1. Faollik tamoyili
Oʼquvchi uchun o„zi
qatnashgan, yetakchilik qilgan dars jarayoni o„rganish va esda
saqlab qolish uchun eng munosib darsdir. Shu tufayli, oʼquv vaziyati bir oʼquvchi bir-
nechta jarayonda ishtirok eta oladigan qilib tashkillashtirilishi kerak. Natijada bu bilim
uning xotirasida chuqurroq o'rnashib qoladi. O„quvchi individual o'zlashtirish qobiliyatiga
ham o‟zi faol bo‟lgan darslarda takror-takror qatnashish orqali erishishi mumkin. Buning
uchun esa, oʼqituvchi juda yaxshi uslubiy qobiliyatlarga va koʼnikmalarga ega boʼlishi
kerak.
2. Nazariya va amaliyotni bog‘lash tamoyili
O„qitilayotgan mavzu, albatta, amaliyotga taalluqli boʼlishi shart. Bu oʼquvchilarning
ta‟lim olishga bo„lgan ishtiyoqini oshiradi. Ular kasb-hunar amaliyotida haqiqatdan ham
qoʼllaniladigan bilimlarni oʼrganayotganliklarini his qiladilar.
Nazariy bilimlar doim kasb-
hunar amaliyoti bilan bogʼlanishi lozim. Аmaliy taʼlim ham oʼz navbatida nazariy
bilimlarga asoslangan boʼlishi kerak.
3. Koʼrgazmalilik tamoyili
Mashgʼulot jarayonida oʼquvchilarning individual oʼzlashtirish qobiliyatini sayqallash
uchun iloji boricha sezgi a‟zolarini ko„proq ishga solishga e‟tibor qaratish kerak. Buning
uchun iloji boricha bilimlarni koʼrgazmali va real hayotga yaqin qilib uzatish kerak. Bu bir
tomondan tilning
tushunarliligini va taʼlim jarayonida audio-vizual vositalardan
foydalanishni talab qilsa, ikkinchi
tomondan, u bevosita jonli ish jarayonini va real
obyektlar bilan oʼqitishni talab qiladi. Dars jarayonida bilimlar koʼrgazmali berilsa,
oʼquvchilar bu bilimlarni oʼzlashtirishlari osonlashadi va oʼquv jarayoni yanada qiziqarli
boʼladi.
4. Tushunarlilik tamoyili
Oʼquv materialining mazmuni shunday tanlangan va tuzilgan boʼlishi kerakki, oʼquvchilar
uni oʼzlarining avvalgi bilimlari bilan bogʼlay olishi va tushunishda qiynalmasligi lozim.
Yaʼni, oʼquv materialining mazmuni, shuningdek, oʼqituvchining tili
va fikrlarni ifodalash
usuli oʼquvchilarning bilimi, saviyasiga mos kelishi lozim, ammo - bu oʼqituvchi ilmiy
tildagi terminlardan foydalanmasligi kerak, degani emas.
5. Namunalardan foydalanish tamoyili
Oʼqituvchi oʼquv materialining mazmunini tushuntirish uchun har doim yaxshi
namunalarni tanlashga harakat qilishi kerak. Amaliyotdan tanish misollar keltirish,
mavzuning yaxshi hamda yomon tomonlari qanday boʼlishini aniq koʼrsatadi.
6. Didaktik reduksiya tamoyili
Berilayotgan bilimlarni oʼrgatish uchun bu bilimlar kerakli miqdorgacha qisqartirilishi
lozim. Oʼquv materialining hajmi juda kattaligi sababli, undan aynan kasb-hunar
vazifalarini bajarish uchun kerakli qismlar tanlab olinishi kerak. Kompleks(umumiy) va
murakkab topshiriqlar doimo didiktik ravishda osonlashtirilishi lozim, lekin mazmun
saqlab qolinishi kerak. Agar faqat boshlangʼich bilimlar kerak boʼlsa, oʼquv materilini
iloji
boricha oddiyroq tushuntirishga, nihoyatda qiyin va keng qamrovli o'quv materiali bilan
oʼquvchini qiynamaslikka harakat qilish kerak. Tajribali oʼqituvchi murakkab narsalarni
oson soʼzlar bilan tushuntira oladi.
7. Ilmiylik tamoyili
Oʼquv materiali shunday tanlanishi kerakki, u ilmiy jihatdan aniq tasdiqlangan yoki ilmiy
tadqiqotlar asosida o„rganilgan boʼlishi kerak. Shuningdek, fanning yangi
yutuqlari va
kashfiyotlarini oʼzida aks ettirishi lozim. Oʼqituvchining taxminiga yoki subyektiv fikriga
asoslangan material qoʼllanilmasligi kerak. Ma‟lumotlar, albatta, nazariy tasdiqlangan va
amalda sinalgan boʼlishi shart.
8. Bilimlarni qo'llash tamoyili
O„quvchi oʼrgangan bilimlarini amalda qoʼllay bilishi kerak. Shuning uchun darsda
amaliyot uchun ham muhit yaratilishi kerak.
9. Natijalarni mustahkamlash tamoyili
Kishi shunchaki koʼrgan, eshitgan narsalarini tezda unutib qo„yadi.
Shu sababli
o„rganilgan bilimlarni, albatta, mashqlar bilan mustahkamlash kerak. Erishilgan kichik
natijalar esa o„sha joyda baholanishi va tan olinishi kerak. Bu oʼqituvchi va oʼquvchi
oʼrtasida doimiy aloqa boʼlishini talab qiladi, natijalar esa maxsus “Baholash varoqlari”da
qayd qilinishi kerak.