13-amaliy mashg’ulot. Mavzu: Eksperiment natijalari ustida ishlash

13-amaliy mashg’ulot.
Mavzu: Eksperiment natijalari ustida ishlash.


Ishning maqsadi:Talabalarga Exsperiment natijalari ustida ishlashni o’rgatish.Olingan natijalardan to’g’ri foydalanish va natijalarni tahlil qilishni o’rgatish.


Nazariy qism.
1.Eksperiment va uning turlari

Antik va o‘rta asr fanlari tizimida bilishning asosiy usuli idrok qilingan hodisalar ustida mulohaza yuritish va deduktiv fikrlash bo‘lgan. To‘g‘ri, o‘rta asr alximik izlanishlarda kimyoviy tajribalar o‘tkazilgan, hatto turli priborlar yaratilgan. Lekin, bilish strategiyasi amalga oshirib bo‘lmaydigan maqsadga – «falsafiy tosh» va «hayot, mangu yoshlik» eleksirini (sehrli suyuqlikni) topishga qaratilgan.
Uyg‘onish davrida birinchilardan bo‘lib F.Bekon (1561-1626) tajribaviy fanlar metodologiyasini ishlab chiqdi. Galiley esa eksperimental tabiatshunoslikka asos soldi,tadqiqot usullari xususida ayrim metodologik g‘oyalarni olg‘a surdi.XX asrgacha olimlar (Nyuton, Faradey, Makeavell va boshqalar) nazariy xulosalar va g‘oyalarni tkshirish uchun o‘zlari oddiy predmetlardan uskunalar yasab eksperiment o‘tkazishgan.O‘tgan asrni boshlarida olimlar tajriba priborlarini takomillashtirib, oldin ma’lum bo‘lmagan obektlar olamini kashf eta boshladilar.Fan taraqqiyoti jarayonida tadqiqotlar doirasiga shunday ob’ektlar jalb qilindiki, ular to‘g‘risida kuzatish, idrok qilish orqali axborot olish murakkablashadi, hatto mumkin bo‘lmay qoladi.
1874 yilda Dj. Stoney elektr toki manfiy zaryadlangan zarrachalar oqimi, deb faraz qildi. 1891 yilda olim bu zarrachalarni elektronlar, deb atadi. Bu ko‘rinmas zarrachalar haqidagi ilmiy farazni faktga aylantirish uchun eksperiment o‘tkazishga to‘g‘ri keldi.
Djon Tomson 1897 yilda katod, anod, elektrod va ekrandan iborat bo‘lgan pribor yasab eksperiment o‘tkazadi va elektronni kashf qildi. Lyuminissentli ekranda paydo bo‘lgan dog‘lar, ularning harakatini o‘rganib, olim elektron zaryadi va nisbiy massasini aniqladi. Shunday qilib, eksperiment orqali tadqiqotchilar ko‘rinmas mikroob’ektalar olamiga kirishdi, eksperimental uskunalarni murakkablashtirib, bu olamni o‘zlashtirish, uni inson maqsadiga bo‘ysundirishga olib keladigan atom va elektron texnologiyalar yaratish davrini ochib berdilar.Endi «eksperiment» tushunchasini talqiniga o‘tamiz. Eksperiment lot. «experimentum» so‘zidan olingan bo‘lib, «sinov», «tajriba» ma’nolarini anglatadi. Tajriba voqelikni empirik bilish turi bo‘lib, unda bilish, tadqiqot amaliyoti va tadqiqotchining mohirligi birlashadi.
Eksperimental ilmiy yo‘nalish vujudga kelgandan keyin «eksperiment» tushunchasi yangi ma’noga ega bo‘ldi. Ya’ni, eksperimentni shunchaki sinov yoki tajriba (tadqiqot amaliyoti) emas, balki ob’ekt sun’iy sharoitga qo‘yilib, unga turli ta’sir ko‘rsatishdan kelib chiqadigan oqibatlarni o‘rganish usuli sifatida talqin qilina boshlandi.
Eksperiment eng faol empirik bilish usulini tashkil qiladi. Bu usulni qo‘llashda ob’ekt sun’iy yaratilgan sharoitga quyiladi, nazorat rejimida(ostida) bo‘lgan ta’sirlar o‘tkaziladi, sodir bo‘lgan o‘zgarishlarni o‘rganish jarayonida uning tadqiqotgacha ma’lum bo‘lmagan xossalari ochiladi, aniqlanadi.
Shunday qilib, eksperiment – bu ob’ektni sun’iy sharoitga quyib, nazorat qilinadigan ta’sirlar o‘tkazilgandan keyin sodir bo‘lgan o‘zgarish larni o‘rganish, yangi xossala va qonuniyatlarni ochish, olg‘a surilgan ilmiy faraz yoki nazariy xulosani tasdiqlash usulidir.
Eksperimentda tadqiqotchini ob’ekt bilan bog‘laydigan, yangi hodisani ochishga olib keladigan asosiy tomon asbob ( pribor), texnologik uskuna va tizimlardir (masalan, kollayder). Bu usul ilmiy tadqiqot samaradorligini keskin ko‘tarishga, foydalanish maqsadida oldindan belgilangan xossalarni qo‘lga kiritishga, tadqiqot ob’ektiga har tomonlama ta’sir ko‘rsatish qurollari va texnologiyalarini yaratishga olib keldi.
Eksperimentga xos bo‘lgan asosiy hislatlar quyidagilardan iborat: 1) ikkinchi darajali yoki halaqit beradigan omillarni sun’iy yo‘l bilan bartaraf qilib, xodisani «sof» holda o‘rganish; 2) ob’ektni sun’iy tarzda yaratilgan eksperemal (eng past yoki eng yuqori darajadagi ko‘rsatkichga ega bo‘lgan) sharoitga quyib tekshirish; 3) izlanayotgan natijaga erishish uchun ob’ektga ko‘rsatiladigan ta’sirni reja asosida o‘zgartirish; 4) eksperimental jarayonni qat’iy belgilangan va qaytariladigan sharoitda ko‘p marta takrorlash.Eksperimentning manna shu hislati mikro-,makro-va mega olamlarga kirish,ularni har tomonlama o‘rganish imkoniyatini beradi.

Eksperiment tasnifi. Fan tarmoqlari, tarkibi, namoyon bo‘lishi va funksiyalariga qarab eksperiment bir qator turlarga bo‘linadi:
- tarmoqlar bo‘yicha: fizik, kimyoviy, biologik, psixologik, ijtimoiy va hokazo eksperimentlar;
- sharoitni tashkil qilish bo‘yicha: tabiiy, sun’iy eksperimentlar;
- tadqiqot maqsadiga qarab: o‘zgartiruvchi, aniqlashtiruvchi, nazorat, hal qiluvchi, xulosa yoki farazni to‘g‘riligini tekshiruvchi eksperimentlar;
- ob’ekt va tadqiqot tarkibiga qarab: sodda, murakkab eksperimentlar;
- ob’ektga ko‘rsatilayotgan ta’sirni xususiyatiga qarab: moddiy, energetik va axborotli (axborotni aylanishini tekshiruvchi )eksperimentlar;
- o‘rganilayotgan modellar turi bo‘yicha: moddiy, mushohadali va kompyuterli modellashtirilgan eksperimentlar;
- ob’ektga ko‘rsatilayotgan ta’sirlar miqyosi bo‘yicha: bir yoki ko‘p faktorli eksperimentlar;
- ob’ektni xususiyatiga qarab: matematik, texnologik, sotsiometrik eksperimentlar;
Qayd etilgan turlar barcha tipdagi eksperimentlarni qamrab olmaydi. Fan paradigmasi yoki muammolarini o‘zgarishi, yangi tadqiqot ob’ektlarini ochilishi bois yangi tipdagi eksperimentlar ishlab chiqilishi mumkin. Xususan, tabiat, jamiyat va inson faoliyatida namoyon bo‘ladigan oraliq holat, ob’ekt va strukturalarni tadqiq qilishda vr- eksperiment, ya’ni virtual eksperiment amalga oshirilmoqda. Bunday eksperimentning ilmiy ahamiyati va istiqbolini o‘rganish,samaradorligini belgilash hozirgi kunning dolzarb metodologik muammosi bo‘lib turibdi.