Amir Temur davri davlatchiligi

 
ADABIYOTLAR TAHLILI VA METODOLOGIYA
 
«XIII asrning 20-yillarida Markaziy Osiyoga mo‘g‘ul hukmdorlari egalik qila 
boshlashlari oqibatida Abu Nasr Forobiy, Muso Xorazmiy, Abu Ali ibn Sino, Abu 
Rayhon Beruniy, Ahmad Yugnakiy, Mahmud Koshg‘ariy kabilar zakovati bilan 
tiklangan ilm-fan va madaniyatimiz qoyalari nurashga yuz tutdi, hukmron mafkura 
hisoblangan islom dini ham o‘z maqomidan anchagina mahrum bo‘ldi. Chunki 
Movarounnahrni o‘z ulusi o‘laroq tasarrufiga olgan Chig‘atoyxon islom dinining 
ashaddiy dushmani edi» 

---

ACADEMIC RESEARCH IN EDUCATIONAL SCIENCES 
VOLUME 2 | ISSUE 4 | 2021 
ISSN: 2181-1385 
 Scientific Journal Impact Factor (SJIF) 2021: 5.723 
 

 
 
Academic Research, Uzbekistan 668  www.ares.uz 
Yov asoratida qolgan Movarounnahr xalqi, ozodlik kurashiga shaylanar ekan, 
ko‘ksida asrab-avaylab kelgan istiqlol g‘oyasini qudratli kuch va harakatga 
aylantiradigan ma’naviy asosni axtardi. Turonliklarning erkka bo‘lgan intilish va 
irodasini tarbiyalagan er, avvalo, mashhur ajdodlar vatanparvarligi, so‘ngra dini 
islom va shu yurtda dunyoga kelgan to‘rt buyuk tariqat bo‘ldi. Mo‘g‘ullar bosqini 
arafasida shakllanish bosqichida bo‘lgan Futuvvat (javonmardlik, jo‘mardlik), 
Yassaviya, 
Xojagon 
(keyinroq 
Naqshbandiya) 
va 
Kubraviya 
tariqatlari 
namoyandalari ta’sirida xalq e’tiqodini poklab, ma’nan o‘zidan tuban turuvchi 
dushman ustidan ruhiy g‘alabaga erishdi.
Temurning ijtimoiy-siyosiy tamoyillari tizimini yanada batafsilroq bayon 
qilsak, quyidagi manzara hosil bo‘ladi: 1. Amir Temur iqtisodiyotni har qanday 
saltanat poydevori, deb tushungan. «Davlatu saltanat – deb ta’kidlaydi, Temur 
o‘zining «Tuzuklari»da, – uch narsa bilan – mulk, xazina va lashkar bilan tirikdir». 
Bu bilan Temur davlatning yashashi va ijtimoiy rivoji uchun, avvalo, iqtisodiy 
imkoniyatlarga ega bo‘lishi zarurligini ta’kidlaydi. 2. Amir Temurning qarashlariga 
ko‘ra, har bir mamlakat, turli xil iqtisodiy imkoniyatlaridan kelib chiqib, barcha 
mintaqalar «xususida to‘la ma’lumotlarga ega bo‘lishi va ularning iqtisodiy 
xususiyatlarini hisobga olishi» lozim. 3. Amir Temur asosiy ishlab chiqarish vositasi 
bo‘lgan er egaligiga katta e’tibor qildi va har bir viloyatni idora qilishda davlat, vaqf, 
xususiy er egaligi tartiblarini saqlab qoldi va bunga er maydonining miqdori, egalik 
huquqini davlat manfaatini ko‘zda tutib, o‘zgartirishga harakat qildi. 4.Temur 
mehnatning yaratuvchanlik faoliyatini nazarda tutib, uni ijtimoiy qadriyat, deb 
tushundi. 5.Amir Temur iqtisodiy tamoyillari tizimida moliya masalalariga katta 
e’tibor bergan. Chunki moliya Temur nazarida davlatning iqtisodiy tayanchi 
hisoblangan. 
Temurning siyosiy-huquqiy qarashlari uning axloqiy qarashlari bilan 
asoslanadi va diniy axloq ustiga quriladi. Shuning uchun ham Temur nazarida har 
qanday siyosatning muvaffaqiyati podshohning o‘z fuqarolariga bo‘lgan rahmdilligi, 
saxovatida-dir. Qur’onda «Taxlaku bi-axloq Alloh» deyilganidek, – deb yozadi 
Temur, – agar podshoh, biror gunohkorning gunohini kechirsa, bu bilan fuqarosiga 
rahm qilgan bo‘ladi. Mening barcha ishlarimda ana shunday podshohlar menga ibrat 
bo‘ldi».2 Temur o‘z siyosatida ham adolat, haqqoniylik, odillikka tayanib ish tutdi. 
Chunki o‘z siyosatida haq yo‘lini tanlagan.
Temur bundan boshqa siyosat yuritishi mumkin emas edi. U nimaiki qilsa, 
shariat doirasida, musulmon fiqhi qoidalariga tayanib, umuman Islom qudrati bilan 
ish tutdi. Bu esa Temurning o‘z piri Abu Bakr Toyibodiyning «rosti-rasti» ya’ni, 

---