Adabiyotshunoslik. Tarjimashunoslik literature. Translation studies
E-pochta: ergashev-q@gmail.com ORCID ID
Yüklə 278,62 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
E-pochta:
ergashev-q@gmail.com ORCID ID: 0000-0002-8407-7931 Iqtibos uchun: Ergashev, Q. O. 2021. “Tarixi muluki ajam”ning uslubiy xususiyatlari”. O‘zbekiston: til va madaniyat 1: 41–49. 42 Qodirjon ERGASHEV bilan bezab, o‘zlarining suxandonliklarini, nasrdagi mahoratlarini namoyish qilib, fasohat-u balog‘at bilan bitar edilar. Albatta, bir tomondan bu ijobiy hol bo‘lib, tarixiy nasrni badiiy nasrga yaqinlashtiradi, tarixiy nasr namunalariga adabiy asar, nasrning, badiiy ijodnig bir turi sifatida qarash imkonini beradi. Lekin, ikkinchi tomondan, mualliflarning “izhori fazl” qilish uchun ortiqcha tirishuvlari, takallufni haddan oshirib yuborishlari uslubning murakkablashuviga, jimjimador, balandparvoz til va uslubning shakllanishiga olib keldi. Mirxond va Xondamirning, ulardan oldin o‘tgan bir qator tarixchilarning asarlari xuddi shu uslubda yozilgan edi. Alisher Navoiy o‘ziga xos novatorlik bilan yuqorida ta'kidlangan yo‘ldan bormadi va o‘zi uchun yangi bir uslub kashf etdiki, buni birinchi bo‘lib A.Hayitmetov ilg‘agan va qayd qilib o‘tgan edi. “Tarixi muluki аjam"ning yozilish stili, - deb yozadi olim bu haqda, - shubhasiz, ko‘p tarix kitoblari uslubidan prinsipial farq qiladi. Ma’lumki, XV asrning ikkinchi yarmida bir qancha tarixchilar yashagan. Ularning eng mashhurlaridan Mirxond “Ravzat us-safo”ni yozishga kirishar ekan, Navoiyning unga: “... shunday bir tarix kitobi tartib qilinsinki, uning iboralari majoz, istiora, kinoya va boshqa murakkabliklarga o‘ralmagan bo‘lsin, sodda, har kimga tushunarli, qisqa va mo‘jaz bo‘lsin”, - deganini aytadi. Lekin Mirxond o‘z asarini Navoiy aytgan yo‘lda emas, o‘z salaflarining traditsion, dabdabali uslubida yozadi...” [Ҳайитметов 1977, 354]. Navoiy o‘zining yuqoridagi g‘oyasini “Tarixi muluki ajam”ni yozishda amalga oshirgani va garchi mavjud tarixnavislik an’analariga ko‘p jihatdan sodiq qolgan bo‘lsa-da, uslub masalasida mustaqil yo‘l tutganini ta’kidlar ekan, A.Hayitmetov asar uslubiga xos ayrim xususiyatlarni ham ko‘rsatib o‘tadi: “Biz uning asarida qiyin, murakkab, mazmunsiz, balandparvoz ibora va tasviriy elementlarni, mavhum jumlalarni deyarli ko‘rmaymiz. U o‘z fikrlarini mumkin qadar sodda ifodalashga intiladi. Chunki, uning fikricha, tarix kitobi katta tarixiy haqiqatlar haqida hikoya qiladi va bunday kitob har qanday o‘quvchi yoki eshituvchiga, xoh u olim bo‘lsin, xoh dehqon, yеngil tushuniladigan bo‘lishi kerak” [Ҳайитметов 1977, 355]. “Tarixi muluki ajam”da muallif o‘z asarining uslubiy jihatdan sodda bo‘lishiga e’tibor berganini S.G‘aniyeva ham ta’kidlab o‘tadi. A.Hayitmetovning “Tarixi muluki аjam”ning uslubini yangi uslub sifatida e’tirof qilgani va u Navoiy uslubini o‘rganishda katta ahamiyat kasb etishini ta’kidlagani diqqatga sazovordir: “Navoiy chuqur ijtimoiy-siyosiy mazmunga ega bo‘lgan “Tarixi muluki аjam”ni |