Husayn Boyqaro: Bajonidil bu buyuk asarning olam uzra tarqalmog`in biz ham istarmiz!
Qani buyuk Navoiy “Hayrat ul-abror”din bayt o`qing!
Alisher Navoiy: Emas oson bu maydon ichra turmoq,
Nizomiy panjasig`a panja urmoq.
Kerak sher oldoda sher jangi,
Agar sher o`lmasa bori palangi.
Husayn Boyqaro: Shabistonda tug`di yangi biro y,
Yangi oy yo`qki, mehri oamoroy.
Sahnaga Farhod va Xusrav chiqib keladi. Xusrav: Qaydinsen ey mMajnuni gumrah?
Farhod: Majnunu vatanidin qayda ogah?
Xusrav: Nedur sanga olamda pasha
Farhod: Ishq ichra majnunliq hamisha
Xusrav: Ishq o`tiding de fasona
Farhod: Qo`ymas kishi topmas nishona.
Sahnani Farhod va Xusrav tark etadi. Husayn Boyqaro: Ishq ichra becha etib maloli
Mahvash qilur erdi zabt holi.
Majnun bilan Layli chiqadi. Majnun: Layli ishqidin kuydi yuragim yomon
Modibadar hijronida dil o`rtar hamon.
Majnun ishqi erur vafodor
Vaslini ko`rmoq Qays Majnunga armon.
Layli: Majnun so`zidin ayladim hitob
Layli qalbida erur hijlat behisob.
Layli va Majnun sahnani terk etib, Bahrom bilam Dilorom chiqadi. Bahrom: Dilorom raftoridin mast bo`ldim,
Ul jonon ruhsorida orzuga to`ldim.
Dilorom: Bahrom oshiq kechsa ham jondin,
Oshiq sevgisi ketmas yurak qondin.
Iskandar: Eshitdimki Iskandar nomdor
Chu bo`ldi jahon ahlig`a komgor
Ne kishuvar bo`ldi musaxxar anga
Mute bo`ldi Doroyu kishvar anga.
Alisher Navoiy: Bu asarni sizga taqdim etgum!
“Xamsa”ni elchilarga taqdim etadi. Husayn Boyqaro: Uni avaylab asrang.Bir necha avlodlarga yetkazing. Endi xonanda va sozandalarimizning mahoratlaridan ham bahramand bo`ling!
Barchalari chiqib ketadilar.
