Pedagogik nazokat juda murakkab sifat bolib, quyidagi komponentlari G tarkibiy kismlari mavjud : Oquvchini xurmat qilish va unga nisbatan talabchanlik ;
Faoliyatning hamma turlarida oquvchilarning mustakilligini rivojlantirish va ularning ishiga katiy pedagogik raxbarlik qilish;
Oqituvchining oquvchi psixik holatiga nisbatan dikkat bilan qarashi va oquv mashgulotlarini bajarayotganida unga nisbatan talablarning izchilligi.
Oquvchilarning tafakkor holida iroda aktivligini rivojlantirish, oquv ishida ularga har tomonlama yordam berish, ularga nisbatan mehribon va gamxur bolish ;
Oqituvchining oquvchilar bilan ishlashidagi sabotliligi hamda tarbiyaviy tasir korsatishning xilma xil usullarini ularning pedagogik samaradorligini xisobga olgan holda kullashi ;
Oquvchilarga ishonish va ularning oquv ishlarini muntazam ravishda tekshirib turish ;
Oqituvchining oquvchilar bilan munosabatidagi amaliy va emotsional aloka boglashning pedagogik jixatdan asoslangan holda birga kushib olib borilishi ;
Oquvchilar bilan munosabatda osoyishta katiylik, muvozanatlilik va nutkning ifodaliligi.
Pedagogik nazokatning yukorida korsatib utilgan hamma tomonlari chuqur ichki boglanishga egadir. Oqituvchining oquvchilarga munosabatida bu xususiyatlarning har biri uning kundalik ishlarida, xatti harakatlarida, nutkida, bazan esa sharoitlarga qarab oquvchiga tasir korsatishning ayrim choralarini kullashdan ozini tutib qolishda ham anik ifodalanadi.
Oqituvchi bashqa ixtisosdagi kishilarga karaganda, manaviy boy, mustaxkam etikodli, shuningdek yuksak darajadagi umumiy madaniyatga ega, oz ixtisosi doirasidan tashkari ham kop narsalarni bilishi kerak.
Pedagogik nazokat ayrim tashki belgilarga ( koz ifodasi, tovush oxangidagi, mimika va xokazolar ) oquvchilar uning tushuntirishlarini tushunayotgani yoki tushunmayotganligini, shuningdek oquvchilar xulqidagi ijobiy va salbiy xususiyatlar haqida fikr yuritishdan iborat.
Oqituvchining mustakil va ijodiy fikr yuritish uslubi uning amaliy faoliyatida oquv materialini ajoyib kilib, kungildagidek bayon kila bilishida namoyon boladi. Ijodiy fikr yuritish qobiliyatiga ega bolgan oqituvchi darslari hamisha jonli, qiziqarli utadi va samarali boladi, chunki u oquvchilarning tafakkor faoliyatini doimo aktivlashtirib boradi. Pedagogik jarayondagi nazokat doimo talimiy tarbiyaviy maksadlarga erishishga karatilgan boladi. Shuning uchun biror maksadga intiluvchanlik va oz mexnat samaralarini oldindan kora bilish, oquvchilarni yomon xatti harakatlardan ogoxlantirib qoyish, talim va tarbiyadagi ozini oklamagan usullarni oz vaqtida ozgartirish oqituvchining obrusini oshiradi.
Pedagoglik faoliyati oqituvchidan yuksak darajada rivojlangan irodaviy sifatlarni oquvchilarga nisbatan talab qoyishda katiylik va izchillik, ozini tuta bilish, sabotlilik, chidamlilikni talab kiladi. Irodasi bush oqituvchining oquvchilar oldida obrusi bulmaydi. Uning darslarida intizom yomon boladi. Darsdan tashkari ishlarni tashkil kila olmaydi. Oqituvchini oquvchilar bilan munosabatida ozini tuta bilishi, achchigi chikkanligini, xursandchiligini va bashqa xis tuygularini oquvchilarga sezdirmasligi zarur. Oqituvchi kerak bolgan holda bolalar bilan kulishmogi, ammo oquvchi yomon harakat qilgan takdirda esa ozining unga nisbatan bolgan nafratini ham yoz mimikalari va pantomimikalar orkali ruyobga chikarmogi darkor.
Xulosa kilib aytganda, oqituvchida eng yaxshi xususiyatlarning rivojlanishini taminlaydigan asosiy shartlardan biri uning oz ustida ishlashi, tinmay malakasini oshirib borishidir. Pedagogika, pedagogik mahorat, psihologiya, etika oqituvchi odobi kabi fanlarni chuqur organish oqituvchiga oz yutuk va kamchiliklarini anglab yetishda katta yordam beradi.
Pedagog oquvchilar oldida nihoyatda odobli xatti-harakatlarni qilishi, notogri harakatlardan saqlanishi lozim, aks holda oqituvchi hurmati keta boshlaydi.
Pedagogik nazokat meyor tuygusi oz oquvchilari bilan togri munosabatda amal qilishdir.
Pedagogik nazokatning asoslari deb, bir qolipdagi fikrlar (barqaror tasavvurlar) ijtimoiy yol-yoriqlar va shaxsiy hislatlar jamini aytish mumkin, ular oqituvchining oquvchilar bilan muomalasi sohasidagi xulq-atvorini belgilab beradi. Oqituvchining pedagogik nazokatini mazmuni va uni namoyon bolishi shakllarini belgilab beradigan ayrim ijtimoiy yol-yoriqlarini korib chiqamiz.
Oqituvchini oz oquvchilari bilan munosabatlarini (dialog) muloqot tarzida bolishini tushunishi lozim, yani muhimdir.
Agarda oqituvchilar oquvchilar bilan munosabatlari ishonch asosida qurilgan bolsa, bunday muloqot ijobiy roy beradi.
Pedagogik nazokatni vazifasi agar bolalar bilan oqituvchi ortasida ishonch munosabatlari ornatilgan bolsa, ular hayotni ogir damlarida uning huzuriga yordam sorab keladilar, oz quvonchlari bilan baham koradilar. Pedagogik nazokat meyorda bolgani yaxshi, chunki har bir ishni oz meyori bor, ana shu meyor bolganda u ish nazokatli namoyon boladi. Agarda haddan tashqari chegaradan chiqib ketsa, zerikishlar paydo boladi, ishonchsizlik yuzaga kela boshlaydi.
Pedagogda adolat bolishi, bolani oqituvchiga bolgan ishonch-muhabbatiga olib keladi. Albatta, pedagogda vijdon bolishi kerak. Pedagog hech qachon oz fikrini oquvchilarga majburan orgatishiga va majburan javob olishga harakat qilmasligi kerak, aks holda oquvchi oqituvchi ortasidagi munosabatlar keskinlasha boshlaydi, adolat buzila boshlaydi. Izzat-nafsni boy bermaslik kerak. Pedagog oraliq bolishi eng muhimdir. Pedagog oquvchilar bilan boladigan barcha munosabatlar adolatli vijdonan hal qilinishi lozim, tushunmovchiliklar sodir etilgan paytda ularni ijobiy hal etishga harakat qilmogi zarurdir.
Bir qolipdagi fikrlar umuman pedagogik faoliyatda va xususan oquvchilar bilan munosabatlar sohasida ijobiy rol oynashi mumkin. Ular pedagogning gayratini tejaydi, ancha tez pedagogik tasir etishga yordamlashadi.
Oqituvchida pedagogik nufuz bolishi oquvchilarni estetik didini ostirishga sayqal beradi. Oqituvchida nazokat bolishi, oquvchilarni bir-biriga sadoqatga odobli bolishga, shirinsuhanlikka boshlaydi. Mutafakkirlarni aytishicha, pedagog bolalar va ayniqsa katta yoshdagi osmirlar ortasidagi ziddiyatlarga juda ehtiyotkorlik bilan aralashish lozim. SHuningdek ziddiyatlarni shunday sohasi borki, unda pedagoglarning aralashuvi nihoyatda cheklangan bolishi lozim.
Bazi bir ziddiyatlar ham butun bir jamoada muhokama qilish oz natijasinibermasligi mumkin, bunday vaziyatlarda yirik pedagoglar fikri va mulohalari bilan maslahatlashgan holatda amalga oshirilma foydadan holi bolmaydi. Oqituvchilarning muhim ijobiy yol-yoriqlaridan biri dilkashlikdir. Ananaviy dilkashlik yoki odamlarga aralashmaslik shaxsining oziga hos xususiyatlari deb qaraladi, bu butunlay qonuniy holdir. Lekin bunday yondashuv bir tomonlamadir. U dilkashlik odamlarga aralashmaslik shaxsni oziga hos xususiyatlari bolibgina qolmay shu bilan birga odamni u yoki vaziyatdagi muayyan xulq-atvori hamdir. Shaxsning xususiyati bolgan dilkashlikni atrofdagilar bilan barqaror, kuchli rivojlangan, aloqalarga intilish sifatida tariflash mumkin, bu intilish odamlar bilan tez aloqa ornatishni birga qoshib olib boradi.
Dilkashlik va odamga aralashmaslik shaxsni xususiyatlari sifatida qarab chiqish ekstra va intraversiya tushunchalari bilan bogliq ravishda samarali boladi.
Ekstrovert shaxslarga umumiy faollik, osoyishtalik, tasirlarga moyillik hosdir.
Introvert ichki olamga berilgan odamlar aralashmaydigan, oz-ozini nazorat qilishga, refleksga ichki havotirlikka moyil boladi.
Dilkashlik koproq ekstravert tiplariga oiddir.
Introvert tiplariga odamlarga aralashmaydiganlar kiradi.