Har qanday davlatning tashqi savdo siyosati hukumatning umumiqtisodiy yo'nalishining muhìm tarkibiy qismi sanaladi, yanada torroq ma'noda esa eksport-mport tovar oqimlari hajmi, tovar tarkibi va Jug'rofly yo'nalishini tartibga solish bilan bog'liq budjet-soliq faoliyati sohalaridan biridir.
Tashqi savdo siyosati xo'jalik rivollanishining ichki jihatlari bilan uzviy bog'liq bo' lganlig uchun un ing bosh vazifasi mamlakat ichkarisida kengaytrilgar takror ishlab chiqarish va milly boylikni ko'paytirish uchun zarur bo'lgan qulay tashqi iqtisodiy shart-sharoitlarni shakllantirish hisoblanadi.
Erkin savdo siyosati (yoki fritrederlik - inglizcha free trade) iqtisodiy hayotning bir hodisasi sifatida X VIIl asrning ikkinchi yarmida paydo bo'Idi.
Uning nazariy Jihatdan asoslanishida A. Smitning mashhur asari hal qiluvchi ahamiyat kasb etdi.
Tashqi savdoni davlat tomonidan tartibga solish turli ko'rinishlarda bo'lishi mumkin. Ularni tovar oqim lariga ta'siri abiatiga ko'ra bir-biridan Jiddiy farq iluvchi ikkita asosiy tipga aratish mumkin: iqtisodiy va ma'murly
Iqtisodiy (tarifli deb ham ataladigan) usullardan foydalanganda ishlat chiqaruvchi va ise'molchila, eng awalo narx mutanosiblig!, tovar va resurslar eksporti hamda importining sifati va shartlariga amal qilishadi. Tashqi savdoni tartibga solishning ma'murly (mos ravishda tarifsiz) usullaridan foydalanilganda bozor mexanizmiga davlat or gan lari tomonidan ta'sir o'tkaziladi, ularn ing qarorlari va hatti-harakatlari ko'p Jihatdan ishlab chiqaruvchilar va iste'molchilarning xohishlarini belgilab beradi.
Tarifli usullar tovar bevosita ta'sir qiladi. Bu usullar davlatlar tashqi savdo amaliyotida eng keng tarqal narxiga gan, chunki ular birdaniga uchta vazifani hal qilish imkonini beradi:
Tarifli usullar tovar bevosita ta'sir qiladi. Bu usullar davlatlar tashqi savdo amaliyotida eng keng tarqal narxiga gan, chunki ular birdaniga uchta vazifani hal qilish imkonini beradi:
