1. Iqtisodiyot konstitutsiyalarining shakllanishi Buyruqbozlik iqtisodiyoti normalari

3. Bozor konstitutsiyasi normalari
Bozor konstitutsiyasi – bozorda bitimlarni amalga oshirish va unda muvozanatga erishish imkonini beruvchi xatti-harakatlarning o`zaro shartlangan normalari yig`indisini tashkil etadi. Bozorlardagi barqaror muvozanat bozor normalaridan foydalanishning natijasi hisoblanadi Bozor konstitutsiyasining asosida yotuvchi birinchi norma – murakkab utilitarizm normasi bo`lib, u nafaqat individni o`zining foydaliligini oshirishga yo`naltirishni, balki uning olinadigan foyda bilan o`zining samarali faoliyati o`rtasidagi aloqani anglab yetishini nazarda tutadi. Ya’ni, murakkab utilitarizm – individ tomonidan o`z foydaliligining samarali faoliyat asosida oshirilishidir. Murakkab utilitarizm normasi individning ehtiyojlar darajasi va samarali faoliyati o`rtasidagi nomuvofiqlikni istisno etadi. Ba’zan, bunday nomuvofiqlik yuqori ishlab chiqarish salohiyatiga va yuqori mehnat samaradorligiga ega bo`lmagan mamlakat aholisi o`rtasida yuqori iste’mol standartlarining tarqalishida yuzaga keladigan «nomuvofiq kutishlar inqiloblari» asosida yotadi. Ushbu vaziyatda asosan ommaviy axborot vositalari orqali yuz beradigan yangi iste’mol standartini qabul qilish jamiyatda hukmronlik qiluvchi samarali faoliyat modeliga taalluqli bo`lmaydi. Bundan tashqari, qulay sharoitlar mavjud bo`lganida oddiy utilitarizm foydalilikni oshirishni rentani qidirishga aylantirishni nazarda tutadi. Mukammal raqobat vaziyatidan har qanday chetga chiqish, almashish (tariflar, kvotalar) uchun cheklovlar o`rnatilishi oddiy utilitarizm sa’y-harakatlarini rentani qidirishga yoki, boshqacha aytganda, foydaga samarasiz yo`naltirilishga aylantiradi. Individning rentani ko`paytirishga intilishini normativ cheklash sifatida murakkab utilitarizm, ya’ni individ tomonidan boshqalar ziyoniga emas, balki faqat o`z faoliyati hisobidan yutuqqa erishish mumkinligining tan olinishi muqobil variant hisoblanadi. Agar utilitarizm normasi individning maqsadli funksiyasini belgilasa, ratsional maqsadli fe’l-atvor (hulq, xatti-harakat) normasi foydalilikni muayyan vazifalarning hal etilishi bilan bog`lagan holda oshirishni muayyanlashtiradi. Ma’lumki, ratsional maqsadli fe’l-atvor individ tomonidan o`zining ratsional qo`yilgan va o`ylangan maqsadiga erishish uchun tashqi olam predmetlari va insonlarning ma’lum fe’l-atvoridan foydalanishini nazarda tutadi. Axborotning to`liqsizligi va uni qayta ishlash bo`yicha kognitiv qobiliyatlarning cheklanganligi sharoitida ratsional maqsadli fe’l-atvor nayrang qilishga aylanadi: agar individ katta hajmdagi axborotga ega bo`lsa, u o`zining kontragenti bilan nayrang qiladi. Individ shu usul bilan atrofidagilarni o`z maqsadiga – foydalilikni oshirishga erishish vositasiga aylantirishga urinadi. 32 Ayrim agentlarning foydalnilgan avtomobillar bozori va «ma’naviy xatar» bilan bog`liq sug`urta bozorida boshqalarni ziyonga uchratishi axborot asimmetriyasidan foydalanishga klassik misol bo`ladi. Bunday ayyorlik, yaqqol yoki nozik shaklda aldash bilan shaxsiy manfaat ko`zlanadigan xatti-harakatga opportunizm nomi berilgan. Ratsional maqsadli fe’l-atvorni opportunizmga aylantirishga qarshi kafolatlar barcha ishtirokchilar faoliyatining quyidagi yo tarkibiy yoki rasmiy-huquqiy jihatlari bilan tavsiflanadi: - mukammal kognitiv qobiliyat va almashuvda to`liq axborotga ega bo`lish; - shartnoma tuzishda maxsus taomillardan foydalanish. Ikkinchi jihat optimal shartnoma nazariyasini maxsus o`rganish predmeti hisoblanadi, shuning uchun bu yerda bozor konstitutsiyasining ikkinchi unsuri sifatida to`liq ratsionallik mezonlariga javob beruvchi ratsional maqsadli fe’latvorni ta’kidlash lozim. Maqsadli ratsional fe’l-atvor shakllanishining asoslardan biri atrof-muhit predmetlari va odamlarning fe’l – atvorini kutilayogan voqelikka nisbatan mos ravishda ayta olishdir. Individ tomonidan qabul qilinadigan qarorlar xatarining kontragent faoliyati asosida aniqlangan vaziyatlari kutilayotgan voqelikka kontragent xarakatlarining mos bo`lishi uchun o`ta ahamiyatlidir. O`zaro bog`liqlar sharoitida individlar o`rtasidagi munosobatlarni tartibga soluvchi norma sifatidagi ishonch bo`lgan taqdirda maqsadli ratsional harakatga erishiladi. Qachonki, individga o`z harakatini boshlashidan oldin atrofdagi harakatlar aniq bo`lib, individ tanloviga ayrim atrofdagi harakatlar bo`yicha kutilishlarning ta’sir qilishi ishonch deyiladi. Bozordagi bitim bilan depersonifikatsiyalangan ishonch o`rtasida aloqadorlik oldindan to`lovlarning amal qilishida namoyon bo`ladi. Bu eng oddiy bozor bitimi hisoblanadi. Iqtisodiyoti rivojlangan malakatlarda ishonchning depersonifikatsiyalanganligi bo`yicha o`tkazilgan so`rovlarga javoblar (Daniya-94 %; Germaniya-90 %; Fransiya-84%)da yuqori natijalar olingan. Bozor konstitutsiyasining yana bir normasi empatiya bo`lib, bunda individ o`zini kontragent o`rniga qo`yib ko`radi va uning barcha kechinmalari, qiziqishlari va mo`ljallarini bozor subekti sifatida o`zidan o`tkazishga harakat qiladi. Ayrim shaxslar doirasi bilan cheklanmagan empatiya individning o`z xarakatlarida erkinlikka chiqqani bilan bog`liq. Insonning faoliyati qancha erkin bo`lsa, u atrofdagilarning harakatini shuncha yaxshi tushunadi va uni oldindan ayta oladi. Bu erkinlik normasining ratsional asoslangan maqsadga erishishda to`siq emas, muvaffaqiyat shartiga aylanishini ta’minlaydi. So`nggi norma legalizm bo`lib, bunda qonunni hurmat kilish va o`z ixtiyoriga ko`ra, unga bo`ysinish tushuniladi. Bu norma ayni chog`da, mulkiy huquqlarning samarali himoya qilinishiga ham yo`l ochadi. Yuqorda bayon etilganlardan shu narsa kelib chiqadiki, bozor konstitutsiyasi normalarida ham ayrim nuqsonlar mavjud bo`lgani holda, ularning o`zaro bog`liq tarzda amal qilishi tizimning muntazam takomillashuviga xizmat qiladi. 33 3.4. Mulkchilik huquqlarini iqtisodiy asoslash Individlar uchun mulkchilik huquqlarini o`rnatish hamda bu huquqlarga ularning amal qilish zarurati qonunga ixtiyoriy bo`ysunish normalari bilan o`zaro uzviy bog`langan. Mulkchilik huquqlari individlar o`rtasida yuzaga keladigan o`zaro munosabatlardagi noaniqlikni kamaytiruvchi institutlardan biri hisoblanadi. Mulkchilik xuquqlarini tahlil qilish uchun ikkita fermer o`z podalarini biri past hosildor bo`lgan ikkita yaylovda o`tlatishi misolini ko`rib chiqamiz. Berilgan holatga ko`ra, yem-hashak zahiralari ushbu yaylovlarning har birida bir vaqtning o`zida ikkita podani o`tlatish imkonini bermaydi.
Ushbu holatda Pareto bo`yicha optimallik nuqtai nazaridan ikkita bir xil yakun (4; 8) yoki (8; 4) mavjud. Yakunlardan birini qayd etuvchi institutsional qarorlar bir nechta bo`lishi mumkin. Ulardan eng oddiysi yaylovdan foydalanishdagi ustuvorlikni unga birinchi bo`lib o`z podasini olib kelgan fermerga beruvchi qoidani qo`llashdan iborat. Kelish tartibi bo`yicha noyob resurs (yaylov)ni taqsimlash - navbat instituti faoliyat ko`rsatishining asosida yotuvchi tamoyillardan birini aks ettiradi. Biroq navbat institutidan foydalanish podani qaysi yaylovga olib borish to`g`risida qaror qabul qilish vaqtida fermerlarning ikkilanishini kamaytirmaydi, balki oshiradi. Bundan tashqari, ikkilanish undan keyin ham har safar yaylovni tanlashda takrorlanadi. Yaylovda mulkchilik huquqlarining o`rnatilishigina masalani hal etishning muqobil varianti bo`ladi. Masalan, 1-fermer birinchi yaylovning, 2-fermer esa ikkinchi yaylovning mulkdori hisoblansin. Hatto fermerlarning nafliligi nuqtai nazaridan bunday qarorning nomutanosibligini hisobga olgan holda, ikkalasining ham manfaatlari yo`lida mulkchilik huquqlarini tan olish va hurmat qilish lozim. Kam hosilli yaylovni oluvchi ikkinchi fermerning mulkchilik huquqlari joriy etilgunga qadar va undan keyingi nafliligini taqqoslaylik. Mulkchilik huquqlari o`rnatilgunga qadar ikkinchi fermer, agar u podasini birinchi yaylovga olib borsa, , agar u podasini ikkinchi yaylovga olib borsa, ega bo`ladi. So`ngra, ikkinchi fermer tomonidan birinchi yaylovning tanlanishi ehtimolini hisobga olgan holda, oddiy holatda ega bo`lamiz, Mulkchilik huquqlari o`rnatilganidan keyin esa ikkinchi fermerga teng bo`lgan yutuq kafolatlangan. Ikkala fermer ham bir vaqtning o`zida bitta yaylovdan foydalangan hollarda past yutuqlarga erishishiga alohida e’tiborni qaratish lozim. Mazkur holat ochiq foydalanishda bo`lgan resurslarni nooqilona iste’mol qilishda o`z aksini topadigan «jamoat mulki fojiasini» namoyon etadi. Bunday resurslardan foydalanishning xususiy va jamoat sarf-xarajatlarining nomuvofiqligi ularning tugashiga olib keladi. Boshqacha aytganda, resursga nisbatan mulkchilik huquqlari aniq o`rnatilmagan hollarda uning iste’mol qilinishi salbiy tashqi ta’sirlar yoki eksternallarning paydo bo`lishi bilan bog`liq. Yana misol tariqasida ikkala fermer tomonidan bir vaqtning o`zida bir yaylovdan foydalanilishini tasvirlovchi holatni ko`rib chiqaymiz. Misolda ishlab chiqarishning faqat ikkita omili – fermerlarning yeri va mehnati hisobga olinsin. Faraz qilaylik, yaylovga qo`shimcha mehnat birligi sarflangan, ya’ni birinchi fermer egallagan yaylovga ikkinchi fermer o`z podasini olib keldi. Ushbu holatda qo`shimcha mehnat sarfining samarasi pasayadi. Ishlab chiqarish (yetishtirish) umumiy hajmi oshgani holda qo`shimcha mehnat qilgan fermerning manfaatdorligi pasayadi va o`rtacha mahsulotning kamayishi yuz beradi. Agar yaylov xususiy mulkchilikda bo`lsa, u holda mulkdorning shaxsiy sarf-xarajatlari ko`proq samara keltiradi va renta eng yuqori bo`ladi. Agar yaylov umumiy foydalanishda bo`lsa, mehnat sarfi samaradorligining darajasi pasayib, renta yo`qoladi. Yuqorida bayon etilganlarga yakun yasab, ta’kidlash lozimki, mulkchilik huquqlarining o`rntilishi kamida ikkita sababga ko`ra iqtisodiy agentlar manfaatlariga mos keladi, ya’ni ularning o`zaro hamkorligidagi noaniqlik (ikkilanish) kamayadi va resurslardan foydalanish optimallashadi.

5. Mulkchilik huquqlarini tavsiflash

Mutaxassislarning hisoblashlaricha, o`ntagacha bo`lgan huquqiy an’analar (roman-german huquqiy oilasi, umumiy huquq, musulmon huquqi, xitoy huquqi, afrika huquqi, so`nggi vaqtlargacha mavjud bo`lgan sotsalistik huquq va h.k.)da mulkchilik huquqiga va uni o`rnatish taomiliga nisbatan alohida qarashlar mavjud. Biroq, iqtisodiy agentlar o`rtasidagi o`zaro munosabatlarning bozor tamoyillari nuqtai nazaridan ikkita huquqiy an’ana – umumiy (yoki pretsedent) huquq va fuqarolik (yoki roman-german) huquqi alohida qiziqish uyg`otadi. Aynan ushbu huquqiy an’analar Yevropa mamlakatlarida bozor shakllanishining asosida yotadi (umumiy huquq - Buyuk Britaniya va uning mustamlakalarida, shu jumlaan AQShda, fuqarolik huquqi – kontinetal Yevropa mamlakatlarida). Ushbu ikkita an’ana o`rtasidagi farqlar ancha katta bo`lib, ular ko`plab jihatlarga taalluqli. Birinchidan, huquq manbalari bir biridan farq qiladi. Fuqarolik huquqida yangi normalar mavjud qonunlar (konstitutsiya, kodekslar, oddiy qonunlar, reglamentlar va dekretlar)dan deduksiya asosida qabul qilinadi. Umumiy huquqda, aksincha, pretsedent markaziy rol o`ynaydi. Pretsedent deganda an’analar va shularning o`xshash masalalar bo`yicha avvalgi qarorlari tushuniladi. Masalan, mulkchilik huquqini oshkora (qonuniy) tarzda da’vogar ushbu huquqni de fakto uzoq davr mobaynida amalga oshirib kelganligini isbotlash asosida ham mustahkamlash mumkin. Yerga nisbatan oshkora mulkchilik huquqi, uning amaldagi foydalanuvchisiga 12-20 yillik davr mobaynida foydalanish bo`yicha, agar shu 35 vaqt ichida boshqa hech kim mulkchilik uchun undanda asosliroq da’vo qilmasa, mustahkamlanadi. Ikkinchidan, ikkala an’ana bir biridan sudyaga huquqiy qaror qabul qilish uchun beriladigan daraja bilan farq qiladi. Fuqarolik huquqida sudyaning xattiharakatini «qonunga bo`ysunish» atamasi bilan belgilash mumkin: uning vazifasi bahs-munozarali vaziyatni eng asosli tarzda yorituvchi huquqiy normalarni topish va qo`llashdan iborat. Umumiy huquq sudyaga o`z harakatlarida katta erkinlikni beradi – u nafaqat mavjud huquqiy normalar talqinchisi, balki ma’lum ma’noda (pretsedent orqali) uning yaratuvchisi hamdir. Sudya adolatli qaror chiqarish yo`lini tutishi lozim, lekin bu qarorni qidirish jarayonida u nafaqat mavjud normalariga, balki adolatning sub’ektiv mezonlariga ham murojaat etishga haqli. Umumiy huquqda sud qarorlarini shaxslashtirish mexanizmi aynan sub’ektiv omil asosida quriladi. Biroq, umumiy huquqning fuqarolik huquqidan biz uchun eng ahamiyatli farqi mulkchilik huquqining talqin etilishidan iborat. Fransiya, Belgiya, Gollandiya, Italiya, Ispaniya, Portugaliya, qator Bolqon mamlakatlarining fuqarolik kodekslarining asosi bo`lgan Napoleon Kodeksi (1804 y.)dan boshlab, mulkchilik huquqlari, roman-german an’anasida yagona, cheklanmagan va bo`linmas huquq sifatida ko`rib chiqiladi. Bu shuni nazarda tutadiki, faqat uchta asosiy huquq - egalik qilish huquqi, foydalanish huquqi va tasarruf etish huquqiga ega bo`lgan bir kishi qandaydir resursning mulkdori bo`lishi mumkin. Bir resursga nisbatan mulkchilik huquqi ikkita va undan ko`p sub’ektlar o`rtasida taqsimlangan vaziyat feodalizm qoldig`i va ushbu tuzumga xos bo`lgan yer egasi - qirol tomonidan undan foydalanish huquqini o`zining vassallariga o`tkazish sifatida istisno etildi. Umumiy huquq huquqlarning murakkab «tutami» sifatida mulkchilik konsepsiyasidan kelib chiqadi, bunda bir resursga bo`lgan huquq turli insonlarga tegishli bo`lishi mumkin. Mulkchilik huquqlarini tafsirlash resursning yagona va mutlaq mulkdorini belgilashni emas, balki har bir huquqqa aniq belgilangan mulkdorning biriktirilishini nazarda tutadi. Boshqacha aytganda, har bir huquqda o`zining mutlaq egasi mavjud bo`lgan taqdirda, mulkchilik huquqi to`liq tafsirlangan hisoblanadi. Angliyalik huquqshunos A.Onore mulkchilik huquqlari bo`yicha huquqlar «tutami»ni ishlab chiqib, har bir huquqning xususiyati bo`yicha quyidagi ta’riflarni taklif etgan: ô egalik qilish huquqi – «mulk ustidan jismoniy nazorat va mulkdorning vakillari, agentlar orqali mutlaq nazoratni amalga oshirish istagi»; ô foydalanish huquqi – ashyodan (narsadan) shaxsan foydalanish huquqi; ô tasarruf etish yoki boshqarish huquqi – ashyo qanday va kim tomonidan foydalanilishi mumkinligi to`g`risida qaror qabul qilish huquqi; ô o`zlashtirish huquqi yoki daromad olish huquqi – ashyodan avvalgi shaxsiy foydalanishdan yoki boshqa shaxsga undan foydalanishga ruxsat etishdan kelib chiquvchi boyliklarga egalik qilish; ô qoldiq qiymat huquqi – ashyoni begonalashtirish, iste’mol qilish, sotish, o`zgartirish yoki yo`q qilish huquqi; 36 ô xavfsizlik huquqi – ekspropriatsiyadan immunitetni kafolatlovchi huquq; ô ashyoning meros bo`yicha yoki vasiyat bo`yicha o`tishi huquqi; ô muddatsizlik – agar shartnomada boshqacha holat nazarda tutilgan bo`lmasa, huquqlarga egalik qilishning vaqtga ko`ra cheklanmaganligi; ô zararli foydalanishni taqiqlash huquqi – agar bu salbiy tashqi ta’sirlarni keltirib chiqarish bilan bog`liq bo`lsa, ashyodan foydalanishni taqiqlash huquqi; ô undirish ko`rinishidagi javobgarlik - qarzni to`lash uchun ashyoni olib qo`yish imkoniyati; ô qoldiq xususiyati – kimgadir berilgan huquqni uni o`tkazish muddati tugaganidan keyin «tabiiy» qaytarilishini kutish. Shunday qilib, mulkchilik huquqlarini tafsirlashga nisbatan bunday yondashuv ancha moslashuvchan bo`lib, bu uni bozorda murakkab bitimlarni tuzishda, individlar o`rtasida resurslardan foydalanish borasida har qanday murakkab o`zaro munosabatlarni amalga oshirishda o`ta samarali vositaga aylantiradi. Masalan, yollash bo`yicha har qanday bitim huquqlar «tutami»ning «qismlarga ajralishini» va ijarachi tomonidan uning bir qismiga (kamida foydalanish huquqiga) ega bo`linishini nazarda tutadi. Huquqlar «tutami»ning yanada murakkab ko`rinishlari mulkning trast boshqaruvi, lizing, franchayzing va tijort faoliyatini tashkil etishning boshqa murakkab shakllarini qo`llash chog`ida yuz beradi. Mamlakatimizda yaratilgan ishbilarmonlik muhiti qulay investitsiyaviy jozibadorlikning muhim tarkibiy qismi va omilidir. O‘zbekistonda Jahon banki tomonidan ishlab chiqilgan metodologiyaga mos va mamlakatimizda biznesni yuritish bilan bog‘liq barcha jarayonlarni yanada liberallashtirish, soddalashtirish, arzonlashtirish va ularning ochiqligini ta’minlashga yo‘naltirilgan kompleks dastur qabul qilindi. 2012-yil davomida mazkur dastur doirasida oltita muhim qonun, jumladan, “Xususiy mulkni himoya qilish va mulkdorlar huquqlarining kafolatlari to‘g‘risida”gi, yangi tahrirdagi “Tadbirkorlik faoliyati erkinligining kafolatlari to‘g‘risida”gi qonunlar, shuningdek, ruxsat berish tartib-taomillarini soddalashtirish, soliq va statistik hisobotlarni qisqartirishga qaratilgan qonun hujjatlari va normativ aktlar majmuasi qabul qilindi. Ruxsat berishga oid 80 ta tartib-taomil, litsenziyalanishi talab etiladigan 15 ta faoliyat turi bekor qilindi, statistik, soliq va moliyaviy hisobotlarning shakllari va davriyligi bir yarim-ikki barobar qisqartirildi. Davlat va nazorat qiluvchi idoralarning tadbirkorlik sub’ektlari bilan elektron shakldagi bilvosita aloqasi bosqichma-bosqich joriy etilmoqda. Bugungi kunda O‘zbekistonda biznesni ro‘yxatga olish jarayoni “bir darcha” tamoyili asosida atigi ikki kun ichida amalga oshiriladi va bu eng yaxshi xalqaro amaliyot talablariga to‘la mosdir. Mamlakatimizda tadbirkorlik sub’ektlari huquqlarining ustuvorligi tamoyili joriy etilgan bo‘lib, bunda tadbirkorlik faoliyatini yuritish bilan 37 bog‘liq qonunchilikdagi bartaraf etib bo‘lmaydigan qarama-qarshilik va noaniqliklar tadbirkorlik sub’ekti foydasiga talqin qilinishi belgilab qo‘yilgan. Yurtimizda ishbilarmonlik muhitini takomillashtirish borasidagi choratadbirlar o‘zining ilk natijalarini ko‘rsatayotganini ta’kidlash joiz. Jahon banki hisob-kitoblariga ko‘ra, 2012-yilda O‘zbekiston biznesni yuritish bo‘yicha reytingda 14 o‘rin yuqoriga ko‘tarildi. Ayni paytda mazkur yo‘nalishda yana ko‘p ishlarni amalga oshirish lozimligini ta’kidlash kerak. Mamlakatimizdagi ishbilarmonlik muhiti jahon tajribasida qabul qilingan biznesni yuritish mezonlariga qay darajada mos kelishini doimo kuzatib borishimiz va tegishli qarorlar qabul qilishimiz zarur. Vazirlar Mahkamasi bu ishga rahbarlik qilishi, Xususiylashtirish, monopoliyadan chiqarish va raqobatni rivojlantirish davlat qo‘mitasi bu masala bilan tizimli asosda shug‘ullanishi maqsadga muvofiq bo‘lur edi.


Xulosa
Normalar individlarning o`zaro muvofiq munosabatlari barqarorligining asosiy kafolati hisoblanadi. Iqtisodiyot konstitutsiyasi deb individlarning iqtisodiy faoliyat ko`rsatishini ta’minlovchi normalar tizimiga aytiladi. Buyruqbozlik va bozor tizimlarida iqtisodiyot konstitutsiyasining normalari o`zaro zid holda amal qiladi. Buyruqbozlik iqtisodiyotining normalar (oddiy utilitarizm, maksimal shaxslashtirish, «sen – menga, men - senga», qonunga tilda buysunish) tizimi surunkali taqchillik, ya’ni resurslarning yetishmasligini namoyon etadi. Bozor konstitutsiyasi – bozorda bitimlarni amalga oshirish va unda muvozanatga erishish imkonini beruvchi xatti-harakatlarning o`zaro shartlangan normalari (murakkab utilitarizm, ratsional maqsadli fe’l-atvor, depersonifikatsiyalangan ishonch, empatiya, legalizm) yig`indisini tashkil etadi. Individlar o`rtasidagi o`zaro munosabatlardagi noaniqlikni kamaytiruvchi institutlardan biri mulkchilik huquqlari hisoblanadi. Huquqiy an’analarda asosan, umumiy va fuqarolik huquqlari tahlil qilinadi. Fuqarolik huquqidagi yangi normalar mavjud qonunlar (konstitutsiya, kodekslar, oddiy qonunlar, reglamentlar va dekretlar)dan deduksiya asosida qabul qilinadi. Umumiy huquqda, aksincha, pretsedent markaziy rol o`ynaydi. Pretsedent deganda an’analar va shularning o`xshash masalalar bo`yicha avvalgi qarorlar tushuniladi.