarak sayılabilir.
24 
Total kalça artroplastisi gerektirebilecek bozukluklar şunlardır 
1.Artritler 
 
.Romatoid artrit 
 
.Juvenil romatoid(Stil hastalığı) 
 
.Ankilozan spondilit 
 
.Dejeneratif eklem hastalığı(osteoartrit) 
 
 
Primer 
 
 
Sekonder 
 
 
 
Femur başı epifiz kayması 
 
 
 
Gelişimsel kalça displazisi 
 
 
 
Koksa plana (Perthes-Calve-Legg) 
 
 
 
Paget hastalığı 
 
 
 
Travmatik çıkıklar 
 
 
 
Hemofili 
 
 
 
Asetabulum kırıkları 
2.Avasküler Nekrozlar 
 
Kırık ve çıkıklar sonrası 
 
diopatik 
 
Femur başı epifiz kayması 
 
Hemoglinopatiler(orak hücreli anemi) 
 
Renal hastalıklar 
 
Kortikosteroid kullanımı sonrası 
 
Alkolizm 
 
Caisson hastalığı 

 
48 
 
Lupus 
 
Gaucher hastalığı 
 
Femur boynu ve trokanterik kırıklar başı etkileyen kaynamamalar 
3.Piyojenik artrit ve osteomyelit 
 
Hematojen 
 
Postoperatif 
4.Tüberküloz 
5.Doğumsal subluksasyon veya çıkık 
6.Kalça füzyonu ve pseudoartroz 
7.Başarısız rekonstruksiyon 
 
Osteotomi 
 
Kap artroplastisi 
 
Femur başı protezi 
 
Girdlestone  
 
Total kalça protezi 
 
Yüzey değiştirici artroplasti 
8.Proksimal femur ve asetabulumun tümörleri 
9.Herediter bozukluluklar( Akondroplazi v.b.)