1. O‘zbek xalqining amaliy me’morchilik san’ati. Amaliy san’atning bu qayd etilgan turlari

O'ZBEKISTONDA BADIIY LOYIHALASH VA DIZAYNNING RIVOJLANISHI

Reja:

1. Talabalarga dizaynni o’qitishda o’zbek xalq amaliy san’ati vositalaridan foydalanishning pedagogik ahamyati.
2. Talabalarga dizaynni o’qitishda o’zbek xalq amaliy san’ati vositalaridan foydalanishning tarixiy taraqqiyoti.
3. Talabalarga zamonaviy dizaynerlik faoliyatini ko’rinishlarining pedagogik tomonlari.
1. Talabalarga dizaynni o’rgatishda o’zbek xalq amaliy san’ati vositalardan foydalanishning pedagogik ahamyati.
2. Talabalarga dizaynni o’qitishda o’zbek xalq amaliy san’ati vositalaridan foydalanishning tarixiy taraqqiyoti.
Mavjud ta`lim–tarbiya tizimini tubdan isloh qilish, uni zamon talablari darajasiga ko`tarish milliy kadrlar tayyorlashning yangi tizimini, barkamol avlodni voyaga etkazish to`g`risidagi farmon va «Ta`lim to`g`risida» gi qonun va kadrlar tayyorlash bo`yicha milliy dasturning negizini tashkil qiladi. Amaliy san`at fani tasviriy san`at, chizmachilik va amaliy san`at o`qituvchilarni tayyorlashning tarkibiy qismi hisoblanadi. Qadim zamonlardan yurtimizda xalq amaliy san`ati, hunarmandchilik rivojlanib kelgan. Bu boyis me`rosni rivojlantirishda xalq ustalari, naqqoshlar, me`morlar, kulollar, toshtaroshlar va boshqa san`at ustalari ijod qilib kelishgan. Ular qoldirgan me`rosni o`rganish va uni rivojlantirishda amaliy san`at fanining o`rni kattadir.
O`lkamizning shahar va qishloqlari turmush hayotimizni yanada chiroyli va qulay buyumlari, yashash sharoitlarni yaratishimiz uchun hamda jahon andozalari darajasida ishlab chiqarish salohiyatini oshirishimizda fanning o`z o`rni bor.
Amaliy san`at fanini o`qitishdan maqsad, yaratilayotgan san`at asarlaridan tortib qurilayotgan ko`cha, xiyobon, binolarni badiiy bezash uslublarini yosh avlodga etkazish va ma`naviy yuksak badiiy did egasi qilib tarbiyalash maqsad va vazifasi deb biladi. O’rta Osiyoda amaliy san’at mutaxasisligini shakllantirish uchun talabalarning diqqat-e’tiborini, birinchi navbatda xalq amaliy- badiiy san’atini o’rgatishga qaratmog’imiz lozim. O’rta Osiyo xalqlari boy ma’daniy, ma’naviy o’tmishga ega bo’lib, asrlar davomida mavjud tabiiy xom ashyolarni inobtga olgan holda ma’naviy boy, funksiya jixatidan qulay, tantanavor, ko’rkam muhit yaratish yo’lida tinimsiz izlanishgan.
X asrda yashab ijod etgan Sharq olimi Abu Nasr Forobiyning kasb – hunar egallashga bag’ishlagan quyidagi fikrini eslab o’tish o’rinlidir: “ Kimki eng go’zal va foydali narsani kashf etish fazilatiga ega bo’lsa, kashf etgan narsaning chindan ham o’zining istagi va boshqa birovning istagiga muvofiq bo’lsa yoki uni boshqalarning hohishiga muvofiq deb gumon qilinsa, kashf yoki ijod etilgan narsa haqiqatdan xayrli va foydalidir”. Mazkur fikr har bir hunarmand yuragidan joy olgan. Shaharlarda hunarmandlar uyushmasi, katta ustaxonalarning mavjudligi, ularning o’ziga xos qonun – qoida risolalariga ega bo’lishi hunarmandlar mahsulotining san’at darajasiga yetkazilishiga sabab bo’lgan.
Markaziy Osiyoda, jumladan, Tohariston (Baqtriya), Xuroson (Parffiya) va Sug’dda antik va ilk o’rta asrlarda haykaltaroshlik san’ati keng rivojlangan. Haykaltaroshlik san’ati namunalari saroy, ehrom va boy xonadonlar uylari interyerlarida keng qo’lanilgan. Haykaltaroshlik san’ati, asosan ikki yo’nalishda shakllangan. Bu hajmli va barelef – devor, yuzasidan yarim bo’rtib chiqqan hajmda ishlangan.